Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ

Φέτος το καλοκαίρι δε με θέλει... Δεν ξέρω πως αλλά μέχρι στιγμής κατάφερα να πάω μια φορά μόνο στη θάλασσα και να κάνω ένα μπάνιο και αυτό από κωλοφαρδία γιατί ξεκίνησα με βροχή και όταν έφτασα στον προορισμό μου σταμάτησε μέχρι το μεσημέρι. Τις υπόλοιπες Κυριακές ή έβρεχε ή δούλευα ή είχα κοινωνικές υποχρεώσεις όπως βαφτίσια και γάμοι (και ήταν και πολλές αυτές οι υποχρεώσεις ρε γαμώτο!). Μιλάμε για μεγάλη γκαντεμιά.
Όπως έλεγα οι κοινωνικές υποχρεώσεις ήταν αρκετές για να μην πάω σε μια κοντινή παραλία και να παριστάνω το φύλακα της τσιμεντούπολης. Τη μια εβδομάδα βαφτίσια ενός ανηψιού μου, μετά ο γάμος ενός γνωστού, μετά ξανά βαφτίσια της θυγατέρας ενός κολλητού από το στρατό, μετά πάλι βαφτίσια της δεύτερης θυγατέρας ενός άλλου κολλητού από τότε που πηγαίναμε στα νήπια. Και να θες να μην πας δεν μπορείς. Σα να συνεννοήθηκαν μεταξύ τους να με αναγκάσουν να μείνω στην πόλη. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί που προτιμάνε να μην ήσουν εκεί για να έχουν λιγότερα έξοδα όσον αφορά το τραπέζωμα και σε κάλεσαν μόνο για λόγους ευγενείας (προσωπικά όποτε μπορώ να ξεφύγω από τις δεξιώσεις το κάνω).
Δεν είναι αυτό μόνο... Εμφανίζεσαι στην εκκλησία και βλέπεις γνωστούς και συγγενείς που έχεις να τους δεις το λιγότερο μια δεκαετία και δεν υπάρχουν ούτε οι τυπικές σχέσεις και ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι είσαι ανηψιός, ξάδελφος, συμμαθητής κ.ο.κ. Και να οι τσιμπιές στο μάγουλο από τις θείτσες που κοιτάζουν να σου δώσουν συμβουλές και να λένε πόσο μεγάλωσες και να οι ψευτοκαρπαζιές από τους θείτσους και να σου λένε τα κατορθώματα των παιδιών τους με ένα ψεύτικο χαμόγελο με μπόλικες σάλτσες για να σε κάνουν να αισθανθείς μηδαμινός (άσχετα που μετά από κάποιο καιρό ανακαλύπτεις ότι το 99.9% είναι δράκοι). Άλλες κυράτσες που σε ξέρουν μόνο εξ' όψεως αρχίζουν και λένε κουτσομπολιά για 'σένα (τα περισσότερα είναι μούφες) και μόνο όταν τις κοιτάξεις το βουλώνουν και σου χαρίζουν το χαμόγελο της Crest με το χρυσό δόντι που βρίσκεται στην πρόσοψη της οδοντοστοιχίας τους να λαμποκοπάει στο φως του ήλιου και να κουνάνε την κεφάλα τους για να σε χαιρετήσουν. Άι σιχτίρ κλώσσες!
Όλα αυτά με ανάγκασαν από σήμερα να κατεβάσω ρολλά σε όλες αυτές τις μαζώξεις και από 'δω και πέρα να μη χάνω καμιά ευκαιρία για βουτιές και μαγκάλια. Τα ρολλά θα τα ξανανεβάσω στα τέλη του Σεπτέμβρη.

buzz it!