ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Σε λίγες ώρες μας αφήνει το 2008. ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ! Όχι ότι περιμένω από το νέο έτος να φέρει κάτι καλύτερο αλλά το 2008 δε μπορώ να θυμηθώ κάτι καλό που μου συνέβει. Είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε γενικότερα.
Έχουνε γίνει κάποιες αλλαγές στο παρόν blog οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα εμφανείς. Στο κάτω μέρος της σελίδας προστέθηκε ένα chat room, στο podcast προστέθηκαν πάνω από εκατό τραγούδια (φτάνοντας έτσι τον αριθμό των διακοσίων) και στα δεξιά μετά τις διαφημίσεις υπάρχει ένα διαφημιστικό video για το ΘΕΜΑ.
Έλεγα να κάνω μια ανασκόπηση σ' αυτό το post για το 2008 αλλά κατάλαβα ότι αν το έκανα η παρούσα ανάρτηση θα μετατρεπόταν σε φεστιβάλ μπινελικίων.
Να ευχηθώ σε όλους και σε όλες χρόνια πολλά, κουράγιο, υγεία και δύναμη για ν' ανταπεξέλθουμε στα στραβά που έρχονται. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που συμμετέχετε σ' αυτό το blog.
Το λοιπόν τα λέμε... του χρόνου. Σας εύχομαι όσο το δυνατόν λιγότερη στραβή νέα χρονιά.
hackaday

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΠΑΜΙΑΣ ΟΕΟ;

Οι ισραηλινοί έχουν ξεσαλώσει πάλι. Για άλλη μια φορά είχουμε αιματοκύλισμα. Από την άλλη μεριά του Ατλαντικού ο George W. Bush (όνομα κι αυτό!) την καταβρίσκει ως γνήσιος πολεμοχαρής και ο νέος πρόεδρος των Η.Π.Α. είναι άφαντος. Πήγε στη Χαβάη και είναι μέσα στην τρελλή χαρά. Ούτε μια δήλωση. Καλά έλεγα να μην ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό. Όσο καλές προθέσεις και να έχει ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Πόσο μάλλον όταν από πίσω του υπάρχει μια πολεμική βιομηχανία και διάφορα άλλα συμφέροντα.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο γίνονται ανά τον κόσμο διάφορες εκδηλώσεις για το ολοκαύτωμα των εβραίων. Μήπως οι ισραηλινοί βγάζουν τώρα τα απωθημένα τους πάνω στους παλαιστίνιους; Κατά τη διάρκεια του Β΄παγκοσμίου πολέμου εκτός από τους εβραίους και άλλες κοινωνικές ομάδες όπως ομοφυλόφιλοι, τσιγγάνοι και άλλοι δεν πέρασαν ζωή χαρισάμενη στα χέρια των ναζί. Εκτός από κοινωνικές ομάδες και διάφορες εθνικές ομάδες υπέστησαν τα πάνδεινα, όπως γάλλοι, πολωνοί, έλληνες κ.α. Που θέλω να καταλήξω; Δεν άκουσα ποτέ την υφήλιο να κλαίει και να οδείρεται για τα πάθη όλων αυτών. Μόνο για το ολοκαύτωμα των εβραίων σκίζουν το καλσόν τους... τα ρούχα τους ήθελα να πω.
Αν τολμήσει να μιλήσει κανείς για τα αίσχη που γίνονται από το Ισραήλ σε βάρος των παλαιστινίων κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως ρατσιστής, νεοναζί, αντισημιτιστής, τρομοκράτης και δεν ξέρω και 'γω τι άλλο. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν μια αλήθεια. Οι ισραηλινοί δε διαφέρουν σε τίποτα από τους ναζί. Κερδίζουν επάξια μια θέση δίπλα στους τελευταίους στις μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Αν δεν κάνω λάθος το κράτος του Ισραήλ υπάρχει το πολύ έξι δεκαετίες. Οι ισραηλινοί είναι αυτοί που πήγαν και ρίζωσαν στα μέρη των παλαιστινίων με τις ευλογίες του θείου Σαμ. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Αν θέλετε να δείτε φωτογραφίες που αποθανατίζουν τα "κατορθώματα" των ισραηλινών κάντε κλικ εδώ. Σας προειδοποιώ: θα σφιχτεί το στομάχι σας.

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ

Τέτοιες μέρες όλοι μας έχουμε κάποιον φίλο, γνωστό ή συγγενή που γιόρταζε. Ακόμα και κάποιος να μην έχει (πράγμα που το θεωρώ λιγάκι απίθανο) θα πάει ή θα δεχτεί επίσκεψη. Έτσι και 'γω έκανα μερικές επισκέψεις και θα κάνω μερικές ακόμα.
Αυτό που με παραξένεψε είναι ότι σε όλα τα σπίτια που πήγα οι τηλεοράσεις έδειχναν την ίδια θεματολογία. Εκπομπές που το σκυλάδικο είχε την τιμητική του και διάφοροι τηλεαστέρες (ηθοποιοί, παρουσιαστές, μέντιουμ, μοντέλες κλπ.) επιδίδονταν σε χορευτικές φιγούρες και άλλα καραγκιοζιλίκια. Άντε αυτοί που συμμετέχουν λέμε ότι διασκεδάζουν. Οι έρμοι τηλεθεατές που κάθονται σαν χαϊβάνια και παρακολουθούνε αυτές τις χαρμόσυνες εκπομπές γιατί χαίρονται; Αν παρατηρήσετε προσεκτικά θα δείτε ότι καμιά εκπομπή δεν απευθύνεται στον τηλεθεατή. Απλά τον αφήνουν να κάνει μπανιστήρι από τον τηλεοπτικό δέκτη του και να τρέφεται με τα τηλεοπτικά ψίχουλα.
Στα ιδιωτικά κανάλια να το δεχτώ ότι υφίστανται αυτές οι εκπομπές αλλά και στην κρατική που την πληρώνουμε όλοι αδρά μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η.; Ο λόγος για την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας" όπου το λουλουδικό πάει σύννεφο και ο οικοδεσπότης με τους καλεσμένους του γυρνάνε επιδεικτικά την πλάτη στον τηλεθεατή. Οι φορές που απευθύνονται στον τηλεθεατή είναι μετρημένες. Στην αρχή της εκπομπής, στο τέλος της και όταν ο παρουσιαστής δίνει πάσα για διαφημίσεις.
Χίλιες φορές προτιμώ κονσέρβες όπως έκανε ο ALPHA την παραμονή Χριστουγέννων και η ΝΕΤ ανήμερα Χριστουγέννων αργά το βράδυ (μετά το σκουπιδαριό του Σπύρου Παπαδόπουλου) μεταδίδοντας συναυλίες - show με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Σταρόβα, Γιάννη Ζουγανέλη, Θάνο Μικρούτσικο, Σάκη Μπουλά, Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ως και Γιώργο Νταλάρα είχε το πρόγραμμα (όχι ότι μ' αρέσει αλλά πολύ καλύτερος από την κάθε μοντέλα - υποψήφια τραγουδίστρια - υποψήφια ηθοποιό - celebrity - υποψήφια παρουσιάστρια).
Σκυλάδικο λοιπόν κυρίες και κύριοι. Η εύκολη λύση. Ποιος να κάθεται τώρα να στοίβει το μυαλό του για πιο ουσιαστικά πράγματα! Η έμπνευση έπεσε σε χειμερία νάρκη. Το θέμα είναι ότι κάνουν μεγαλύτερο κακό όλοι οι ιθύνοντες αυτών των τηλεοπτικών βόθρων. Φροντίζουν τη γαλούχιση των τηλεθεατών και πλασάρουν το τίποτα και το μηδέν ως ιδανικά, πρότυπα και ινδάλματα.Έτσι συνεχίζει η πλειοψηφία και κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Μακάρι κάποτε να ξυπνήσει η τελευταία και να απαιτήσει ποιοτικότερο τηλεοπτικό τοπίο. Τοτε να δούμε όλα τα σούργελα που θα πάνε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

Χρόνια πολλά σε όλους και όλες και ιδιαίτερα στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες. Χαρά, ειρήνη, υγεία και περισσότερη ανθρωπιά πάνω στον πλανήτη.
Δε θέλω να γκρινιάξω σήμερα, απλά θα ήθελα να κάνω μια υπενθύμιση. Τέτοιες μέρες γίνονται διάφοροι έρανοι για συνανθρώπους μας οι οποίοι δε βρίσκονται και στην καλύτερη μοίρα. Κάθε βοήθεια δεκτή αλλά πρέπει να τους θυμόμαστε κάθε μέρα και όχι δύο με τρεις φορές το χρόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι η μεγαλύτερη βοήθεια προς τους συνανθρώπους μας που τη χρειάζονται δε δίνεται από το κράτος, γιατί δεν έχουμε κράτος πρόνοιας, αλλά από τους ίδιους τους πολίτες και μάλιστα από τους πολίτες που δεν είναι οικονομικά και στην καλύτερη κατάσταση.
Να μην ξεχνάμε για να μην ξεχαστούμε αν χρειαστούμε κάποτε βοήθεια. Αυτό το λέω γιατί ζούμε σε δύσκολους καιρούς και ποτέ δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τους ηλικιωμένους που είναι ξεχασμένοι σε κάποιο ίδρυμα ή σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό.

ΝΕΟ PC ΚΑΙ AC/DC; ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΩ;

Επιτέλους την Κυριακή το απόγευμα παρέλαβα το καινούριο PC. Μέχρι να κάνω format και να περάσω τα προγράμματα που θέλω πέρασε μια μέρα. Κακά τα ψέμματα αλλά η σβελτάδα του είναι άλλο πράγμα. Ούτε κολλήματα, ούτε κρασαρίσματα. Να είχαμε και καλύτερες συνδέσεις ή τουλάχιστο να είχαμε αυτές που πληρώνουμε καλά θα ήτανε. Eίπαμε όμως... στην Ελλάδα ζούμε. Ελπίζω ότι στο άμεσο μέλλον θα καλυτερέψουν τα πράγματα και στον τομέα των συνδέσεων. Ας μην επεκταθώ παραπάνω και χαλάσω το καλό mood στο οποίο βρίσκομαι. Περί συνδέσεων θα τα πούμε σε άλλο post.

Άντε να σας φτιάξω τη διάθεση με κάτι που έμαθα χθες. Οι AC/DC στης 28 Μαϊου 2009 και ημέρα Πέμπτη θα είναι στην Ελλάδα για μια και μοναδική συναυλία στο Ολυμπιακό στάδιο στην Αθήνα. Επιτέλους! Νιος ήμουν και γέρασα. Η ευχές τόσων χιλιάδων fans επί τόσα έτη επιτέλους εισακούστηκαν. Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει στης 3 Φεβρουαρίου. Οι τιμές κυμαίνονται από 60€ έως 90€ (αναλόγως που θέλει να βρίσκεται ο καθένας). Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ρε σαν πολλά καλά άρχισαν να γίνονται. Μήπως θα πρέπει να περιμένω και μερικές στραβές; Ως γνωστόν μετά τα καλά έρχονται και τα στραβά και τούμπαλιν. Τεσπα! Ας πάω στο live και μετά ας γίνει ότι θέλει.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΕΜΕΝΑΔΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ

Σαββατόβραδο και η σπαρίλα δεν έχει όρια. Το κεφάλι μου καζάνι. Λες να φταίνε οι χθεσινοβραδυνές βότκες; Α, ναι. Επιτέλους βγήκα έξω. Πάλι καλά που γύρισε ένα φιλαράκι από το Κόσσοβο (Ε.Π.Ο.Π. γαρ) και είπαμε να βρεθούμε για κανένα καφεδάκι. Τώρα πως το καφεδάκι έγινε βότκα και το ξημερώσαμε ιδέα δεν έχω. Τεσπα!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μετά τα πρώτα ποτά έρχονται τα δεύτερα κερασμένα από το μαγαζί. Σε κάθε παραγγελία τα συνοδευτικά διέφεραν. Αγγούρια με καρότα, ξηροκάρπια, αλαντικά, τυριά, κριτσίνια με μαγιονέζα, ελιές, πατατάκια. Σκάσαμε να τρώμε. Σούπερ προσφορές για να κρατηθεί η πελατεία γιατί για ν' αυξηθεί το κόβω λίγο χλωμό. Να μην πω για την ευγένια του σερβιτόρου που μόνο τεμενάδες δε μας έκανε. Λίγα χρόνια πριν για το αν και πότε θα έκανε παραγγελία ο πελάτης ήταν καθαρά στην κρίση του κάθε σερβιτόρου. Τώρα και κουβεντούλα να πιάσουν για να είναι πιο οικείοι, και χαμόγελο μέχρι ηλιθιότητας και αστειάκια και τα τασάκια αλλάζουν κάθε πέντε λεπτά.
Επίσης μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο κόσμος και να μην έχει λεφτά θα βγει έξω. Είδα πολλούς και πολλές που ήταν ντυμένοι κυριλάτα και βγήκαν μόνο για καφέ άσχετα αν η ώρα ήταν για κάτι με περισσότερο αλκοόλ. Μετά από περίπου ένα δίωρο όσοι έφευγαν έλεγαν ότι δεν είναι για παραπάνω λόγω οικονομικών. Ούτε καν να προσποιηθούνε ότι υπάρχει άλλος λόγος. Τελικό συμπέρασμα; Ο κόσμος έχει διάθεση και χωρίς φράγκα και έτσι όπως έγινε η κατάσταση (η οικονομική εννοώ) δεν ντρέπεται να παραδεχτεί ότι υπάρχει αφραγκία. Μερικά χρόνια πριν κοκκινίζαμε να πούμε ότι είμαστε εντελώς ταπί. Τώρα μας έγινε βίωμα. Η συνήθεια που έγινε λατρεία όπως έλεγε και η Τατιάνα σε ριάλιτι.
Βασικά δεν έχω όρεξη για τίποτα. Περιμένω το καινούριο PC που παρήγειλα με αγωνία και όσο περνούν οι μέρες τόσο πιο ανυπόμονος γίνομαι. Το λοιπόν αντί να κάθομαι και να λέω παπαριές την κάνω. Τα λέμε tomorrow που θα είμαι σε καλύτερο (πιστεύω) mood.

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ

Αγαπημένε μου Άη Βασίλη,
είπα να σου στείλω ένα γράμμα... e-mail (έχουμε τεχνολογία) γιατί εδώ και πολλά χρόνια μ' έχεις στο κλάσιμο και δεν αντέχω άλλο τη μπόχα. Οι ευχές που ζητάω είναι πολλές γιατί σου βάζω και τόκο στα τόσα χρόνια που δεν πέφτεις από την καμινάδα μου (άσχετο αν δεν έχω). Είμουνα καλό παιδάκι. Δεν έκλεψα και δε σκότωσα κανένα... ακόμα!
Το λοιπόν δώσε βάση πως έχουν τα πράγματα. Επειδή βαρέθηκα να ξεραίνω στο σκατό μου και να το κάνω παξιμάδι έχω ένα κρατικό λαχείο (δε με παίρνει για πολλά). Σύμφωνα με το νόμο των πιθανοτήτων σε συνδυασμό με τη γκαντεμιά που με δέρνει δεν έχω καμιά ελπίδα και επειδή δεν έχω βύσμα θέλω να βάλεις το χεράκι σου για να βάλω και 'γω στην τσέπη μου το ζεστό παραδάκι. Ok?
Θα ήθελα να μεταμορφώσεις το αυτοκίνητο μου σε Jeep Cherokee. Όχι Grand, ας είναι και η απλή έκδοση. Μου κάνει. Είδες που είμαι βολικός; Εννοείται φυσικά με όλα τα παρελκόμενα (μασπιέδες, μπάρες, GPS, φραπεδιέρα, DVD, Play Station, τουαλέτα, μαγκάλι, ψυγείο κλπ.)
Θα ήθελα να δώσεις στη μάνα μου πίσω το ΕΚΑΣ γιατί τα καθήκια από το Ι.Κ.Α. της το κόψανε και η σύνταξη της με το ζόρι είναι τριακόσια ευρά.
Δεν ξέρω αν είδες καθόλου τηλεόραση αλλά σε πληροφορώ ότι στην Ελλάδα επειδή θέλουμε να προστατεύσουμε τα δάση μας (ότι απέμεινε δηλαδή) αρχίσαμε να καίμε τις πόλεις μας. Ξεκινάμε με τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα που κοσμούν τις πλατείες και μετά επεκτεινόμαστε σε μαγαζιά, σπίτια, κάδους και αυτοκίνητα. Όταν κάνεις περατζάδα από την Ελλάδα μην παρεξηγηθείς αν δε δεις πολλά στολισμένα δέντρα. Η κυβέρνηση είναι σύμφωνη με όλα αυτά εφόσον κάνει οικονομία με το να μη δίνει επιδόματα θέρμανσης. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Με τόσες φωτιές τριγυρνάμε με τα φανελάκια. Πολύ προχώ, ε;
Το επόμενο πράγμα που θέλω να σου ζητήσω είναι μια ανθρώπινη δουλειά γιατί εκεί που είμαι δεν παλεύεται άλλο. Τα έχω παίξει ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε! Θέλω να μου βρεις καμιά καλή θεσούλα στο δημόσιο με απεριόριστο ξύσιμο όρχεων, πολλά φράγκα και μπόλικες άδειες. Α! και μίζες.
Θέλω να χαρίσεις στο μοντελοπνίχτη δικηγόρο καμιά τριανταριά πόντους γιατί δεν αντέχω άλλο να ακούω για το μπόι του. Έχω σιχτιρίσει. Δώστου εκεί πέρα κατιτίς να ησυχάσουμε και 'μεις.
Ξέρεις Santa έχω να πάω καιρό διακοπές. Κανόνισε καμιά Χαβάη γιατί μόνο σε τραγούδι την ακούω. Ούτε ένα χάρτη έχω να τη δω.
Θέλω να μείνει στην Ά Εθνική ο Πανσερραϊκός. Δεν αντέχω άλλα δεκαπέντε (μπορεί και παραπάνω, έχασα το λογαριασμό) χρόνια να περιμένω για να τον δω στα μεγάλα σαλόνια.
Τα τεριμμένα: χαρά, υγεία και ευτυχία για όλο τον κόσμο εννοούνται. Δε χρειάζεται να επεκταθώ σ' αυτά γιατί το γράμμα... εχμ sorry... το e-mail θα γίνει πολύ shocking.
Αυτά είναι που θέλω πάνω - κάτω. Αν θυμηθώ κάτι στην πορεία θα σου στείλω SMS. Παζάρια και παρόμοιες μαλακίες δεν κάνω. Σ' αυτό είμαι κάθετος. Γκέγκε; Η σειρά που θα πραγματοποιήσεις τις ευχές μου δε με νοιάζει. Σου δίνω το ελεύθερο να ξεκινήσεις απ' όπου θέλεις εσύ. Είδες που είμαι και δημοκράτης;
Σ' αφήνω τώρα και τα λέμε σε λίγες μέρες. Κανόνισε πάλι να μ' έχεις στο κλάσιμο. Και μη δω κανένα ελαφάκι όπως κάνεις στη διαφήμιση. Τότε να δεις τι θα γίνει. Άντε χαιρετίσματα στην κυρά σου.

hackaday

Υ.Γ.: Όταν περάσεις από το σπίτι μου μην κάνεις πολύ φασαρία γιατί ξυπνάω εύκολα και πίστεψε με βρίζω πολύ όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΑΛΜΠΑΝΗΔΕΣ

Το λοιπόν πριν από δύο εβδομάδες το κινητό μου τα ψιλοέπαιξε. Δεν αναγνώριζε τη memory card. Ούτε χρόνο έχει που το πήρα, οπότε με καλύπτει η εγγύηση (για όλα τα κινητά είναι δύο χρόνια). Πάω στο Vodafone Shop (μαζόχας συνδρομητής της εν λόγω εταιρίας χρόνια τώρα) και το δίνω. Ως εδώ όλα καλά. Ρωτάω την υπάλληλο αν μπορεί να μου δώσει ένα κινητό για όσο καιρό το δικό μου θα βρίσκεται για service εκτός πόλεως και νομού και μου λέει ότι όλα τα έχει δώσει γιατί έπεσαν πολλές βλάβες μαζεμένες. Άντε καλά! Μου ζητάει το νούμερο για να με καλέσει την επόμενη μέρα για να μου πει αν θα έχει κανένα διαθέσιμο εφόσον περίμενε να επιστρέψουν μερικά ή έστω τη μεθεπόμενη. Η υπάλληλος μου λέει ότι αν το service του κινητού κοστίσει πάνω από είκοσι ευρά θα με καλούσε κάποιος να μ' ενημερώσει. Της εξηγώ ότι με καλύπτει η εγγύηση και μου λέει αν η βλάβη οφείλεται σ' εμένα θα πληρώσω (π.χ. αν έπεσε κάτω η συσκευή ή αν έκανα κακή χρήση ή το έριξα μέσα στο νερό). Της λέω ότι φαίνεται στο κινητό ότι δε συνέβει κάτι τέτοιο γιατί είναι σαν καινούριο και τι μου λέει η βοϊδομοσχαρέστατη; "Αυτό δε φαίνεται (η κακή χρήση) και ότι θα αποφανθεί το service". ΚΑΙ ΠΩΣ Θ' ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ ΤΟ SERVICE ΜΩΡΗ ΑΝ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΙΓΜΑ ΚΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ; Την ψιλιάστικα την κομπίνα και της ξεκαθάρησα ότι από μένα δε βλέπει cent τσακιστό. Δεν είμαι τόσο γκάου που να το έριξα κάτω ή να έπεσε μέσα σε νερό και να απαιτώ να μου το κάνουν.
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΤΤΤΤΤΤΤΤΤ!!!!!!!!!!!!!! 'Οσο κάλεσε εσάς άλλο τόσο κάλεσε και 'μένα. Η τύπισσα μ' έκλασε για τα καλά.
Τεσπα! Έκανα υπομονή, βρήκα άλλο κινητό, αλλά χθες μου την έδωσε για τα καλά γιατί η μια εβδομάδα που μου είπαν ότι θα κρατήσει το service τελικά διπλασιάστηκε. Πάω πρώτα στα Goody's, σαβουρώνω τρία hamburgers, μία πατάτες και ένα χυμό καρότο (για να πάρω βιταμίνες), πήρα δυνάμεις και μετά πάω στο μαγαζί της Vodafone μέσα στη φούρκα και ρωτάω τι έγινε και αν υπάρχει κανένα νέο από το μέτωπο. "Βεβαίως κύριε, το κινητό σας είναι εδώ", είπε ο τυπάς - πωλητής. EXCUSE ME? "Από πότε είναι εδώ ρε μάστορα;", ρωτάω. "Από το Σάββατο κύριε", μου λέει. "Και γιατί δε με ειδοποιήσατε ρε παλίκαρε;", ξαναρωτάω. "Θα σας καλούσαμε σύντομα κύριε. Τις επόμενες μέρες", μου απαντάει. "Και γιατί δε με ειδοποιήσατε το Σάββατο ρε μεγάλε, τεράστιε και ανυπολόγιστε;", ξανά-μανά-ρωτάω. "Μια συγκεκριμένη μέρα καλούμε κύριε όλους όσους έφεραν τις συσκευές τους για service κύριε", μου ξανά-ανταπαντάει. ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΟΕΟ;
Πήρα τη συσκευή μου και έφυγα μπαρούτι εφόσον έριξα και το ανάλογο ξέχεσμα και σ' αυτόν το αποστειρωμένο πωλητή και στο αφεντικό του και στη μαλάκω την ανεύθυνη που είπε ότι θα τηλεφωνούσε αλλά δεν... (μπλέχτηκαν οι γραμμές μας που λέει και το γνωστό άσμα).
Μερικές σκέψεις που ακολούθησαν μετά το συμβάν; Μήπως το ότι καλούνε όλους μια συγκεκριμένη μέρα είναι μαρκετίστικο κόλπο; Δηλαδή αν καμιά μέρα έχουν αναδουλειά παίρνουν τηλέφωνα αβέρτα για να γίνει τζέρτζελο με σκοπό να φανεί ότι το μαγαζί έχει κίνηση; Μήπως αν δεν είχα εγγύηση και πλήρωνα για συσκευή θα ξεσκίζοταν να μ' εξυπηρετήσουν όλοι; Τελικά ο επαγγελματισμός λείπει από πολλούς μαγαζάτορες και τους υπαλλήλους τους. Ανευθυνότητα στα κόκκινα. Το μόνο που θέλουν μερικοί είναι να αποκαλούνται επιχειρηματίες και να κλαίγονται ότι δεν πάνε καλά οι δουλειές τους. Πως να πάνε καλά; Με τέτοια αντιμετώπιση περιμένουν από 'μένα να ξαναπατήσω εκεί; Τελικά είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά από τις χώρες της Ευρώπης απέχουμε πολύ ακόμα και στα πιο απλά πράγματα. Αυτό μπορώ να το πω αποδεδειγμένα.

ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ;

Την περασμένη Πέμπτη αξιώθηκα και πήγα επιτέλους στον κινηματογράφο μετά από... ειλικρινά δε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να πάω... δύο χρόνια; τρία χρόνια; Κακώς! Λίγο το internet, λίγο τα dvd που απολάμβανα στον καναπέ με συνοδεία σουβλακίων, πίτσας, τοστ, μπύρας, κόκα κόλας και τσιγάρων (εννοείται όχι όλα μαζί σε μια φορά), βάλε έλειψη χρόνου και διάφορες άλλες χαζές δικαιολογίες και έτσι κατάφερα να απέχω από τον κινηματογράφο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Από 'δω και πέρα υποσχέθηκα στον εαυτό μου να πηγαίνω πιο συχνά.
Πιο έργο είδα; Το "SAW V". Eντάξει, δεν τρελλάθηκα κιόλας! Δεν το βρήκα τόσο δυνατό όσο τα τρία πρώτα. Η πλοκή γνωστή. Βασανιστήρια, αίμα (όχι τόσο πολύ όσο στα προηγούμενα), διεφθαρμένος μπάτσος, καλός μπάτσος κλπ. Το φινάλε του είναι από τα πιο απότομα που έχω δει ποτέ σε ταινία υποννοώντας ότι θα υπάρξει και νούμερο έξι. Σήριαλ το κατάντησαν. Μερικές φορές οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν με αποτέλεσμα ένα καλό έργο να καταντάει βαρετό.
Αυτό που μου την έδωσε; Μέσα στην αίθουσα απαγορεύεται το κάπνισμα. Θεμιτό και σεβαστό. Πριν την ταινία όμως έβαλαν τρεις ή τέσσερις διαφημίσεις τσιγάρων απανωτά. Αυτό ήταν το δικό μου βασανιστήριο και όλων των περευρισκόμενων καπνιστών. Από τη μια πλευρά στο απαγορεύουν και από την άλλη σε ωθούνε να καπνίσεις. Αυτό το βρίσκω λάθος. Μου άρεσε που δεν είχε πολύ κόσμο αλλά μου την έσπασαν κάτι κωλόπαιδα που κάθονταν στον εξώστη και έκαναν ότι μαλακία μπορεί να φανταστεί κανείς. Φώναζαν, γελούσαν, κάπνιζαν, χειροκροτούσαν και έκαναν τα πάντα για να μην ευχαριστηθούνε οι υπόλοιποι το έργο. Αν και ο υπεύθυνος ήταν εκεί δεν τους έκανε ούτε μία σύσταση. Τα λεφτά να παίρνουν οι ιδιοκτήτες και όλα τα υπόλοιπα να γίνουν κομμάτια.

ΝΑ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ

ΡΕ ΟΥΣΤ!!!

ΠΑΨΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Οδύνη. Μια λέξη που έχασε τη σημασία της τις τελευταίες μέρες γιατί παρελάζει σε όλους τους ξύλινους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς λόγους. Ειλικρινά θέλω να ξεράσω και δεν μπορώ. Σκηνοθεσία στο έπακρον, μουσική υπόκρουση σε μονταρισμένα videos, θεατρικές ερμηνείες και βαρύγδουποι μονόλογοι των δημοσιογράφων των πάνελ και των παραθύρων που παίρνουνε Oscar απαρτίζουνε ένα τοπίο που μου θυμίζει όρνια πάνω από κουφάρια ζώων. Έτσι και αυτοί καπηλεύονται το θάνατο του δεκαπεντάχρονου.
Από την άλλη έχουμε μια κυβέρνηση που έχει 100% αναπηρία, κοτσάνες που ξεστομίζει ο υπουργός Βορείου Ελλάδος Τζίμας ("ο δολοφόνος αστυνομικός διορίστηκε επί κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ.", Θεέ μου τι είπε ο στόμας του), ο Γιωργάκης έρχεται στις Σέρρες για να ψαρέψει αγρότες ψηφοφόρους, κομματικές διαμάχες πάνω από το σώμα του άτυχου μαθητή, αστυνομικοί που χτυπάνε μαθητές και δασκάλους, που σηκώνουν και πάλι το περίστροφο και πυροβολούνε και άλλα πόσα στραβά που μου διαφεύγουν...
Για άλλη μια φορά οι σκοπιμότητες είναι πάνω απ' όλα. Είτε είναι πολιτικές, είτε δημοσιογραφικές που κυνηγάνε νούμερα τηλεθέασης, είτε προσωπικές. Όλοι κάνουνε δηλώσεις για τα πάντα και στην ουσία δε λένε τίποτα. Γιατί; Επειδή το εγώ του καθενός υπερισχύει. Έχουμε τον πόλεμο των εγώ!
Ευτυχώς που δε βγήκε ο επίτημος (ο Μητσοτάκης ντε) για να πει τα δικά του γιατί με τη γκαντεμιά που τον χαρακτηρίζει όλα θα γίνουν τρεις φορές χειρότερα.
Το κορυφαίο όλων; Βγήκε ο Καραμανλής και ζήτησε να ματαιωθεί η αυριανή απεργία για να μην επεκταθούν τα επεισόδια. Μα καλά έχει το θράσος και συνεχίζει να μας κοροϊδεύει; Για την καρέκλα του φοβάται που τρίζει και μόνο. Βρίσκεται στη χειρότερη θέση που έχει βρεθεί πολιτικός τις τελευταίες δεκαετίες και φοβάται ότι με την αυριανή πανελλαδική απεργία θα φανεί το τεράστιο μέγεθος της απογοήτευσης που έσπειρε στους έλληνες. Τόσες μέρες που γίνονται καταστροφές με την άδεια του και τώρα τον έπιασε η ευαισθησία του;
Ειλικρινά τα έχω παίξει με αυτό το ανώμαλο πάρτυ που γίνεται στα κανάλια και στην ελληνική πραγματικότητα. Ούτε την κηδεία του παιδιού σεβάστηκαν κάποιοι. Αντί να λένε, να λένε και να ξαναλένε τα ίδια και τα ίδια γιατί δεν κάθονται μια φορά για να ακούσουν τι έχει να πει ο απλός πολίτης, ο μαθητής, ο άνεργος, ο φοιτητής, ο απλός εργαζόμενος; Τόσο δύσκολο είναι να βγάλουν το σκασμό όλοι τους για μια φορά; Το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά όλοι τους και από την άλλη να βγάζουν την ουρά τους απ' έξω. Φάσκουν και αντιφάσκουν. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕΡΙΦΗΔΕΣ

Φανταζόμουν ότι η Ελλάδα μια μέρα θα γίνει wild far west αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω μέχρι το χθεσινό περιστατικό. Τελικά ο θεσμός του σερίφη - πιστολέρο υπάρχει έστω και άτυπα. Για άλλη μια φορά η Ν.Δ. είναι ανίκανη ως κυβέρνηση. Όχι ότι ανήκω σε κάποιο χώρο της αντιπολίτευσης απλά εφόσον το συγκεκριμένο κόμμα κυβερνάει (στα λόγια) αυτόν τον τόπο η καυτή πατάτα πάει στα χέρια του.
Ευθύνες δεν αποδίδονται ακόμα. Μετά το φόνο του δεκαπεντάχρονου παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά κανάλια την αστυνομία να παρακολουθεί με το βλέμμα της αγελάδας την καταστροφή και λεηλασία μαγαζιών, σπιτιών και αυτοκινήτων. Αγαλματάκια ακίνητα, αμίλητα, αγέλαστα ένα πράγμα! Πρέπει να χέστηκαν γιατί το θύμα είναι από βόρεια προάστια και από ευκατάστατη, όπως λέγεται, οικογένεια. Στα βόρεια προάστια δε χωράνε τσαμπουκάδες από τους σερίφηδες.
Με αυτή την απάθεια των υπευθύνων καταστράφηκαν πολλοί άνθρωποι. Βάλε την οικονομική κρίση, βάλε την ανεργία, βάλε και τις καταστροφές των ιδιωτικών περιουσιών δεν είναι λίγοι αυτοί που θα γονατίσουν κανονικά. Είτε καταστηματάρχες είτε υπάλληλοι. Περίμεναν τις γιορτές να πάρουν μια οικονομική ανάσα και η κυβέρνηση τους καταδίκασε για τα καλά. Να μην ξεχνάμε και τους πλιατσικολόγους, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε. Μόνο οι ξύλινοι λόγοι δε σταμάτησαν. Και να το θυμηθείτε, σε τρεις εβδομάδες θα έχουμε τα μεγάλα (πολιτικά) ρεβεγιόν όπου εκεί ξεχνιούνται τα πάντα. Η αναλγησία σε όλο το μεγαλείο της.
Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Σκάνδαλα οικονομικά, πολιτικά και θρησκευτικά όπου δεν αποδίδονται ευθύνες (αλήθεια εκείνα τα ομόλογα και η Siemens τι έγιναν;), ανεργία, αφραγκία, κοροϊδία, αλαζονεία από την πλευρά των πολιτικών και όλων των έχοντων και κατέχοντων όλα αυτά οδηγούνε σε ένα ξέσπασμα του απλού πολίτη. Μυρίζει μπαρούτι παντού. Αύριο οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους. Συλαλλητήρια οργανώνονται και ο Καραμανλής εκτός από έλλειψη ευθιξίας δεν κάνει κάτι για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Ή μάλλον κάνει: το απόλυτο τίποτα. Αν πραγματικά αγαπάει αυτόν τον τόπο πρέπει να παραιτηθεί αλλά η μαρμίτα είναι μεγάλη και γλυκειά.
Κοντά σε όλα αυτά έχουμε και διάφορους καουμπόηδες που κάνουν κατάχρηση εξουσίας γιατί έτσι γουστάρουν και λογαριασμό δε δίνουν σε κανένα. Τόσα χρόνια στα τόσα που έχουνε γίνει δεν τιμωρήθηκε ούτε ένας. Συγκάλυψη και κόντρα συγκάλυψη. Σκέτη κοροϊδία. Ο κόσμος έχει σιχαθεί. Είπαμε να παριστάνουμε ότι τρώμε κουτόχορτο αλλά όχι και έτσι! Όλα παρουσιάζονται σα μεμονωμένα γεγονότα. Από κάποιο αριθμό όμως και μετά τα μεμονωμένα παύουν να είναι μεμονωμένα. Νομίζω;
Και κάτι τελευταίο. Στα διεθνή Μ.Μ.Ε. μας έκανε ρεζίλι η κυβέρνηση και οι πολιτικοί για άλλη μια φορά και όχι οι ταραξίες. Οι τελευταίοι απλά είχαν το ελεύθερο και τις ευλογίες του Καραμανλή μπας και ξεχαστεί το Βατοπέδι.

ΑΓΓΟΥΡΙΑ KING SIZE

Εσείς πόσα αγγούρια φάγατε σήμερα; Η ερώτηση είναι πολύ σοβαρή γι' αυτό μη γελάτε. Το αγγούρι άλλος το τρώει και δροσίζεται και άλλος το τρώει και ζορίζεται. Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Από 'κει και πέρα άλλος το τρώει ολόκληρο με τη μία και άλλος που θεωρεί τον κώλο του κουμπαρά το τρώει σε φέτες. Ένα είδος δόσεων ας πούμε.
Εγώ δόξα τον Αλλάχ παράπονο δεν έχω. Κοινόχρηστα φουσκωμένα, τέλη κυκλοφορίας όπως όλοι, λογαριασμός κινητού λίγο τραβηγμένος, δόσεις για συσκευές (δε με παίρνει να πληρώσω cash παρά), περιμένω λογαριασμό για το νερό και ασφάλεια αυτοκινήτου. Εφτακόσια πενήντα ευρά και βάλε μέχρι στιγμής πάνω κάτω, να τ' αφήσω; Έρχονται και άλλα. Δώρα (γιορτάζει το μισό σόι και οι μισοί φίλοι, οι υπόλοιποι το δεκαπενταύγουστο), super market, βενζίνη, όλο και καμιά αβαρία θα βγει... Πάει και ο μισθός, πάει και το δώρο οέο!
Δε γαμείς! Μαζί μας θα τα πάρουμε; Όχι βέβαια γιατί δεν τα έχουμε οπότε δε πάμε για ψάρεμα; Την υγειά μας να έχουμε να αρρωσταίνουμε από το άγχος. Μια και είπα άγχος σκέφτομαι τι λούκι θα περάσουν κάποιοι πολίτες αυτού του μπουρδ... εχμ... κράτους ήθελα να πω με το καινούριο μοντέλο εργασίας. Τρεις με τέσσερις μέρες την εβδομάδα εργασία και τις υπόλοιπες ξάαααααααααπλα χαλαρά. Έτσι θέλουν οι βιομήχανοι. Χθες είδα στις ειδήσεις τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ (αν το λέω λάθος διορθώστε με) που είπε την πίπα της χρονιάς για να μην πω της δεκαετίας. Τι είπε το άτομο; Επειδή υπάρχουν συναισθηματικοί δεσμοί μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων η πρώτη δε θέλει να απολύει προσωπικό και έτσι είχε τη φαεινή ιδέα να δουλεύουν λιγότερες μέρες την εβδομάδα οι τελευταίοι. Άκουσον άκουσον! Να συμπληρώσω ότι οι δηλώσεις έγιναν με πολύ συναίσθημα... πόνου να το πω; Στεναχώρια να το πω; Ηδονή να το πω; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Αλί αλί και τρισαλί! Έρχονται δύσκολες μέρες. Γι' αυτό προτείνω αλληλεγγύη στις γαλοπούλες (μέρες άγιες και δύσκολες που έρχονται). Όλοι κοτοπουλάκι (και πολύ μας πέφτει). Αντί για βασιλόπιτα να πάρουμε καμιά τυρόπιτα ατομική ο καθένας μας και για το καλό του χρόνου να βάλουμε μέσα κανένα κουμπί (για να χαρούμε) γιατί φλουριά γιοκ! Για κεράσματα καλά είναι και τα Prozac αντί για μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Τα χάπια θα μας φανούνε πιο χρήσιμα.
Φέτος τα χριστούγεννα και οι υπόλοιπες γιορτές θα είναι διαίτης. Γλιτώνουμε και το γυμναστήριο (όχι ότι πάμε ή πηγαίναμε ποτέ αλλά είναι trendy να το λες) όπως κάθε άλλη χρονιά μετά από το δεκαπενθήμερο της καλοπέρασης και της βουλιμίας.
Εγώ πάντως θα πάω να πω τα κάλαντα στον Εφραίμ. Που ξέρεις; Μπορεί να 'κονομήσω κανένα οικοπεδάκι. Είναι must δίπλα σε λίμνη.

COOLPLATANOS

Κατά καιρούς αναφέρομαι σε διάφορα sites ή blogs που ανακαλύπτω και μ' ενθουσιάζουν και θεωρώ σωστό να τα μοιραστώ με όλους διότι δεν είμαι εγωιστής. Όταν ξεκίνησα το blog οφείλω να ομολογήσω ότι με βοήθησε με το παραπάνω μια φτασμένη blogger. Η COOLPLATANOS (κάντε κλικ πάνω στο όνομα... κάντε κλικ είπαμε ντε! Δε θα χάσετε!), κατά κόσμον υλικόν, χαρούμενον και μίζερον Ντίνα έχει το blog "ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ".
Είχα τη σιγουριά ότι είναι ένα υπερδραστήριο άτομο με άποψη και πάνω απ' όλα καθόλου επιφανειακή. Το Σεπτέμβρη που μας πέρασε ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και κατέβηκα στην Αθήνα και γνωριστήκαμε από κοντά (γνώρισα και άλλους bloggers που είναι καταπληκτικά παιδιά). Έπεσα διάνα! Είναι super άτομο. Όλο με κάτι καινούριο καταπιάνεται. Ησυχία δεν έχει και αυτό είναι πολύ καλό κατ' εμέ.
Το nickname της την αντιπροσωπεύει 100%. Είναι cool, άνετη, ευχάριστη και αν κουβεντιάσει κανείς μαζί της θα νιώσει τη δροσιά που μπορεί να σου προσφέρει ένας πλάτανος το καλοκαίρι. Δεν της πλέκω το εγκώμιο απλά της οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη μεγάλη βοήθεια που μου έδωσε.
Το λοιπόν σας αφήνω για να μη μακρηγορήσω. Μια επίσκεψη στο blog της COOLPLATANOS θα σας πείσει (τελευταία φορά το λέω: ΚΛΙΚ).

ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΟΥ Α.Σ.Ε.Π.

Σήμερα ήταν ξεχωριστή μέρα. Πανελλαδική ημέρα του φιάσκου. Γιατί το λέω αυτό; Να σας εξηγήσω αμέσως.
Σήμερα ξύπνησα νωρίς για να πάω σε μια άλλη πόλη για να λάβω μέρος, όπως τόσοι χιλιάδες έλληνες, στο τεστ γνώσεων και δεξιοτήτων. Το όλο σκηνικό ήταν το λιγότερο απαράδεκτο.
Πρώτον μας κουβάλησαν σε άλλη πόλη για να δώσουμε εξετάσεις ενώ τους διαγωνιζόμενους που ζούνε εκεί τους έστειλαν αλλού. Σαν ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική καταστροφή μου θύμιζε το όλο πράγμα. Ειλικρινά δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτό το σκεπτικό των υπευθύνων.
Δεύτερον υπήρξε μια καθυστέρηση άνω των δύο ωρών όπου είχαμε τα κινητά κλειστά και δε μας επέτρεπαν να τα ανοίξουμε για να ειδοποιήσουμε τους οικείους μας ότι θ' αργήσουμε, όπως επίσης κλείδωσαν τις πόρτες του κτηρίου και δε μπορούσανε οι διαγωνιζόμενοι να βγούνε έξω για να αγοράσουνε κάτι από το κυλικείο. Ούτε νερό. Το τσιγάρο απαγορευόταν και τρέχαμε στις τουαλέτες σαν σχολιαρόπαιδα να καπνίσουμε στα κλεφτά.
Τρίτον αρκετές ερωτήσεις ήταν για τα μπάζα (για να μην πω πιο βαριά λέξη). Παράδειγμα; "Ποιας χώρας πολιτικός αρχηγός επισκεύτηκε την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα". Η απάντηση είναι η Κίνα, αλλά πόσο καθοριστικό ρόλο θα παίξει αυτό στη σταδιοδρομία κάποιου ή τι είδους δεξιότητα δείχνει; Αυτό δείχνει ότι τα θέματα ετοιμάστηκαν την τελευταία στιγμή (εφόσον έχει ερώτηση που αφορά το κοντινό παρελθόν). Άλλη ερώτηση που θεωρώ πιο εξειδικευμένη και η απάντηση της δεν αφορά γενικές γνώσεις ήταν η ερώτηση παγίδα: "Πόσα βιβλία έγραψε ο Σωκράτης;" Η απάντηση είναι κανένα. Τα έγραψε ο Πλάτωνας. Εγώ δεν είμουν τριτοδεσμίτης. Πως να το ξέρω; Είχε και άλλες τρελές ερωτήσεις αλλά δεν τις θυμάμαι αυτή τη στιγμή.
Τέταρτον τέσσερις φορές μας διέκοψαν γιατί στάλθηκαν διευκρινήσεις. Καταλαβαίνετε ότι οργάνωση δεν υπήρχε αν και αυτό το τεστ ετοιμάζεται σχεδόν ένα χρόνο.
Το θέατρο του παραλόγου έκλεισε με την τελευταία ερώτηση. Τι παίχτηκε μ' αυτή; Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Πριν ξεκινήσει το τεστ μας έδωσαν ένα φυλλάδιο με ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους για να μπούμε στο κλίμα επειδή το τεστ πραγματοποιείται για πρώτη φορά. Μετά εννοείται ότι τα παραπάνω φυλλάδια τα πήραν πίσω πριν δωθούνε τα κανονικά θέματα. Η τελευταία ερώτηση λοιπόν έλεγε: "Στο φυλλάδιο με τα παραδείγματα για την εξοικείωση σας ένα θέμα σχετιζόταν με μία από τις παρακάτω επιλογές" και έδινε τέσσερις εναλλακτικές απαντήσεις. ΕΛΕΟΣ! Το φυλλάδιο με τα παραδείγματα μας το έδωσαν για να καταλάβουμε πως θα είναι το πνεύμα των εξετάσεων και όχι να το αποστηθίσουμε.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά των θεμάτων και της γενικότερης κατάστασης. Προσωπικά εμένα δεν με έπεισε αυτός ο διαγωνισμός του Α.Σ.Ε.Π. Θεωρώ ότι δε θα με βοηθήσει πουθενά. Φανταστείτε το εξής: Είναι δύο άτομα που έχουνε τα ίδια μόρια. Ο ένας έχει μόνο καλό βαθμό στο απολυτήριο λυκείου ενώ ο δεύτερος δεν έχει τόσο καλό βαθμό στο απολυτήριο λυκείου αλλά μιλάει φαρσί δύο ξένες γλώσσες και ξέρει υπολογιστές και έτσι ισοβαθμεί με τον πρώτο στα μόρια. Λαμβάνουν και οι δύο μέρος στο τεστ δεξιοτήτων και γνώσεων του Α.Σ.Ε.Π. Ο πρώτος γράφει καλύτερα από τον δεύτερο και παίρνει περισσότερα μόρια. Μετά από λίγο καιρό βγαίνει μια προκύρηξη για μια θέση και καταθέτουν τα χαρτιά τους και οι δύο. Ο πρώτος περνάει και διορίζεται χάρη στα μόρια του Α.Σ.Ε.Π. και ο δεύτερος μένει απ' έξω. Ειλικρινά ποιος πιστεύετε ότι έχει περισσότερα προσόντα για να πάρει τη δουλειά;
Για άλλη μια φορά τα πράγματα έγιναν λίαν επιεικώς πρόχειρα. Μην ξεχνάτε ότι πριν λίγες μέρες ειπώθηκε στην τηλεόραση ότι θα γίνουν χιλιάδες προσλήψεις από την κυβέρνηση (και δεν αναιρέθηκε από αυτή) εκτός Α.Σ.Ε.Π. στο σύστημα υγείας με τη δικαιολογία ότι πρέπει να κερδηθεί χρόνος και ότι με τη διαδικασία του Α.Σ.Ε.Π. καθυστερούνε τα πράγματα. Εκλογές και προσλήψεις γαλάζιων παιδιών μου μυρίζει.
Τεσπα! Καλή επιτυχία σε όλους αλλά μην απογοητευτείτε αν δεν πάρετε και τόσο καλά αποτελέσματα. Έτσι κι αλλιώς τα μόρια μετράνε μόνο για τρία χρόνια και όχι για πάντα.

PLAYING FOR CHANGE

Χθες το βράδυ έκανα μια blogoπερατζάδα. Στο blog του molemou είδα ένα video με το τραγούδι Stand by me (του Ben E. King) το οποίο ερμηνεύουν διάφοροι καλλιτέχνες. Για να το δείτε κάντε κλικ εδώ. Εφόσον το είδα άρχισα να έχω κάποιες υποψίες για κάτι καταπληκτικό και τελικά δεν είχα άδικο. Στο τέλος του video έχει μια διεύθυνση: http://playingforchange.com το οποίο ανήκει στο μη κερδοσκοπικό οργανισμό Playing For Change.
Ποιο είναι το καταπληκτικό με αυτό το τραγούδι; Ότι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σ' αυτό δε συναντήθηκαν ποτέ τους. Όλα έγιναν μέσω internet. Συμμετέχουν τραγουδιστές και μουσικοί από διάφορες χώρες απ' όλες σχεδόν τις ηπείρους. Από τις Η.Π.Α., το Μεξικό, την Ολλανδία, τη Νότιο Αφρική, το Κονγκό, τη Ρωσία, τη Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία. Το αποτέλεσμα της διασκευής του Stand By Me είναι κάτι παραπάνω από το τέλειο (προσωπική μου άποψη).
Ο συγκεκριμένος οργανισμός προωθεί την ειρήνη μέσα από τη μουσική, τη συμφιλίωση των λαών και τη δημιουργία σχολείων για καλές τέχνες και μουσική. Εκτός από το κτίσιμο τέτοιων σχολείων ο οργανισμός αυτός αναλαμβάνει την παροχή και άλλων εφοδίων και τη δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Εκτός από την ένωση μουσικών απ' όλη την υφήλιο το Playing For Change δημιουργεί και ντοκιμαντέρ τα οποία έχουν λάβει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ όπως είναι τα: San Francisco Black International Film Festival, Tribeca Film Festival, Maui Film Festival, Roxbury Film Festival (όπου ο οργανισμός κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο τραγούδι). Μέχρι στιγμής ο οργανισμός δραστηριοποιείται στη Νότιο Αφρική και στο Θιβέτ. Όποιος θέλει μπορεί να γίνει μέλος και ότι καινούριο γίνεται θα του παρέχεται η δυνατότητα για free download.
Αυτό το video, το οποίο υπάρχει και στο youtube, αποδεικνύει ότι το internet είναι ένα φανταστικό εργαλείο και μπορεί κάποιος ή μια ομάδα ανθρώπων να κάνουν φοβερά πράγματα αρκεί να υπάρχει θέληση και φαντασία. Αν κάποιος έχει κάποια ιδέα για οτιδήποτε έτσι ώστε να στηθεί ένα online project με σκοπό ακόμη να δίνει και ένα μύνημα για το γενικότερο καλό ας το καταθέσει. Πιστεύω ότι θα υπάρξει ανταπόκριση ακόμη και στην Ελλάδα. Εγώ είμαι μέσα.

ΘΕΣΕΙΣ ΛΑΒΕΤΕ!

Ανεπίσημα έχουμε ήδη μπει στην περίοδο των Χριστουγέννων. Καθημερινά όλο και περισσότερα καταστήματα και σπίτια στολίζονται. Άρχισαν και οι πρώτες διαφημίσεις στα Μ.Μ.Ε. με προσφορές και άλλες δελεαστικές προτάσεις όπως διακοποδάνεια, καταναλωτικά, πιστωτικές κ.ο.κ. Βλέπετε είναι ημέρες αγάπης, φροντίδας, και προδέρμ. Ξεχνάνε να πούνε ότι είναι και μέρες κρίσης. Είναι λιγάκι σουρεαλιστικό εφόσον η συντριπτική πλειοψηφεία των πολιτών μαύρα χριστούγεννα θα κάνει. Το σίγουρο είναι ένα. Δεν υπάρχει χρήμα.
Τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια των εορτών; Θα πάρουν σβάρνα όλοι οι τρομεροί ρεπόρτες των καναλιών τα μαγαζιά και τις λαϊκές ως επιθεωρητές τιμών. Οι καταστηματάρχες θα παραπονιούνται ότι η κίνηση είναι πεσμένη και ο κοσμάκης θα τριγυρνάει με άδεια καλάθια γιατί και οι τσέπες και τα πορτοφόλια είναι άδεια. Το χριστουγεννιάτικο δώρο θα εξανεμιστεί σε χρόνο dt πληρώνοντας λογαριασμούς και δόσεις σε δάνεια.
Κάπου μέσα σ' αυτή τη σύγχηση θα στολιστούνε και τα δέντρα στις πλατείες και τα περισσότερα θα φέρουν το όνομα: "ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ". Μάλλον το δέντρο του αράπη θα είναι με τέτοια παπάρα που τρώμε από τα κομματόσκυλα τους πολιτικάντηδες.
Και μια και έφερε ο λόγος τους τριακόσιους απατεώνες εκεί να δείτε ρεβεγιόν και τσιμπούσια. Εν μέσω της κρίσης θα μας λένε από το τηλεοπτικό βήμα λόγια κατανόησης, παρηγοριάς και ευχές αλλά στην πραγματικότητα θα είναι οι μόνοι που θα τρώνε με χρυσά κουτάλια. Κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε η στρατιωτική ηγεσία της χώρας. Έδωσαν ενάμισι εκατομύριο ευρά για εξήντα υβριδικά αυτοκίνητα και για να δικαιολογηθούνε είπανε ότι σκέφτηκαν το περιβάλλον.
Το σίγουρο είναι ένα. Όλοι θα τη βγάλουμε σπαρτιάτικα και οι περισσότεροι θα αρκεστούνε στα τηλεοπτικά ρεβεγιόν τα οποία θα είναι για άλλη μια φορά εκτρώματα που θα λένε τα ίδια και τα ίδια, με μοντέλες - γλάστρες για ντεκόρ και τα σκυλάδικα τραγούδια θα δίνουν και θα παίρνουν. Μιλάμε για την απόλυτη κατάντια.

ΤΕΣΤ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ;

Ανακοινώθηκε επιτέλους από το site του Α.Σ.Ε.Π. ότι το τεστ δεξιοτήτων για τα έχτρα μόρια θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 30 Νοεμβρίου (σε εφτά μέρες). Ως εδώ όλα καλά.
Πριν από αρκετούς μήνες, το Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο του 2008, έκανα και 'γω τα χαρτιά μου όπως χιλιάδες έλληνες και τα έστειλα μέσω ΕΛ.ΤΑ. στο Α.Σ.Ε.Π. και περίμενα εναγωνίως για το τεστ. Βλέπετε μέσον, βύσμα, μπάρμπα στην Κορώνη, δόντι ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, δεν έχω. Με λίγα λόγια είμαι καταδικασμένος. Είπα να δώσω αυτό το τεστ δεξιοτήτων όχι ότι πιστεύω σ' αυτό, απλά αν δεν πάρω τα μόρια θα είμαι πολύ πίσω σε σχέση με άλλους που θα τα έχουν πάρει όσον αφορά τους διάφορους διαγωνισμούς που θα προκυρηχθούν στο μέλλον. Όσοι έχουν βύσμα θα πάνε να λάβουνε μέρος σ' αυτές τις εξετάσεις για να πάρουνε τα μόρια για να είναι περισσότερο καλυμμένοι. Αν δεν πάω και 'γω τότε θα φέρουν τα μόρια ως δικαιολογία αν πω ότι έχουν βύσμα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό το τεστ είναι σκέτη παρωδία (αλήθεια πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην επαγγελματική καριέρα κάποιου αν γνωρίζει ο τελευταίος ποιος είναι ο επίτροπος της Ε.Ε.; Σε περίπτωση που δεν γνωρίζει αυτήν τη σημαντική πληροφορία πόσο κακό μπορεί να επιφέρει στη δουλειά του και τι συνέπειες θα υπάρξουν στο γενικό καλό;) Θα μ' αφήσουν να δώσω όμως εξετάσεις;
Όπως έλεγα έστειλα τα χαρτιά συστημένα. Αυτό σημαίνει ότι έχω και απόδειξη από τα ΕΛ.ΤΑ. Μπήκα χθες στο site του Α.Σ.Ε.Π. στο οποίο είμαι μέλος για τη γρηγορότερη εξυπηρέτηση μου και για την ευκολία μου (όπως λένε οι ίδιοι) και μπήκα στο ανάλογο link για το τεστ δεξιοτήτων για να δω σε πιο εξεταστικό κέντρο θα πάω να δώσω εξετάσεις. Συμπληρώνω τα στοιχεία της φόρμας (όνομα, επίθετο, πατρώνυμο, μητρώνυμο, Α.Τ., Α.Μ.) για τη γρήγορη εξεύρεση των αποτελεσμάτων και όταν πατάω το enter περιμένω ελάχιστα δευτερόλεπτα με αγωνία. Τελικά αποτελέσματα γιοκ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Τ' ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΕΟ; Προσπάθησα καμιά δεκαριά φορές νομίζοντας ότι πληκτρολόγησα κάτι λάθος όταν συμπλήρωνα τα στοιχεία μου αλλά αποτελέσματα με τ'όνομα μου δεν έβγαιναν. Υπόψην ότι το site λέει ότι υπάρχει online πίνακας με τα ονόματα των συμμετεχόντων στο τεστ δεξιοτήτων και τα εξεταστικά κέντρα. Τους έστειλα e-mail διαμαρτυρίας (ναι φέρθηκα πολιτισμένα) αν και δεν περιμένω απάντηση. Λένε ότι θα αναρτηθούν πίνακες και στις νομαρχίες. Θα πάω να δω αύριο. Αν δεν υπάρχει το όνομα μου ούτε εκεί κάτι πάει στραβά.
Δεν ξέρω αν αντιμετώπισαν και άλλοι το ίδιο πρόβλημα. Θα ήθελα πολύ να μάθω γι' αυτό αν κάποιος αντιμετώπισε το ίδιο ή βρήκε το όνομα του στο site του Α.Σ.Ε.Π. θα ήθελα να μου πει. Αν τελικά δεν αναρτήθηκαν ονόματα και εξεταστικά κέντρα στο site, μικρό (σχετικά) το κακό. Από την άλλη απορώ σε τι ωφελεί που έγινα μέλος στο site του Α.Σ.Ε.Π. εφόσον πρέπει να πάω στη νομαρχία. Αν δε δουλεύει όπως πρέπει η ιστοσελίδα τους μιλάμε για άλλη μια προχειρότητα όπως τόσες άλλες στην Ελλάδα. Υπάρχουν στο internet απλά για να υπάρχουν.
Να βρίσω ακόμα δεν μπορώ γιατί πρέπει να περιμένω να ξημερώσει η αυριανή ημέρα και να επισκεφτώ τη νομαρχία για να δω αν τελικά υπάρχει το όνομα μου ή όχι στους εκεί αναρτημένους πίνακες (αν έχουν αναρτηθεί). Αν δεν το βρω θα πρέπει να παίρνω τηλέφωνο στα κεντρικά για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας και αν δεν δωθεί λύση να τους κράξω από 'δω και να προβώ σε καταγγελίες στο Συνήγορο του Πολίτη και δεν ξέρω και 'γω που αλλού.
Βαρέθηκα το Γολγοθά, τη γραφειοκρατία, την προχειρότητα και τις αδικαιολόγητες δυσκολίες. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!

ΜΕΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΚΑ

Πριν από δεκατέσσερις μήνες ξεκίνησα να φτιάχνω τα δόντια μου και επιτέλους σήμερα τελείωσα. Είχα σοβαρό πρόβλημα και είναι ιδιαίτερα ευπαθή λόγω έλειψης αδαμαντίνης. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πριν ξεκινήσω όλη αυτή τη διαδικασία είχα πρόβλημα με ένα δόντι το οποίο πονούσε αφόρητα, πρηζόταν και έκανε απόστημα. Ποτέ δεν πήγα σε οδοντίατρο του Ι.Κ.Α. Τότε με έπρηξαν φίλοι και γνωστοί ότι στο Ι.Κ.Α. Σερρών ήρθε ένας καινούριος οδοντίατρος, νέος, με όρεξη για δουλειά καθώς και πολύ καλός στη δουλειά του. Με τα πολλά με έπεισαν. Κλείνω ραντεβού και πάω σ' αυτόν τον πολλά υποσχόμενο οδοντίατρο. Μπαίνω μέσα στο ιατρείο, λέω καλημέρα αλλά ανταπόκριση μηδέν. Ουγκ! Αγαλματάκια, ακίνητα, αμίλητα, αγέλαστα. Σκυθρωπότατος πριν καθίσω στην καρέκλα (και δεν πρόλαβα) με ρώτησε τι είχα. "Μητρικά", του λέω. "Δεν είναι ώρα γι' αστεία", μου απαντάει. Τι να σου πω ρε κόπανε; Ερώτηση κρίσεως ήταν αυτή; Για να έρθω εδώ σημαίνει ότι έχω πονόδοντο. Του εξήγησα για το πρόβλημα με το δόντι που πρήστηκε και μόλις άκουσε για απόστημα με διέκοψε και μου λέει ο αλμπάνης: "Θέλει βγάλσιμο". Ούτε έκατσα στην καρέκλα να ρίξει μια ματιά και έκανε κατευθείαν διάγνωση. Πονάει χέρι, κόψει χέρι. Ωραίος! Η συνέχεια γνωστή. Να λέει τις κλασσικές παπαριές ότι δεν έχει ανασθησία, δεν έχει υλικό για να κάνει σφραγίσματα, το δόντι είναι κατεστραμένο. Τι να κάνω και 'γω; Τον διαολόστειλα και πήγα σε ιδιώτη, το δόντι σώθηκε και έγινε η δουλειά μου.
Την άλλη εβδομάδα θα πάω από εκεί και θα του δείξω ότι δε χρειαζόταν εξαγωγή αλλά θέληση για δουλειά. Τα πράγματα όμως στην Ελλάδα είναι γνωστά. Είσαι στο δημόσιο; Στ' αρχίδια σου όλα. Είσαι στο Ι.Κ.Α.; Στ' αρχίδια σου όλα δυο φορές. Αν είσαι και στο Ι.Κ.Α. και γιατρός έχεις χρυσώσει Βατοπεδικά και αβασάνιστα. Μετά έρχεται το εύλογο ερώτημα. Γιατί με υποχρεώνουν να πληρώνω χρυσάφι το Ι.Κ.Α. εφόσον μου παρέχει μερικώς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Αυτή η απορία είναι φυσικό επακόλουθο εφόσον αναγκάστηκα να πληρώσω κάτι παραπάνω από 2000 ευρά στον ιδιώτη. Το Ι.Κ.Α. δεν δικαιολογεί τίποτα. Η στοματική υγιεινή δεν είναι τόσο σημαντική; Δε μιλάμε για τη συμπεριφορά των γιατρών και των υπολοίπων υπαλλήλων του Ι.Κ.Α. Αυτό είναι ανοιχτή πληγή εδώ και χρόνια. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι κάνουν αγγαρεία και όχι δουλειά ή λειτούργημα.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ PC

Την καλησπέρα μου σε όλους και όλες. Το λοιπόν σήμερα είναι μια καλή μέρα από πλευράς αποφάσεων για 'μένα. Αποφάσισα να πάρω καινούριο pc. Τα μέτρησα από 'δω, τα ζύγισα από 'κει και βλέπω ότι με παίρνει να κάνω ένα δωράκι στον εαυτό μου τις γιορτές. Λίγο το χριστουγεννιάτικο δώρο από τη δουλειά, λίγο θα τσοντάρει και η αρραβωνιαστικιά μου, θα κάνω και λίγες μέρες έξτρα δουλειά και θα το πάρω επιτέλους το πολυπόθητο desktop.
Κακά τα ψέμματα αλλά το laptop του έχω βγάλει το λάδι τόσα χρόνια. Επεξεργασία εικόνας, ήχου και video, αμέτρητες ώρες download, πάλιωσε κιόλας. Ήρθε η ώρα του να ξεκουραστεί και αυτό λιγάκι. Η αλήθεια να λέγεται. Ασπροπρόσωπο με έβγαλε και με το παραπάνω.
Το μόνο μου κόλλημα είναι να επιμείνω στα windows ή να κάνω την ανατροπή και να πάρω Mac; Ιδού η απορία. Για Vista πάντως αποκλείεται. Τα XP αποδείχθηκαν σχεδόν σταθερή αξία για τα Windows. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.
Με μια επίσκεψη στο site του E-shop έκανα μια σύνθεση αρκετά δυνατή (πύργος, οθόνη, ποντίκι και πληκτρολόγιο) και βγαίνει περίπου 750 ευρά.
Από Mac είμαι από λίγο έως πάρα πολύ ανίδεος και πανάσχετος οπότε κάθε συμβουλή και άποψη θα εκτιμηθεί δεόντως. Ευχαριστώ προκαταβολικώς!

ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΑ BLOGS

Αλήθεια γιατί να γίνεται τόση προσπάθεια εναντίον της λογοκρισίας που υφίστανται τα blogs και τόσος αγώνας για τη μη επιβολή νόμων οι οποίοι βάζουν φίλτρα σ' αυτά όταν αυτό συμβαίνει μέσα από τους ίδιους τους aggregators; Τι εννοώ;
Το λοιπόν εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, χρησιμοποιώ αρκετούς aggregators για την προβολή του blog μου. Και ελληνικούς και ξένους. Ένας απ' αυτούς είναι και το Blogz.gr το οποίο το θεωρώ ως έναν από τους καλούς ελληνικούς aggregators αλλά έχω κάποιες ενστάσεις ως προς την πολιτική που ακολουθεί.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όταν έγινα μέλλος στο Βlogz.gr τα πρώτα posts που ανάρτησα (πέντε αν θυμάμαι καλά) την επόμενη μέρα είχαν διαγραφεί και την αιτιολογία την βρήκα στο mailbox μου με ένα e-mail που μου στάλθηκε από τον webmaster το οποίο έλεγε ότι δε δέχονται κεφαλαία γράμματα και ότι θέλουνε μια περιγραφή του post. Για 'μένα δεν υφίσταται πάντα ότι το να γράφω με κεφαλαία σημαίνει και ότι φωνάζω. Απλά χρησιμοποιώ κεφαλαία στους τίτλους των posts και στα tags. Μπορούσανε να με ενημερώσουνε και εγώ θα το άλλαζα παρά να έμπαινα στη διαδικασία να αναρτήσω τα posts μου σύμφωνα με τους όρους τους από την αρχή.
Το δεύτερο κρούσμα έγινε χθες. Μου αφαιρέσανε μια ανάρτηση επειδή ο τίτλος περιείχε τη λέξη "αρχίδια". Μπορείτε να το φανταστείτε; Έπεσα στο θανάσιμο αμάρτημα της βωμολοχίας. Αναφέρομαι στο post που ανάρτησα την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008 με τίτλο ΠΑΡΚΑΡΩ ΚΑΙ ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ. Έλεος, τόσα γίνονται και τόσα ακούγονται καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε. και εγώ που έβαλα μια λέξη η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη και δε σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό λογοκρίθηκα. Η τεχνική είναι γνωστή. Πονάει κεφάλι κόβω κεφάλι. Αν μου έστελναν ένα e-mail ότι πρέπει να κάνω τροποποίηση θα το έκανα. Η τιμωρία μου όμως ήταν ότι έπρεπε να να ξανασηκώσω το post ξανά από την αρχή σύμφωνα με τους όρους του Blogz.gr.
Σας παραθέτω τα e-mails που μου έστειλε η webmaster και τις απαντήσεις μου.

1ο e-mail webmaster:

Αγαπητέ φίλε, Σας ευχαριστούμε θερμά για την τόσο έντονη συμμετοχή σας στο Blogz.gr. Ωστόσο, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η δημοσίευσή σας "Παρκάρω και στ' αρχίδια μου" αφαιρέθηκε διότι παραβιάζει τους όρους χρήσης του Blogz.gr, τους οποίους μπορείτε να βρείτε εδώ: http://tinyurl.com/5vaac9 Φιλικά, Webmaster Blogz.gr

Η απάντηση μου στο 1ο e-mail:

Ρε παιδιά τόση λογοκρισία για μια λέξη; Ας στέλνατε email για ν' αλλάξω τον τίτλο. Η μέθοδος πονάει κεφάλι κοβω κεφάλι δεν είναι πάντα η καλύτερη. Κακό πράγμα η σεμνοτυφία ειδικά στις μέρες μας που όλα είναι χύμα και οι βωμολοχίες δίνουν και παίρνουν στα ΜΜΕ και εσείς θέλετε την τάξη και ηθική του Πόποτα. Έλεος. Μια λέξη που τη χρησιμοποιούμε όλοι μας ανεξαιρέτως και αν την πούμε δημοσίως μας βάζουν πιπέρι. Λίγο υποκριτικό μου φαίνεται. Καλή εβδομάδα hackaday

Το 2ο e-mail webmaster:

Αγαπητέ hackaday, Οι βωμολοχίες δίνουν και παίρνουν, όπως ο ίδιος λέτε, ακριβώς λόγω της στάσης "Μα όλοι αυτό κάνουν, γιατί όχι κι εγώ"... Είστε, όμως, τόσο σίγουρος ότι ΟΛΟΙ μας τις χρησιμοποιούμε; Στο Blogz.gr έχω προσωπικά ανεβάσει θέματα (τα οποία ΔΕΝ έχω γράψει εγώ) που είναι επί της ουσίας πολύ πιο ενοχλητικά απ' ό,τι μια κακιά λεξούλα (ενοχλητικά, γιατί καταδεικνύουν λάθη και παραλείψεις, γιατί κάνουν τον αναγνώστη να σκεφτεί, γιατί είναι σε θέση να προκαλέσουν συζήτηση και αντιπαράθεση για πολλά θέματα κ.λπ.), γι' αυτό και δε δέχομαι την "κατηγορία" της υποκρισίας. (Το ξέρω ότι δεν είναι κατηγορία, αλλά η δική σας οπτική γωνία επί του θέματος, γι' αυτό και το βάζω σε εισαγωγικά). Anyway, ευχαριστώ για το πνεύμα συνεργασίας και την αλλαγή του τίτλου και εύχομαι καλά ξεμπερδέματα με την ίωση/κρύωμα :-) Φιλικά, Άβα Μπαμπίλη

Η απάντηση μου στο 2ο e-mail:

Το θέμα είναι να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο. Τέλος πάντων δικό σας aggregator είναι ότι θέλετε κάνετε. Σκεφτείτε να φίμωναν όλα τα blogs οι aggregators λόγω βομωλοχιών. Ούτε 1000 blogs θα υπήρχαν στην Ελλάδα. Ευχαριστώ για τις ευχές περί ανάρρωσης.Σας πληροφορώ ότι ενδέχεται να αναρτήσω το email που μου στείλατε σε σχετικό post. Όχι με σκοπό να σας κατηγορήσω αλλά η τακτική του blog μου είναι όταν νιώθω φιμωμένος να το βγάζω προς τα έξω. hackaday

Για πείτε μου ρε παίδες. Πολύ κακό για το τίποτα ή κάνω λάθος; Όταν αυτοφιλτραριζώμαστε τι αποτελέσματα να περιμένουμε σχετικά με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα blogs; Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με άλλους ελληνικούς aggregators (cull, bobit, sync κ.α.). Μια λέξη μπορεί να πάρει υβριστική μορφή όταν προσβάλει υπολήψεις, πιστεύω, νοοτροπίες και γενικότερα ανθρώπους. Όταν απλά υπάρχει χωρίς να αποτελεί μομφή σε κάποιο πρόσωπο δε βλέπω το λόγο να υπάρχει λογοκρισία.
Εντάξει να μη γράφουμε με κεφαλαία, να μη βρίζουμε αλλά προειδοποιείστε πρώτα ρε παιδιά και μετά αν δε συμμορφωθεί κάποιος κατεβάστε του την ανάρτηση και διαγράψτε τον από μέλος. Εγώ δεν παύω να πιστεύω ότι η συγκεκριμμένη τακτική είναι ένα είδος φίμωσης. Σε περίπτωση που το post είχε ευγενικό τίτλο αλλά το περιεχόμενο του ήταν άκρως προσβλητικό σε βαθμό συκοφαντίας θα το φιλοξενούσατε; Πιστεύω πως ναι. Κακό πράγμα όμως να κοιτάμε μόνο τη βιτρίνα. Μήπως να έλεγα αντί για αρχίδια όρχεις; Ακούγεται πιο εξευγενισμένο.
Και επειδή στο blog μου δεν υπάρχει πρόβλημα με τις "κακές" λέξεις και εκφράζομαι όπως θέλω, ένα έχω να πω: ΤΗΝ ΚΟΝΤΗ ΤΗΝ ΠΟΥΤΣΑ ΤΗΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΤΡΙΧΕΣ! Ο νοών νοείτο.

ΠΥΡΕΤΟΣ ΚΛΠ.

Από χθες το πρωί δεν είμαι καλά. Ξύπνησα για να ετοιμαστώ να πάω στη δουλειά και κατάλαβα ότι άρχισα να αρρωσταίνω. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία και πήγα στην εταιρία. Με το που πάτησα το πόδι μου στη δουλειά, άρχισαν οι ζαλάδες, το ρίγος και να νιώθω μια τρομερή εξάντληση. Δεν είχα δύναμη για τίποτα. Στη δουλειά ήμουν μόνος μου οπότε δούλευα πιο χαλαρά. Μια ώρα πριν τελειώσει η βάρδια μου σηκώθηκα και έφυγα γιατί δεν άντεχα άλλο. Είμουνέτοιμος να πέσω.
Μόλις έφτασα στο σπίτι έβαλα θερμόμετρο και είδα ότι είχα πυρετό. Όχι τίποτα σπουδαίο. 37,8 C σχεδόν. Είναι απίστευτο ότι σχεδόν ένας βαθμός παραπάνω από τη θερμοκρασία του σώματος σε κάνει να νιώθεις τόσο σκατά και σε κάνει να σέρνεις το σώμα σου σαν άψυχο κουφάρι.
Σιχάθηκα να πίνω χυμούς, τσάι, χάπια και να τρώω κριτσίνια για να απορροφήσουν τα υγρά από το στομάχι μου (μιλάμε για πολύ τσάι). Άντε τον πυρετό τον έριξα. Η εξάντληση πως φεύγει; Όλα τα κόκκαλα μου πονάνε. Πήρα τηλέφωνο και σ' ένα γνωστό ενός φίλου μου που είναι γιατρός για να μου συστήσει κανένα φάρμακο. Τελικά αποδείχτηκε ότι εγώ είμαι πιο γιατρός απ' αυτόν. Ξεκούραση, τσάι, καυτό μπάνιο και καμιά ασπιρίνη με συμβούλευσε. Αυτά τα ξέρω βρε ντόκτορ και για να τηλεφωνήσω σ' εσένα πάει να πει ότι δε δούλεψαν. Μετά μου έσκασε το παραμύθι: Είναι της εναλλακτικής ιατρικής και όχι της ξευτιλισμένης και ποταπής κλασσικής ιατρικής. Δηλαδή ματζούνια και τα λοιπά. Τζάμπα έχασα την ώρα μου δηλαδή.
Να δούμε πως θα πάω αύριο στη δουλειά αν δεν καλυτερέψω. Να πάρω άδεια είναι δύσκολο γιατί έμεινα μόνος. Τους υπόλοιπους τους απέλυσαν γιατί έληξε η σύμβαση τους και άλλους τους έδωσαν άδεια γιατί πρέπει να μην κλείσουν χρόνο στην εταιρία. Να πάρουν και αυτοί απόλυση.
Τεσπα! Είδωμεν στο προσεχές μέλλον.

ΠΑΡΚΑΡΩ ΚΑΙ ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ

Μερικοί τύποι είναι απίστευτοι. Νομίζουν ότι μπορούνε να κάνουν ότι θέλουν, να οικειοποιούνται τα πάντα, να τα θεωρούνε κτήμα τους και αν τυχόν πάει κανείς να καταπατήσει την αυθαίρετη ιδιοκτησία τους ζητάνε και τα ρέστα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Είναι ένας τύπος στη γειτονιά που μένω ο οποίος αν και συνταξιούχος έχει και δουλεύει το μαγαζί του και πάνω από το μαγαζί του είναι το σπίτι του. Ως εδώ όλα καλά. ΑΛΛΑ το άτομο έχει και ένα κωλοσυνήθειο. Πιάνει χώρο παρκαρίσματος για δυο αυτοκίνητα με καρέκλες και τενεκέδες. Ένα για το δικό του και ένα για το αυτοκίνητο του γιου του. Υπόψην δεν έχει άδεια από την τροχαία ή τη νομαρχία για να το κάνει αυτό.
Το λοιπόν χθες μόλις επέστρεψα από τη δουλειά το απόγευμα ξεθεωμένος ψάχνω για μέρος να παρκάρω αλλά τίποτα. Προχωρώντας σιγά - σιγά λίγο πριν τη διασταύρωση στα δεξιά του δρόμου βλέπω ένα άνετο μέρος. Ωραία: Πλησιάζω λίγο ακόμα και βλέπω τις καρέκλες του τυπά. Ανάβω alarm, κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και βάζω τις καρέκλες στο πεζοδρόμιο. Παρκάρω ωραία και άνετα και σκέφτομαι ότι αν ήταν ο γέρος από μια μεριά και να μ' έβλεπε θα έβγαζε αφρούς. Με το που σβήνω τη μηχανή ακούω κορνάρισμα από πίσω. Τι ήθελα και τον μελετούσα τον κωλόγερο; Ήταν μέσα στο αυτοκίνητο του με τη γυναίκα του και την κόρη του. Σαλταρισμένος όπως ήμουν από τη δύσκολη μέρα στη δουλειά πάω να του μιλήσω και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
- Τι έγινε ρε μάστορα;
- Πάρε τ' αυτοκίνητο σου για να βάλω το δικό μου.
- Έχεις άδεια;
- Έχω.
- Που είναι; Γιατί δεν υπάρχει ταμπελάκι με τον αριθμό της άδειας;
- Κοίταξε ... η λογική τι λέει.
- Ρε μάστορα για να μη σπαταλάμε σάλιο αν δεν έχεις άδεια αυτό που κάνεις με τις καρέκλες είναι παράνομο και αν έχεις πρόβλημα να φωνάξουμε την τροχαία.
- Ποια τροχαία. Εδώ είναι το σπίτι μου, είναι θέμα λογικής.
Να μην τα πολυλογώ την ώρα που μιλούσαμε άδειασαν άλλες δυο θέσεις και ο γέρος είχε την απαίτηση να πάρω το αυτοκίνητο μου για να βάλει το δικό του και υποδεικνύοντας σε πιο μέρος να παρκάρω. Τι λέει το άτομο ΟΕΟ; Τότε ήταν που πείσμωσα και άρχισα να φωνάζω. Για άλλη μια φορά έγινα νούμερο στη γειτονιά εφόσον βγήκαν όλοι στα μπαλκόνια. Να φανταστείτε ότι η αρραβωνιαστικιά μου που πήγε σε ένα μαγαζί σε άλλο δρόμο με άκουσε από απόσταση άνω των εκατό πενήντα μέτρων.
Να προσπαθεί ο παππούς να με μεταπείσει για να πάρω το αυτοκίνητο αλλά εγώ τίποτα. Το τι μαλακίες έλεγε ως επιχειρήματα δε λέγεται. Το βασικό του επιχείρημα ήταν η λογική. Τώρα ποια λογική; Μάλλον αυτή που έχει στο μυαλό του, αυτή που τον εξυπηρετεί και την αντιλαμβάνεται μόνο αυτός. Κάνει χαμαλίκι λέει. Κουβαλάει από το αυτοκίνητο του σακιά με προϊόντα. Μαλακίες. Εγώ όταν γυρνάω από το super market μαλάκας είμαι που κουβαλάω τις σακούλες πολλές φορές για εκατό μέτρα; Έβαλα ποτέ καρέκλες για να πιάσω θέση κάτω από το μπαλκόνι μου;
Μαλώναμε για περίπου είκοσι λεπτά. Βγήκε και ο γιος του (τον οποίο τον γνωρίζω από το σχολείο) στο μπαλκόνι και είπε στον πατέρα του να σταματήσει. Φοβήθηκε όταν άκουσε για αστυνομία; Κατάλαβε ότι ο γέρος του έχει άδικο; Δεν ξέρω. Υπάρχει και κάτι ακόμα. Ο γιος του ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Δε βγήκε γιατί είναι λίγο γκάου αλλά ίσως θέλει να ξαναβάλει υποψηφιότητα στις επόμενες οπότε αν μαθευτούνε οι μαλακίες που κάνουν οικογενειακώς θα πάρει τον πούλο στα σίγουρα για άλλη μια φορά.
Η γυναίκα του είχε και στόμα. Το χρησιμοποίησε για να πει την παρακάτω πίπα: "Απ' όλη τη γειτονιά μόνο εσύ φέρνεις αντίδραση και δημιουργείς θέμα". ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΗ ΚΑΡΓΙΑ; Επειδή οι άλλοι σας ανέχονται και γίνονται θύματα εν γνώση τους πρέπει να ακολουθήσω και 'γω την ίδια γραμμή;
Αλλά και η κόρη του που είναι ίδια ηλικία μ' εμένα την άκουσα να με αποκαλεί βλάκα. Ποια; Αυτή που έμεινε τρεις φορές στην πρώτη γυμνασίου και μετά το παράτησε. Ντάξ'... Έχει και πρόβλημα η κοπέλα. Είναι λίγο βλαμμένη και δεν το λέω για να τη θίξω αλλά είναι αλήθεια. Έχει πρόβλημα. Της έριξα και αυτηνής ένα γερό σιχτίρισμα και το βούλωσε.
Κάτι μου λέει ότι μια βεντέτα γεννήθηκε. Θα έχουμε τρελλά shows. Θα τους πάω κόντρα όσο δεν πάει. Αν συνεχιστεί θα τους βγάλω ονομαστικώς στο katagelies για αρχή και μετά θα τους ρίξω και μια μήνυση. Θα γίνει της πουτάνας. Άι σιχτίρ με όλους τους μαλάκες...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ... ΠΑΝΤΟΥ

Πριν από λίγο στις ειδήσεις (δε θυμάμαι σε ποιο κανάλι) είπαν, για άλλη μια φορά, ότι θα η βουλή θα περάσει νομοσχέδιο για την απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους από το 2010 καθώς επίσης σε καφετέριες, bars, clubs κ.ο.κ. Βλέπετε η κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα είναι ικανή να κάνει έργα που δεν απαιτούνε χρήματα. Η όλη υπόθεση είναι μια απαγόρευση και τίποτε άλλο. Για άλλα σοβαρά προβλήματα όπως τα επιτόκια χέζονται πάνω τους να ψηφίσουν νομοσχέδιο υπέρ του πολίτη.
Αυτό δεν είναι ρατσιστικό; Σέβομαι τους μη καπνιστές και έχουνε χίλια δίκια όταν το κάθε φουγάρο φυσάει πάνω τους τον καπνό του αλλά δε θα ήταν καλύτερο και οι καπνιστές να έχουνε το δικό τους χώρο; Για παράδειγμα στη Σουηδία οι καπνιστές με τους μη καπνιστές χωρίζονται από μια τζαμαρία στις καφετέριες. Απλή λύση, φθηνότατη και πάνω απ' όλα βολεύει τους πάντες.
Είμαι καπνιστής εδώ και μια εικοσαετία. Το ξεκίνησα για μαγκιά και όχι επειδή παρασύρθηκα από τις κακές παρέες. Να πω και την αλήθεια; Μ' αρέσει το κάπνισμα. Είναι μια απόλαυση για 'μένα και είναι δικαίωμα μου να το βλέπω έτσι. Ναι είναι κακό για την υγεία, ναι είναι κακό για την τσέπη αλλά αν έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα να σεβόμαστε και την απόφαση των καπνιστών η οποία είναι εντελώς προσωπική. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει κάτι από κάποιον άλλον όταν αυτό είναι προσωπική υπόθεση.
Πέρυσι βρέθηκα στη Λιθουανία όπου το κάπνισμα απαγορεύτηκε παντού προ τριετίας αν δεν κάνω λάθος. Πήγα σε ένα μαγαζί που είχε metal συναυλία. Ωραία μπάντα, η ντόπια μαύρη μπύρα είναι άλλο πράγμα και καθώς πάω να τριτώσω το καλό μ' ένα τσιγαράκι έρχεται η σερβιτόρα να μου πει ότι πρέπει να βγω έξω αν θέλω να καπνίσω. Πήγα έξω όντως. Εκείνη τη βραδιά πήγα αρκετές φορές για τσιγάρο έξω. Κάπνιζα ούτε το μισό και ξαναέμπαινα για να ακούσω και μουσική. Το αποτέλεσμα; Ξενέρωσα. Αν και είχα σκοπό να πάω και σε άλλα live δεν πήγα γι' αυτόν το λόγο. Το ίδιο βράδυ πήγαμε στην παλιά πόλη της πρωτεύουσας (Vilnius) σε παραδοσιακό μαγαζί για φαγητό. Τα πάντα τέλεια. Η μπάντα με την παραδοσιακή μουσική, η διακόσμηση, το φαγητό, η ατμόσφαιρα, οι τιμές, το service, αλλά... στην εξώπορτα υπήρχε και ένα πλήθος καπνιστών γιατί μέσα απαγορεύεται. Το φαγητό μου βγήκε από τη μύτη. Εφόσον τέντωσα από το φαγητό λογικό ήταν να θέλω να κάνω και ένα τσιγαράκι. Έκανα, δε λέω. Έξω και όρθιος. Δεύτερο σπάσιμο. Εννοείται ότι όσο έμεινα σ' αυτή τη χώρα έτρωγα μόνο σε μαγαζιά που είχαν τραπεζάκια έξω.
Η παραπάνω ιστορία είναι ένα παράδειγμα ότι από το νομοσχέδιο θα ζημιωθούνε και οι επαγγελματίες. Και θα ζημιωθούνε αρκετά γιατί είμαστε θεριακλήδες στην Ελλάδα.
Στο κάτω - κάτω και οι καπνιστές δεν πληρώνουν φόρους; Με την αγορά ενός πακέτου τσιγάρων το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων είναι φόρος. Πάει στο κράτος δηλαδή. Εφόσον πληρώνουμε και εμείς οι καπνιστές το γαμοκράτος γιατί να μην προβλέπονται και δημόσιοι χώροι καπνιστών; Να γίνουν και μαγαζιά που να είναι μόνο για καπνιστές.
Η δικαιολογία για την εφαρμογή του νόμου είναι ότι πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ναι καλά! Μας πείσατε. Και την κατάργηση του εκτελωνισμού των αυτοκινήτων που αγοράζονται από το εξωτερικό διατάζει η Ε.Ε. αλλά εκεί δε λέει να συμμορφωθεί το κράτος. Γιατί; Γιατί το παραδάκι είναι τρελλό. Και για άλλα πόσα είναι που πιέζει η Ε.Ε. αλλά δε γίνεται τίποτα.
Το λοιπόν συνοψίζοντας η γνώμη μου είναι η εξής: Δημιουργία χώρων για καπνιστές όσο και για μη καπνιστές (δικαιότατο και δημοκρατικότατο). Δε γουστάρω να με αποστειρώνουν με το έτσι θέλω.
Επειδή ασχολήθηκα και στο παρελθόν με το συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν να αφήνουν σχόλια όχι απλοί μη καπνιστές αλλά πορωμένοι αντικαπνιστές που θέλουν να εξαφανίσουν τα τσιγάρα από τα χείλη των καπνιστών ακόμα και όταν οι τελευταίοι δεν ενοχλούνε τους πρώτους. Σ' αυτούς θέλω να πω να διαβάσουνε το post δις για να καταλάβουν τι λέω και να μην αφήνουν τις πίπες τους σε μορφή σχολίων. Γιατί αν το πάρουμε εγωιστικά τότε η πλειοψηφία, που είναι οι καπνιστές στην Ελλάδα, νικάει. Γκέγκε;

ΝΟΥΔΟΥ REALITY SHOW

Πάει και ο Τατούλης. Ο Καραμανής τον διέγραψε από τα κιτάπια της ΝουΔου. Η κυβέρνηση μοιάζει λίγο με το Big Brother. Αποχωρήσεις, επανεισχωρήσεις και ξανά αποχωρήσεις. Ποιος είναι ο πιο αδύναμος κρίκος; Μα φυσικά αυτός που τολμάει να πει ένα μέρος των πραγμάτων με τ' όνομα τους.
Όταν η αλήθεια είναι βαριά δεν αντέχεται. Πρέπει το στέλεχος του κάθε κόμματος - σέκτας να λέει ναι. Να συμφωνεί με τη γραμμή του κόμματος. Αν τολμήσει και πει το αντίθετο τον στέλνουν στα Τάρταρα.
Γιατί προανέφερα τα κόμματα ως σέκτες; Μα είναι φυσικό. Μπήκες μέσα; Σκύβεις το κεφάλι και δε μιλάς. Πρέπει να συμφωνείς σε όλα. Και αν είσαι καλό παιδάκι θα έχεις και κοκό. Αν όμως κάνεις αταξία θα σε πάρει ο διάλος εσένα και όλο σου το σόι μέχρι εβδόμης γενεάς. Έτσι λειτουργούνε και οι σέκτες. Και όλα αυτά τα χουντικά γίνονται σε μια δημοκρατική (λέμε τώρα) χώρα.
Και στο κάτω - κάτω τι είπε ο Τατούλης; Ότι ο πρωθυπουργός κοντεύει να χαρακτηριστεί ως συνένοχος για το χάλι που έχουμε σαν χώρα. Ψέμματα είναι; Προφανώς ο πρωθυπουργός δεν έχει τους δίδυμους γεννετικούς αδένες (εννοώ τους όρχεις) να αντικρούσει ή να υπερασπίσει τον εαυτό του και αρχίζει τα ξηλώματα. Ταυτόχρονα αρχίζουν και περιτριγυρίζουν οι γλείφτες τον τελευταίο για να δηλώσουν την αμέριστη συμπαράσταση τους και την υποστήριξη τους μπας και τσιμπήσουν κανένα υπουργείο.
Και να ρωτήσω κάτι και 'γω ο αδαής: Δεν πρέπει να κρίνεται ο γενικός κουμανταδόρος της χώρας για τις προκοπές του; Αν όχι να μας το πει να το ξέρουμε, να του δώσουμε και το αλάθητο, σαν τον Πάπα.
Εγώ θα προτιμούσα ο Καραμανλής να δείξει την πυγμή του (αν έχει απ' αυτό) στις τράπεζες και στους υπόλοιπους καρχαρίες. Δε νομίζω όμως να το κάνει. Θέλει τσαγανό αυτό το πράγμα και να μην υπολογίσει τίποτα. Ούτε την πρωθυπουργία, ούτε κόμμα. Αλλά η μαρμίτα είναι ΜΕΓΑΛΗ.

ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ΡΕ;

Το λοιπόν η κατάσταση έχει ως εξής: στην ψωροκώσταινα (Ελλάδα) έχουμε φάει φρίκες με τις αμερικάνικες εκλογές μεγατόνων. Στείλαμε δημοσιογράφους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να καλύψουν τις εκλογές των Η.Π.Α. και τα κανάλια μας βομβαρδίζουν για μέρες με τα αποτελέσματα λεπτό προς λεπτό.
Την ίδια στιγμή ανακοινώνεται (και πάλι) μια αύξηση στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η. της τάξεως του 5%, ο Βαλιανάτος έχει ξεφύγει με τις δηλώσεις του για τα Σκόπια (όπως πάντα με εριστικότατο τρόπο), οι τράπεζες συνεχίζουν να γδέρνουν, τα σκάνδαλα οργιάζουν, η ανεργία πάει σύννεφο, η κυβέρνηση είναι ανίκανη και κατ' επέκταση όλοι οι πολιτικοί. Με λίγα λόγια γίνεται του Βατοπεδίου το κάγκελο! Μήπως θέλουν να ξεχαστούνε τα σκάνδαλα όπως έγινε και με τα ομόλογα;
Ειλικρινά πιστεύετε ότι ένα άτομο θα αλλάξει τον κόσμο; Μιλάω για τον Ομπάμα. Εντάξει, ένας μαύρος έγινε επιτέλους πρόεδρος των Η.Π.Α. και αυτό το βλέπω θετικό μόνο από την άποψη ότι έσπασε το μονοπώλιο των λευκών προέδρων στις Η.Π.Α. Τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω. Ας δούμε το έργο του και μετά να μιλάμε για αλλαγές.
Ως γνωστόν η εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. είναι μία. Παραμένει η ίδια άσχετα αν ο πρόεδρος αυτής της χώρας είναι δημοκρατικός ή ρεπουμπλικάνος. Για τα εσωτερικά θέματα των Η.Π.Α. δεν ενδιαφερόμαστε οπότε για ποια αλλαγή θριαμβολογούνε κάποιοι υποτελείς των αμερικάνων; Να μην ξεχνάμε ότι νικητής των εκεί εκλογών βγαίνει ο πιο celebrity και αυτός που έχει κάνει τον πιο πολυδάπανο προεκλογικό αγώνα.
Έχουμε λαλήσει ως έθνος. Αντί να κοιτάζουμε να λύσουμε κάποια προβλήματα μας ασχολούμαστε με τρίχες. Οι Η.Π.Α. μας τιμωρούνε για τη στάση μας απέναντι στα Σκόπια με τη μη κατάργηση της βίζας για όσους έλληνες θέλουνε να τις επισκευτούνε άσχετα αν η Ελλάδα πληρεί όλες τις προϋποθέσεις. Η υποκρισία πάει σύννεφο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να περιμένουν στο πεζοδρόμιο έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα (αυτό το έζησα και 'γω) σαν επαίτες όσοι έλληνες θέλουν να ταξιδέψουν στις Η.Π.Α.
Πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε ένα format ή μια ανασυγκρότηση, έστω, στον εγκέφαλο μας.

ΓΕΝΕΘΛΙΟ E-BOOK ΤΟΥ HACKADAY. ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΘΕΜΑ.

Το παρόν blog κλείνει ένα χρόνο. Έχει γενέθλια εν ολίγοις. Για να πω ευχαριστώ σε όλους εσάς που το αγκαλιάσατε δημιούργησα ένα e-book που φέρει τον τίτλο POSTIES (ποστιές). Σ' αυτό το e-book έχω βάλει διάφορα posts που ανάρτησα κατά τη διάρκεια του ενός χρόνου που υπάρχει το ΘΕΜΑ. Τα posts που έχω βάλει είναι χιουμοριστικά και όχι μόνο. Για να το κάνετε download πρέπει να κάνετε κλικ εδώ.
Θα μεταφερθείτε στο RapidShare όπου πρέπει να κάνετε κλικ στο free user. θα περιμένετε γύρω στα 45 δευτερόλεπτα και μετά θα εμφανιστεί ένα κουμπί που γράφει download. Το πατάτε και σε λίγα δευτερόλεπτα το e-book θα κατέβει. Το αρχείο είναι σε μορφή pdf και είναι μικρό (780ΚΒ).
Μέσα θα βρείτε και μια εισαγωγή που εξηγώ τα διάφορα πως και γιατί. Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε .
Στα δεξιά του blog θα δείτε μια λεζάντα με την εικόνα από το εξώφυλλο (ναι έκανα προσεγμένη δουλειά τρομάρα μου). Με ένα κλικ πάνω στην εικόνα μεταφέρεστε στο RapidShare για να κάνετε download. Όποιος συναντήσει πρόβλημα ας μου στείλει e-mail το οποίο υπάρχει και αυτό στα δεξιά του blog.
Περιμένω τις εντυπώσεις σας. Cheers!!!

CYGLOBE ΚΑΙ TOOLBAR

Θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα Toolbar που έχω φτιάξει και το ονόμασα hackaday-thema (αυτό εννοείται θα μου πείτε αλλά τέσπα). Όποιος θέλει μπορεί να το κατεβάσει κάνοντας κλικ εδώ ή στο link πoυ υπάρχει στα δεξιά του blog με κίτρινα γράμματα. Στη μπάρα υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί (διαδυκτιακοί και μη), chat room, διάφορα gadgets (μετατροπέας, σημειωματάριο, θερμιδομετρητής κ.α.), παιχνιδάκια (sudoku, black jack, τάβλι κ.α.), δείκτης θερμοκρασίας της Ελλάδας, search engine κ.α. Αν κάνετε κλικ στην πάνω εικόνα θα δείτε τη μπάρα σε μεγέθυνση. Αν τη βαρεθείτε υπάχει και uninstaller.
Η εικόνα στα αριστερά είναι το logo του νέου μου blog. Το όνομα αυτού CYGLOBE και η διεύθυνση είναι http://cyglobe.blogspot.com. Το blog είναι στην αγγλική γλώσσα. Είπα να βρεθώ σε διεθνή ύδατα, στα βαθιά νερά. Όχι ότι περιμένω και τίποτα απλά πάντα ήθελα να έχω και ένα αγγλόφωνο. Τις μαλακίες που λέω εδώ λέω και εκεί. Στα δεξιά αυτού του blog υπάρχει η εικόνα που αποτελεί και το logo του ξενόγλωσσου blog. Με ένα κλικ πάνω σ' αυτήν διακτινίζεστε στο international blogging (λέμε και καμιά μαλακία πότε - πότε).
Αυτά για σήμερα. Θα ήθελα και τη γνώμη σας αν δε σας κάνει κόπο. Άντε τσίου!!!

ΤΗΛΕΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ

Κάθησα χθες το βράδυ και παρακολούθησα στη ΝΕΤ την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας". Ο λόγος που την παρακολούθησα ήταν τα Σμυρναίικα τραγούδια που είχε. Μου αρέσει αυτό το είδος της μουσικής (από τα ελάχιστα είδη ελληνικής μουσικής που ακούω). Τίποτε άλλο.
Υπάρχουν όμως και πράγματα που μου την έδωσαν. Για παράδειγμα σε όλα τα τραγούδια ακουγόταν και η φωνή του οικοδεσπότη που τραγουδούσε κάτω από τις φωνές των τραγουδιστών και μάλιστα έντονα. Αρκετά ενοχλητικό. Στο control δε μπορεί ο ηχολήπτης την ώρα του τραγουδιού να κλείσει το μικρόφωνο του παρουσιαστή; Λίγο κωλοβάρεμα πρέπει να έπεσε αλλιώς δεν εξηγείται.
Η δομή της εκπομπής και των άλλων ομοίων της δε με ελκύει. Ποιο είναι το concept; Ένας κεντρικός καλεσμένος που τον γλείφουν όσο δεν πάει και τριγύρω φίλοι, γνωστοί και συνεργάτες του για να τον αποθεώσουν. Γλοιώδες ή νομίζω; Τρώνε, πίνουν, τραγουδούν και χορεύουν και στον τηλεθεατή γυρνάνε την πλάτη. Οι μοναδικές στιγμές που η εκπομπή απευθύνεται στους τηλεθεατές είναι στην αρχή, στο τέλος και μερικές φορές όταν επιστρέφει η πρώτη από τα διαφημιστικά διαλείμματα. Το μόνο κομμάτι της εκομπής που απευθύνεται 100% στους τηλεθεατές είναι οι διαφημίσεις. Τέλεια! Ο μαλάκας ο τηλεθεατής κάθεται και χαίρεται βλέποντας να διασκεδάζουν οι άλλοι με δικά του λεφτά. Να μην ξεχνάμε ότι την κρατική τηλεόραση την πληρώνουμε εμείς μέσω τον λογαριασμό της Δ.Ε.Η. (άλλη πληγή και αυτή).
Δε θα ξεχάσω πριν λίγα χρόνια σ' αυτήν την εκπομπή που τη μετέτρεψαν Χριστουγεννιάτικο ή Πρωτοχρονιάτικο τηλεοπτικό ρεβεγιόν κάποιοι καλεσμένοι πάνω στο τσακίρ κέφι έσπασαν καρέκλες. Που είναι το Ε.Σ.Ρ. οέο;
Για τις παρόμοιες εκπομπές στα ιδιωτικά κανάλια οι απόψεις μου είναι οι ίδιες αλλά όταν πληρώνω την κρατική τηλεόραση έχω δικαίωμα να προβάλλω τις ενστάσεις μου.
Δε δέχομαι μαθήματα ανθρωπιάς και πως να συμπεριφέρομαι σε πρόσφυγες και μετανάστες από celebrities (λέμε τώρα). Αμφιβάλλω αν το 0,000000... των ντεμέκ διανονουμένων της μουσικής, του θεάτρου και της τηλεόρασης της χώρας μας έχει συναναστραφεί με μετανάστες ή πρόσφυγες. Τα λόγια τα παχιά και τα μεγάλα ας τα κρατήσουν για το θέατρο και την τηλεόραση (γκέγκε κυρία Ματσούκα, κύριε Κουτσομύτη και κύριε Παπαδόπουλε;). Άντε μπράβο.
Και ένα τελευταίο. Όσο για την ελληνοτουρκική φιλία και το βραβείο Ιπεκτσί που βραβεύτηκε η Διδώ Σωτηρίου μάθετε κάτι. Ο Τούρκος "λόγιος" (Ιπεκτσί) είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο στο οποίο είχε ένα ποίημα του που καταφερόταν θανάσιμα εναντίον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Δεν μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο του ποιήματος του αυτή τη στιγμή αλλά αν ψάξετε θα το βρείτε. Άρα το βραβείο που φέρει το όνομα του Τούρκου ποιητή ποια ελληνοτουρκική φιλία πρεσβεύει; Να βάζουμε και ορισμένα πράγματα στη θέση τους και να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.

NO MONEY, NO FUNNY

Καλό μήνα σε όλους και όλες. Οδεύουμε για το χειμώνα ολοταχώς. Εδώ και μερικές εβδομάδες κάποια μαγαζιά άρχισαν να εκθέτουν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα τους στους καταναλωτές.
Καλή κίνηση αν οι τιμές δεν είναι τόσο τσιμπημένες όσο την περίοδο των εορτών. Το θέμα είναι πόσο χρήμα περισσεύει στον κοσμάκη για τέτοιες πολυτέλειες, γιατί και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός των σπιτιών κατάντησε πολυτέλεια. Δύσκολα τα πράγματα και το μέλλον μαύρο και άραχνο. Απ' ότι ακούω από διάφορους μαγαζάτορες ο Νοέμβρης είναι ένας από τους πιο ψόφιους μήνες του χρόνου. Πιστεύω ότι είναι αλήθεια αν αναλογιστούμε ότι όλοι προσπαθούνε να κάνουνε λίγες οικονομίες για τις γιορτές που έρχονται.
Να μη σας ψυχοπλακώσω παραπάνω. Σαββατόβραδο είναι και όσοι βγούνε έξω, καλά να περάσουν (όσο προλαβαίνουν). Black humor.
Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μαύρη μέρα. ...και να μην ακούω μαλακίες περί απαισιοδοξίας γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να εμπνέει αισιοδοξία. Ο πολύς ρομαντισμός βλάπτει.

ZEITGEIST THE MOVIE

Η τακτική του παρόντος blog δεν είναι η μετάδοση video από το youtube ή από αλλού. Παρόλα αυτά δε μ' αρέσει να είμαι απόλυτος και να αποκλείω την αναμετάδοση κάτι πολύ ενδιαφέροντος.
Πήρα την απόφαση να αναμεταδώσω το ZEITGEIST THE MOVIE. Είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ το οποίο βραβεύτηκε το 2007 ως best feature activist' s spirit στο φεστιβάλ ACTIVIST FILM FESTIVAL το οποίο έλαβε μέρος στις Η.Π.Α. και πιο συγκεκριμένα στο Hollywood.
Το πρώτο μέρος έχει σχέση με τις θρησκείες, το δεύτερο με το "τρομοκρατικό¨χτύπημα της 11/9 στη Νέα Υόρκη και το τρίτο μέρος αναφέρεται στις τράπεζες, τα σκάνδαλα, τις κομπίνες και τους μεγαλοκαρχαρίες (ιδιαίτερα επίκαιρο).
Καλό θα ήταν να εξοικονομήσετε δυο ώρες και να δείτε το ντοκυμαντέρ. Πραγματικά τα σπάει. Έχει και ελληνικούς υπότιτλους.
Καλή διασκέδαση... ή... να ευχηθώ καλούς προβληματισμούς;

PART 1


PART 2


PART 3


Πηγή: http://zeitgeistmovie.com

ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

Αλήθεια πιστεύετε τις πίπες περί μέτρων κατά της ακρίβειας; Εγώ όχι. Τα πράγματα είναι απλά. Να δωθούνε χρήματα στους οικονομικά ασθενέστερους όπως δώθηκαν στις τράπεζες. Χρήματα υπάρχουν αλλά τα κρατάνε για λίγους. Άλλο μέτρο είναι η μείωση των επιτοκίων. Οι ελληνικές τράπεζες πραγματικά αλωνίζουν. Ποιος είναι πιο πάνω; Οι τράπεζες ή ο νόμος; Το κυριότερο είναι να σταματήσουν οι τρελλές αυξήσεις σε μισθούς πολιτικών και διάφορων διευθυντάδων δημόσιων υπηρεσιών.
Αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα τίποτα απ' όλα τα παραπάνω δεν πρόκειται να συμβεί. Με λίγα λόγια να μη ζούμε με αυταπάτες και για να μην πέφτουμε από τα σύννεφα να μην περιμένουμε πολλά πράγματα. Και να γίνει κάτι καλό (λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα) θα είναι μικρό και μικρής διάρκειας. Ίσα - ίσα για να θολώσουν τα νερά.
Και να δώσουν κάτι να είστε σίγουροι ότι θα κόψουν από κάπου αλλού. Για παράδειγμα ένα οικείο μου πρόσωπο παίρνει σύνταξη 195 ευρώ και το Ι.Κ.Α. έστειλε χαρτιά για επανεξέταση για να κοπεί το Ε.Κ.Α.Σ. Ορίστε σε τι μπουρδέλο ζούμε.

Ο ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕ ΧΟΡΤΑΣΕ

Πόσο ξεφτίλας μπορεί να είναι ένας πολιτικός; Όσο δεν πάει. Όταν κάποιος βάζει υποψηφιότητα για να γίνει βουλευτής το μόνο που κάνει είναι να βγάζει λόγους, φυλλάδια και διαφημίσεις που λένε ότι θέλει να δουλέψει για το καλό του τόπου. Όταν καταφέρει να πάρει τη θέση στην αρχή είναι συνεπαρμένος, μετά καβαλάει το καλάμι, κατόπιν μπλέκει σε σκάνδαλα και στο τέλος όταν αποκαλυφθεί προκειμένου να σώσει το τομάρι του καταφεύγει σε όλα τα αθέμιτα μέσα. Γνωριμίες, κατάχρηση εξουσίας και ότι συνεπάγεται αυτό.
Έτσι και ο Ρουσόπουλος δεν ξέφυγε από αυτή τη γραμμή. Μετά την παραίτηση του κατέφυγε σε μήνυση κατά του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA. Καθόλου ανδρίκιο θα έλεγα. Γιατί ο πολιτικάντης είναι καλυμμένος από τη βουλευτική ασυλία. Εκ του ασφαλούς λοιπόν κινείται όπως θέλει και ζητάει και χρηματική αποζημίωση. Δε χόρτασε ακόμα, θέλει κι άλλα.
Εγώ δεν καταλαβαίνω το ρόλο της βουλευτικής ασυλίας. Το μόνο που εξυπηρετεί είναι να κάνουν οι πολιτικοί ανενόχλητοι τα σκάνδαλα τους, να παίρνουν τις μείζες τους και να κάνουν κατάχρηση εξουσίας. Αν γίνει άρση της βουλευτικής ασυλίας πιστεύω (προσωπική μου άποψη βέβαια) ότι δε θα έχουμε τόση σαπίλα στο πολιτικό μας σύστημα.
Να μου το θυμηθείτε. Απ' όλη αυτήν την υπόθεση του Βαλτοκλεβίου δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς και τα φράγκα και οι βίλες θα μείνουν σ' αυτούς που άπλωσαν το χέρι στη μαρμίτα. Κάτι σαν τα ομόλογα και τόσα άλλα σκάνδαλα που ξεχάστηκαν με τον χρόνο.
Αλήθεια, ο γιος του ταχυδρόμου στις επόμενες εκλογές αν είναι πάλι υποψήφιος τι πίπες... ε συγνώμη... λόγους θα απευθύνει προς τους υποψήφιους ψηφοφόρους - γίδια; Τι επιχειρήματα θα προβάλλει για να τον αναδείξουν και πάλι βουλευτή; Ευθιξία ή κοινώς τσίπα δεν υπάρχει. Για να διασφαλίσει το προσωπικό του κέρδος στράφηκε ακόμη και στο συνάφι του τους δημοσιογράφους. Ο άνθρωπος δεν υπολογίζει τίποτα. Εν ολίγοις είναι αρπάχτρας μεγάλου βεληνεκούς.
Άι σιχτίρ!!!