Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

BOOKSMANIA

Για σήμερα είχα σκοπό να γράψω μια ανάρτηση για έναν ηλίθιο αλλά προέκυψε κάτι που μου άρεσε και θα ήθελα να το αναφέρω για να γίνει ευρέως γνωστό και θα σας συμβούλευα να το διαδώσετε όσο πιο πολύ μπορείτε. Οπότε ο ηλίθιος που προανέφερα μπορεί να περιμένει. Δεν τον θεωρώ και τόσο σπουδαίο μπροστά σ'αυτό. Ποιο;
Χθες δέχτηκα ένα email όπως και αρκετοί από εσάς πιστεύω από το booksmania Είναι μια προσπάθεια πολύ καλή. Ανταλλάσετε βιβλία δωρεάν ή τα πουλάτε. Μπορείτε να βρείτε κάτι που ψάχνατε για καιρό ακόμα και εντελώς δωρεάν (oh yes). Προσωπική μου άποψη είναι ότι βιβλίο υπάρχει στα ράφια μου δεν ξαναφεύγει αλλά όσοι θέλουν να κάνουν μια ανταλλαγή για να επεκτείνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες είναι απολύτως θεμιτό. Τέτοιες προσπάθειες σπανίζουν και για τα ελληνικά δεδομένα το θεωρώ πρωτότυπη ιδέα. Το site είναι καινούριο και χρειάζεται μια ώθηση για να γίνει ευρύτερα γνωστό. Από την τηλεόραση, τον τύπο και το ραδιόφωνο μην περιμένετε πολλά πράγματα. Τα blogs πρέπει να συμβάλλουν στην προώθηση τέτοιων επιχειρημάτων.
Συγχαρητήρια στα απιδιά για το εγχείρημα τους.

buzz it!

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ... ΚΑΙ ΠΑΛΙ!

Άλλαξε η ώρα, μεγάλωσε η μέρα και χθες κληθήκαμε να το γιορτάσουμε κλείνοντας τα φώτα για μια ώρα. Ειλικρινά έχω βαρεθεί όλες αυτές τις συμβολικές κινήσεις. Έγινε μια φορά, έγινε δυο φορές, έγινε τρεις και τελειωμό δεν έχει αυτή η κατάσταση.
Συμβολική κίνηση για την υπερθέρμανση του πλανήτη, συμβολική κίνηση κατά της ακρίβειας, συμβολική κίνηση κατά της βίας και πάει λέγοντας. Ουσιαστικές κινήσεις μηδέν.
Δε λέω καλές αυτές οι κινήσεις αλλά με μέτρο. Το μέτρο όμως χάθηκε και όλες αυτές οι συμβολικές κινήσεις έχουν διεισδύσει στην καθημερινότητα μας για τα καλά. Μήπως έφτασε ο καιρός και για δραστικά μέτρα; Τι να το κάνω όταν κλείνω τα φώτα του σπιτιού μου για μια ώρα ενώ την ίδια στιγμή ένα λεωφορείο, μια νταλίκα ή μια βαριά βιομηχανία συνεχίζουν να επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με το παραπάνω.
Δεν ξέρω αλλά όταν σε τέτοιες εκδηλώσεις βλέπω πολιτικούς, βιομήχανους και διάφορους άλλους που προκαλούνε αυτό το ρυπογόνο χάος κάτι δε μου αρέσει. Μου θημίζει λυκοφιλίες, ψηφοθηρίες... κάτι όχι καλό τέλος πάντων.
Άντε σβήσαμε τα φώτα για μια ώρα. Και μετά; Εγώ προσωπικά δε βλέπω φως. Ούτε καμιά ανακοίνωση κάποιας βιομηχανίας, άκουσα, που να λέει ότι έχει προχωρήσει σε δραστικά μέτρα για να μειωθεί η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με τους ρύπους της.
Πόσο μάλλον για κυβερνήσεις που εξαρτώνται οικονομικά από αυτές τις βιομηχανίες. Μούγκα! Μόνο κάτι ξύλινοι και πομπώδεις λόγοι που τους ακούμε κάθε λίγο και λιγάκι. Πολύ κακό για το τίποτα τελικά!

buzz it!

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

ΚΑΛΟ ΣΟΥ-ΚΟΥ

Σήμερα δε θα αναρτήσω τίποτα ιδιαίτερο. Απλά θα σας ευχηθώ καλό ΣουΚου με ένα ανεκδοτάκι.

Ήταν μια φορά ένας τυπάς στην Ομόνοια και περίμενε το λεοφωρείο. Έρχεται ένας πιτσιρικάς και τον ρωτάει: - Συγνώμη κύριος, τι ώρα είναι; - Δέκα παρά πέντε. - Δέκα ακριβώς να έρθεις να σε γαμήσω! Τρελάθηκε ο τυπάς με την αναίδεια του πιτσιρικά. Άρχισε να τον κυνηγά στην Ομόνοια για να του δώσει ένα καλό μάθημα. Κάποια στιγμή τον βλέπει ένας τρίτος, τον σταματάει και τον ρωτάει: - Καλά ρε, δε ντρέπεσαι να κυνηγάς ένα παιδάκι στην ηλικία σου; - Ποιο παιδάκι ρε φίλε. Ξέρεις τι μου είπε; - Τι σου είπε; - Με ρώτησε τι ώρα είναι του είπα δέκα παρά πέντε και μου λέει στης δέκα ακριβώς έλα να σε γαμήσω. - Ε, και τι βιάζεσαι; Ακόμη δέκα παρά τέσσερα είναι.

buzz it!

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΚΥΜΑ, THE WAVE, DIE WELLE

Πριν από λίγο είδα την ταινία DIE WELLE (THE WAVE). Στα ελληνικά ΤΟ ΚΥΜΑ. Είναι παραγωγή του 2008 και έρχεται από τη Γερμανία. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και το βιβλίο προϋπάρχει της ταινίας.
Πολύ καλή πλοκή, η δομή της ταινίας άριστη και οι ηθοποιοί πολύ καλοί. Το μόνο που μου ξένισε είναι ότι σε κάποια σημεία ο σκηνοθέτης βγάζει μια "αμερικανιά" η οποία μπορούσε να παραλειφθεί.
Το έργο αναφέρεται σε ένα σχολείο όπου διδάσκει ένας καθηγητής με έναν διαφορετικό τρόπο. Σε ένα εβδομαδιαίο project που είχε θέμα την απολυταρχία κάνει ένα πείραμα με τους μαθητές του. Τους βάζει να συμπεριφέρονται σαν μια ομάδα ανθρώπων που αποκτά όνομα (DIE WELLE), δικό της χαιρετισμό και σύμβολο και ντύνονται ομοιόμορφα. Όλα τα αυτά θυμίζουν το τρίτο Ράιχ και τους Νεοναζί. Τα πράγματα όμως σύντομα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και οι μαθητές συμπεριφέρονται ως νεοναζί. Φιλίες και σχέσεις διαλύονται, οι μαθητές αφομοιώνονται σε τέτοιο βαθμό που συμπεριφέρονται και εκτός σχολείου βίαια. Σε αυτό το σημείο αρχίζουν να φαίνονται διάφορα προβλήματα των μελών αυτής της ομάδας και κάποια ψυχολογικά προβλήματα ορισμένων βγαίνουν στην επιφάνεια. Όταν ο καθηγητής καλείται να διορθώσει τα πράγματα θα δει ότι το δημιούργημα του είναι αρκετά δυνατό και υπάρχουν αντιδράσεις. Τα πράγματα τελειώνουν με δραματικό τρόπο και ο καθηγητής αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Στα extras θα βρίτε κομμένες σκηνές, ένα video clip, credits, photo slides και ένα εναλλακτικό τέλος της ταινίας. Αξίζει να το δείτε για να καταλάβετε ότι ορισμένες φορές η πλύση εγκεφάλου δεν είναι τόσο δύσκολο πράγμα αρκεί να βρεθούν οι κατάλληλοι αδύνατοι αποδέκτες. Το ίδιο ισχύει και για τα blogs τα οποία έχουν τρομερή επικοινωνιακή δύναμη αλλά κάποιοι δεν το έχουνε συνειδητοποιήσει ακόμη και αναρτούνε ότι τους κατέβει.

UPDATE:
Το blog Locus Blogus λειτουργεί κανονικά. Επισκευτείτε το και δείτε το τελευταίο χρήσιμο post καθώς και άλλα tips and tricks.

buzz it!

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ΘΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ

Τις τελευταίες μέρες έχουμε ένα come back βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακοκαιρία για 'μένα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι σε δύο μήνες έρχεται το καλοκαίρι και το πιο σίγουρο είναι ότι θα ψηθούμε για τα καλά από τις υψηλές θερμοκρασίες και το γεγονός ότι οι τελευταίες σε συνδυασμό με τρύπες του όζοντος, το καυσαέριο και γενικότερα τη μολυσμένη ατμόσφαιρα, μας οδηγεί στο ακριβές συμπέρασμα ότι το καλοκαίρι θα είναι κόλαση και θα καεί ο κώλος μας... ή ότι απέμεινε απ' αυτόν από τους περσινούς καύσωνες.
Κατά καιρούς βλέπω στην τηλεόραση, στο internet, στα περιοδικά και ακούω στο ραδιόφωνο διάφορα κοινωνικά μυνήματα που μας θυμίζουν ότι δεν πρέπει να σπαταλάμε άσκοπα το νερό, προσέχουμε για να έχουμε και διάφορα άλλα. Εγώ έχω μια απορία: γιατί το κράτος δε δημιουργεί και άλλους αποταμιευτήρες και αφήνει το βρόχινο νερό να πηγαίνει στράφι; Αυτό δεν είναι ανευθυνότητα; Σαν χώρα έχουμε την τύχη να περικλειώμαστε από θάλασσα. Γιατί δεν κάνουν αφαλάτωση και να γεμίσουν τους ταμιευτήρες, εφόσον δημιουργηθούν οι τελευταίοι; Γιατί βασίζονται μόνο στα κοινωνικά μυνήματα που μεταδίδουν τα Μ.Μ.Ε. τα οποία στοχεύουν στην ανύπαρκτη οικολογική συνείδηση των περισσοτέρων;
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω την αδρανή στάση της πολιτείας. Μερικές φορές οι λύσεις για σοβαρά πρoοβλήματα είναι εύκολες και απλές αλλά η πολιτική ηγεσία πτοτιμά να μοιρολατρεί και να μην κάνει τίποτα.

buzz it!

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

ΚΟΥΚΟΥΛΑ: Ο ΘΥΤΗΣ

Εκεί που λέμε ότι τα έχουμε ακούσει και δει όλα σε αυτή τη χώρα έρχεται η κυβέρνηση και μας βγάζει από τη μονοτονία με την τεράστια φαντασία της και με τα μέτρα που θα βάλουν τάξη σ' αυτόν τον τόπο.
Από 'δω και πέρα απαγορεύονται οι κουκούλες. Μην τολμήσει κανείς και φορέσει το χειμώνα κουκούλα με τη δικαιολογία ότι τάχα μου - τάχα μου κρυώνει γιατί θα του πάρει ο διάολος τα νεφελίμ. Γκέγκε; Ναι ρε. Να πάθετε πνευμονία και να ψοφήσετε αλλά κουκούλα δε θα βάλετε γιατί θα φτύσετε το γάλα που βυζάξατε. Όποια τάση μόδας συμπεριλαμβάνει κουκούλες θα θεωρείται τρομοκρατική ενέργεια. Θα φάτε καλά όλοι εσείς κουκουλοφόροι παράνομοι. Ούτε οι ράπερς να φοράνε κουκούλα και γενικώς οι καλλιτέχνες. Υποθάλπτετε την τρομοκρατία ρε, δεν το καταλαβαίνετε; Ήταν να μην τα πάρει στο κρανίο ο Καραμανλής. Τώρα βρήκατε το μάστορα σας. Ούτε γάντια να φορέσετε. Καλύτερα να πάθετε χιονίστρες παρά να κάνετε απόκρυψη των δακτυλικών αποτυπωμάτων σας. Ούτε ρούχα να φοράτε. Που ξέρουμε οι υπόλοιποι ευσυνείδητοι πολίτες και καθόλα νόμιμοι ότι δεν κουβαλάτε καμιά καραμπίνα από κάτω. Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα ούτε εσώρουχα να φοράτε για να κάνουμε όλοι το ματάκι μας (μια ψυχή θα βγει που θα βγει).
Αλήθεια... και οι αστυνομικοί που φοράνε κουκούλες; Τι θα γίνει με αυτούς; Μήπως να καταργήσουμε και τα κράνη; Με αυτόν το τρόπο όποιος ξεφύγει από γκλομπ να πάει από τροχαίο. Πάντως θύμα πρέπει να υπάρχει. Οι ζαρντινιέρες είναι μπανάλ πλέον.
Ρε παιδιά εγώ τυγχάνει να δουλεύω σε κατάψυξη στους -35C. Με τι μπορώ να αντικαταστήσω την κουκούλα για να μη θεωρούμαι παράνομος; Έστω με ένα φέσι; Ούτως ή άλλως απο φέσια έχουμε χορτάσει. Οι πολιτικοί αυτής της χώρας μας έχουν φλομώσει για τα καλά με αυτά.
Πέρα από την πλάκα η ανύπαρκτη κυβέρνηση που έχουμε στην Ελλάδα για άλλη μια φορά αστόχησε. Τόσα χρόνια αυνανισμού και τώρα που πήγε να τελειώσει σαν μια άλλη Πετρούλα αστόχησε. Στην κυριολεξία ο Καραμανλής και το συνάφι του κάνουν ό,τι να' ναι. Όχι ότι και οι υπόλοιποι στο κοινοβούλιο των άλλων παρατάξεων είναι καλύτεροι! Να εξηγιόμαστε.

buzz it!

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΣΠAMAΡΕΤΕ ΡΕ;

Τους τελευταίους μήνες παρατήρησα ένα φαινόμενο που έχει αρχίσει να γίνεται τρομερά ενοχλητικό. Μιλάω για τα spam που βρίσκω στο mailbox τα οποία προέρχονται από bloggers. Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη τακτική προσέλκυσης αναγνωστών είναι εντελώς μίζερη. Έχω φτάσει σε σημείο να δέχομαι καθημερινά γύρω στα εβδομήντα spam mails. Αποτέλεσμα; Να μου τη δίνει στα νεύρα και να μην επισκέπτομαι κανέναν από τους spammers και να τους βγάλω από τα bookmarks του firefox. Ως και από το blog του πολιτικού Μιχάλη Καρχιμάκη δέχομαι spam (αυτόν εννοείται ότι δεν πρόκειται να τον επισκεφτώ ποτέ λόγω μιας αλλεργίας που έχω στους πολιτικούς).
Σε όλους αυτούς που ακολουθούνε αυτήν την τακτική θέλω να ρωτήσω κάτι πολύ απλό: "Μήπως έτσι χάνετε πελατεία αντί να κερδίζετε;" Άλλο να στείλετε με email κάτι που πραγματικά αξίζει και άλλο η συστηματική αποστολή της κάθε ανάρτησης σας. Δεν έχετε ούτε την ευγένεια και τη στοιχειώδη λεπτότητα να ρωτήσετε αν επιθυμώ αυτό το είδος newsletter. Πιστέψτε με ότι βρίσκεστε σε πολλών τις μαύρες λίστες οι οποίοι πλέον αγνοούνε την ύπαρξη των blogs σας. Για αναθεωρήστε λιγάκι τον τρόπο προσέγγισης αναγνωστών.
ΟΣΟ ΜΕ ΣΠAMAΡΕΤΕ ΤΟΣΟ ΔΕ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΑ BLOGS ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΕΠΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝΕ!!!

buzz it!

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΑΝΕΣ

Μία ενδιαφέρουσα θεματολογία είχε χθες στο Κουτί της Πανδώρας, την εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη. Πιο συγκεκριμένα το θέμα της εκπομπής αφορούσε τα παιχνίδια στους υπολογιστές και τα online games.
Η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος είναι εθισμένος στα διαδυκτιακά παιχνίδια και όχι μόνο άτομα μικρής ηλικίας. Τα παιχνίδια γίνονται ολοένα και πιο εθιστικά. Δεν είναι λίγοι που ξημεροβραδιάζονται στα internet cafes μπροστά σε μια οθόνη.
Αν δεν προσέξει ο παίχτης ή gamer και δε βάλει από μόνος του κάποια όρια σίγουρα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα απομονωθεί από την οικογένεια του και τους φίλους του και δε θα τον ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από το παιχνίδι. Μπορεί να παρατηρηθούνε ακόμα και αλλαγές στη συμπεριφορά του. Δεν είναι λίγες φορές που κάποιοι παίχτες ταυτίζονται τόσο πολύ με το χαρακτήρα τους σ' ένα παιχνίδι και με το παιχνίδι το ίδιο, που και στην εκτός διαδυκτίου ζωή συμπεριφέρονται όπως στον εικονικό κόσμο. Κάποιες φορές αυτό έχει και άσχημες συνέπειες. Κάποια ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι απολύτως φυσικό εφόσον ο μοναδικός σκοπός στα περισσότερα παιχνίδια είναι να σκοτώσουν για να κερδίσουν.
Γι' αυτό δε φταίνε πάντα οι χρήστες. Όταν τα παιδιά δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα και κάπου να πάνε να παίξουν, αναγκαστικά θα στραφούνε στο internet και στα διάφορα παιχνίδια (playstation, Xbox, pc games,online games). Δεν έχουν εναλλακτικές λύσεις εφόσον κάποιοι αποφάσισαν να μην αφήσουν μια σπιθαμή γης ανεκμετάλλευτη. Όπου υπήρχαν αλάνες χτίστηκαν πάνω σ' αυτές πολυκατοικίες. Μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και οι γονείς. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επαναπαύονται πλασάροντας μια παιχνιδομηχανή ή έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και μια σύνδεση στο internet στα παιδιά τους για να έχουν την ησυχία τους και να μην πολυασχολούνται με αυτά.
Προσοχή όμως! Δεν πρέπει να καταδικάσουμε τα παιχνίδια. Το πρόβλημα που δημιουργείται από την αλόγιστη χρήση αυτών πρέπει να αντιμετωπιστεί και να καταπολεμηθεί. Σίγουρα δεν είναι καλό να καταδικάζουμε κάτι από την αρχή γιατί το πρόβλημα παρουσιάζεται από κάποιο σημείο και μετά και προκαλείται από τον ίδιο τον χρήστη σε συνάρτηση με άλλους παράγοντες.

buzz it!

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

ΕΣΕΙΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ;

Στην Ελλάδα έχουμε μια εμμονή να βάζουμε τους πάντες και τα πάντα σε καλούπια, να κριτικάρουμε και να βαθμολογούμε για να έχουμε πίνακες κατάταξης. Αυτό το πράγμα προωθεί και η ψηφοφορία του ΣΚΑΪ για τον μεγαλύτερο έλληνα.
Προσωπικά είμαι αντίθετος σε κάτι τέτοιο για τον απλούστατο λόγο ότι δε μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοιους ανθρώπους οι οποίοι έδωσαν σημαντικά πράγματα στην ανθρωπότητα σε διαφορετικές εποχές, κάτω από διαφορετικές καταστάσεις. Αυτά που έδωσαν μπορεί να είναι διαφορετικά αλλά εξίσου σημαντικά. Για παράδειγμα ο Σωκράτης και οι υπόλοιποι φιλόσοφοι έδωσαν πνευματική τροφή σε ολόκληρη την υφήλιο αλλά το ίδιο σημαντικό είναι και το Pap test του διακεκριμένου έλληνα γιατρού Γεώργιου Παπανικολάου που έσωσε εκατομύρια ζωές γυναικών. Το ίδιο σημαντικά είναι τα έργα που άφησαν ο κορυφαίος έλληνας μαθηματικός Κωσταντίνος Καραθεοδωρή, ο Αριστοφάνης, η Μαρία Κάλλας και πλήθος άλλων. Αλλά είναι και διαφορετικά.
Δε γίνεται να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Θεωρώντας κάποιον καλύτερο από τους άλλους, ταυτόχρονα υποβαθμίζουμε τους υπόλοιπους και το έργο τους. Κατά πόσο είναι δίκαιο αυτό;
Πόσο σωστή είναι η ψηφοφορία όταν βλέπεις το Ζαγοράκη να βρίσκεται μέσα στους πρώτους τριάντα; Το επίπεδο γνώσεων των ψηφοφόρων πόσο μεγάλο είναι; Πέρα από τον Ωνάση, τη Μαρία Κάλλας, το Σωκράτη, το Βενιζέλο, τον Καραμανλή και το Μέγα Αλέξανδρο ποιους άλλους γνωρίζουν; Με ποια κριτήρια κρίνουν και ψηφίζουν; Έχουν μελετήσει τη βιογραφία και το έργο αυτών που ψηφίζουν ή ψηφίζουν με βάση ποιο όνομα τους ακούγεται πιο οικείο;
Ας πούμε ότι τελειώνει η ψηφοφορία του ΣΚΑΪ. Βγαίνει πρώτος κάποιος. Και τι έγινε; Τι βαρύτητα θα έχει αυτή η ψηφοφορία; Απολύτως καμία. Αυτός που θα βγει πρώτος θα είναι ο κορυφαίος όλων και οι υπόλοιποι υποδεέστεροι; Δε νομίζω. Οπότε πολύ κακό για το απόλυτο τίποτα.
Θα προτιμούσα να έβγαινε κάτι από τα Μ.Μ.Ε. που να προωθεί τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την ομαδικότητα γιατί από την έλειψη αυτών πάσχουμε στην Ελλάδα. Εδώ κυριαρχούν οι προσωπικές φιλοδοξίες και το εγώ του καθενός με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συνεννόηση και να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και παλιότερα με αποτέλεσμα τη Μικρασιατική καταστροφή; (υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων ανά τους αιώνες αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα)
Καλό θα ήτανε μερικές φορές να αφήνουμε τα πράγματα όπως έχουν και πριν λάβουμε μέρος σε διάφορα παιχνίδια marketing των Μ.Μ.Ε. να το σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές αν πραγματικά αξίζει.

buzz it!

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΚΑΨΑΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ

Όταν πρωτοξεκίνησα αυτό το blog η αλήθεια είναι ότι οι αναρτήσεις μου περιείχαν πολλά "κοσμητικά επίθετα". Όχι επίτηδες, απλά έτσι μου έβγαινε γιατί και στην καθημερινότητα μου ο προφορικός μου λόγος είναι εμπλουτισμένος σε πολύ μεγάλο ποσοστό με αθυροστομίες και βρισιές. Στην πορεία του blog είπα λίγο να προσπαθήσω να μη βρίζω τόσο πολύ. Όχι να σταματήσω να βρίζω (αυτό είναι αδύνατον), απλά να ελαττώσω τη μεγάλη χρήση του υβρεολογίου για διάφορους λόγους. Μα έλα που όταν βλέπεις, ακούς και διαβάζεις διάφορα κουφά δε μπορείς να κρατηθείς. Μια φορά την παλεύεις, δεύτερη με δυσκολία μεν αλλά πάλι τα καταφέρνεις, μετά όμως το κακό συνεχίζεται και μεγαλώνει. Και να θέλει ο άνθρωπος ν' αγιάσει δεν μπορεί με τις μαλακίες που γίνονται σ' αυτή τη χώρα. Του πούστη πια!!! Για τι ακριβώς μιλάω;
Πριν μερικές μέρες είδα στην ελληνική TV αυτό το μπάζο τη Θώδη να λέει ότι θεραπεύει τον καρκίνο και βλέπει οράματα και είναι απεσταλμένη από το Θεό. Μπεεεεεεε μωρή! Κάποιος να μαζέψει την κουλή γιατί το παραγάμησε. Από τραγουδίστρια - πανηγυρτζού μας βγήκε Λουκά Νο2. Η πολλή δημοσιότητα της έκαψε τον ανύπαρκτο εγκέφαλο. Και μη μου πει κανείς για ζάπινγκ και μαλακίες γιατί αυτό μέχρι ένα σημείο είναι λύση. Μετά γινόμαστε με αυτόν τον τρόπο συνεργοί στο τσίρκο με τα βλήτα. Τα ερτζιανά (συχνότητες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών) είναι κρατική περιουσία και νοικιάζονται από τα κανάλια. Λίγο θέλω ακόμη να πιστεύω ότι ώρες - ώρες χρειάζεται μια επιτροπή λογοκρισίας (φτου φτου φτου) για τον κάθε βλαμμένο ή βλαμμένη που αμολάει τις πίπες του χωρίς να σκέφτεται.
Άλλος λόγος για να βρίσω; Η κυβέρνηση. Αλήθεια υπάρχει κυβέρνηση στην Ελλάδα; Όλοι οι ανίκανοι χαραμοφάηδες και κλέφτες όπως και ο μπούλης (Καραμανλής) αυνανίζονται ολοένα και πιο πολύ. Μόνο μέτρα κατά της κρίσης και της ακρίβειας βγάζουν. Καραπουτσαριό δηλαδή, γιατί από αποτελέσματα πάμε από το κακό στο χειρότερο. Ο πρωθυπουργός δεν έχει τους δίδυμους γεννετικούς αδένες, κοινώς τ' αρχίδια, για να κάνει κουμάντο στην παράταξη του. Εντελώς ανίκανος.
Το STAR μας βάζει δελτίο καιρού με την Πετρούλα. Εμένα πάλι πιο πολύ για εκπομπή που στόχος της είναι η διάδοση της πουτανιάς. Στο καπάκι έρχεται και η πληρωμένη απάντηση του ΑΝΤ1 με το αντικαυλωτικό δελτίο καιρού του καναλιού. Ο μετεωρολόγος νομίζει ότι απαγγέλει ποίηση. ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ! Πες τον καιρό απλά και τελείωνε.
Όσο περνάει ο καιρός τόσο μας τα πρήζουν και με τη Eurovision. Ξεκολλήστε ρε ηλίθιοι. Εδώ ο κόσμος χάνεται και 'σεις τον παίζετε ασταμάτητα. Τι φόρεσε ο Σάκης, τι έφαγε ο Σάκης, πως έχεσε ο Σάκης κ.ο.κ.
Ο μόδιστρος Γαλάτης κάνει ότι μαλακία μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους για να βγει στο γυαλί. Ειλικρινά απορώ με αυτό το νούμερο. Μάλλον απορώ με όλα τα νούμερα που πολλά απ' αυτά έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα προ πολλού. Με τι IQ ρε γαμώτο;
Τις τελευταίες μέρες έκανε την επανεμφάνιση του ένα εξαφανισμένο, για κάποιο χρονικό διάστημα, είδος θηλαστικού. Η Ντούβλη μέσω φωτογράφισης στο Playboy. Μιλάμε έπεσε τρελλό photoshop. Τον άλλο μήνα φωτογραφίστε και την όρκα Free Willy.
Η Μπεζαντάκου δήλωνε ότι τα είπε με τον Μαχαιρίτσα σε μια πτήση ενώ ο κακομοίρης λέει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Προφανώς το βούρλο (Μπεζαντάκου) βρήκε τρόπο να ξαναεπιπλεύσει με τους υπόλοιπους φελλούς.
Ένα είναι σίγουρο. Σ' αυτή τη χώρα το κάψαμε για τα καλά το ακατοίκητο. Με όλα αυτά βρίζεις ή δε βρίζεις; Και ανέφερα ελλάχιστα. Αν είχα αναφέρει όλες τις πίπες που ακούστηκαν από διάφορους θα έγραφα τουλάχιστο για δέκα ώρες ανάρτηση.
Τα είπα και ξεθύμανα και αν παρεξηγήθηκε κάποιος χέστηκα. Άι σιχτίρ!

buzz it!

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΖΗΛΕΨΤΕ!!!

Χαθήκαμε ε; Πέντε μέρες έχω να γράψω κάτι. Χάλασε το καινούριο pc, έπεσε και η Καθαρή Δευτέρα... Το Σαββάτο γύρισα από τη δουλειά κατά της πεντέμιση. Μέχρι να φάω να κάνω μπάνιο και να αλλάξω πήγε εφτά. Μετά άρχισαν τα τρελλά τα γούστα. Ταινίες στο DVD και κατά τα μεσάνυχτα έσυρα τα κόκκαλα μου στο κρεβάτι για να ξεραθώ στον ύπνο. Ποιος στη χάρη μου, ε;
Την Κυριακή ξύπνησα νωρίς. Οχτώμιση η ώρα είμουν στο πόδι. Δε με χωρούσε ο τόπος. Πήρα την εφημερίδα μου, ήπια το καφεδάκι μου, σερφάρισα στο διαδύκτιο αλλά πνιγόμουνα. Μ' έπιασαν τάσεις φυγής. Μετράω τα χρήματα μου και βλέπω ότι επιτέλους με παίρνει να φύγω για ένα διήμερο κάπου. Το λέω στο έτερον ήμισι που ήταν κάπως διστακτική αλλά στο τέλος την κατάφερα. Με τον οδηγό του νομού αναχείρας και το τηλέφωνο έψαχνα για ξενοδοχεία αλλά τέτοιες μέρες που να βρεις. Τα πάντα είναι καπαρωμένα από καιρό. Όλα έδειχναν ότι δε θα δραπετεύαμε από την πόλη.
Επιτέλους η κωλοφαρδία μου χτύπησε την πόρτα το μεσημέρι. Στην τηλεφωνική συνδιάλεξη που είχα με το τελευταίο ξενοδοχείο από την άλλη άκρη της γραμμής μου είπαν ότι είχαν μια ακύρωση μιας μεζονέτας. Ρωτάω λεπτομέρειες. Μέσα έχει τζακούζι, σάουνα, τζάκι και η διανυκτέρευση κοστίζει εκατό ευρά. Το κλείνω και σε μισή ώρα βρισκόμαστε στο αυτοκίνητο και προορισμός μας είναι η φύση. Ο καιρός τέλειος, η διαδρομή τέλεια, περάσαμε από βουνά, τη λίμνη Κερκίνη και από πολλά γραφικά χωριουδάκια. Μετά από μια ώρα και κάτι (πήγαινα λάου - λάου γιατί ήθελα να απολαύσω τη διαδρομή) φτάσαμε στο συγκρότημα. Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα. Περιττό να σας πω ότι έπαθα την πλάκα μου. Ωραία θέα και περιτρυγυρισμένοι από βουνά που οι κορυφές τους είναι χιονισμένες (τύφλα να έχουν οι Άλπεις).
Τακτοποιηθήκαμε, ήπιαμε ένα καφεδάκι και πήγαμε στο χωριό (Κάτω Πορόια) βόλτα και να φάμε. Σ' αυτές τις περιοχές το βουβαλίσιο κρέας είναι αρκετά διαδεδομένο. Μετά το φαγοπότι επιστροφή στη μεζονέτα που νοικιάσαμε για σάουνα και τζακούζι. Όλα τα λεφτά παίδες! Μούλιασα για τα καλά. Χαλάρωσα τόσο πολύ που τα μάτια μλου έκλειναν και πριν από τα μεσάνυχτα πήγα για ύπνο. Το πρωί ξύπνησα ξεκούραστος και με το που άνοιξα τα μάτια μου αντίκρυσα από το παράθυρο τις χιονισμένες κορυφές του βουνού Μπέλες. Ότι καλύτερο!
Το πρωινό ήταν κορυφαίο. Ένας μπουφές με όλα τα καλά και τα πάντα ήταν πεντανόστιμα. Αν και Καθαρή Δευτέρα έφαγα και τις τυρόπιτες μου και τα κέηκ με σοκολάτα και ψωμί με ζαμπόν και κασέρι και κρουασάν... Ακόμα πρησμένος από χθεσινό πρωινό είμαι.
Το μεσημεράκι φύγαμε και πήγαμε μια βόλτα από τη λίμνη Κερκίνη. Η εν λόγω λίμνη είναι η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη στην Ευρώπη και φιλοξενεί αρκετά σπάνια είδη πουλιών καθώς επίσης εκεί βρήκαν καταφύγιο κοπάδια από νεροβούβαλους τους οποίους οι άνθρωποι φροντίσαμε να τους καταστήσουμε και αυτούς είδος υπό εξαφάνιση.
Συνεχίζοντας το δρόμο μας πήγαμε σε ένα εμπορικό κέντρο κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα στον Προμαχώνα. Και εκεί χαμός από κόσμο. Κάναμε μια βόλτα στα μαγαζιά και ήπιαμε καφεδάκι. Χαζέψαμε και τους χαρταετούς που ανέβαιναν στον ουρανό...
Μετά αποφασίσαμε να πάμε στα Duty Free Shop της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Πήγαμε πρώτα στα ελληνικά. Εννοείται ότι περάσαμε τα σύνορα χωρίς έλεγχο. Ο αστυνομικός ήταν απασχολημένος τρώγοντας πασατέμπο. Οι τιμές στα ελληνικά Duty Free Shop είναι πολύ καλές. Λεφτά να έχεις να ψωνίζεις! Μετά από εκεί είπαμε να μπούμε και στη Βουλγαρία. Τι το θέλαμε; Μόλις πήραμε τις ταυτότητες από τον Βούλγαρο αστυνομικό στα πέντε μέτρα έπρεπε να πληρώσουμε διόδια πέντε ευρώ. Την ώρα που πλήρωνα ένας γύφτος χωρίς να με ρωτήσει άρχισε να πλένει με σαπουνάδα το παρμπρίζ του αυτοκινήτου και μετά μου λέει σε άπταιστα ελληνικά (οι μισοί Βούλγαροι μιλάνε πολύ καλά ελληνικά): "Μπορείς να με πληρώσεις ένα ευρώ που σου έπλυνα τα τζάμια;". Εννοείται ότι έλαβε αμέσως τη σύντομη απάντηση: "Άντε και γαμήσου!". Με τα διόδια των Βουλγάρων τσαντίστικα και δεν προχώρησα παραπέρα, έστριψα κατευθείαν για να ξαναμπούμε στην Ελλάδα. Δεν ήθελα να τους αφήσω χρήματα εφόσον αυτοί κοιτάζουν να τα πάρουν με νταβατζίδικο τρόπο (οι Βούλγαροι πάντα έτσι κοιτάζουν να παίρνουν λεφτά). Τα Duty Free Shop τους είναι τα ίδια εδώ και τριάντα (μπορεί και παραπάνω) χρόνια. Καθόλου ποικιλία, μαϊμούδες και μέσα στη βρώμα. Φυσικά και δεν σταματήσαμε. Τα πέντε ευρώ που τους έδωσα στο πρώτο μέτρο που διάνυσα στο Βουλγαρικό έδαφος πολλά τους είναι. Στο γυρισμό καθώς μπαίναμε στην Ελλάδα βλέπω ένα αστυνομικό, σταματάω και τον ρωτάω αν θέλει ταυτότητες για να πάρω την απάντηση: "Αν τις έχεις εύκαιρες δώσ' τες, αλλιώς γάμησε το". Μην απορείτε πως μπαίνουν ναρκωτικά, λαθρομετανάστες και όπλα στη χώρα τόσο εύκολα.
Η διαδρομή κατά το γυρισμό ήταν ωραία. Περάσαμε από χωριουδάκια, από γέφυρες, διασχίσαμε βουνά και ποτάμια και όταν μπήκαμε στην πόλη κατσουφιάσαμε. Με την πρώτη ευκαιρία θα το ξανακάνουμε.
Οι μικρές αποδράσεις είναι ωραίες και δε χρειάζεται να ονομαζόμαστε Παλαιοκώστες για να τις κάνουμε. Σας παραθέτω και μερικές φωτογραφίες για να ζηλέψετε αν και δε μπορούνε να απεικονίσουν τη φυσική ομορφιά που είδαμε με τα μάτια μας.





buzz it!