Καλώς ήρθατε στο δεύτερο μέρος της "τριλογίας" μου: ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.
Πήγα σήμερα να κουρευτώ. Όλα ωραία και όλα καλά ως εδώ. Αφού κουρεύτηκα και ήρθε η ώρα να πληρώσω μου λέει η κομμώτρια ότι πρέπει να πληρώσω κάτι παραπάνω. "Γιατί; Αυξήθηκαν οι τιμές πάλι;", ρώτησα. "Όχι. Μέσα στην τιμή που σας λέω είναι και το δώρο χριστουγέννων", μου απάντησε. Δεν είπα τίποτα (αν και άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια), πλήρωσα και έφυγα.
Μετά πήγα για καφέ με ένα φίλο μου. Μιλήσαμε, γελάσαμε, είπαμε ο ένας στον άλλο τα νέα μας και μετά από κάποια ώρα αποφασίσαμε να φύγουμε. Έρχεται ο σερβιτόρος και αφήνει την απόδειξη στο τραπέζι. Πάνω στην απόδειξη βλεπω γραμμένο με στυλό: Δ.Χ. 12%. Ρωτάω στο σερβιτόρο τι σημαίνει αυτο και μου απαντάει: "Είναι το δώρο για τις γιορτές". Αν και αρχίζω να τα παίρνω πάλι δε μιλάω, πληρώνω και φεύγω με τον κολλητό μου.
Το μεσημέρι αποφασίζω με την αρραβωνιαστικιά μου να φάμε έξω (μετά από τρεις μήνες). Πάμε σε ένα εστιατόριο, τρώμε και όταν ήρθε ο λογαριασμός ανακάλυψα ότι έπρεπε να πληρώσω έξτρα λόγω των εορτών (σωστά μαντέψατε: δώρο).
Επειδή βιαζόμασταν να πάμε κάπου είπαμε να πάρουμε ταξί. Μπαίνουμε στο ταξί και αφού έχουμε φτάσει στον προορισμό μας ρωτάω πόσα χρωστάω και ο οδηγός του ταξί λέει: "Μαζί με το δώρο... πέντε ευρώ".
ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!!!
Γιατί τα δώρα των άλλων πρέπει να τα πληρώνω εγώ; Οι εργοδότες δεν πρέπει να δίνουν τα δώρα στους υπαλλήλους; Εγώ το δώρο που παίρνω από το Ι.Κ.Α. (ανάθεμα την ώρα που ασφαλίστηκα εκεί πέρα) προέρχεται από κρατήσεις από τα χρήματα που μου παίρνει ο συγκεκριμμένος ασφαλιστικός φορέας. Στην ουσία εγώ κάνω δώρο στον εαυτό μου και κανένας άλλος.
Οι ιδιοκτήτες καταστημάτων (π.χ. κομμωτήρια) αν θέλουν δώρο να γίνουν υπάλληλοι. Δε γίνεται να τα έχουν όλα δικά τους σε αυτή τη ζωή. Το ίδιο ισχεί και για τους ταξιτζήδες. Αν δεν ασφαλίζονται οι σερβιτόροι (αυτή είναι η μαύρη αλήθεια) στο Ι.Κ.Α. (γιατί εκεί πρέπει να ασφαλίζονται) έτσι ώστε να μπορούνε να παίρνουνε δώρα αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα.
ΝΟΜΙΖΩ;
Πέρυσι δούλευα σαββατοκύριακα στην ψησταριά ενός φίλου μου - εκμεταλευτή λόγω του ότι είχα οικονομικά προβλήματα (μία από τις πέντε δουλειές που έκανα πέρυσι). Έβαλε δώρο στις τιμές και το έπαιρνε ο ίδιος. Εγώ τι πήρα; ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΟΥ. Αλήθεια λέω. ΤΡΙΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΕΥΡΩ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ. Και δούλευα σαν το σκυλί εκείνες τις μέρες. Ειδικά παραμονές χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς δούλευα δέκα ώρες. Εγώ ξέρω ότι σε εστιατόρια και καφετέριες το δώρο μπαίνει για το προσωπικό.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ; ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΑΜΟΧΩΡΑ!
ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΦΕΤΟΣ ΦΕΡΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΔΩΡΟ ΜΙΑ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΔΩΡΟ ΜΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΧΘΕΣ)!
Υ.Γ.1: Πολύ σύντομα έρχεται και το τρίτο μέρος της μίνι τριλογίας μου: "ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ".
Υ.Γ.2: Ειλικρινά πείτε μου: Έχω άδικο ή εγώ άρχισα να τα παίζω;
Υ.Γ.3: Αν θέλετε σχολιάστε.
