"Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες". Σοφότατο ρητό της χώρας μας. Αυτό το γράφω γιατί κατά βάθος το λέω στον εαυτό μου. Τι εννοώ; Να σας εξηγήσω μάστοροι. Το λοιπόν δεν είναι λίγες φορές που έχω τοποθετηθεί ανοιχτά κατά του προσωποβιβλίου, δηλαδή facebook. Επειδή έχω διαβάσει αρκετά και ξέρω πως υπάρχει θολό τοπίο για τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών του δεν ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο social network παρά τις προτροπές γνωστών και φίλων. Έλεγα πως ποτέ δεν πρόκειται να δημιουργήσω λογαριασμό γιατί το βρίσκω ως χάσιμο χρόνου να ασχολούμαι με όλα τα ηλίθια παιχνίδια και τα χαζά tests που υπάρχουν στο facebook. Όλα αυτά μέχρι χθες.
Χθες έγινα μέλος στο φατσοβιβλίο. Φυσικά δεν έδωσα αληθινά στοιχεία. Αιτία; Ένα μέλος του facebook που είναι θείος μου και ζει στην Τσεχία. Δεν τον γνώρισα ποτέ μου. Είναι άλλη μία ιστορία από τις χιλιάδες της κατοχής και του εμφυλίου. Ο παππούς μου αντάρτης στην κατοχή και στον εμφύλιο για να μην τον σκοτώσουν έφυγε για την Τσεχία όπου ξαναέκανε οικογένεια και έτσι ο πατέρας μου βρέθηκε με δυο ετεροθαλή αδέρφια από τα οποία γνωρίσαμε το ένα. Τον άλλον τον ανακάλυψα τυχαία μέσω Google η οποία μας παρέπεμπε στο facebook όπου είναι μέλος. Για να του στείλω μύνημα αναγκαστικά έπρεπε να γίνω μέλος και voila. Είμαι άλλος ένας στα τόσα εκατομύρια χρηστών του πιο πετυχημένου web site κοινωνικής δυκτίωσης.Οι απόψεις μου για το facebook δεν αλλάζουν αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να γίνει πολύ καλό promotion για τα blogs μου μέσω αυτού.