Άρχισαν τα πανηγύρια για τη Eurovision. Το μέγιστο γεγονός της χρονιάς για την Ελλάδα. Σε αυτόν τον θεσμό στηρίζουμε όλη την εξωτερική μας πολιτική.
Έχω σιχαθεί να ακούω το τραγούδι που θα μας εκπροσωπίσει φέτος στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Και καλό να ήταν το τραγούδι (που για εμένα δεν είναι) θα το είχα βαρεθεί για τα καλά.
Να σοβαρευτούμε τώρα. Σήμερα μόνο, το άκουσα γύρω στις 20 φορές (φυσικά δεν είμαι μαζόχας και όποτε είχα τη δυνατότητα να αλλάξω σταθμό ή κανάλι το έκανα). Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα χρειαστώ να πάω επειγόντως στο γιατρό για παρακέντηση στ' αρχίδια γιατί το πρήξιμο είναι αναπόφευκτο και σε προχωρημένη κατάσταση.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και σχεδόν όλοι αφιερώνουν τηλεοπτικό χώρο και χρόνο για την Καλομοίρα και το τραγούδι της. Όλος ο κόσμος θα υπνωτιστεί για τρεις μήνες περίπου μέχρι να γίνει η διοργάνωση και θα ασχολείται μόνο με τη Eurovision. Στους τρεις μήνες θα έχουμε δώρο άλλο ένα μήνα μετά το show για να αναλύσουμε μέχρι αηδίας τι έφταιξε και δεν πήραμε την πρωτιά ή αν την πάρουμε, θα ευλογάμε τα γένια μας.
Τελικά πόσα κιλά μαλάκες είμαστε οι Έλληνες, ΟΕΟ;
