Χθες μου τηλεφώνησε ένας φίλος μου για να μου πει ότι ένας κοινός γνωστός μας είχε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ευτυχώς τη γλίτωσε αλλά όχι φτηνά. Σπασμένα πόδια, σπασμένα χέρια, σπασμένα παϊδια, διάσειση και ποιος ξέρει τι άλλα καλούδια. Έφταιγε. Γιατί; Ήταν πιωμένος το κερατά (όπως μου είπε χαρακτηριστικά στο τηλέφωνο ο φίλος μου). Τι το πίνεις αν σε πίνει; Άντε και ήπιες. Άσε το κωλοάμαξο και πάρε ένα ταξί... Θα στο κλέψουν; Καλύτερα αυτό παρά να χάσεις τη ζωή σου. Θα στο ξύσουν ή θα στο χτυπήσουν; Λαμαρίνες είναι μωρέ. Αξίζουν πιο πολύ οι λαμαρίνες από 'σένα; Και αν πάρεις κανένα στο λαιμό σου είτε είναι συνεπιβάτης σου, είτε είναι κάποιος άλλος στο δρόμο;
Σίγουρα όταν είναι κανείς πιωμένος δεν καταλαβαίνει και πολλά. Καλύτερα είναι να είσαι μαζί με άλλους (και αν γίνεται ένας απ' αυτούς να μην πίνει). Δώσε τα κωλόκλειδα σε κάποιον άλλον έτσι ώστε όταν γίνεις στουπί να μην μπορείς να οδηγήσεις και αν βγεις έξω με σκοπό να γίνεις ζάντα άσε το αυτοκίνητο εκεί που είναι παρκαρισμένο και πήγαινε με αστικό, με ταξί, με τα πόδια, με κάτι τέλος πάντων που να μην το οδηγάς εσύ.
Μια φορά να γίνει η στραβή φτάνει. Και δε διορθώνεται μετά. Άντε και τα κατάφερες να φας το κεφάλι σου σε τροχαίο από μια μαλακία, γιατί ΟΔΗΓΗΣΗ + ΑΛΚΟΟΛ = GRAND ΜΑΛΑΚΙΑ. Οι άλλοι που μένουνε πίσω τι φταίνε;
