Οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι. Αυτό είναι σαφές. Το βλέπουμε και το βιώνουμε όλοι σε υπερθετικό βαθμό πλην μιας μειοψηφίας (λαμόγια, βύσματα, πολιτικοί κ.α.). Κρατική μέριμνα μην ψάχνετε και μην περιμένετε γιατί αυτό δεν υπάρχει ούτε σαν ανέκδοτο. Εκτός όλων αυτών που τραβάμε υπάρχουν και κάποιοι στο δημόσιο τομέα που φροντίζουν να γίνει η ζωή μας ακόμα δυσκολότερη.
Την Παρασκευή πήγα στον Ο.Α.Ε.Δ. όπως κάθε άνεργος για να δώσω εντολή να μου βάλουν το επίδομα στο λογαριασμό μου στην εθνική τράπεζα. Μεγαλύτερη μαλακία δεν υπάρχει. Υποτίθεται ότι έχουμε μηχανογράφηση και online υπηρεσίες. Τι να το κάνεις αν δεν λειτουργούνε σωστά και όταν οι υπάλληλοι δεν ξέρουν να χειρίζονται αυτές τις υπηρεσίες; Μπορούσαν κάλιστα στον Ο.Α.Ε.Δ. να βάζουν κάθε μήνα αυτόματα τα χρήματα στους ανέργους χωρίς να τους τραβολογάνε κάθε μήνα απλά για να δώσουν το παρόν. Αν πιάσει δουλειά ο άνεργος φαίνεται στο Ι.Κ.Α. από τα ένσημα που θα τον κολλήσουνε (αν τον κολλήσουνε) και διακόπτεται αυτόματα το επίδομα ανεργίας. Η συνεργασία όμως ανάμεσα στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας απλά δεν υπάρχει. Κλείνω αυτή τη μεγάλη παρένθεση για να συνεχίσω. Όπως προανέφερατην Παρασκευή έσυρα τα κόκκαλα μου στον Ο.Α.Ε.Δ. για να δείξω το χαρτί και να μου βάλουνε στο λογαριασμό μου τα χρήματα (μετά τις γιορτές πολύς κόσμος έβγαινε στην ανεργία, χαμός γινότανε). Αν πας μέχρι τις ένδεκα το πρωί τότε τα χρήματα θα τα λάβεις το απόγευμα. Αν πας μετά τις ένδεκα θα τα λάβεις την επόμενη μέρα εκτός και αν μεσολαβεί Σαββατοκύριακο οπότε θα περιμένεις μέχρι τη Δευτέρα. Παρασκευή τα χρήματα δε μπήκανε στο λογαριασμό μου. Περίμενα το Σαββατοκύριακο και χθες περίμενα να πάρω το επίδομα πως και πως για να πληρώσω λογαριασμούς που μαζεύτηκαν σε μια γωνιά σαν απόστημα. Πάω το βράδυ στο ΑΤΜ, βάζω κάρτα, ελέγχω το υπόλοιπο και πήρα τα τέτοια μου. Ακόμα τα χρήματα δε μπήκανε. Πήγα σήμερα το πρωί στον Ο.Α.Ε.Δ. και είχε κόσμο που φώναζε. Δεν κατάλαβα τι έγινε στην αρχή. Μετά από λίγο μπήκα στο κλίμα. Κανένας δεν πήρα τα λεφτά του. Φτάνει η σειρά μου, πάω στο γκισέ, δίνω τα χαρτιά μου και λέω τι έγινε (ή μάλλον τι δεν έγινε). Η απάντηση της υπαλλήλου ήταν ότι από το πρωί μαλώνει με τον κόσμο γιατί ο Ο.Α.Ε.Δ. καθυστέρησε να καταθέσει τα λεφτά την Παρασκευή με αποτέλεσμα να μη γίνουν ακόμα οι πληρωμές. Η υπάλληλος και οι συναδέλφοι της δε φταίνε σε τίποτα γιατί η μαλακία έγινε από τα κεντρικά του Ο.Α.Ε.Δ. στην Αθήνα. Τελικά σήμερα μετά από κάποιες ώρες μπήκαν τα χρήματα. Πήρα τόσα όσα έπρεπε. Δραχμή παραπάνω! Αν όμως ο πολίτης χρωστάει στο κράτος και αργήσει να πληρώσει μερικές μέρες αρχίζουνε και πέφτουν τόκοι. Και γαμώ την ισονομία έχουμε στην Ελλάδα.
Περιστατικό δεύτερο. Πέρυσι το Σεπτέμβρη (2009) καταθέσαμε όλα τα χαρτιά στο ΔΟΑΤΑΠ για να αναγνωριστεί το πτυχίο που έχει το έταιρον μου ήμισι. Βασική προϋπόθεση είναι να πληρώσουμε το παράβολο των 170 ευρώ. Δώσαμε όλα τα χαρτιά που ήθελαν, μας ζήτησαν και άλλα χαρτιά έξτρα (όπως, άκουσον άκουσον, βιογραφικό του κάθε καθηγητή. Που να τους βρούμε του καθηγητές και αν δεν είναι εν ζωή κάποιοι απ' αυτούς;) επειδή είναι το πρώτο Λιθουανικό πτυχίο που κάνουν αναγνώριση (ανοίγουμε δρόμο για τους επόμενους), πήγαμε στη Λιθουανία, πήραμε ότι ήθελαν, μας βγήκε όλο το ταξίδι και τα χαρτιά γύρω στα τρεις χιλιάδες ευρά και όταν πήραμε τηλέφωνο και τους είπαμε ότι τα έχουμε έτοιμα και θα τα στείλουμε μας είπαν ότι δεν τα χρειάζονταν επειδή με ένα κλικ στον υπολογιστή τους βρήκαν ότι ήθελαν (πείτε μου πως να αντιδράσει ο κάθε νορμάλ άνθρωπος σ' αυτό;). Σήμερα πήρα τηλέφωνο για να δούμε σε τι στάδιο βρισκόμαστε. Η υπάλληλος που το σήκωσε μου έκανε παρατήρηση γιατί το άτομο που ζητούσα είχε άλλο αριθμό και έπρεπε να ξέρω τον εσωτερικό αριθμό κλήσης. "Που να τα βρω;", ρωτάω. "Από το website", μου απαντάει. "Μα στο website όλα είναι λάθος και τουλάχιστον εδώ και ενάμισι χρόνο δεν τα διορθώσατε. Δεν αντικαταστήσατε να παλιά τηλεφωνικά νούμερα και τους εσωτερικούς αριθμούς κλήσης με τα καινούρια", ξαναπαντάω. Η απάντηση από την άλλη μεριά της γραμμής; Ένας αναστεναγμός που φανέρωνε την ενόχληση της υπαλλήλου και μετά από αναμονή μου είπε τους εσωτερικούς αριθμούς που δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα εδώ και ενάμισι χρόνο τουλάχιστον στην ιστοσελίδα του ΔΟΑΤΑΠ. Σε άλλες χώρες η αναγνώριση πτυχίου κάνει από δυο μέρες (Σουηδία) έως ένα μήνα το πολύ. Εδώ πρέπει να πάρεις πρώτα σύνταξη και μετά αν είσαι τυχερός και αν δεν έχεις μετακομίσει εις Κύριον ίσως υπάρχει μια απειροελλάχιστη πιθανότητα να πάρεις την αναγνώριση του πτυχίου σου.
Και γαμώ το νοικοκύρεμα έχει κάνει ο ΓΑΠ στις δημόσιες υπηρεσίες. Σίγουρα η περιπτώσεις οι δικές μου δεν είναι οι μοναδικές και είμαι 1000% σίγουρος ότι υπάρχουν πάρα πολλοί συμπολίτες που βασανίζονται ακόμα περισσότερο από τις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Καλό όμως είναι να τα λέμε για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια αναγνώριση πτυχίου χρειάζεται πάνω από ένα χρόνο.
Υ.Γ.: Μη χάσετε απόψε στις 19:00 το hackaday 's live show στο hackaday 's web radio.
