Σερφάροντας στο internet σε διάφορα blogs και με αφορμή τις τελευταίες μέρες του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου διάβασα πολλά σχόλια (τα περισσότερα ανώνυμα) σε διάφορα posts τα οποία ήταν υβριστικά στον υπερθετικό βαθμό για τη θρησκεία (πιο συγκεκριμμένα έβριζαν το χριστιανισμό και την ορθοδοξία).
Δημοκρατία και ανεξιθρησκεία έχουμε, οπότε ο καθένας λέει ότι θέλει και πιστεύει όπου θέλει. Κάτι όμως δε μου στέκει καλά εδώ πέρα! Όλοι αυτοί που βρίζουν τη θρησκεία δικαιολογούν τη στάση τους και τεκμηριώνουν τις απόψεις τους αναφέροντας τα πλούτη της εκκλησίας, σκάνδαλα που γίνονται στους κόλπους της εκκλησίας, ιερείς που κάνουν πράγματα αντίθετα από αυτά που πρέπει και άλλα πολλά, που όντως, είναι αλήθεια. Ένα πράγμα ξεχνάμε όμως. ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ! Τι εννοώ; Ότι για όλα αυτά υπεύθυνοι είναι οι άνθρωποι, δηλαδή εμείς. Οι άνθρωποι καπηλεύονται και εκμεταλεύονται καταστάσεις με μάσκα τη θρησκεία. Στο όνομα της θρησκείας γίνονται διάφορα τρελλά. Ο ανθρώπινος παράγοντας φέρνει την κάθε θρησκεία στα μέτρα του για να έχει είτε υλικό κέρδος, είτε επιρροή σε άλλους, είτε οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι γνωστό σε όλους. Το μεσαίωνα η παπική εκκλησία έναντι αδράς αμοιβής έδινε συχωροχάρτια και έκανε την Ιερά Εξέταση όπου πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Όλα αυτά όμως ήταν κατασκευάσματα του ανθρώπου και όχι της θρησκείας.
Το ίδιο γίνεται και στο ισλάμ. Στο κοράνι διδάσκεται η αγάπη και πουθενά δε λέει να γίνουν οι πιστοί καμικάζι και να σκοτώνουν άλλους. Ο ανθρώπινος παράγοντα έδρασε και εκεί.
Οι εβραίοι είναι και αυτοί χωρισμένοι σε διάφορες κατηγορίες (οθόδοξοι, της διασποράς κλπ.) και σίγουρα δεν είναι άγιοι. Αλλά οι σκοπιμότητες (πολιτικές, στρατιωτικές, οικονομικές κ.α.) περνάνε μέσα από τη θρησκεία με μαρκετίστικους τρόπους έτσι ώστε να γίνουν αποδεκτές από τη μάζα.
Αν ψαχτούμε λίγο παραπάνω θα δούμε ότι διάφορες αιρέσεις και παραθρηκευτικές οργανώσεις είναι στην ουσία καλοστημένες εταιρίες που στοχεύουν στον έλεγχο του ανθρώπου και στις οικονομικές απολαβές (π.χ. Σαϊεντολογία) και αυτές οι εταιρίες είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα.
Το να βρίζουμε τη θρησκεία ενώ ο φταίχτης είναι ο άνθρωπος μου θυμίζει τη λαϊκή παροιμία: "ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΟ ΣΑΜΑΡΙ".
