Τελειώνει το Euro και έρχονται οι Ολυμπιακοί αγώνες οι οποίοι αυτή τη φορά διοργανώνονται στο Πεκίνο. Η γιορτή του αθλητισμού, της αδελφικότητας των λαών και όλων των άλλων καλών στοιχείων μετατράπηκε σε γιορτή του marketing, της Coca Cola, των πολυεθνικών και της ντόπας. Οι φαρμακευτικές εταιρίες θα δώσουνε και πάλι τα ρέστα τους λανσάροντας νέα προϊόντα σε έναν άτυπο αγώνα και νικήτρια θα είναι αυτή που τα προϊόντα της θα είναι μη ανιχνεύσιμα από το antidoping control.
Το Πεκίνο πλέον είναι ολυμπιακή πόλη και υπήρξε ένας οργασμός ανοικοδόμησης άνευ προηγουμένου. Πολλά χουτόνγκ (μεγάλες και παλιές γειτονιές με χαμόσπιτα και παράγκες) εξαφανίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες για να γίνουν τα ολυμπιακά έργα. Πάρθηκαν δρακόντεια μέτρα για την ασφάλεια και θα ήθελα πάρα πολύ να δω τους αμερικάνους να προσπαθούν να εμπλακούν στα θέματα ασφάλειας των αγώνων αλλά δεν τους παίρνει. Το καθεστώς δε σηκώνει πολλά.
Πίσω από όλη αυτήν την εντυπωσιακή βιτρίνα υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, υπάρχει η λογοκρισία σε όλο της το μεγαλείο και το σκληρό καθεστώς.
Όλα αυτά γίνονται γιατί παίζονται τρελλά χρήματα και συμφέροντα. Το ολυμπιακό ιδεώδες έχει χαθεί προ πολλού. Αν αναλογιστεί κανείς πόσα χρήματα φεύγουν για τη διοργάνωση ολυμπιακών αγώνων θα καταλάβει ότι λιγότερος κόσμος θα υπέφερε. Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι κερδοφόρο μαγαζί. Εφόσον σπαταλώνται τόσα χρήματα φανταστείτε τι κέρδη υπάρχουν.
