Στην Ελλάδα έχουμε μια εμμονή να βάζουμε τους πάντες και τα πάντα σε καλούπια, να κριτικάρουμε και να βαθμολογούμε για να έχουμε πίνακες κατάταξης. Αυτό το πράγμα προωθεί και η ψηφοφορία του ΣΚΑΪ για τον μεγαλύτερο έλληνα.
Προσωπικά είμαι αντίθετος σε κάτι τέτοιο για τον απλούστατο λόγο ότι δε μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοιους ανθρώπους οι οποίοι έδωσαν σημαντικά πράγματα στην ανθρωπότητα σε διαφορετικές εποχές, κάτω από διαφορετικές καταστάσεις. Αυτά που έδωσαν μπορεί να είναι διαφορετικά αλλά εξίσου σημαντικά. Για παράδειγμα ο Σωκράτης και οι υπόλοιποι φιλόσοφοι έδωσαν πνευματική τροφή σε ολόκληρη την υφήλιο αλλά το ίδιο σημαντικό είναι και το Pap test του διακεκριμένου έλληνα γιατρού Γεώργιου Παπανικολάου που έσωσε εκατομύρια ζωές γυναικών. Το ίδιο σημαντικά είναι τα έργα που άφησαν ο κορυφαίος έλληνας μαθηματικός Κωσταντίνος Καραθεοδωρή, ο Αριστοφάνης, η Μαρία Κάλλας και πλήθος άλλων. Αλλά είναι και διαφορετικά.
Δε γίνεται να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Θεωρώντας κάποιον καλύτερο από τους άλλους, ταυτόχρονα υποβαθμίζουμε τους υπόλοιπους και το έργο τους. Κατά πόσο είναι δίκαιο αυτό;
Πόσο σωστή είναι η ψηφοφορία όταν βλέπεις το Ζαγοράκη να βρίσκεται μέσα στους πρώτους τριάντα; Το επίπεδο γνώσεων των ψηφοφόρων πόσο μεγάλο είναι; Πέρα από τον Ωνάση, τη Μαρία Κάλλας, το Σωκράτη, το Βενιζέλο, τον Καραμανλή και το Μέγα Αλέξανδρο ποιους άλλους γνωρίζουν; Με ποια κριτήρια κρίνουν και ψηφίζουν; Έχουν μελετήσει τη βιογραφία και το έργο αυτών που ψηφίζουν ή ψηφίζουν με βάση ποιο όνομα τους ακούγεται πιο οικείο;
Ας πούμε ότι τελειώνει η ψηφοφορία του ΣΚΑΪ. Βγαίνει πρώτος κάποιος. Και τι έγινε; Τι βαρύτητα θα έχει αυτή η ψηφοφορία; Απολύτως καμία. Αυτός που θα βγει πρώτος θα είναι ο κορυφαίος όλων και οι υπόλοιποι υποδεέστεροι; Δε νομίζω. Οπότε πολύ κακό για το απόλυτο τίποτα.
Θα προτιμούσα να έβγαινε κάτι από τα Μ.Μ.Ε. που να προωθεί τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την ομαδικότητα γιατί από την έλειψη αυτών πάσχουμε στην Ελλάδα. Εδώ κυριαρχούν οι προσωπικές φιλοδοξίες και το εγώ του καθενός με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συνεννόηση και να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και παλιότερα με αποτέλεσμα τη Μικρασιατική καταστροφή; (υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων ανά τους αιώνες αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα)
Καλό θα ήτανε μερικές φορές να αφήνουμε τα πράγματα όπως έχουν και πριν λάβουμε μέρος σε διάφορα παιχνίδια marketing των Μ.Μ.Ε. να το σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές αν πραγματικά αξίζει.
