Ως γνωστόν στις τελευταίες μέρες υφίσταται στη χώρα μας μια απεργία από νταλίκες και φορτηγά (δημοσίας χρήσης αν δεν κάνω λάθος) και συμφωνώ με αυτό πέρα για πέρα. Αυτή η απεργία έχει ως φυσικό επακόλουθο και άλλα καλούδια όπως ήταν τα επεισόδια στην Κρήτη στο λιμάνι με τα φορτηγά που φορτώθηκαν με αγροτικά προϊόντα και τελικά μπήκαν στο καράβι με προορισμό το λιμάνιο του Πειραιά.
Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί που εκμεταλεύονται τέτοιες καταστάσεις και η όποια μερική ή ολική παράλυση της χώρας από κάποια απεργία μεταφράζεται γι' αυτούς σε χρήμα. Τι εννοώ; Με την απεργία τα αποθέματα καυσίμων στα πρατήρια μειώνονται και αρκετοί ιδιοκτήτες πρατηρίων βρίσκουν πάτημα να φουσκώσουν τις τιμές για να πλουτίσουν.
Που είναι το κράτος την προκειμένη περίπτωση; Τιμωρήθηκε κανένας; Ανακλήθηκε έστω και μία άδεια προς παραδειγματισμό των υπολοίπων; Μα και φυσικά όχι. Στις ειδήσεις ακούμε λόγια του κώλου και γενικολογίες του τύπου: "Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν" και άλλες τέτοιες πίπες αλλά στην τελική ποτέ δεν γίνεται τίποτα.
Ένα πράγμα σαν τη Λερναία Ύδρα ρε παιδί μου. Κόβεις ένα κεφάλι και ξεφυτρώνει ένα άλλο την ίδια στιγμή. Και τι κεφάλι στην προκειμένη περίπτωση! ΠΟΥΤΣΟΚΕΦΑΛΟ! Κάνουνε τα φορτηγά απεργία για ένα σκοπό (που έχουν δίκιο) και την ίδια στιγμή ανεβαίνουν στα ύψη οι τιμές στα πρατήρια καυσίμων με αποτέλεσμα να πονάει ο κώλος του απλού πολίτη που πρέπει να βάλει βενζίνη στο όχημα του (μην ξεχνάμε ότι για πολλούς τα οχήματα είναι και εργαλεία εκτός από μέσα μεταφοράς).
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Κάποιοι άνθρωποι χάνουν μεροκάματα και αγωνίζονται για τα αυτονόητα και άλλοι αντί να σεβαστούν αυτόν τον αγώνα κοιτάζουν πως να πλουτίσουν καπηλευόμενοι την απεργία των πρώτων. Αν κάνουν οι πρατηριούχοι απεργία και δεν έχουν τη γενική συμπαράσταση του κόσμου να μην παραπονιούνται γιατί ρόδα είναι και γυρίζει.
