Είναι γεγονός! Μετά από ενάμιση χρόνο πήρα ένα χαρτί που περίμενα. Αθάνατο ελληνικό δημόσιο! Να γίνω πιο συγκεκριμένος.
Στα μέσα του Σεπτέμβρη του 2009 καταθέσαμε τα χαρτιά και το παράβολλο για να γίνει η αναγνώριση του πτυχίου της αρραβωνιαστικιάς μου. Ενάμιση χρόνο κράτησε η διαδικασία. Ελληνικό φαινόμενο εφόσον σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του εξωτερικού η διαδικασία για να ολοκληρωθεί χρειάζεται από δύο μέρες έως δύο εβδομάδες το πολύ. Την περασμένη εβδομάδα λάβαμε email που έλεγε ότι μπορούμε να παραλάβουμε την αναγνώριση. Δεν το πίστευα μέχρι να πάρω σήμερα από τα Κ.Ε.Π. το χαρτί. Τελικά όλος ο χαμός για μια απλή κόλλα Α4 εκτυπωμένη με μια σφραγίδα την οποία την παραλάβαμε τσαλακωμένη σα σκουπίδι από τα Κ.Ε.Π.
Το χαρτί έχει υπογραφεί τέλη Ιανουαρίου του 2011. Δηλαδή για να μας ενημερώσουν με ένα email χρειάστηκαν σχεδόν δύο μήνες. Άντε να με πείσεις μετά ότι σε ορισμένες υπηρεσίες του δημοσίου (ουκ ολίγες) δεν κωλοβαράνε συστηματικά και με τέμπο.
Το άλλο κουφό που είναι και πάλι ελληνική πατέντα είναι ότι το χαρτί που παραλάβαμε αναγνωρίζει το πτυχίο ως ομότιμο τίτλο ελληνικού πανεπιστημίου αλλά για να αναγνωριστεί ως πτυχίο κοινωνιολογίας πρέπει να δώσει η κοπέλλα δυο μαθήματα. Και επειδή εδώ κοντά κανένα πανεπιστήμιο δεν έχει τμήμα κοινωνιολογίας (ούτε στη Θεσσαλονίκη) πρέπει να τραβιώμαστε στρην Αθήνα, στην Κρήτη ή όπου αλλού υπάρχει τμήμα της συγκεκριμένης σχολής το οποίο σημαίνει παραπάνω έξοδα. Tο ακόμα πιο κουφό; Στο χαρτί λέει ότι αναγνωρίζεται το πτυχίο κοινωνιολογίας (στα αγγλικά) ενώ στα ελληνικά μας λένε ότι πρέπει να δώσουμε εξετάσεις άλλα δυο μαθήματα για να αναγνωριστεί και η ειδικότητα. Λίγο φάσκουν και αντιφάσκουν ή νομίζω; Υποτίθεται ότι αυτά θα είχαν εκλείψει μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά όχι εδώ πέρα. Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε γέλασε. Πήρα τηλέφωνο στο Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. και ζήτησα διευκρινήσεις. Η απάντηση από την άλλη πλευρά της γραμμής; "Αυτό είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα". Ορίστε; Μα στην Ελλάδα μόνο ιδιαιτερότητες υπάρχουν και εισπρακτικές τακτικές. Τίποτε άλλο!
Πέρα από την πλάκα πιστεύω ότι μερικές απολύσεις πρέπει να γίνουν σε άτομα που κωλοβαράνε στο δημόσιο μπας και ταρακουνηθούνε οι υπόλοιποι και δουλέψει καμιά υπηρεσία πιο γρήγορα. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε ενάμισι χρόνο και όποτε παίρναμε τηλέφωνο να μας μιλάνε με τουπέ σα να μας κρατάνε στο χέρι και να μιλάνε εριστικά. Γνωρίζω ότι πολύς κόσμος ταλαιπωρείται με το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. και περιμένει το λιγότερο ενάμισι χρόνο για να πάρει την αναγνώριση και να βγει στην αγορά εργασίας. Στην ουσία χάνει χρόνο από τη ζωή του περιμένοντας. Καλό θα ήταν όλοι οι ανευθυνο-υπεύθυνοι να ανοίξουν τα στραβά τους και να κάνουν κάτι. Όχι μόνο να τσεπώνουν τα παράβολλα και μετά στα παπάρια τους! Νομίζω;
