Με αφορμή μια ανάρτηση που διάβασα στο Μουνί και αφορούσε λίγο περισσότερο άνοιγμα του εσωτερικού μας κόσμου έτσι ώστε να γνωριστούμε καλύτερα (to know us better) έστω και διαδυκτιακά είπα να γράψω και 'γω μερικά πραγματάκια για 'μένα. Το λοιπόν ξεκινάω!
Στην αρχή γεννήθηκα (όχι δε φύτρωσα όπως νομίζουν μερικοί). Τόπος γέννησης τα εξωτερικά. Είμαι εισαγόμενο φρούτο. Κάποια στιγμή οι γονείς μου κάνανε το υπερμέγιστο λάθος να πάρουν την απόφαση και να επιστρέψουμε στα πάτρια εδάφη. Η μεγαλύτερη μαλακία ever! Ακόμα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο οικογενειακώς.
Σαν παιδάκι ήμουν αρκετά ζωηρό. Βασάνιζα γάτες και ανθρώπους. Μέγας τσόγλανος αλλά παιδάκι... Μετά βαρέθηκα αυτό το παιχνίδι και άρχισα να μυρίζω κόλλα. Η μαστούρα ήταν η νιρβάνα μου. Στα δέκα μου ανέβηκα level και άρχισα τους μπάφους. Η μάνα μου ακόμα νομίζει ότι στο βαζάκι έχει ρίγανη. Στα δώδεκα είχα μετατρέψει την ταράτσα της πολυκατοικίας σε φυτεία και άρχισα τις μπίζνες. Από μικρός ήμουν επιχειρηματικό μυαλό. Φύτευα, πότιζα, φρόντιζα, θέριζα, αποθήκευα, πουλούσα, τα οικονομούσα. Με την πάροδο των χρόνων στην επιχείρηση έβαλα και νέα προϊόντα: χάπια, κόκα κλπ. Σε μια φάση την είδα χημικός και δημιούργησα δικά μου σκευάσματα (mastourex, coca fola κ.α.) Σε ένα μήνα όλα τα αδέσποτα γατιά και σκυλιά εξαφανίστηκαν από την πόλη. Ως χημικός δεν τα κατάφερνα και άρχισα να πουλάω τσόντες. Η τσόντα είναι σταθερή αξία. Το κέρδος είναι σίγουρο. Έφερα κάτι Φιλιππινέζες και τις είχα στη δούλεψη μου. Καλά κορίτσια. Για να τις έχω σα βασίλισσες άνοιξα ένα μπουρδέλο με το όνομα "ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ" και τις έβαλα μέσα γιατί το χειμώνα τα κορίτσια κρύωναν στο δρόμο και δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα κέρδη. Για να μη με λένε ρατσιστή έφερα γυναίκες από Αφρική, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία και άλλες χώρες. Όλες οι γυναίκες είχαν προοπτικές εξέλιξης. Οι καλύτερες γινόταν stars του πορνό. Έκανα μια εταιρία παραγωγής ταινιών για ενήλικους και τα 'κονόμησα χοντρά. Στις κτηριακές εγκαταστάσεις όπου ήταν το μπουρδέλο άνοιξα ένα τσοντοσινεμά με το όνομα: "ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΩΝ ΚΛΑΝΩΝ", ένα στριπτιζάδικο το "ΚΑΤΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΡΑ" και έναν τεκέ με το όνομα: "ΤΟ ΒΑΠΟΡΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ". Ο τεκές έκανε θραύση. Ήταν το πιο must go μέρος της πόλης. Το επιχειρηματικό μου δαιμόνιο όμως ήταν πάντα ανήσυχο και έτσι προχώρησα σε νέες επενδύσεις. Αυτή τη φορά στα λαθραία τσιγάρα. Εφοδίαζα όλα τα περίπτερα και όλα τα ψιλικατζίδικα και αν έφερναν αντιρρήσεις έστελνα τους μπράβους ή τους έβαζα φωτιά στις επιχειρήσεις τους. Σπάνια γινόταν αυτό γιατί όλοι ήθελαν να συνεργαστούνε μαζί μου. Καλή δουλειά αλλά πρέπει να προσέχεις γιατί μπορεί να σε κλέψουν. Μια φορά μόνο πέθανε ένας παππούς από τα τσιγάρα αλλά νταξ'... Το φταίξιμο το έριξα σε ένα μαλάκα αλβανό λαθρομετανάστη και καθάρισα. Η προστασία στα μαγαζιά ήτανε μια πολύ σωστή πρόταση του οικονομικού μου συμβούλου. Καλό παιδί αλλά κοιτάζει τα θυμαράκια ανάποδα γιατί τόλμησε να σκεφτεί πρώτος αυτή την επιχειρηματική ιδέα. H εταιρία δολοφόνων ήταν κίνηση ματ στην αγορά. Η εταιρία είχε την επωνυμία "ΨΟΦΟΣ Α.Ε." Σκοτώνανε αβέρτα οι υπάλληλοι και μετά θάβανε νόμιμα τα θύματα μέσω του γραφείου τελετών που ανοίξα εφόσον το επιβάλλαμε στους συγγενείς των θυμάτων. Και οι νεκροί έχουν την αξία τους γιατί να χαθεί αυτή η χρυσή ευκαιρία επέκτασης της εταιρίας δολοφόνων; Το εμπόριο όπλων το ξεκίνησα τυχαία αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρο αρκεί να μη συνεργαστείς με έλληνες. Δεν υπάρχει τρομοκρατική οργάνωση και κακοποιός στην Ελλάδα που να μη μου άφησε τόγκα! Δε θα γίνουμε ποτέ Ευρωπαίοι! Ευτυχώς αυτό το κατάλαβα γρήγορα και έτσι η εμπορία όπλων "ΣΚΟΤΩΜΑ ΤΙΜΩΝ" πήρε την ανιούσα. Όλες αυτές οι δουλειές μου έτρωγαν πολύ χρόνο και εγώ ήθελα κάτι πιο γκλαμουράτο. Έβαλα υπεύθυνους στα υπόλοιπα πόστα και εγώ ασχολήθηκα αποκλειστικά με την τοκογλυφία. Να βλέπατε πως έπαιζα τα spreads στα δάχτυλα... Την τοκογλυφική εταιρία την ονόμασα: "ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΑΣ". Εφόσον εδραίωσα την χρηματοπισττωτική εταιρία (a.k.a. τοκογλυφική) το έριξα στο εμπόριο. Εισαγωγές εξαγωγές όλων των ειδών. Ινδούς, αφρικανούς, πακιστανούς, πουτάνες κλπ. Καλή δουλειά και καθαρή μέχρι που το σαπιοκάραβο που είχα για τις μετακινήσεις βούλιαξε. Ακόμα το κλαίω! Αλλά το άστρο μου έφεξε πάλι και αυτή τη φορά έπιασα το τζακ ποτ. Μπήκα στα μεγάλα σαλόνια και έκανα με διεφθαρμένους πολιτικούς χρυσές δουλειές. Καταπατήσεις δασικών εκτάσεων, οικειοποιήσεις λιμνών, δουλειές με μοναστήρια, μείζες... Μιλάμε για το pick της καριέρας μου. Όλα καλά λοιπόν στα επαγγελματικά.
Αν πήγα σχολείο; Φυσικά. Και πανεπιστήμιο πήγα. Έστησα πάγκο και κάθε μέρα πουλούσα τρυπάκια και LSD για τα rave parties των φοιτητών. Καταλαβαίνετε δηλαδή ότι η μόρφωση μου είναι πανεπιστημιακού επιπέδου.
Τον αθλητισμό τον λατρεύω. Είναι πολύ καλή κομπίνα να στήνεις αγώνες και να μαζεύεις ζεστό το παραδάκι από τους losers των στοιχημάτων.
Για οικογένεια; Μπα, ακόμα είμαι ελεύθερο πουλί. Σίγουρα θα έχω σπείρει μερικά μπάσταρδα αλλά ποιος ξέρει που θα είναι και σε πιο φανάρι θα πουλάνε χαρτομάντιλα. Μια μέρα ίσως συναντηθούμε στο "ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ". Όχι ότι καίγομαι κιόλας...
Από ξένες γλώσσες; Εγώ ξέρω το ψάρι γλώσσα, τη γλώσσα τη μοσχαρίσια, τη γλώσσα του χρήματος και άλλες παρεμφερείς.
Η θρησκεία είναι το ευαίσθητο σημείο μου. Είμαι θρήσκος. Και συμβάλω με το παραπάνω σε διάφορες αγαθοεργίες. Κάθε μέρα τα παιδιά που διευθύνω στα φανάρια δουλεύουν οχτώ ώρες έξτρα και ότι χρήματα βγάλουν στις υπερωρίες πάνε υπέρ του φιλόπτωχου ταμείου του συλλόγου "ΣΚΥΨΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ" τον οποίο δημιούργησα φυσικά εγώ και μόνιμος πρόεδρος του φυσικά είμαι και πάλι εγώ.
Από χόμπυ έχω άφθονα. Κυνήγι λαθρομεταναστών. Αυτό είναι το αγαπημένο μου. Για να πω την αλήθεια την ιδέα την έκλεψα από τις λούγκρες τους άγγλους. Αυτοί έχουνε το κυνήγι της αλεπούς και εγώ καθιέρωσα το κυνήγι των λαθρομεταναστών. Ελπίζω μια μέρα να το δω και ως ολυμπιακό άθλημα. Άλλα ενδιαφέροντα είναι τα χαρτιά και ο τζόγος γενικότερα. Δε μ' αρέσει να χάνω. Αν δε μ' αφήσεις να κερδίσω τότε θα χάσεις το κεφάλι σου. Πολύ μου αρέσουν τα πυροτεχνήματα. Φυσικά επειδή είμαι πολύ προχώ εγώ εκτοξεύω ρουκέτες και μετά μετράω τα θύματα. Μου αρέσει πολύ και το διάβασμα. Ξεφυλλίζω όλες τις τσόντες και όλα τα manual για κατασκευή βομβών. Φυσικά διαβάζω και πιο ψαγμένα. Αγαπημένα μου είναι "Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ" του μεγάλου ηγέτη Αδόλφου Χίτλερ και τα άπαντα του Ιωσήφ Στάλιν. Για την παραλία προτιμώ να διαβάζω προκυρήξεις τρομοκρατικών οργανώσεων. Αγαπημένες μου είναι αυτές της 17Ν.
Μεγάλη λατρεία έχω στις τέχνες και στις αντίκες. Έτσι ξεκίνησα την αρχαιοκαπηλεία. Όχι τόσο για τα λεφτά που είναι πολλά αλλά επειδή με ξεκουράζει. Περισσότερο είναι χόμπυ παρά δουλειά.
Αυτά τα ολίγα είχα να πω για τον εαυτό μου. Φυσικά φρόντισα να τονίσω τα καλά μου στοιχεία. Αλλά και κακά στοιχεία για το άτομο μου αν ψάξετε δε θα βρείτε, και αν βρείτε μετά δε θα βρούνε εσάς.
