Αυτό το post είναι το τριακοσιοστό από τότε που δημιουργήθηκε το παρόν blog. Έτυχε να πέσει την ημέρα της ορκομοσίας του O-bamia (ναι τον θεωρώ μπάμια). Θα χαιρόμουν πολύ περισσότερο αν αυτή τη μέρα σταματούσαν οι βιαιοπραγίες κατά των Παλαιστινίων.
Πραγματικά πιστεύετε ότι όλες αυτές οι φιέστες για την ορκομοσία του νέου αμερικανού προέδρου αξίζουν; Μπορούσαν να κόψουν λίγο και να στείλουν βοήθεια στην Παλαιστίνη. Αλλά φαίνεται ότι πανηγυρτζίδες δεν είναι μόνο οι έλληνες. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι πιο πολύ από εμάς. Το έχω πει και το ξαναλέω: Ένας άνθρωπος δε μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο θεσμός του αμερικανού προέδρου είναι καθαρά θέμα βιτρίνας. Αυτός κάνει μόνο ανακοινώσεις. Είναι μια μαριονέτα που την κουμαντάρουν αυτοί που δε φαίνονται και βρίσκονται από πίσω του. Βιομηχανίες κλπ. Αυτοί που του χρηματοδότησαν την προεκλογική του καμπάνια και τώρα έφτασε ο καιρός γι' αυτούς να πληρωθούν (με το αζημίωτο).
Καλό είναι να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε και να ελπίζουμε ότι ο O-bamias θα κάνει κάτι διαφορετικό. Ίσως να υπάρξει κάποια διαφορά και βελτίωση στο εσωτερικό των Η.Π.Α. αλλά αυτό μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
Στην εδώ γειτονιά τα τηλεοπτικά κανάλια μεταδίδουν με ζήλο τα δρώμενα στο Λευκό Οίκο και στην Washington. Μα τόση ξεφτίλα; Τόσο ξεπούλημα; Είπαμε να κάνουν αναφορές αλλά αυτοί κάνουν ολόκληρα αφιερώματα.
Τεσπα! Ωραίος τρόπος για να κάνουμε αποτοξίνωση από την τηλεόραση. Εύχομαι όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν.
