Μετά από μία αποχή 22 ημερών από το blogging επιστρέφω με γεμάτες μπαταρίες. Η αποχή ήταν και ηθελημένη και αναγκαστική. Ηθελημένη γιατί χρειάζεται ανά ορισμένα διαστήματα μια αποτοξίνωση από το διαδύκτιο και αναγκαστική λόγω διαβάσματος για τις εξετάσεις στο Ε.Α.Π. Στις εξετάσεις η αλήθεια είναι ότι μας έστησαν στα δέκα μέτρα με τα θέματα. Δε νομίζω άλλη φορά να μπήκαν τόσο δύσκολα. Σε λίγο καιρό θα μάθουμε και τ' αποτελέσματα. Αν δεν είναι τα επιθυμητά τότε υπάρχουν και οι επαναληπτικέςστης 9 Ιουλίου (πάει το μισό σχεδόν καλοκαίρι). Είδωμεν λοιπόν!
Σήμερα δε θ' ασχοληθώ με πολιτικά θέματα, με αγανακτισμένους, με μεσοπρόθεσμο, με μνημόνια, με τη μαφία του ποδοσφαίρου. Την περασμένη εβδομάδα κατάφερα με το έταιρον ήμισι να αποδράσω για μια εβδομάδα στη Θάσο (ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τα εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού).
Οι διακοπές λοιπόν μας βγήκαν σχεδόν 300 ευρά. Στο ποσό συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Ξενοδοχείο, βενζίνη, ακτοπλοϊκά εισιτήρια, καφέδες, φαγητό κλπ. Αλήθεια λέω, μόνο 300 ευρά. Για να περάσει κάποιος καλά δε χρειάζονται πολλά χρήματα.
Συνήθως δεν αναφέρω ονόματα ξενοδοχείων αλλά εδώ θα κάνω μια εξαίρεση.Μείναμε στο Maranton Hotel στα Κοίνυρα. Ένα τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο με ημιδιατροφή. Το ξενοδοχειακό συγκρότημα είναι έτσι χτισμένο που δεν προσβάλλει το περιβάλλον και το φυσικό κάλλος. Τα Κοίνυρα είναι ένας ήσυχος οικισμός που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μετά τη Σκάλα Ποταμιάς. Το πρωινό τελείωνε στις 11 το πρωί και το βραδυνό ξεκινούσε στις εξίμισι. Με λίγα λόγια το μεσημεριανό ήταν περιττό. Η καθαριότητα περίσσευε, ενώ η εξυπηρέτηση και η ευγένεια του προσωπικού ήταν το κάτι άλλο. Highlight ο Βασίλης στο εστιατόριο. Πάντα χαμογελαστός και φιλικός, πρόθυμος να εξυπηρετήσει τους πάντες. Αυτόν τον άνθρωπο και μόνο που τον βλέπεις ανοίγει η καρδιά σου και φτιάχνει η μέρα σου. Δίπλα του η Άννα, ευγενέστατη και εξυπηρετικότατη. Μαγείρισσα στο ξενοδοχείο είναι η γυναίκα του Βασίλη. Όλα της τα φαγητά πεντανόστιμα και αψεγάδιαστα. Πραγματικά χρυσοχέρα! Το δωμάτιο ερύχωρο με καταπληκτική θέα. Από τ' αριστερά τη θάλασσα και από τα δεξιά τα καταπράσινα βουνά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη (και πάντα υποκειμενική) η Θάσος είναι ένα από τα ομορφότερα νησιά της Ελλάδας και συνάμα από τα πιο παρεξηγημένα. Έχει τα πάντα. Πάνω από σαράντα χωριά και οικισμούς, πεντακάθαρες παραλίες, κρυστάλινα και καταγάλανα νερά, καταπράσινα βουνά, μοναστήρια, αρχαιολογικούς τόπους και ότι ζητήσει ο επισκέπτης θα το βρει στα σίγουρα. Πρωτεύουσα της Θάσου είναι ο Λιμένας με το όμορφο λιμάνι του, τα γραφικά σοκάκια του, τα πάμπολλα φαγάδικα του, τον όμορφο πεζόδρομο του, με το πάντρεμα της μακεδονικής και της νησιώτικης αρχιτεκτονικής και τους καλούς ανθρώπους του. Τριγυρίστε στα σοκάκια, επισκεφτείτε οπωσδήποτε το αρχαιολογικό μουσείο (θα μείνετε έκθαμβοι από τα εκθέματα), περπατήστε στο παλιό λιμανάκι, δείτε τους ντόπιους ψαράδες να φτιάχνουν τα δύχτια τους, καθίστε στο Αερικό για να πιείτε το καφεδάκι σας ή τη μπυρίτσα σας και να φάτε παραδοσιακές πίτες. Αυτό το μαγαζάκι είναι ένα κυλικείο με υπόστεγο από ελενίτ και καλαμωτή και βρίσκεται στη σκιά δύο τεράστιων υπεραιωνόβιων πλατάνων. Η διακόσμηση του δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά αν αφήσετε το βλέμμα σας να χαθεί στο γαλάζιο της θάλασσας καθήμενοι στις απλοϊκές καρέκλες θα χαλαρώσετε με το παραπάνω. Σε ταβερνάκι πήγαμε μια φορά μόνο (λόγω οικονομικής κρίσης) αλλά οι τιμές είναι πολύ χαμηλές και η ποιότητα του φαγητού πολύ καλή. Εντύπωση μας έκανε η ειλικρίνεια του σερβιτόρου που μας απέτρεψε από μη φρέσκο φαγητό και η πρόταση του άξιζε με το παραπάνω.
Άλλα μέρη που αξίζουν επίσκεψη είναι ο Ποτός (για όσους θέλουν να βλέπουν πολύ κόσμο), τα Λιμενάρια, ο Πρίνος (εκεί ήπιαμε μπύρα Βεργίνα 500 ml με €1.40), η Αλυκή, το Κάστρο (απ' όπου θ' αγναντέψετε όλο το πέλαγος) κ.α. Σίγουρα πρέπει να κάνετε το γύρω του νησιού. Δε θα σας πάρει πάνω από μιάμιση ώρα με το αυτοκίνητο. Θα απολαύσετε τη διαδρομή στο έπακρο βλέποντας από τη μια μεριά το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και τους καταπληκτικούς κολπίσκους (σα να βγήκανε από κάποια πειρατική ταινία του Hollywood) και από την άλλη τα καταπράσινα βουνά (τι καλύτερο από το να βρίσκεται κάποιος ανάμεσα σε δέντρα). Παραλίες στη Θάσο υπάρχουν αμέτρητες. Προτιμήστε αυτές με λίγη ή καθόλου επισκεψιμότητα. Όσοι είναι δεινοί ψαράδες θα μείνουν ευχάριστα έκπληκτοι από τις ψαριές που θα πιάσουν. Αν τις συνδυάσουν και με τοπικό ουζάκι και μια σαλατίτσα θα νιώσουν ότι βρήκαν το νόημα της ζωής.
Αγοράστε οπωσδήποτε πευκόμελο ή οποιοδήποτε άλλο είδος μελιού κατευθείαν από παραγωγούς σε πολύ καλές τιμές, ρίγανη και γλυκά του κουταλιού. Για τους λάτρεις των θαλάσσιων sports υπάρχει σχολή κατάδυσης και άλλα αλλά οι τιμές είναι αρκετά τσιμπημένες. Επίσης υπάρχουν ειδικές διαδρομές στα βουνά για τους λάτρεις της μοτοσυκλέτας ανωμάλου δρόμου και των τζιπ. Με λίγα λόγια η Θάσος έχει τα πάντα.
Δυστυχώς δεν έχει την προβολή που της αξίζει από τα Μ.Μ.Ε. όπως οι Κυκλάδες, οι Σποράδες, η Κρήτη, τα Επτάνησα και τα Δωδεκάνησα. Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι έλληνες ανακαλύπτουν το νησί (πλην τον βορειοελλαδιτών, οι οποίοι το τιμούνε δεόντως ανέκαθεν). Οι ξένοι το τιμούνε κάθε χρόνο και στις χαμηλές σεζόν. Ανα πάρετε το πλοίο από Καβάλα αυτό θα σας πάει στον Πρίνο μέσα σε μια ώρα ενώ αν πάρετε το πλοίο από Κεραμωτή τότε θα πάτε στο Λιμένα μέσα σε 35 λεπτά της ώρας. Ταξιδέψτε μαζί με τους γλάρους και αν έχετε μαζί σας λίγο ψωμάκι θα δείτε ότι θα τρώνε από τα χέρια σας. Πραγματικά πολύ όμορφη εμπειρία! Όταν θα έρθει η ώρα να αποχωρίσετε από το νησί σίγουρα θα σας κυριεύσει ένα αίσθημα θλίψης. Γιατί; Επειδή θα καταλάβετε ότι τα όμορφα πράγματα είναι τα πιο απλά και δεν κοστίζουν. Αυτή η απλότητα δυστυχώς έχει χαθεί από τις τσιμεντουπόλεις που ζούμε. Αυτή η απλότητα είναι που ψάχνουμε να βρούμε καθημερινά εναγωνίως και δεν τα καταφέρνουμε μέσα στο διαδύκτιο και μέσα από τα υλικά αγαθά.
Προσωπική μου άποψη είναι να δοκιμάσετε να μείνετε μακρυά, έστω και για μια εβδομάδα, από τις καφετέριες, τα μπαράκια, τα μπουζούκια και τα χλιδάτα εστιατόρια. Αντικαταστείστε τα με μικρούς καφενέδες, μικρά παραδοσιακά ταβερνάκια, με δραστηριότητες που θα σας φέρουν πιο κοντά στη φύση. Κρατηθείτε μακρυά από τα πολλά ρούχα. Φορέστε μια βερμούδα και ένα ζευγάρι σαγιονάρες. Με αυτόν τον τόπο θα καταφέρετε να πιάσετε το ζηλευτό χαλαρό ρυθμό των ντόπιων.
