Από χθες το πρωί δεν είμαι καλά. Ξύπνησα για να ετοιμαστώ να πάω στη δουλειά και κατάλαβα ότι άρχισα να αρρωσταίνω. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία και πήγα στην εταιρία. Με το που πάτησα το πόδι μου στη δουλειά, άρχισαν οι ζαλάδες, το ρίγος και να νιώθω μια τρομερή εξάντληση. Δεν είχα δύναμη για τίποτα. Στη δουλειά ήμουν μόνος μου οπότε δούλευα πιο χαλαρά. Μια ώρα πριν τελειώσει η βάρδια μου σηκώθηκα και έφυγα γιατί δεν άντεχα άλλο. Είμουνέτοιμος να πέσω.
Μόλις έφτασα στο σπίτι έβαλα θερμόμετρο και είδα ότι είχα πυρετό. Όχι τίποτα σπουδαίο. 37,8 C σχεδόν. Είναι απίστευτο ότι σχεδόν ένας βαθμός παραπάνω από τη θερμοκρασία του σώματος σε κάνει να νιώθεις τόσο σκατά και σε κάνει να σέρνεις το σώμα σου σαν άψυχο κουφάρι.
Σιχάθηκα να πίνω χυμούς, τσάι, χάπια και να τρώω κριτσίνια για να απορροφήσουν τα υγρά από το στομάχι μου (μιλάμε για πολύ τσάι). Άντε τον πυρετό τον έριξα. Η εξάντληση πως φεύγει; Όλα τα κόκκαλα μου πονάνε. Πήρα τηλέφωνο και σ' ένα γνωστό ενός φίλου μου που είναι γιατρός για να μου συστήσει κανένα φάρμακο. Τελικά αποδείχτηκε ότι εγώ είμαι πιο γιατρός απ' αυτόν. Ξεκούραση, τσάι, καυτό μπάνιο και καμιά ασπιρίνη με συμβούλευσε. Αυτά τα ξέρω βρε ντόκτορ και για να τηλεφωνήσω σ' εσένα πάει να πει ότι δε δούλεψαν. Μετά μου έσκασε το παραμύθι: Είναι της εναλλακτικής ιατρικής και όχι της ξευτιλισμένης και ποταπής κλασσικής ιατρικής. Δηλαδή ματζούνια και τα λοιπά. Τζάμπα έχασα την ώρα μου δηλαδή.
Να δούμε πως θα πάω αύριο στη δουλειά αν δεν καλυτερέψω. Να πάρω άδεια είναι δύσκολο γιατί έμεινα μόνος. Τους υπόλοιπους τους απέλυσαν γιατί έληξε η σύμβαση τους και άλλους τους έδωσαν άδεια γιατί πρέπει να μην κλείσουν χρόνο στην εταιρία. Να πάρουν και αυτοί απόλυση.
Τεσπα! Είδωμεν στο προσεχές μέλλον.
