Εδώ και δυο εβδομάδες στη δουλειά γίνεται Ο ΧΑΜΟΣ. Καθημερινά κάνουμε τρελές υπερωρίες. Από πέντε ως εννέα ώρες. Δουλεύουμε και Κυριακές. Την περασμένη Κυριακή δούλευα. Δηλαδή σχεδόν δυο εβδομάδες ασταμάτητα. Για την ακρίβεια δώδεκα μέρες. Όλο το team είμαστε εξουθενωμένοι. Χθες μου λέει ο προϊστάμμενος ότι θέλει να πάω και σήμερα για δουλειά. Του λέω: "Δεν γίνεται, τα έχω παίξει. Αν δουλέψω άλλη μια Κυριακή πότε θα ξεκουραστώ; Θα κλείσω είκοσι μέρες εργασίας μέχρι την άλλη Κυριακή που θα καθήσω να χαλαρώσω. Δεν έχω άλλες αντοχές και μην περιμένεις να έχω σπουδαία απόδοση στη δουλειά. Δε μπορώ. Μια μέρα έχουμε να ξεκουραστούμε και εμείς εφόσον δουλεύουμε εξαήμερο. Ως και ο νόμος το απαγορεύει να δουλεύει κάποιος δυο Κυριακές συνεχόμενες χωρίς ρεπό." Η απάντηση που είχα; Έσκυψε το κεφάλι και είπε: "Εντάξει μην έρχεσαι δεν υπάρχει πρόβλημα. Κάτσε και ξεκουράσου αύριο".
Το να δουλεύεις μέσα στην κατάψυξη (-30 C το λιγότερο) δεν είναι εύκολο. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν είμαστε ρομπότ; Ήδη ένα άτομο τα παράτησε γιατί έπαθε ψύξη και ο γιατρός του είπε να ξεχάσει αυτή τη δουλειά διά παντός. Για να έχουμε τα αυτονόητα πρέπει να έρθουμε στο αμήν. Και όλα αυτά για 650 ευρώ. Από Μάρτη μέχρι και Αύγουστο μας δίνουν 100 ευρώ παραπάνω ως επίδομα ψύχους. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο να μην παίρνουμε αυτό το επίδομα και τους άλλους μήνες εφόσον συνεχίζουμε να δουλεύουμε στην κατάψυξη.
Τι να πει κανείς! Μας πατάνε στον κάλο. Ανεργία στο φουλ! Σου λένε αν θες, αν δε θέλεις υπάρχουν τόσοι και τόσοι που παρακαλάνε. Το καλύτερο σας το είπα; Ένας εκ των έσω μου είπε ότι το BIG BOSS είναι κομμουνιστής. Κομμουνιστής εργοστασιάρχης. Αν αληθεύει θα είναι ένα από τα πιο σύντομα ανέκδοτα που άκουσα.
Ένα είναι σίγουρο: Θα τα παίξουμε για τα καλά.
