Η κατάσταση στην Ελλάδα ομολογουμένως είναι λίγο στριμόκωλη. Λεφτά γιοκ, έξτρα φόροι δρομολογούνται, ανεργία στο φουλ, επίκειται κατάργηση 14ου μισθού, οι προσλήψεις και οι διαγωνισμοί στο δημόσιο πάγωσαν. Όλοι; Όχι όλοι. Για παράδειγμα
τώρα τρέχει ένας διαγωνισμός της Εθνικής τράπεζας μέσω Α.Σ.Ε.Π. (κλικ
εδώ) για 230 άτομα. Αλλά... πάντα υπάρχει ένα αλλά... αν δείτε την προκήρυξη στη
σελίδα 5 και παράγραφο 3 θα δείτε ότι οι υποψήφιοι θα πρέπει να είναι μέχρι τριάντα ετών (κλικ
εδώ). Απ' ότι καταλάβατε οι υπόλοιποι είμαστε φύρα. Όσοι είμαστε πάνω από τριάντα χρονών ανήκουμε στην αχρείαστη γενιά.
Πιθανόν κάποια μυαλά που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά θεωρούνε ότι η παραγωγικότητα δεν υπάρχει μετά την ηλικία των τριάντα ετών. Γεννηθήκαμε και πρέπει να πεθάνουμε άνεργοι.
Δε μπορώ να καταλάβω με τι σκεπτικό βάζουν τέτοιες προϋποθέσεις στις προκηρύξεις. Όσοι είμαστε πάνω από 30 χρονών τι πρέπει να κάνουμε;
Να κλέψουμε ή να σκοτώσουμε; Να μου το θυμηθείτε. Θα έρθει η μέρα που κάποιοι από τους σημερινούς απελπισμένους ανέργους θα κλέψουν και θα σκοτώσουν. Όχι γιατί θα είναι ψυχάκηδες, ούτε επειδή είναι κακοποιοί. Απλά δε θα αντέξουν άλλο την απαξίωση, τη μιζέρια που η κρατούσα τάξη θέλει να μας επιβάλλει, την ανέχεια, την ανεργία, τον επαγγελματικό αποκλεισμό.
Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Πάμε από το κακό προς το χειρότερο και φανταστείτε ότι πάτο δεν πιάσαμε ακόμα.
Ευχή και κατάρα να μην προλάβουν να σηκωθούν από το κρεβάτι τους αύριο το πρωί όλοι οι υπεύθυνοι αυτού του χάους.
