Είναι δυνατόν να περάσει κανείς περιπέτειες μέσα σ' ένα σπίτι; Κι όμως είναι. Χθες γύρισα το μεσημέρι από τη δουλειά και όπως όλοι έκανα τα τετριμμένα. Μπανάκι, φαγητό και ξάπλα στον καναπέ μέχρι να βγάλω ρίζες. Είδα μια ταινία στο DVD και κατά της εφτά το απόγευμα με πήρε ο Μορφέας για τσάρκα στην οδό ονείρων.
Κατά της δέκα μισή το βράδυ προσγειώθηκα ανώμαλα και ξύπνησα. Για μερικά δευτερόλεπτα δεν κατάλαβα τι έγινε και μετά ανακάλυψα ότι το μέρος όπου ήμουν ξαπλωμένος ήταν το πάτωμα και όχι ο καναπές. Με λίγα λόγια έπεσα από τον καναπέ την ώρα που κοιμόμουνα. Κάνω μια αναρίχηση και καταφέρνω μετά από λίγο να βρεθώ και πάλι στον καναπέ. Τώρα τι γίνεται; Πάω στην κουζίνα αλλά μόλις έφτασα ανακάλυψα ότι δεν ήθελα να φάω. Πάω στο γραφείο μου να κάτσω και να σερφάρω στο διαδύκτιο αλλά ούτε αυτό με συγκίνησε. Στο τέλος πάω πίσω στο σαλόνι στον καναπέ και ανάβω ένα τσιγάρο. Λέω να δω λίγο τηλεόραση. Αφού σβήνω το τσιγάρο (δυο τζούρες τράβηξα όλο κι όλο) ξαπλώνω και με το τηλεκοντρόλ στα χέρια χωρίς να ανοίξω την τηλεόραση ξεκινάω να σκέφτομαι ασυναρτησίες. Φαίνεται δεν άργησα και αντί για τηλεόραση έβλεπα όνειρα. Ο Μορφέας ξαναχτύπησε. Κατά της δυόμιση το πρωί ξύπνησα από ένα δυνατό κρότο. Ήταν το τηλεκοντρόλ που έπεσε από τα χέρια μου. Σηκώθηκα και δεν είχα διάθεση να κοιμηθώ. Ανάβω τσιγάρο και αυτή τη φορά το κάπνισα ολόκληρο. Πάω στον υπολογιστή τσεκάρω στο blog για σχόλια που θέλουν απάντηση και μετά συζητάω διαδυκτιακά με κάποιους γνωστούς που και αυτοί το ξενυχτάνε. Μετά από μια ώρα παρατάω τον υπολογιστή και πάλι για να πάω να ανοίξω την τηλεόραση και να κάνω ζάπινγκ όπου διαπιστώνω ότι η Greek TV συνεχίζει να είναι για τον πούτσο το μαύρο τον καυτερό.
Κατά της τεσσεράμιση άρχισα να χασμουριέμαι και λέω να πάω για ύπνο στην κρεβατοκάμαρα πλάι στην καλή μου. Στριφογύριζα για αρκετά λεπτά μέχρι να με πάρει ο ύπνος και κατά της έξι το πρωί ξύπνησα επειδή ο γείτονας μου έκανε σεξ και έπρεπε όλη η πολυκατοικία και όλη η γειτονιά να μάθουμε ότι χύνει. Άξιος, Άξιος! Μετά από μερικά μπενιλίκια κατάφερα να ξανακοιμηθώ αλλά όχι για πολύ. Κατά της εφτά παρά τέταρτο το μάτι μου πέφτει κατευθείαν στο ρολόι του στερεοφωνικού γιατί ο γείτονας μου ήθελε να δείξει ότι είναι και κοινωνικός. Δυνατή συζήτηση και γέλια με την τύπισσα μέχρι αηδίας. Περιμένω να σταματήσουν αλλά τίποτα. Μετά από πέντε λεπτά σηκώνομαι και πάω στον τοίχο και εκεί που είμαι έτοιμος να βαρέσω το κεφάλι μου χτυπάω το χέρι μου δυνατά μπας και ησυχάσουν. Όντως το κόλπο έπιασε. Τα πράγματα ηρέμησαν και εγώ βρέθηκα για άλλη μια φορά κουκουλωμένος και ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου. Μέσα στην απόλυτη ηρεμία ακούγεται ένας μακρόσυρτος ήχος. ΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΤΤΤΤ!!! Ήταν το στομάχι μου που διαμαρτύρονταν γιατί το άφησα άδειο. Σηκώνομαι και πάω να φάω ένα κρουασάν και να πιω ένα χυμό γιατί στα ξαφνικά το γουργουρητό μετατράπηκε σε μεγάλη πείνα. Αφού στηλώθηκα όπως - όπως πήγα να την πέσω. Επιτέλους κοιμήθηκα για άλλες δυόμιση ώρες. Αυτή τη φορά άνοιξα τα μάτια μου μόνος. Μετά από δυο λεπτά ο γείτονας έδωσε και πάλι το παρόν. ΖΖΖΖΖΖΑΑΑΑΑΑΑΡΡΡΡΡΡΤΤΤΤΤΤ!!! Ήταν κλάσιμο διαρκείας. Μετά από λίγο άκουσα και το βρόντο της εξώπορτας του. Η γκόμενα έφυγε και μάλλον τσατισμένη γιατί την άκουσα να τον διαολοστέλνει. Ποιος ο λόγος; Θα σας γελάσω. Ίσως λόγω της πορδής και της μπόχας που τυχόν ακολούθησε. Άβησσος η ψυχή και ο κώλος του ανθρώπου. Τελικά σηκώθηκα και είπα να μοιραστώ τις μικρές σπαστικές περιπέτειες της βραδιάς μαζί σας.
Άντε και καλή εβδομάδα!
