Κάθε μέρα σχεδόν κάνω μια βόλτα στη blogόσφαιρα για να ανακαλύψω και να διαβάσω και άλλα blogs. Υπάρχουν πάρα πολλά αξιόλογα. Θέλετε μια πρόταση; Στην Ανδρομέδα & Στην Κρέστενα [M31]. Το blog το επιμελείται ο miliokas. Πιστέψτε με αξίζει τα λεφτά του...
Στις blogοβόλτες μου όμως βλέπω και ορισμένα πράγματα που με κάνουν να σαλτάρω. Κατ' αρχήν σιχαίνομαι την κλαψομουνίαση. Πολλοί ακολουθούνε αυτήν την τακτική για να αυξήσουν την επισκεψιμότητα τους. Έχω δει blogs που οι ιδιοκτήτες τους φάσκουν και αντιφάσκουν. Από τη μια λένε "γράφω για τον εαυτό μου" και από την άλλη ανακαλύπτεις απελπισμένες προσπάθειες για να αποσπάσουν ένα σχόλιο. Το τι μαλακίες έχω διαβάσει δε λέγεται. Με έμμεσο τρόπο προσπαθούνε να επιβληθούν στον αναγνώστη ή προσπαθούν με γλυκόλογα να προκαλέσουν συμπάθεια και συναισθήματα στον τελευταίο για ν' αφήσει σχόλιο ή προσπαθούνε να τον χτυπήσουν στο φιλότιμο. Προσωπικά πάντα ανταποδίδω τις επισκέψεις και τα σχόλια. Είναι θέμα ευγένειας.
Κάτι άλλο που παρατήρησα έχει σχέση με τα banners. Όλοι δημιουργούμε banners για τα ιστολόγια μας αλλά μερικοί τα προβάλλουν με άκομψο τρόπο και αν δε δούνε προσθήκη αυτών σε άλλα blogs το κάνουν θέμα. Το χειρότερο; Απαιτούνε να μπει το δικό τους αλλά δε βάζουν banners άλλων στα δικά τους ιστολόγια. ΕΛΕΟΣ!
Κάποιοι πάλι είναι κατά των διαφημίσεων και του AdSense και κατακρίνουν αυτούς που έχουν (όπως και 'γω). Παρατήρησα όμως σ' αυτούς που κράζουν ότι έχουν χώρο για διαφήμιση όχι για AdSense αλλά για κανονικές (μαγαζιά κλπ.) στα ιστολόγια τους.
Υπάρχουν πολλών ειδών blogs. Προσωπικά, εταιρικά, δημοσιογραφικά, πολιτικά, videoblogs, blogs με podcasts, θεματικά κ.ο.κ. Από πότε έχει θεσμοθετηθεί πολιτική και κανόνες για το πως πρέπει να γράφει ο καθένας στο ιστολόγιο του; Τα πράγματα είναι απλά. Ο καθένας στο χώρο του κάνει και γράφει ότι θέλει. Όποιος θέλει τον επισκέπτεται και όποιος δε θέλει όχι. Το θέμα είναι να υπάρχει σεβασμός μεταξύ των bloggers. Όταν κάποιος βρίσκει κάτι που του αρέσει σε ένα blog και το αναδημοσιεύει καλό θα είναι να αναφέρει την πηγή. Είναι θέμα στοιχειώδους ευγένειας. Άλλο να κάτσει κάποιος και να γράψει κάτι το οποίο είναι δημιούργημα του και άλλο να πάρει κάποιος έτοιμο και να το κάνει απλά copy - paste.
Τέλος έχω παρατηρήσει μερικοί που έχουνε κάπους μήνες ή χρόνια στο blogging το παίζουν πάλιουρες (σαν το στρατό) και καβαλάνε το καλάμι. Άντε να το ψιλοδεχτώ (με προϋποθέσεις) γι' αυτούς που ασχολούνται με αυτό το sport για χρόνια αλλά αυτοί που είναι μήνες; Αυξάνουν λιγάκι οι επισκέψεις τους και το παίζουν μέντορες και masters του blogging. Για κουλάρετε, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Υπάρχουν πέντε - δέκα που τους αφήνουν σχόλια σε κάθε post και τους εκθειάζουν (ένα πράγμα σαν κόλακες να το πω... τσιράκια να το πω... ειλικρινά δεν ξέρω) και οι άλλοι αυτοπροάγονται σε G.M.O.T.B. (Grand Masters Of The Blogging). Την έχουν δει λιγάκι Jason Calacanis.
Ίσως μερικοί θυμώσουν με τα γραφόμενα μου αλλά ειλικρινά *Χ: μου (χεχεχε, όποιος θέλει ας το αποκωδικοποιήσει. 'Οποιος τα καταφέρει θα κερδίσει ένα weekend με τον Κωσταντίνο και τη Μαρίκα Μητσοτάκη). Μερικοί πρέπει να κατέβουν από τα σύννεφα όσο είναι καιρός γιατί αν τους πάρουν χαμπάρι θα τους γιουχαϊσουν όσο δεν πάει. Γκέγκε blogomasters? (Ουστ ρε...!!!).
Δυο λέξεις πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των bloggers. Αλληλοσεβασμός και αλληλεγγύη. Επειδή σε έναν blogger δεν του άρεσε κάτι σε ένα post κάποιου άλλου blogger ή δε συμφωνεί με την άποψη του, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει ο πρώτος να ακυρώνει τον δεύτερο με έμμεσο ή άμεσο τρόπο μόνο και μόνο για να φανεί ο πρώτος καλύτερος (ναι το έχω δει και αυτό).
Σίγουρα πουθενά δεν είναι παράδεισος, έτσι είναι τα πράγματα και στη blogόσφαιρα. Υπάρχουν οι "καλοί" , υπάρχουν και οι "κακοί". Στο χέρι του καθενός είναι να μάθει να τους ξεχωρίζει.
Άντε καλό Σ/Κ.
