Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

ΝΑ 'ΤΑΝ Η ΖΗΛΙΑ ΨΩΡΑ

Στο προηγούμενο post ανέφερα κάτι για έναν ηλίθιο. Μια και δεν έχω κάτι άλλο να γράψω σήμερα ας ασχοληθώ λιγάκι μαζί του. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Από τα μέσα του Γενάρη έχω δημιουργήσει το Locus Blogus. Είναι ένα blog με συμβουλές και κόλπα για bloggers και για χρήστες υπολογιστών. Κάποια πράγματα τα γνωρίζω, κάποια τα βρίσκω σε βιβλία και κάποια άλλα στο internet τα οποία τα μεταφράζω. Ποτέ δεν οικειοποιήθηκα post άλλου blogger. Πριν δημοσιοποιήσω οτιδήποτε το δοκιμάζω για να ελέγξω αν είναι όντως εφαρμόσιμο. Πολλές φορές πρέπει να πειράζω λίγο τον κώδικα και να κάνω κάποιες τροποποιήσεις γιατί δεν είναι όλα τα templates ίδια.
Πριν λίγες μέρες άφησε ένας τύπος σχόλιο του τύπου ότι ένα trick το είδε σε ένα ξένο site και μου έκανε την παρατήρηση ότι δεν έβαλα πηγή με όχι ιδιαίτερα κομψό τρόπο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κλέβω άλλα posts και τα παρουσιάζω για δικά μου. Το θέμα είναι ότι στον κώδικα φαίνεται το link του site και γι' αυτό δεν έβαλα παραπομπή. Αν όντως ήθελα να κρύψω κάτι μπορούσα κάλλιστα να σβήσω το link αλλά δεν το έκανα.
Ο ηλίθιος τυπάς συνέχισε τα σχόλια του με ένα πνεύμα ειρωνίας και το υφάκι "του την είπα τώρα". Για καλή μου τύχη είδα την IP του και κάτι μου θύμιζε. Και στα υπόλοιπα σχόλια που άφησε, η IP παρέμεινε η ίδια. Μετά αποδείχτηκε ότι είναι γνωστός. Με λίγα λόγια δε χρησιμοποίησε έναν proxy server για να καλύψει τα ίχνη του.
Δεν πρόκειται να πω ποιος είναι γιατί δεν αξίζει να του κάνω διαφήμιση. Του έκανα παλιότερα και το μετάνιωσα. Ο τύπος στο blog του είναι απελπισμένος για σχόλια και επισκέψεις αλλά δεν ξέρει να ανταποδίδει τις επισκέψεις που του κάνουν. Έτσι έκοψα και 'γω να περνάω από το ιστολόγιο του. Προσπαθεί να δημιουργήσει μια ομάδα - πυρήνα που θα τον ακολουθεί παντού. Την είδε ο πατέρας του blogging. Δεν έχει καταλάβει ότι δεν είναι όλος ο κόσμος πρόβατα. Όλη την ώρα φάσκει και αντιφάσκει. Εκεί που φτύνει τη μια στιγμή την αμέσως επόμενη πάει και γλύφει. Τι εννοώ; Για παράδειγμα ενώ είναι κατά του AdSense λόγω βαθιάς και φιλοσοφημένης σκέψης που αφορά πολυεθνικές και τα τοιαύτα, δε λέει όχι στο να βάλει banners από άλλους που θέλουν να διαφημιστούν. Τα σχόλια του, κατάλαβα μετά, ότι τα έκανε από ζήλια. Μερικές φορές ασχολείται με παρόμοια θέματα με αυτά του Locus Blogus. Ίσως το βλέπει ανταγωνιστικά. Αν ισχύει κάτι τέτοιο δε μπορώ να καταλάβω το γιατί.
Είναι πολλοί εκείνοι που έχουν ένα blog και έχουν εθιστεί σε τέτοιο βαθμό που προβαίνουν σε πράξεις απελπισίας. Μπαίνουν σε άλλα blogs σαν ανώνυμοι και αφήνουν τη χολή τους νομίζοντας ότι έτσι θα καταφέρουν κάτι. Πραγματικά τους λυπάμαι.

buzz it!