Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

Καλησπέρα και καλή χρονιά. Τι καλή δηλαδή... Γάμα τα θα είναι αλλά τεσπα! Προμηθευτείτε μπόλικη βαζελίνη γιατί ο νέος χρόνος έδειξε τα δόντια του από την αρχή τι μας περιμένει. Θα έχουμε ολόκληρη χρονιά για να αναλύουμε και να βρίζουμε τις καταστάσεις που θα ζήσουμε. Δεν είμαι πεσιμιστής, απλά είμαι ρεαλιστής. Ας αλλάξουμε όμως θέμα.
Χθες στις Σέρρες ζήσαμε μια μαγική βραδιά σε μια μουσική σκηνή. Ο λόγος; Μια unplugged συναυλία της Anneke van Giersbergen και του Danny Cavanagh. Η Anneke είναι η πρώην τραγουδίστρια των The Gathering και Agua de Annique ενώ ο Danny είναι ο κιθαρίστας και αδερφός του τραγουδιστή (Vincent Cavanagh) και του μπασίστα (Jamie Cavanagh) των Anathema.
Η ατμόσφαιρα καταπληκτική. Είμασταν γύρω στα τριακόσια άτομα και γουστάραμε τρελά. Πρώτα βγήκε στη σκηνή ο Danny. Άγγλος στην κυριολεξία όσον αφορά το timing. Τι εννοώ; Δέκα η ώρα το βράδυ ήταν να βγει στη σκηνή και δέκα και ένα δευτερόλεπτο ήδη τραγουδούσε. Ζεστή φωνή με τη συνοδεία της κιθάρας του είπα τραγούδια των Anathema αλλά και διασκευές όπως το Wish you were here των Pink Floyd, Stairway to heaven των Led Zeppelin κ.α.
Μετά των διαδέχτηκε στη σκηνή η Anneke με την κιθάρα της. Εκεί έγινε χαμός γιατί η γυναίκα είναι καλιτέχνιδα με όλη την έννοια της λέξης και φωνάρα. Είπε τραγούδια από τις μπάντες της αλλά και διασκευές όπως το Jolene της Dolly Parton, No bravery του James Blunt κ.α.
Στο τρίτο μέρος βρέθηκαν και οι δύο στη σκηνή και μερικά τραγούδια τα ερμήνευσε η Anneke με συνοδεία πιάνου που έπαιζε ο Danny. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές σας λέω.
Η επικοινωνία με τον κόσμο ήταν το κάτι άλλο. Ακούραστοι και οι δύο έβγαζαν συνεχώς φωτογραφίες με τον κόσμο και συζητούσαν χωρίς σταριλίκια και σνομπ συμπεριφορά. Η Anneke ήταν καθόλη τη βραδιά γλυκύτατη και χαμογελαστή και όχι μόνο επί σκηνής όπως και ο Danny. Το πρόγραμμ ακράτησε περίπου δύο ώρες.
Επιτέλους στο Σερραίικο κάτι κινείται. Μετά τη συναυλία των Puressence (και το ελληνικό website) μαζί με τους έλληνες Sleeping Pillow στις 28 Νοεμβρίου 2010 και τη συναυλία των Rotting Christ στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 είχαμε τη χθεσινή μαγική βραδιά και έπεται συνέχεια.
Μελανό σημείο οι υψηλές τιμές στις μπύρες και στα ποτά. Το εισιτήριο για τα lives δε συμπεριλαμβάνει ποτό αλλά αυτό δε δικαιολογεί το γεγονός των υψηλών τιμών. Κάπως σαν αρπαχτή φαίνεται και όχι με ιδιαίτερα κομψό τρόπο.
Κακά τα ψέματα αλλά η επαρχία χρειάζεται τέτοιες στιγμές γιατί η κατάσταση δεν παλεύεται άλλο. Η μονοτονία είναι κακό πράγμα και έτσι όπως έγιναν τα πράγματα τέτοιες στιγμές για να ξεφεύγουμε είναι απαραίτητες.

buzz it!