Τις περισσότερες φορές που ανεβάζω κάποιο post ασχολούμαι με θέματα όχι και τόσο ευχάριστα, επειδή η ελληνική πραγματικότητα απαρτίζεται από μια πληθώρα προβλημάτων. Τη νύφη την πληρώνει ο λαουτζίκος πάντα και ποτέ οι υπαίτιοι. Είναι φαίνεται η μοίρα μας να μας σοδομίζουν.
Σήμερα δε θα σας μαυρίσω την ψυχή. Θα σας ευχηθώ καλό Σαββατόβραδο με ένα ανέκδοτο.
Ήταν μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα ινδιανάκι που το έλεγαν: ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΕΤΡΑΔΑΚΙ ΠΟΥ ΚΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΑΧΟ ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ. Μια μέρα πάει στον πατέρα του και του λέει με παράπονο:
- Πατέρα δε μου αρέσει το όνομα μου, θέλω να το αλλάξω.
- Γιατί αγόρι μου; Ρώτησε ο πατέρας του ταραγμένος.
- Δε μ' αρέσει.
- Μα γιατί;
- Όλα τα παιδιά με κοροϊδεύουν στο σχολείο.
- Μα αγόρι μου και ο ένδοξος παππούς σου είχε παρόμοιο όνομα.
- Θέλω να τ' αλλάξω.
Ύστερα από πολύωρη προσπάθεια, είδε και απόειδε ο κακομοίρης ινδιάνος να πείσει τον γιο του που ήταν ανένδοτος και τελικά λύγισε και ρώτησε το γιο του:
- Και εφόσον αλλάξεις το όνομα σου πως θέλεις να σε φωνάζουμε αγόρι μου;
Και απαντάει το ινδιανάκι:
- ΠΛΙΤΣ!
Καλό Σαββατόβραδο σε όλους σας!
