Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα πάνω στο θέμα της οικολογίας είμαστε πολύ πίσω. Στον τομέα αυτό υστερούμε αρκετά σε σχέση με τα περισότερα ευρωπαϊκά κράτη. Σε συνδυασμό με το λίγο πράσινο που μας απέμεινε, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, την αδιαφορία του κράτους και τον ωχαδερφισμό των πολιτών το μέλλον μας προβλέπεται αρκετά δυσοίωνο.
Στη Σουηδία (μια χώρα που τη γνωρίζω καλά γιατί γεννήθηκα εκεί) στις μεγάλες πόλεις τα αστικά καίνε βιοκαύσιμα και στα super markets έχει ειδικά μηχανήματα που συλλέγουν ανακυκλώσιμα υλικά (σαν τα ATMs) τα οποία έχουν υποδοχές που μπορεί ο καθένας να βάλει το αλουμινένιο κουτάκι ή το γυάλινο μπουκάλι και να πάρει μία απόδειξη η οποία σύμφωνα με τον αριθμό των κουτιών ή μπουκαλιών πιστώνει και ένα χρηματικό ποσό. Το ποσό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αγορές από το εκάστοτε κατάστημα. Τα χρήματα δεν είναι πολλά, μάλλον συμβολικά θα έλεγα αλλά είναι ένα κίνητρο για να γίνει κάτι για το γενικό καλό. Κακά τα ψέματα, αλλά η ανακύκλωση είναι μεγάλη υπόθεση.
Τέτοια κίνητρα χρειαζόμαστε και στην Ελλάδα αλλά αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η παιδεία. Μαθήματα οικολογίας πρέπει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) να μπούνε στο δημοτικό. Όχι όμως μόνο σε θεωρητικό επίπεδο αλλά με ενεργή συμμετοχή των μαθητών για καλύτερη κατανόηση της αξίας της οικολογίας. Για παράδειγμα στην Αυστραλία τα παιδιά του δημοτικού αναλαμβάνουν να μεγαλώσουν ανά μικρές ομάδες (4 - 5 άτομα) από ένα ζωάκι και μετά να το αφήσουν ελεύθερο στην άγρια φύση. Οι περισσότερες ώρες του συγκεκριμμένου μαθήματος γίνονται έξω από την αίθουσα.
Ένας άλλος πρόβλημα στην Ελλάδα όπως προανέφερα είναι το λίγο πράσινο που έχουμε και αν βάλουμε και τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι, αυτό θα μειώνεται ολοένα και περισσότερο. Σε πόλεις άλλων χωρών υπάρχει μια μελετημένη πολεοδόμηση. Στην Ελλάδα η μια πολυκατοικία είναι κολλημένη με την άλλη και δεν υπάρχουν καθόλου πάρκα μέσα στις πόλεις όπου μπορούν οι πολίτες να χαλαρώσουν, να περπατήσουν και τα παιδιά να παίξουν. Τα πάρκα μέσα στις πόλεις είναι πνεύμονες ζωής. Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Κολωνία, Βίλνιους, Στοκχόλμη, Άμστερνταμ, Σίδνεϋ αλλά και μικρότερες πόλεις άλλων κρατών έχουνε μέσα τους μεγάλα πάρκα και περισσότερα από ένα.
Αν θέλουμε να δούμε ένα καλύτερο αύριο πρέπει να αλλάξουμε λίγο τη νοοτροπία μας οι πολίτες και να γίνουν πιο υπεύθυνοι οι "άρχοντες" του κράτους.
