Καλή εβδομάδα σε όλους παίδες. Τις τελευταίες μέρες έχουμε ακούσει τα πιο κουφά από έλληνες πολιτικάντηδες και τα Μ.Μ.Ε. Για αρχή ο Πάνκαλος δήλωσε ότι επί τριάντα χρόνια που δραστηριοποιείται ως κηφήνας στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας εισπράττει την αγάπη του κόσμου. Όλως περιέργως τα μπινελίκια, τα φάσκελα και τα γιαούρτια στα μούτρα που εισπράττει γιατί δεν τα ανέφερε;
Ως γνωστόν έχουμε έναν από τους πιο ηλίθιους πρωθυπουργούς του κόσμου. Τον πανίβλακα Γ.Α.Π. Ο μόνος που μπορεί να τον πάει κόντρα στη χαζομάρα είναι ο συμπατριώτης του και πρώην πρόεδρος - μαριονέτα των Η.Π.Α. George W. Bush (Bush σημαίνει θάμνος...). Τι μας είπε λοιπόν ο αυτιστικός ρήτορας της δυσλεξίας Γ.Α.Π.; Ότι πρέπει να ματώσουμε κι άλλο για να ξεχρεώσουμε τα γαμησιάτικα της κλίκας των πολιτικάντηδων και των τσιμπουριών τους. Δεν τον ενδιαφέρει (λέει) αν δεν ξαναβγεί πρωθυπουργός της χώρας (το παίζει και πατριώτης ο προδότης και ανθέλληνας - μίασμα). Ξέχασε να μας πει όμως ότι ο σκοπός του ήταν να μετατρέψει ότι γλίτωσε από τον άλλο μάλαξ πρώην πρωθυπουργό Καραμάν-Αλή σε αποκαΐδια. Επίσης ξέχασε να μας πει ότι τη θεσούλα του στον Ο.Η.Ε. την έχει εξασφαλισμένη.
Σήμερα ένα πράσινο Μεγάλο κανάλι έβγαλε στη φόρα δημοσκόπηση που έδειχνε ότι η πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας επιθυμεί να συνεχίσει την πολιτική που ακολουθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Καλά ρε μαλάκες αυτό το ψέμα δεν τρώγεται με τίποτα. Χαλαρώστε λιγάκι... Είπαμε ότι οι έλληνες είμαστε σαδομαζοχιστές. Σίγουρα όμως δεν είμαστε νεκρόφιλοι και κοπρολάγνοι για να τρώμε τα σκατά που μας σερβίρετε για ειδήσεις. Η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα πάντως καλά κρατούν.
Τεσπα, να μη σας ζαλίζω άλλο και σας μαυρίσω την ψυχή. Πάμε παρακάτω.
Θα ήθελα να καλωσορίσω στον πλανήτη blogόσφαιρα δύο νέες blogger. Ελπίζω να έχουν γερό στομάχι. Ο λόγος γίνεται για την moonchild που έχει το blog Πυρπολημένα όνειρα και για την Αλεξία που έχει το library tales. Τις εύχομαι καλή αρχή και καλή συνέχεια. Άντε τσακιστείτε να καλωσορίσετε τα κορίτσια και αφήστε τους και κανένα σχόλιο για να πάρουν τα πάνω τους. Ευκαιρία να δείξουμε ότι οι bloggers δεν είμαστε οι αλήτες του διαδυκτίου όπως μας προσφωνούνε διάφοροι δημοσιοκάφροι γιατί τους χαλάμε την πιάτσα αφιλοκερδώς.
Τελευταίο θέμα για σήμερα έχω αφήσει κάτι δυσάρεστο. Ο Νίκος Παπάζογλου δεν τα κατάφερε και μετοίκησε εις Κύριον. Τυχερά τα αγγελάκια να έχουν ανάμεσα τους εκεί πάνω ένα τέτοιο γνήσιο καλιτέχνη. Όλοι οι καλοί την κάνουν με ελαφρά και αφήνουν πίσω τους ότι επιπλέει... τους φελούς. Τι να πει κανείς για το Νίκο Παπάζογλου. Ποιός δεν έχει σιγοτραγουδήσει τα τραγούδια του; Ταλαντούχος, χαμηλών τόνων και πάντα χαμογελαστός. Το ταλέντο του αστείρευτο και ποτέ δε χρησιμοποίησε φτηνά και κατινίστικα μέσα για να προωθήσει τη δουλειά του. Είχε και studio στη Θεσσαλονίκη και βοηθούσε πολύ τους νέους καλιτέχνες. Αν και λάτρης της αγγλόφωνης μουσικής ξέρω να ξεχωρίζω τους πραγματικούς καλιτέχνες της Ελλάδας και ο Νίκος Παπάζογλου αδιαμφισβήτητα είναι ένας από αυτούς όπως ο Μάνος Λοΐζος, ο Ξυλούρης, ο Ρασούλης και τόσοι άλλοι που τα Μ.Μ.Ε. προσπαθούνε να τους επισκιάσουνε με φελλούς ανεπιτυχώς ή να τους αγνοήσουνε. Δε θέλω να πω κάτι άλλο. Θα κλείσω με ένα τραγουδάκι που είναι σε όλους αγαπητό για να σας ευχηθώ καλή εβδομάδα. Αύγουστος!
