Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΚΛΕΙΣΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ STAGE

Χαιρετώ τους συblogίτες, τις συblogίτισσες και μη. Άλλη μια ωραία άνεργη μέρα και σήμερα η οποία καταναλώθηκε μοιράζοντας βιογραφικά, με επισκέψεις στα Κ.Ε.Π. και στον Ο.Α.Ε.Δ. Φυσικά τα αποτελέσματα είναι αρνητικά αλλά παρηγοριέμαι με τη σκέψη ότι υπάρχουν χιλιάδες σαν εμένα σ' αυτή τη μπανανία... εχμ, συγνώμη... τη χώρα ήθελα να πω. Τι έλεγα; Α, ναι! Υπάρχουν, λοιπόν, χιλιάδες μπανανιοπαθείς, δηλαδή άνεργοι. Τώρα όμως παρατηρούμε την εμφάνιση μιας νέας δυναμικής ομάδας ανέργων που προτάσουν τα στήθη τους για να βρούνε το δίκιο τους. Είναι οι STAGERS. Συμφωνώ και επαυξάνω ότι είναι η νέα γενιά ανέργων αλλά έχουν δίκιο; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τι είναι τα stage; Τα stage είναι, ή μάλλον ήταν, ο καρκίνος στο χώρο της εργασίας. Ήταν μαθησιακά προγράμματα με τα οποία όσοι είχαν βύσμα καταδέχονταν να δουλεύουν για κάποιους μήνες σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες χωρίς ένσημο, χωρίς ασφάλεια, με μισθούς πείνας οι οποίοι πολλές φορές αργούσαν να καταβληθούνε στους δικαιούχους και φυσικά έβγαζαν όλη τη δουλειά εφόσον οι μόνιμοι στις δημόσιες υπηρεσίες βρήκαν κορόιδα να φορτώσουν τη δουλειά τους και αυτοί κωλοβαρούσαν ολημερίς. Όλη αυτή την εκμετάλλευση οι stagers τη δέχονταν αδιαμαρτύρητα. Γιατί; Επειδή κάποιος μπάρμπας τους έταξε μετά από μερικές ανανεώσεις των συμβάσεων τους μονιμότητα κανονική. Οι stagers το έχαψαν και δεν κατάλαβαν ότι αυτό ήταν άλλο ένα ψέμα για ψηφοθηρία. Τώρα βγαίνουν στα Μ.Μ.Ε. και στους δρόμους με τη συμπαράσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και απαιτούνε να διοριστούνε ως μόνιμοι. ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ; ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;
Όταν υπέγραφαν τις συμβάσεις ήξεραν ότι ήταν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με λίγα λεφτά και χωρίς ένσημα και ασφάλεια.
Όταν τους έχωναν κανονικά οι μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου δεν έβγαζαν κιχ γιατί έλπιζαν να γίνουν μόνιμοι όχι αξιοκρατικά.
Γιατί να απαιτούνε μοριοδότηση με τις συμβάσεις τους; Όσοι δουλέψαμε στον ιδιωτικό τομέα η εργασία μας ήταν λιγότερο παραγωγική από τη δική τους ή μήπως κατώτερη; Στο κάτω - κάτω τα stage ήταν μαθησιακά προγράμματα. Νομίζω; Αν ισχύσει η μοριοδότηση τους τότε οι υπόλοιποι είμαστε β΄διαλογής υποψήφιοι για δουλειά.
Γιατί εγώ να έχω πάρει ρεπό τον περασμένο Μάρτιο και να χάσω το μεροκάματο για να δώσω εξετάσεις στο τεστ δεξιοτήτων του Α.Σ.Ε.Π.; Ξέρετε ότι από όσους κάναμε αίτηση για να λάβουμε μέρος σε αυτό το τεστ παρεβρέθηκαν οι μισοί; Γιατί άραγε; Μήπως αυτή η μερίδα ήταν stagers και τους είχαν τάξει μονιμότητα οπότε είχαν δέσει το γάιδαρο τους;
Γνωρίζω άτομα που ήταν σε stage, με βύσμα εννοείται, οι οποίοι ούτε υπολογιστές ξέρουν, ούτε καμιά ξένη γλώσσα, ούτε άλλα προσόντα έχουν. Αν γίνουν μόνιμοι με μόνο κριτήριο τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα stage δε θα είναι άδικο για 'μένα και χιλιάδες άλλους που προσπαθούμε να μαζέψουμε μόρια, να ψάχνουμε προκηρύξεις και να πηγαίνουμε με το σταυρό στο χέρι εφόσον δεν έχουμε μπάρμπα να μας βολέψει; Αν διοριστούνε οι stagers τότε εγώ και οι άνεργοι που βρίσκονται στην ίδια μοίρα με 'μένα είμαστε χαμένοι. Πότε θα ξαναβγούνε προκηρύξεις; Τα χρόνια περνάνε και θα μας βάλουν στο ράφι των αχρήστων επειδή θα είμαστε προχωρημένης ηλικίας. Και στην τελική δεν είναι δίκαιο καθόλου.
Αναλογιστείτε πόσοι άχρηστοι είναι ήδη μόνιμοι στο δημόσιο εξ' αιτίας της έλλειψης αξιοκρατίας. Όλοι μας έχουμε πολλές άσχημες εμπειρίες από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και από κακούς υπαλλήλους. Πόσοι από αυτούς τους υπαλλήλους αξίζουν να βρίσκονται εκεί που είναι; Αν γίνουν οι stagers μόνιμοι αυτό το πρόβλημα θα διογκωθεί. Κακά τα ψέμματα αλλά πολλοί stagers κατάφεραν να έχουν συμβάσεις γιατί είχαν βύσμα και όχι επειδή αξίζουν.
Να μην ξεχνάμε ότι με την αποδοχή των προγραμμάτων stage από χιλιάδες άτομα μεγάλωνε και συντηρούνταν η μαύρη τρύπα στον τομέα της εργασίας. Οπότε είναι συνυπαίτιοι για αυτά που τραβάμε όλοι οι άνεργοι.
Εγώ που δεν μπήκα ποτέ σε stage ή δεν είμουν συμβασιούχος τι να πω; Είμαι 35 χρονών, άνεργος και από τότε που μπήκα στην αγορά εργασίας δουλεύω εποχιακός στον ιδιωτικό τομέα. Εγώ τι να πω όπως και τόσοι άλλοι ομοιοπαθούντες; Ευκαιρία είναι να δούνε οι stagers την αγωνία που έχω μοιράζοντας κάθε μέρα βιογραφικά όχι μόνο στην περιοχή που μένω αλλά και στους γύρω νομούς. Σκέφτομαι να πάω να μάθω και άλλες ξένες γλώσσες και να πάρω κανένα πτυχίο για να αποκτήσω περισσότερα μόρια καθώς επίσης κάνω κάθε χρόνο αίτηση στο ανοιχτό πανεπιστήμιο. Μαλάκας είμαι δηλαδή; Τώρα θα δούνε τι εστί βερίκοκο! Αυτοί έστω για κάποιο χρονικό διάστημα επειδή είχαν βύσμα ψιλοβολεύονταν και ήλπιζαν. Εγώ δεν είχα ούτε αυτή την ψεύτικη ελπίδα.
Ξέρω ότι σε πολλούς δε θα αρέσουν αυτά που έγραψα αλλά πραγματικά σας λέω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου: στ' αρχίδια μου! Άι σιχτίρ! Βαρέθηκα όλους αυτούς που το παίζουν αγωνιστές και κοιτάζουν να βολευτούνε από την πίσω πόρτα.
Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον post από τον Anticapitalista στο Paokland.

buzz it!

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους και σε όλες. Ακόμα και σ' αυτούς που επιδιώκουν την κατάργηση των παρελάσεων και το κάψιμο της σημαίας. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο μένος και επιμονή στην προσβολή κάποιων εθνικών συμβόλων και θεσμών.
   Αυτό το πράγμα μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει. Παρόλο που παρακολουθώ ξένη ειδησεογραφία, ποτέ μου δεν έχω δει πολίτες άλλων λαών να καίνε τις σημαίες τους. Ακόμα και σε συναυλίες θα δείτε σημαίες της χώρας στην οποία διοργανώνεται μια συναυλία. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στις Η.Π.Α., για να μη μιλήσω για μουσουλμανικά κράτη, σε εθνικές επετίους η ανάρτηση σημαίας είναι υποχρεωτική στους κεντρικούς δρόμους μιας πόλης τουλάχιστον και αν δεν αναρτηθούνε πέφτουν και πρόστιμα. Να μη μιλήσουμε για το κάψιμο σημαίας που σε αρκετές χώρες θεωρείται ισάξια πράξη με αυτή της προδοσίας και οι ποινές είναι φαρμάκι.
   Κάποιοι κόπτονται υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων. Αυτή είναι η λύση σε όλα μας τα προβλήματα; Αν είναι έτσι να καταργηθούνε και οι παρελάσεις των γκέη και τα συλλαλητήρια και οι πορείες διαμαρτυρίας στους δρόμους. Η παρέλαση είναι φόρος τιμής σε όλους εκείνους και εκείνες που πολέμησαν και έχασαν τη ζωή τους για να απαιτούνε ορισμένοι την κατάργηση των παρελάσεων και το κάψιμο της σημαίας. Δεν το παίζω πατριώτης και ήρωας αλλά νομίζω ότι όλα είναι θέμα απλής λογικής. Αν οι παλιότεροι που πολέμησαν και θυσιάστηκαν ήξεραν για τη σημερινή μας κατάντια δε νομίζω να ρισκάριζαν τα πάντα και θα κοιτούσαν τον εαυτούλη τους. Σε αυτούς τουλάχιστον οφείλουμε σεβασμό και να δείξουμε ότι τους θυμόμαστε έστω και μια - δυο φορές το χρόνο.
   Στις Η.Π.Α. έχει στηθεί μια φάμπρικα παραγωγής ηρώων από οποιοδήποτε κλάδο και κοινωνικό status. Κάνουν πολέμους γιατί έτσι νομίζουν ότι θα αποκτήσουν ιστορία την ίδια στιγμή που κτήρια όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες του εξωτερικού μετράνε περισσότερη ιστορία από αυτή των Η.Π.Α. κατά μερικές χιλιάδες χρόνια. Η Ελλάδα είναι πλούσια από ιστορία και από ήρωες γνήσιους και υπάρχουν ορισμένοι που θέλουν τα ακυρώσουν όλα αυτά. Γιατί;
   Υπάρχουν χωριά με λίγους κατοίκους, επί το πλείστον ηλικιωμένοι, που βγαίνουν τέτοιες μέρες έξω για να χαρούνε τα 5 με 10 πιτσιρίκια που θα παρελάσουν. Είναι γι' αυτούς μια ευκαιρία να νιώσουν κάτι διαφορετικό. Γιατί να τους το στερήσουν; Τη διαφορετικότητα της ημέρας θα τους τη δώσει μια παρέλαση λίγων λεπτών και ο σημαιοστολισμός.
   Είδα ένα video σε ένα blog με τον Πάνο Μουζουράκη, έναν πολύ καλό και πολυπράγμων καλλιτέχνη, μαζί με έναν άλλο τύπο όπου μιλούσαν χλευαστικά για τις παρελάσεις, τη σημαία και τις εθνικές επετείους. Μπορώ να πω ότι το video μου έδινε σημάδια κυνισμού. Καλό θα είναι οι καλλιτέχνες να είναι πιο προσεκτικοί σε διάφορες δηλώσεις τους γιατί με τη δύναμη των Μ.Μ.Ε. μπορούνε να επηρεάσουν κάποιους πολίτες αλλά όχι πάντα θετικά.
   Θεωρώ ότι έχουμε πολύ σοβαρότερα προβλήματα να επιλύσουμε, πολλά από τα οποία δεν παίρνουν άλλη παράταση.

buzz it!

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

U 2UBE

Σήμερα στις έξι το πρωί και 8:30μ.μ. (χθες) στο Los Angeles και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Pasadena πραγματοποιήθηκε η συναυλία των U2 στα πλαίσια της περιοδείας τους στις Η.Π.Α. Η περιοδεία φέρει για όνομα το 360°. Προφανώς λόγω της σκηνής που χρησιμοποιούνε η οποία από πάνω έχει ένα τεράστιο video wall το οποίο είναι 360°. Τώρα γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί είναι η πρώτη συναυλία που μεταδόθηκε live από το YouTube και ο καθένας μπορούσε να έχει πρόσβαση ανεξάρτητα σε ποιο μέρος του πλανήτη βρίσκεται. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένας υπολογιστής και μια ευρυζωνική σύνδεση.
   Η ποιότητα της εικόνας ήταν άριστη αν και πριν ξεκινήσει η αναμετάδοση της συναυλίας είχα κάποιους ενδοιασμούς. Το ίδιο ισχεί και για τον ήχο. Η συναυλία έλαβε μέρος στο Rose Bowl και το στάδιο ήταν κατάμεστο. Special guests στο live ήταν οι Black Eyed Peas. Η μπάντα είναι σταθερή αξία και έπαιξε πολύ καλά. Τα τραγούδια που έπαιξαν είναι τα παρακάτω:

Breathe
Get on Your Boots

Magnificent
Mysterious Ways
Beautiful Day
I Still Haven't Found What I'm Looking For
Stuck In A Moment
No Line on the Horizon
Elevation
In A Little While
Unknown Caller
Until The End of the World
Unforgettable Fire
City of Blinding Lights
Vertigo
I'll Go Crazy - Remix
Sunday Bloody Sunday
MLK
Walk On
One
Where The Streets Have No Name

Ultraviolet
With or Without You
Moment of Surrender


Να σας υπενθυμίσω ότι οι U2 θα έρθουνε για μια εμφάνιση στην Ελλάδα στης 3 Σεπτεμβρίου 2010 στο Ο.Α.Κ.Α. Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει στης 29 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους και ημέρα Πέμπτη (δηλαδή σε τρεις μέρες). όσοι θέλετε να δείτε τη θρυλική παρέα από την Ιρλανδία τρέξτε γιατί κάτι μου λέει ότι και αυτή η συναυλία τους θα είναι sold out.
   Παρακάτω σας έχω μερικές  φωτό και δυο videos.

 

 
 



   Ελπίζω και σε άλλα τέτοια live από το YouTube. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον επίσημο ιστοχώρο του συγκροτήματος U2.com και για να δείτε το κανάλι από όπου έγινε η ζωντανή αναμετάδοση κάντε κλικ εδώ.


buzz it!

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ...

"Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες". Σοφότατο ρητό της χώρας μας. Αυτό το γράφω γιατί κατά βάθος το λέω στον εαυτό μου. Τι εννοώ; Να σας εξηγήσω μάστοροι. Το λοιπόν δεν είναι λίγες φορές που έχω τοποθετηθεί ανοιχτά κατά του προσωποβιβλίου, δηλαδή facebook. Επειδή έχω διαβάσει αρκετά και ξέρω πως υπάρχει θολό τοπίο για τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών του δεν ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο social network παρά τις προτροπές γνωστών και φίλων.  Έλεγα πως ποτέ δεν πρόκειται να δημιουργήσω λογαριασμό γιατί το βρίσκω ως χάσιμο χρόνου να ασχολούμαι με όλα τα ηλίθια παιχνίδια και τα χαζά tests που υπάρχουν στο facebook. Όλα αυτά μέχρι χθες.
   Χθες έγινα μέλος στο φατσοβιβλίο. Φυσικά δεν έδωσα αληθινά στοιχεία. Αιτία; Ένα μέλος του facebook που είναι θείος μου και ζει στην Τσεχία. Δεν τον γνώρισα ποτέ μου. Είναι άλλη μία ιστορία από τις χιλιάδες της κατοχής και του εμφυλίου. Ο παππούς μου αντάρτης στην κατοχή και στον εμφύλιο για να μην τον σκοτώσουν έφυγε για την Τσεχία όπου ξαναέκανε οικογένεια και έτσι ο πατέρας μου βρέθηκε με δυο ετεροθαλή αδέρφια από τα οποία γνωρίσαμε το ένα. Τον άλλον τον ανακάλυψα τυχαία μέσω Google η οποία μας παρέπεμπε στο facebook όπου είναι μέλος. Για να του στείλω μύνημα αναγκαστικά έπρεπε να γίνω μέλος και voila. Είμαι άλλος ένας στα τόσα εκατομύρια χρηστών του πιο πετυχημένου web site κοινωνικής δυκτίωσης.
   Οι απόψεις μου για το facebook δεν αλλάζουν αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να γίνει πολύ καλό promotion για τα blogs μου μέσω αυτού.

buzz it!

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

ΑΝΟΥΣΙΟ ΣΕΡΦΑΡΙΣΜΑ

Καλησπέρες σε όλους και σε όλες. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη χρονιά δε σηκώνω αναρτήσεις τόσο συχνά όσο και πέρυσι. Δεν είναι ότι βαρέθηκα το blogging. Κάθε άλλο. Απλώς λόγω δουλειάς το καλοκαίρι δεν υπήρχε χρόνος ούτε για ξύσιμο. Μετά κάποια ταξίδια με κράτησαν αναγκαστικά εκτός internet. Κανονικά τώρα που έχω άφθονο χρόνο, επειδή κάποιοι σκέφτηκαν να με μεταθέσουν στο ταμείο ανεργείας, θα έπρεπε να ανεβάζω posts διαρκώς. Έλα ντε όμως που τον τελευταίο καιρό μ' έπιασε μια βαριεστημάρα unlimited.
Πολλές φορές σερφάρω στο διαδύκτιο και χάνω χρόνο γιατί όλο και κάτι με τραβάει να το εξετάσω. Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται όταν ψάχνω να βρώ κάτι αξιόλογο για να αναρτήσω στο Locus Blogus. Πιστέψτε με έχω μπει σε διαδυκτιακούς τόπους οι οποίοι προσφέρουν το απόλυτο τίποτα. Απορώ ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξης τους και όμως πολλές φορές καταφέρνουν και σε καθηλώνουν με τις ώρες. Είπα σήμερα να μοιραστώ μαζί σας μερικά από αυτά τα ιντερνετικά μαργαριτάρια που έχω ψαρέψει κατά καιρούς.
http://www.thelongestlistofthelongeststuffatthelongestdomainnameatlonglast.com Αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη διεύθυνση στο διαδύκτιο.Το περιεχόμενο της αφορά σε οτιδήποτε μεγαλύτερο υπάρχει.http://whichisworse.com Απαντάτε σε άσκοπες ερωτήσεις.
http://www.justtoiletpaper.com Αποκτήστε χαρτί τουαλέτας με ότι σχέδιο θέλετε. Όταν το on line επιχειρείν είναι στα πάνω του τα λόγια είναι περιττά. Να σας πω ότι ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου web site τα πάει πάρα πολύ καλά σε πωλήσεις.
http://lifegem.com Αν χάσατε κάποιο δικό σας άνθρωπο μπορείτε να τον αποτεφρώσετε και τις στάχτες του να τις μετατρέψετε σε διαμάντι. Αυτό είναι και το concept του παραπάνω web site. Φρικάρατε;
http://hatsofmeat.com/frame.html Θαυμάστε καπέλλα από κρέας. Τελικά έμπνευση θα υπάρχει πάντα.
http://crazythoughts.com Το λέει και το όνομα του. Διάφορες τρελές σκέψεις και χαζές ερωτήσεις.
http://deathclock.com Υπολογίστε πότε θα αφήσετε αυτόν το μάταιο κόσμο. Εδώ σας θέλω. Τολμάτε;
http://worlds-highest-website.com/#pos1 Είναι το μακρύτερο web site στον κόσμο.Το μήκος του είναι 18.939 km.
http://www.humanforsale.com Αν αποφασίσετε ποτέ να πουληθείτε δείτε πόσο αξίζετε για να μη σας πιάσουν και κορόιδα. Πάντως οι πολιτικοί μας θα μας μείνουν στοκ.
http://www.dancewithshadows.com/exactcenteroftheinternet Με μια επίσκεψη σε αυτόν το διαδυκτιακό χώρο θα βρεθείτε στη μέση του internet.
http://shibumi.org/eoti.htm Με μια επίσκεψη σε αυτόν το διαδυκτιακό χώρο θα βρεθείτε στo τέλος του internet.
http://mdesmond.com/end-of-the-internet Άλλο ένα site που πρεσβέυει ότι οδηγεί στο τέλος του διαδυκτίου.
http://www.am-i-dumb.com/q.asp Υπολογίστε πόσο χαζοί και χαζές είστε.
http://randomthingstodo.com/?num=10 Αν βαριέστε θα βρείτε πολλές ανούσιες προτάσεις για να βγείτε από το τέλμα αν και αμφιβάλλω.
http://www.flamingcursor.com Βάλτε εικονική φωτιά στην οθόνη σας με τον κέρσορα σας.
http://www.websitenotfound.com Επισκεφτείτε αυτό το web site για να δείτε ότι... δεν υπάρχει web site. Κουφό;
http://www.pointlesssites.com Πολλά web sites μαζεμένα τα οποία έχουν ένα κοινό: Είναι άχρηστα!
   Πιστέψτε με υπάρχουν πάρα πολλά τέτοιου είδους σελίδες στο διαδύκτιο. Βλέπω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί καμμένοι και παρηγοριέμαι.

buzz it!

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

BLOG ACTION DAY 2009

Σήμερα θα ήθελα να ασχοληθώ με μια παγκόσμια ιστολογική κίνηση και αφορά το περιβάλλον. Ο λόγος φυσικά γίνεται για το Blog Action Day 2009: Climate Change. Η σημερινή μέρα (15-10) είναι αφιερωμένη στην αλλαγή του κλίματος και όλοι οι bloggers του κόσμου μπορούνε να συμμετάσχουν σ' αυτό το διαδυκτιακό event βάζοντας ένα banner από το παραπάνω web site και σηκόνωντας μια ανάρτηση που να σχετίζεται με τις κλιματολογικές αλλαγές στον πλανήτη μας. Προσωπικά αυτήν την κίνηση μόνο θετικά μπορώ να τη δω. Είναι ένας τρόπος για να σταματήσουν κάποιοι (αρκετοί) να κατηγορούνε τη blogόσφαιρα για όλα τα στραβά που συμβαίνουν και για όλες τις αλήθειες που βγαίνουν ενώ τις θέλουν φυλαγμένες ως επτασφράγιστα μυστικά.
   Το ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο το ξέρουμε όλοι. Δεν είναι κρυφό. Τρόποι για να αντιμετωπιστεί ο βιασμός του περιβάλλοντος υπάρχουν. Για να ενεργοποιηθούνε όμως αυτοί οι τρόποι πρώτα πρέπει να ενεργοποιηθεί και η ανθρώπινη συνείδηση. Πρέπει να χαμηλώσουμε τους ρυθμούς της υπερκατανάλωσης που μας διεκατέχει, γιατι όσο υπάρχει η αύξηση της ζήτησης θα υπάρχει και η αύξηση της προσφοράς με αποτέλεσμα το συνεχή βιασμό του περιβάλλοντος και τις τεράστιες οικονομικές απολαβές των λίγων.
   Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας και δε θα μας κοστίσουν τίποτα. Μια καλή αρχή είναι η ανακύκλωση και να σταματήσουμε να ρυπαίνουμε τις θάλασσες και τα δάση. Μπορούμε, επίσης, να αποφύγουμε τη χρήση των αυτοκινήτων και να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μια πολύ καλή λύση είναι και το ποδήλατο. Οι διάφορες συσκευές που έχουμε στα σπίτια μας (τηλεοράσεις, DVD players κ.α.) καλύτερα θα είναι να τις κλείνουμε εντελώς παρά να τις έχουμε stand by (και έτσι καταναλώνουν ρεύμα). Σίγουρα θα πρέπει να σταματήσουμε την κατασπατάληση του νερού. Τα παραπάνω που γράφω ίσως φανούνε γελοία αλλά αναλογιστείτε αν τα κάνουμε όλοι τι οφέλη θα έχουμε.
   Επόμενο βήμα θα είναι να γίνουμε πιο δραστήριοι πολίτες και πιο απαιτητικοί από τις διάφορες ηγεσίες. Να απαιτούμε τη δεντροφύτευση μετά από μια πυρκαγιά και όχι την τσιμεντοποίηση της. Να μπει η οικολογία ως μάθημα στα σχολεία και να έχει και πρακτικό μέρος έτσι ώστε οι επόμενες γενιές να είναι πιο συνειδητοποιημένες και υπεύθυνες από εμάς.
   Είναι στο χέρι μας όσο και αν δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε.

  

buzz it!

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

ΞΙΝΕΣ ΜΑΣ ΒΓΗΚΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Καλώς σας βρήκα. Επιτέλους γύρισα από τις διακοπές μου! Ναι καλά διαβάσατε. Είπα επιτέλους. Ποτέ μου δεν πίστευα ότι θα μου έλειπαν οι Σέρρες και ότι οι εφτά - οχτώ μέρες που έλλειψα μου φάνηκαν σχεδόν αιώνας. Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και θα σας δείξω αρκετές φωτό που απεικονίζουν και τα καλά και τα στραβά (ουκ ολίγα).
   Για πρώτη φορά στη ζωή μου χρησιμοποίησα κουπόνια κοινωνικού τουρισμού. Αν και δικαιούμαι πολλά χρόνια, φέτος λόγω της οικονομικής μου κρίσης είπα να τα χρησιμοποιήσω. Αν ήξερα πόσα λεφτά θα τρώγαμε θα πήγαινα στο εξωτερικό. Αν και ήθελα να πάω κάπου μακριά, π.χ. Κρήτη να βρω τον Niok δε γινόταν γιατί με το έταιρον ήμισι είχαμε μόνο μια εβδομάδα στη διάθεση μας και δε θέλαμε να σπαταλήσουμε χρόνο στα δρομολόγια. Είπαμε να πάμε στις Σποράδες και πιο συγκεκριμένα στη Σκόπελο και από εκεί θα κάναμε και μια ημερήσια εκδρομή στη Σκιάθο. Βρήκα ένα ξενοδοχείο τριών αστέρων (λέμε τώρα) και πήρα τηλέφωνο για να το κλείσω. Αν και στο βιβλίο με τα συνεργαζόμενα ξενοδοχεία το συγκεκριμένο έλεγε ότι παρείχε πρωινό και βραδυνό (ημιδιατροφή δηλαδή) στο τηλέφωνο μου είπαν ότι η κουζίνα έκλεισε. Τεσπα! Ας είναι. Δε θα πεθάνουμε από την πείνα είπα και έκλεισα το δωμάτιο. Επειδή η σεζόν είναι χαμηλή δε χρειαζόταν να πληρώσουμε συμμετοχή. Μόνο μια προκαταβολή των είκοσι ευρώ τα οποία θα τα πέρναμε όταν θα φτάναμε στο ξενοδοχείο. Ξεκινήσαμε το περασμένο Σαββάτο το απόγευμα με τα Κ.Τ.Ε.Λ. για Θεσσαλονίκη και από εκεί για Βόλο. Δεν πήρα το αυτοκίνητο γιατί γνωστοί μου που πήγαν στο νησί μου είπαν ότι οι δρόμοι δεν προσφέρονται για αυτοκίνητο συν ότι τα μεταφορικά με το πλοίο είναι πανάκριβα. Φτάσαμε στο Βόλο και μείναμε σε ένα φίλο μου. Το βραδάκι πήγαμε σε ένα τσιπουράδικο (αν πας στο Βόλο χωρίς να επισκευτείς τσιπουράδικο δεν κάνεις τίποτα) περάσαμε τέλεια και την άλλη μέρα το πρωί πήραμε το πλοίο για Σκόπελο.
   Τέσσερις ώρες η διαδρομή αλλά την απολαύσαμε. Εντύπωση μου έκανε ότι το σήμα που έπιαναν οι τηλεοράσεις καταμεσής στο πέλαγος ήταν καμπάνα, όπως και το σήμα για το κινητό. Οι τιμές στο κυλικείο ήταν ακριβές αλλά όχι σαν εκείνο το χάλι πριν μερικά χρόνια που βλέπαμε στις ειδήσεις. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας εφόσον είχαμε καλοκαιρία. Πρώτη στάση στη Σκιάθο, δεύτερη στη Γλώσσα (ένα λιμανάκι στη Σκόπελο) και τρίτη στη Σκόπελο. Οι εντυπώσεις από τις εικόνες που έβλεπα από το κατάστρωμα ήταν οι καλύτερες. Πεντακάθαρα νερά, καταπράσινα νησιά.  Ευτυχώς το ξενοδοχείο ήταν μόλις τριακόσια μέτρα από το λιμάνι και το βρήκαμε πολύ εύκολα.
   Φτάνοντας στη ρεσεψιόν δώσαμε τα δελτία του κοινωνικού τουρισμού στον υπάλληλο ο οποίος πήγε να αποφύγει την επιστροφή της προκαταβολής που στείλαμε αλλά δεν του πέρασε. Τον ξαναρωτήσαμε για την κουζίνα και μας είπε ότι είναι κλειστή. Μας οδήγησε σε ένα δωμάτιο και όταν είδαμε το μπάνιο φάγαμε τη φρίκη της ζωής μας. Υπήρχε ένα φεστιβάλ μικροβίων από τη βρώμα που επικρατούσε εκεί μέσα. Αμέσως πήγα και του είπα να μας δώσει άλλο δωμάτιο γιατί είμαστε ακόμα νέοι, αγαπάμε τη ζωή μας και δε θέλουμε να πεθάνουμε τόσο άδικα. Μας έδωσε άλλο δωμάτιο στο οποίο μετά από λίγες μέρες ανακαλύψαμε ότι έχουμε και κατοικίδια. Μια σαύρα και πολλές αράχνες. Τη σαύρα την κυνηγούσα δυο μέρες χωρίς να καταφέρω να την πιάσω. Με τις αράχνες δεν κατάφερα πολλά γιατί μία σκότωνα και στο καπάκι εμφανίζονταν το υπόλοιπο σόι της που πήγαινε στην κηδεία της.
   Οι υπηρεσίες του ξενοδοχείου ήταν ανύπαρκτες. Ποτέ δε σκούπισαν ή σφουγγάρισαν το δωμάτιο, πετσέτες μας άλλαξαν μια φορά μόνο την πέμπτη μέρα, σεντόνια άλλαζαν κάθε δυο μέρες και ποτέ σιδερωμένα, η πισίνα ήταν μέσα στη βρώμα και το μπάνιο βρίσκοταν υπό καθεστώς διάλυσης. Το κλιματιστικό αν και το έβαζα στο 16 γιατί είχε πολύ ζέστη αυτοί το πείραξαν και κάτω από το 23 δεν πήγαινε (προφανώς για να κάνουν οικονομία στο ρεύμα). Την Παρασκευή (δυο μέρες πριν φύγουμε) ανακαλύψαμε ότι τελικά σερβίριζαν πρωινό αλλά δε μας είπαν τίποτα. Όταν ζήτησα το λόγο μου απάντησαν εντελώς απαθέστατα ότι έγινε λάθος συνεννόηση. Μόνο που θύματα βρεθήκαμε εμείς γιατί πληρώσαμε ένα σκασμό λεφτά για να αγοράσουμε πέντε πραγματάκια για να έχουμε στο ψυγείο. Υπόψην ότι όλα είναι πανάκριβα. Ευτυχός άνοιξε Carefour Μαρινόπουλος και αρκετοί ντόπιοι κάθονται σε αναμένα κάρβουνα γιατί πουλάει φθηνότερα.
   Η ανευθυνότητα τους ήταν τα βράδια. Δεν υπήρχε υπάλληλος στη ρεσεψιόν και τα κλειδιά από τα δωμάτια των ενοίκων τα άφηναν πάνω  στον πάγκο σε κοινή θέα και ο καθένας μπορούσε να πάρει το κλειδί του δωματίου μας και να κλέψει με την ησυχία του.
   Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες. Δείτε και πόσο χρεώνουν τα δωμάτια. (Διπλό κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση αυτών).



 

 
 
 
    Η Σκόπελος είναι πανέμορφο νησί. Καταπράσινο και γραφικό. Πηγαίνοντας στον Πάνορμο για μπάνιο είδαμε καμμένες πλαγιές, προφανώς ενθύμια από κάποια πυρκαγιά στο παρελθόν. Τα νερά της πεντακάθαρα. Επισκεφτήκαμε το λαογραφικό μουσείο και η έκθεση που βρίσκεται εκεί μετράει δύο χρόνια. Περπατήσαμε στα σοκάκια και ανεβήκαμε τις σκάλες (μιλάμε για πολύ σκάλα). Εντύπωση μου έκανε καθώς περπατούσα στα σοκάκια και στο λιμάνι του νησιού ότι δεν άκουγα ελληνικά αλλά αλβανικά. Παντού! Η Σκόπελος είναι γνωστή ως το νησί της Mamma Mia, λόγω του γνωστού μιούζικαλ που γυρίστηκε εκεί πέρα με τραγούδια των ABBA. Επίσης θα το αποκαλούσα νησί της κρέπας γιατί οι κάτοικοι της έχουν μια εμμονή με τις κρέπες καθώς θα το αποκαλούσα επίσης ως το νησί της γάτας. Μιλάμε για πολύ γάτα. Σε όλο το νησί ζήτημα να είδα τέσσερις με πέντε σκύλους αλλά από γάτες άλλο τίποτα. Λάτρεψα την αρχιτεκτονική των σπιτιών η οποία είναι ένα πάντρεμα Πηλιορείτικης, Μακεδονικής και νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής. Πολλά σπίτια έχουν και πινελιές αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής με μπλε πόρτες και πατζούρια και λευκούς τοίχους. Όλα θα ήταν τέλεια αλλά...
   ...Αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας κάνει τα πάντα για να αφήσει στους επισκέπτες του νησιού άσχημες εντυπώσεις. Η επισκεψιμότητα του νησιού ανέβηκε μετά το Mamma Mia! αλλά αυτό δεν ξέρω αν είναι θετικό. Έμαθα από ντόπιους ότι το καλοκαίρι έγινε χαμός από τουρίστες. Εγώ όπου και να πήγα συνάντησα την απροθυμία και τη βαριεστημάρα. Δεν ξέρω αν χόρτασαν οι ντόπιοι λεφτά αλλά και σε χαμηλή σεζόν πρέπει να κρατάνε τα προσχήματα. Στα περισσότερα μαγαζιά που καθήσαμε στο λιμάνι οι πολυθρόνες και τα τραπέζια ήταν βρώμικα γεμάτα στάμπες και οι εργαζόμενοι δεν έκαναν τίποτα. Όλα πανάκριβα. Πήγα να γοράσω πέντε φέτες κασέρι από ένα μπακάλικο και όταν πήγα στο ξενοδοχείο είδα ότι ήταν μουχλιασμένες. Σε ένα άλλο super market παντού υπήρχε σκόνη, τα ψυγεία χαλασμένα και έσταζαν παντού νερά, μια απαίσια μυρωδιά, ο ιδιοκτήτης βρωμούσε ούζο και τα νύχια του είχε να τα κόψει τουλάχιστο δυο μήνες και ήταν κατάμαυρα. Σιχάθηκα τόσο πολύ που για να μην καρφωθώ αγόρασα μόνο ένα κουτάκι πορτοκαλάδα και έφυγα. Πήγα στο διπλανό. Μια από τα ίδια και εκεί. Για τέσσερα μήλα και τρία ροδάκινα μας χρέωσε εφτά ευρώ. Το υγειονομικό αν πάει για έλεγχο έχει να κάνει πολύ δουλειά στο νησί.Οι ταβέρνες πανάκριβες. Δυο άτομα τρώγοντας τα απαραίτητα και τα πιο φθηνά θα πληρώσουν το λιγότερο σαράντα ευρώ. Αν αυτό είναι η low season πως είναι η high;
   Στο νησί αυτές τις μέρες που βρεθήκαμε δεν είχε πολλούς τουρίστες. Το πολύ διακόσια άτομα. Παντού άκουγα παράπονα για τις τιμές, την ανύπαρκτη καθαριότητα και ότι κάθε μέρα οι ντόπιοι μαγαζάτορες τους έλεγαν ότι κλείνουν τα μαγαζιά τους. Αυτό πολλοί ξένοι το πήραν ας πούμε ως απειλή και τους άγχωσε. Να προλάβουν να ψωνίσουν σουβενίρ και να βγούνε έξω γιατί την επόμενη υπήρχε η πιθανότητα να είναι τα πάντα κλειστά. Πολλά μαγαζιά δεν παρείχαν ούτε το 10% αυτών που έλεγαν οι κατάλογοι με αποτέλεσμα η δυσαρέσκεια των τουριστών να μεγαλώνει.
   Ένα θετικό είναι ότι επισκεύτηκα ένα βιβλιοπωλείο και ανακάλυψα ότι είχε πραγματικά καλές τιμές. Αγόρασα τρία βιλία που έκαναν εξήντα ευρώ. Ρώτησα αν μπορούσα να έχω μια μικρή έκπτωση γιατί τα ψιλά μου συμπήρωναν πενήντα εφτά ευρώ και ο ιδιοκτήτης με αποστόμωσε λέγοντας: "Έκπτωση στη Σκόπελο ποτέ".Δεν το κατάλαβα αυτό. Τι είναι εδώ; Το πιάτσα πιασέκωλο;
   Στο λιμάνι είδαμε δυο καραβάκια που κάνουν κρουαζιέρες και είπαμε να πάμε. Πήραμε τηλέφωνο για να κλείσουμε θέση όπως και πολλοί άλλοι και άκουσα ότι σταμάτησαν. Και τα δύο. Δεν καταλαβαίνω το γιατί εφόσον κόσμος υπήρχε και ήθελε να κάνει αυτές τις κρουαζιέρες. Μάλλον κάποιοι θα χόρτασαν λεφτά. Ας έπαιρναν από το λιμάνι τα διαφημιστικά πλακάτ για να μην τσιτώνουν τον κόσμο. Τόσο δύσκολο είναι;
   Δε μπορούνε να συνεννοηθούνε οι ντόποιοι επαγγελματίες για το ποιος θα είναι ανοιχτός και ποιος κλειστός; Θέλαμε να πάμε να δούμε το αρχοντικό του Βρακατσά και ήταν κλειστό. Με λίγα λόγια δεν υπήρχε τίποτα να κάνουμε. Τότε άρχισα να αναπολλώ τις Σέρρες. Συζήτησα με τουρίστες από το εξωτερικό ότι είχαν κλείσει δωμάτια για δυο εβδομάδες και το μετάνιωσαν. Σίγουρα η έλλειψη επαγγελματισμού θα βλάψει το νησί. Εκτός των άλλων υπάρχουν και οι ασυνείδητοι που πετάνε σκουπίδια στη θάλασσα στο λιμάνι.
   Για να μη λέτε ότι έχω να πω μόνο αρνητικά δείτε και τις παρακάτω φωτογραφίες. (Διπλό κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση αυτών).


 





 
 
 
 



 



 
   Την περασμένη Πέμπτη πήγαμε εκδρομή στη Σκιάθο. Πιο μικρό νησί, περισσότεροι κάτοικοι (τρεις φορές περισσότεροι μόνιμοι κάτοικοι από τη Σκόπελο), καταπράσινο με περισσότερες επιλογές (υπάρχει κινέζικο εστιατόριο και ινδικό), πιο προσεγμένο και λιγότερες σκάλες. Από μια ντόπια που έχει μπουγατσατζίδικο μάθαμε ότι και εκεί το αλβανικό παρόν μετράει το 50% του συνολικού μόνιμου πληθυσμού του νησιού. Ανεβήκαμε στο Mπούρτζι και θαυμάσαμε τη θέα, επισκευτήκαμε τις Κουκουναριές όπου η παραλία εκεί είναι το κάτι άλλο. Μελανό σημείο ένα ανώμαλος που κατουρούσε και αυνανιζόταν δημοσίως. Προσωπικό μου highlight είναι η επίσκεψη που κάναμε στο σπίτι ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του κόσμου, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη το οποίο λειτουργεί ως μουσείο. Έργα του συγγραφέα έχουν μεταφραστεί σε τριάντα τρεις γλώσσες. Αξιοπερίεργο είναι ότι η είσοδος στο σπίτι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κοστίζει μόλις €1,5 το άτομο ενώ στο λαογραφικό μουσείο στη Σκόπελο η είσοδος κατά άτομο είναι €3.
   Περιμένοντας το λεοφωρείο για να πάμε στις Κουκουναριές σιχτιρίσαμε γιατί ο οδηγός ήθελε να κάνει το τσιγαράκι του και να πιει το καφεδάκι του με αποτέλεσμα να ξεκινήσουμε είκοσι λεπτά αργότερα. Ωστόσο η διαδρομή μας αποζημίωσε όπως και ο προορισμός μας. Αμμουδερή παραλία. κρυστάλινα νερά, και ακριβώς πίσω από την παραλία ένα καταπληκτικό δάσος. Δυστυχώς δεν κάτσαμε πολύ για να το απολαύσουμε γιατί έπρεπε να γυρίσουμε στην πόλη. Τέσσερις το απόγευμα αναχωρούσαμε για τη Σκόπελο.
   Φτάσαμε στην πόλη και πήγαμε να φάμε. Τελικά μας έφαγαν. Μια καβουροσαλάτα, μια αγγουροντομάτα, μια φέτα, μια μερίδα πατάτες, μια κόκα κόλα και μια ρετσίνα Κουρτάκη 500 ml μας βγήκαν €22.20. Ρωτάω το σερβιτόρο γιατί και μου λέει ότι η ρετσίνα μόνο κάνει έξι ευρώ. Λέω: "ΤΙ;" Συνεχίζει και μου λέει το αμίμητο ότι τώρα είναι καλά γιατί έπεσαν οι τιμές ενώ λίγες μέρες πιο μπροστά η ρετσίνα Κουρτάκη 500ml κόστιζε εννιά ευρώ. Δεν ήξερα τι να πω. Ζητάμε τον κατάλογο να δούμε πόσο έχει τη ρετσίνα και δε βλέπω πουθενά. Το μόνο που είδα ήταν χύμα λευκό κρασί 750ml που κόστιζε έξι ευρώ. Του λέω τη διαφορά ποσότητας και άρχισε να τραυλίζει και ακολουθεί ο παρακάτω διάλοδος: "Σε όλη τη Σκιάθο έτσι είναι οι τιμές". "Δικαιολογία είναι αυτό; Η Σκιάθος είναι άλλη χώρα;". "Εγώ δεν ξέρω τίποτα, μόνο δουλεύω εδώ". "Αν σου φέρω την αστυνομία...". " Εγώ μόνο δουλεύω εδώ δεν ξέρω τίποτα, να πάω να πω την αφεντικίνα μου". Πήγε και μου είπε ότι έγινε λάθος και ο λογαριασμός μας ήταν λάθος και μας αφαίρεσαν ένα ευρώ. Κλέφτες κανονικοί. Αν δε μας πίεζε ο χρόνος για να πάρουμε το Speedcat και να επιστρέψουμε στη Σκόπελο θα κουβαλούσα την αστυνομία. Άφησα είκοσι ευρώ και του είπα ότι πολλά τους είναι. Τσιμουδιά δεν έβγαλε.
   Δεν περιμένω οι τιμές να είναι ίδιες με τις Σέρρες ή κάποια άλλη επαρχιακή πόλη. Καταλαβαίνω ότι είναι τουριστική περιοχή αλλά αυτό δε δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την αισχροκέρδεια. Απ' ότι ξέρω επίσης το κουβέρ έχει καταργηθεί. Γιατί στα νησιά συνεχίζουν και το χρεώνουν; Όταν σταματήσουν οι τουρίστες να πηγαίνουν στα νησιά να μην κλαίγονται στα τηλεοπτικά παράθυρα για το μαρασμό που θα υποστούνε. Το ξερό τους το κεφάλι θα φταίει και κανένας άλλος. Οι αρπαχτές δεν έχουν καλά και μακροχρόνια αποτελέσματα. Γιατί αυτό που κάνουν μόνο αρπαχτή μπορεί να θεωρηθεί. Να βγάλουν σε τρεις με τέσσερις μήνες χρήματα για όλο το χρόνο. Φυσικά φταίει και το κράτος που δεν τους ελέγχει.
   Προσωπικά θα το σκεφτώ πάρα πολύ να ξαναπάω σ' αυτά τα νησιά έστω και για διήμερο. Τα μεταφορικά είναι ακριβά και αν προσθέσω και αυτά που μου κλέψανε (γιατί έτσι νιώθω) βγαίνει ένα σεβαστό ποσό με το οποίο μπορούσα άνετα να πάω για ένα τετραήμερο ή πενθήμερο στην Πράγα ή στη Βουδαπέστη.
   Παρακάτω έχω βάλει φωτογραφίες από τη Σκιάθο. (Διπλό κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση αυτών).





 
 












buzz it!