ΚΛΕΙΣΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ STAGE

Χαιρετώ τους συblogίτες, τις συblogίτισσες και μη. Άλλη μια ωραία άνεργη μέρα και σήμερα η οποία καταναλώθηκε μοιράζοντας βιογραφικά, με επισκέψεις στα Κ.Ε.Π. και στον Ο.Α.Ε.Δ. Φυσικά τα αποτελέσματα είναι αρνητικά αλλά παρηγοριέμαι με τη σκέψη ότι υπάρχουν χιλιάδες σαν εμένα σ' αυτή τη μπανανία... εχμ, συγνώμη... τη χώρα ήθελα να πω. Τι έλεγα; Α, ναι! Υπάρχουν, λοιπόν, χιλιάδες μπανανιοπαθείς, δηλαδή άνεργοι. Τώρα όμως παρατηρούμε την εμφάνιση μιας νέας δυναμικής ομάδας ανέργων που προτάσουν τα στήθη τους για να βρούνε το δίκιο τους. Είναι οι STAGERS. Συμφωνώ και επαυξάνω ότι είναι η νέα γενιά ανέργων αλλά έχουν δίκιο; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τι είναι τα stage; Τα stage είναι, ή μάλλον ήταν, ο καρκίνος στο χώρο της εργασίας. Ήταν μαθησιακά προγράμματα με τα οποία όσοι είχαν βύσμα καταδέχονταν να δουλεύουν για κάποιους μήνες σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες χωρίς ένσημο, χωρίς ασφάλεια, με μισθούς πείνας οι οποίοι πολλές φορές αργούσαν να καταβληθούνε στους δικαιούχους και φυσικά έβγαζαν όλη τη δουλειά εφόσον οι μόνιμοι στις δημόσιες υπηρεσίες βρήκαν κορόιδα να φορτώσουν τη δουλειά τους και αυτοί κωλοβαρούσαν ολημερίς. Όλη αυτή την εκμετάλλευση οι stagers τη δέχονταν αδιαμαρτύρητα. Γιατί; Επειδή κάποιος μπάρμπας τους έταξε μετά από μερικές ανανεώσεις των συμβάσεων τους μονιμότητα κανονική. Οι stagers το έχαψαν και δεν κατάλαβαν ότι αυτό ήταν άλλο ένα ψέμα για ψηφοθηρία. Τώρα βγαίνουν στα Μ.Μ.Ε. και στους δρόμους με τη συμπαράσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και απαιτούνε να διοριστούνε ως μόνιμοι. ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ; ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;
Όταν υπέγραφαν τις συμβάσεις ήξεραν ότι ήταν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με λίγα λεφτά και χωρίς ένσημα και ασφάλεια.
Όταν τους έχωναν κανονικά οι μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου δεν έβγαζαν κιχ γιατί έλπιζαν να γίνουν μόνιμοι όχι αξιοκρατικά.
Γιατί να απαιτούνε μοριοδότηση με τις συμβάσεις τους; Όσοι δουλέψαμε στον ιδιωτικό τομέα η εργασία μας ήταν λιγότερο παραγωγική από τη δική τους ή μήπως κατώτερη; Στο κάτω - κάτω τα stage ήταν μαθησιακά προγράμματα. Νομίζω; Αν ισχύσει η μοριοδότηση τους τότε οι υπόλοιποι είμαστε β΄διαλογής υποψήφιοι για δουλειά.
Γιατί εγώ να έχω πάρει ρεπό τον περασμένο Μάρτιο και να χάσω το μεροκάματο για να δώσω εξετάσεις στο τεστ δεξιοτήτων του Α.Σ.Ε.Π.; Ξέρετε ότι από όσους κάναμε αίτηση για να λάβουμε μέρος σε αυτό το τεστ παρεβρέθηκαν οι μισοί; Γιατί άραγε; Μήπως αυτή η μερίδα ήταν stagers και τους είχαν τάξει μονιμότητα οπότε είχαν δέσει το γάιδαρο τους;
Γνωρίζω άτομα που ήταν σε stage, με βύσμα εννοείται, οι οποίοι ούτε υπολογιστές ξέρουν, ούτε καμιά ξένη γλώσσα, ούτε άλλα προσόντα έχουν. Αν γίνουν μόνιμοι με μόνο κριτήριο τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα stage δε θα είναι άδικο για 'μένα και χιλιάδες άλλους που προσπαθούμε να μαζέψουμε μόρια, να ψάχνουμε προκηρύξεις και να πηγαίνουμε με το σταυρό στο χέρι εφόσον δεν έχουμε μπάρμπα να μας βολέψει; Αν διοριστούνε οι stagers τότε εγώ και οι άνεργοι που βρίσκονται στην ίδια μοίρα με 'μένα είμαστε χαμένοι. Πότε θα ξαναβγούνε προκηρύξεις; Τα χρόνια περνάνε και θα μας βάλουν στο ράφι των αχρήστων επειδή θα είμαστε προχωρημένης ηλικίας. Και στην τελική δεν είναι δίκαιο καθόλου.
Αναλογιστείτε πόσοι άχρηστοι είναι ήδη μόνιμοι στο δημόσιο εξ' αιτίας της έλλειψης αξιοκρατίας. Όλοι μας έχουμε πολλές άσχημες εμπειρίες από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και από κακούς υπαλλήλους. Πόσοι από αυτούς τους υπαλλήλους αξίζουν να βρίσκονται εκεί που είναι; Αν γίνουν οι stagers μόνιμοι αυτό το πρόβλημα θα διογκωθεί. Κακά τα ψέμματα αλλά πολλοί stagers κατάφεραν να έχουν συμβάσεις γιατί είχαν βύσμα και όχι επειδή αξίζουν.
Να μην ξεχνάμε ότι με την αποδοχή των προγραμμάτων stage από χιλιάδες άτομα μεγάλωνε και συντηρούνταν η μαύρη τρύπα στον τομέα της εργασίας. Οπότε είναι συνυπαίτιοι για αυτά που τραβάμε όλοι οι άνεργοι.
Εγώ που δεν μπήκα ποτέ σε stage ή δεν είμουν συμβασιούχος τι να πω; Είμαι 35 χρονών, άνεργος και από τότε που μπήκα στην αγορά εργασίας δουλεύω εποχιακός στον ιδιωτικό τομέα. Εγώ τι να πω όπως και τόσοι άλλοι ομοιοπαθούντες; Ευκαιρία είναι να δούνε οι stagers την αγωνία που έχω μοιράζοντας κάθε μέρα βιογραφικά όχι μόνο στην περιοχή που μένω αλλά και στους γύρω νομούς. Σκέφτομαι να πάω να μάθω και άλλες ξένες γλώσσες και να πάρω κανένα πτυχίο για να αποκτήσω περισσότερα μόρια καθώς επίσης κάνω κάθε χρόνο αίτηση στο ανοιχτό πανεπιστήμιο. Μαλάκας είμαι δηλαδή; Τώρα θα δούνε τι εστί βερίκοκο! Αυτοί έστω για κάποιο χρονικό διάστημα επειδή είχαν βύσμα ψιλοβολεύονταν και ήλπιζαν. Εγώ δεν είχα ούτε αυτή την ψεύτικη ελπίδα.
Ξέρω ότι σε πολλούς δε θα αρέσουν αυτά που έγραψα αλλά πραγματικά σας λέω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου: στ' αρχίδια μου! Άι σιχτίρ! Βαρέθηκα όλους αυτούς που το παίζουν αγωνιστές και κοιτάζουν να βολευτούνε από την πίσω πόρτα.
Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον post από τον Anticapitalista στο Paokland.