Πόσο ξεφτίλας μπορεί να είναι ένας πολιτικός; Όσο δεν πάει. Όταν κάποιος βάζει υποψηφιότητα για να γίνει βουλευτής το μόνο που κάνει είναι να βγάζει λόγους, φυλλάδια και διαφημίσεις που λένε ότι θέλει να δουλέψει για το καλό του τόπου. Όταν καταφέρει να πάρει τη θέση στην αρχή είναι συνεπαρμένος, μετά καβαλάει το καλάμι, κατόπιν μπλέκει σε σκάνδαλα και στο τέλος όταν αποκαλυφθεί προκειμένου να σώσει το τομάρι του καταφεύγει σε όλα τα αθέμιτα μέσα. Γνωριμίες, κατάχρηση εξουσίας και ότι συνεπάγεται αυτό.
Έτσι και ο Ρουσόπουλος δεν ξέφυγε από αυτή τη γραμμή. Μετά την παραίτηση του κατέφυγε σε μήνυση κατά του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA. Καθόλου ανδρίκιο θα έλεγα. Γιατί ο πολιτικάντης είναι καλυμμένος από τη βουλευτική ασυλία. Εκ του ασφαλούς λοιπόν κινείται όπως θέλει και ζητάει και χρηματική αποζημίωση. Δε χόρτασε ακόμα, θέλει κι άλλα.
Εγώ δεν καταλαβαίνω το ρόλο της βουλευτικής ασυλίας. Το μόνο που εξυπηρετεί είναι να κάνουν οι πολιτικοί ανενόχλητοι τα σκάνδαλα τους, να παίρνουν τις μείζες τους και να κάνουν κατάχρηση εξουσίας. Αν γίνει άρση της βουλευτικής ασυλίας πιστεύω (προσωπική μου άποψη βέβαια) ότι δε θα έχουμε τόση σαπίλα στο πολιτικό μας σύστημα.
Να μου το θυμηθείτε. Απ' όλη αυτήν την υπόθεση του Βαλτοκλεβίου δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς και τα φράγκα και οι βίλες θα μείνουν σ' αυτούς που άπλωσαν το χέρι στη μαρμίτα. Κάτι σαν τα ομόλογα και τόσα άλλα σκάνδαλα που ξεχάστηκαν με τον χρόνο.
Αλήθεια, ο γιος του ταχυδρόμου στις επόμενες εκλογές αν είναι πάλι υποψήφιος τι πίπες... ε συγνώμη... λόγους θα απευθύνει προς τους υποψήφιους ψηφοφόρους - γίδια; Τι επιχειρήματα θα προβάλλει για να τον αναδείξουν και πάλι βουλευτή; Ευθιξία ή κοινώς τσίπα δεν υπάρχει. Για να διασφαλίσει το προσωπικό του κέρδος στράφηκε ακόμη και στο συνάφι του τους δημοσιογράφους. Ο άνθρωπος δεν υπολογίζει τίποτα. Εν ολίγοις είναι αρπάχτρας μεγάλου βεληνεκούς.
Άι σιχτίρ!!!
