Αν και έλληνας είμαι από το εξωτερικό. Γεννήθηκα στη Σουηδία. Τώρα μένω στην Ελλάδα. Θα μου πείτε ότι δε σας νοιάζει και καλά κάνετε. Απλά ψάχνω τρόπο να κάνω ένα πρόλογο για κάποιους άλλους έλληνες οι οποίοι είναι ουκ ολίγοι. Μιλάω για τους ομογενείς που βρίσκονται σε όλα τα σημεία του πλανήτη.
Πάρα πολλοί ομογενείς επισκέφτονται την Ελλάδα κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Υπάρχουν πολλοί που την ελληνικότητα τους τη θυμίζει μόνο το αλλοιωμένο επίθετο τους. Είναι πολλοί που με το πέρασμα των χρόνων και των γενεών δε νιώθουν έλληνες ούτε στο ελάχιστο (προσωπικά δεν το βρίσκω κακό αλλά φυσικό επακόλουθο). Υπάρχουν και πολλοί όμως που μπορεί να μην έχουν στενή επαφή με την Ελλάδα αλλά είναι πιο έλληνες και από τους κατοίκους αυτής της χώρας.
Είναι πάρα πολλοί που πρόκοψαν στο εξωτερικό και πλούτισαν και προσφέρουν στην Ελλάδα με όποιο τρόπο μπορούνε. Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη πλευρά στην οποία ανήκουν ομογενείς που όχι μόνο δεν τους καίγεται καρφάκι αλλά έχουν κάνει και κακό στη χώρα.
Οι ομογενείς πολλές φορές αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα ως ξένοι και στις χώρες που ζούνε ως έλληνες. Πολλές φορές, κυρίως το καλοκαίρι, όταν έρχονται ομογενείς για τουρισμό γδέρνονται στην κυριολεξία από τα ξενοδοχεία που διαμένουν, κάποιους οδηγούς ταξί, από εστιατόρια και άλλους ντόπιους με αποτέλεσμα να έχουνε τις χειρότερες εντυπώσεις. Γιατί; Επειδή αρκετοί ντόπιοι τους βλέπουνε σαν δίποδα εκατοστάευρα.
Πολλές φορές η ομογένεια δεν έχει την υποστήριξη της πολιτείας ούτε για τα απαραίτητα, π.χ. σχολικά βιβλία. Θα μου πεις ότι εδώ ο ντόπιος δεν έχει την υποστήριξη της πολιτείας τους ξένους θα κοιτάμε τώρα; Και όμως. Δεν είναι ξένοι.
Να μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι έλληνες ζούνε εκτός Ελλάδας και καλό θα ήτανε να έχουν στενότερες σχέσεις με την πατρίδα. Μια αρχή είναι να μην τους αντιμετωπίζουμε μόνο σαν τουρίστες και σαν ξένους.
