Εδώ και δυο μέρες έχω σιχαθεί τα κροκοδείλια δάκρυα, τα δήθεν τάχα μου συναισθήματα πόνου, λύπης και στεναχώριας και την εμπορευματοποίηση του θανάτου από τα κανάλια. Μιλάω για τον τραγικό θάνατο του γνωστού ηθοποιού που όλοι έτρεξαν σαν τις ύαινες να καπηλευτούν με το να βγαίνουν στα κανάλια και να λένε το κοντό τους και το μακρύ τους με μοναδικό σκοπό να αυτοδιαφημιστούνε.
Όλες οι εκπομπές, πρωινές, μεσημεριανές, τα δελτία ειδήσεων κυνηγάνε την τηλεθέαση και τις διαφημίσεις με αφιερώματα και δήθεν πληροφορίες της τελευταίας στιγμής. Αν και έφυγε από το μάταιο τούτο κόσμο ο άνθρωπος αυτοί δεν τον αφήνουνε στην ησυχία του.
Άλλοι ασχολούνται με την προσωπική του ζωή. Ότι και να έκανε ο άνθρωπος ήταν δικιά του υπόθεση. ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΡΕ ΖΩΑ! Δε σέβονται ούτε τους οικείους του ούτε τίποτα. Αποστολή στη Δράμα στο σπίτι του έστειλαν τα κανάλια και την ώρα που τον έκλαιγαν οι δικοί του, κάθε πέντε λεπτά έβγαιναν κάτι δημοσιογράφοι του κώλου που ήταν εκεί απεσταλμένοι για να πούνε το απόλυτο τίποτα ως πληροφορία της τελευταίας στιγμής.
Βέβαια αυτοί το θάνατο κάποιου γνωστού και δημοσίου πρσώπου τον βλέπουνε σα λαβράκι. Αν πάθαινε το ίδιο κάποιος μη διάσημος μια δυο αναφορές να γινόταν το πολύ μέσα σε ένα τριήμερο. Μετά το θέμα θα πήγαινε στα αζήτητα.
Το μεγάλο γέλιο είναι όταν βλέπεις όλους αυτούς να παίρνουν δραματικό ύφος. Ούτε σε αρχαία τραγωδία να έπαιζαν. Λένε βαρύγδουπες κουβέντες με πομπώδες ύφος και η μαλακία δεν έχει όριο. ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ!
Ο άνθρωπος πέθανε και δε γυρίζει πίσω. Λίγο σεβασμός δε βλάπτει. Ας αναπαυθεί η ψυχή του... αν την αφήσουν κάποιοι...
