Συνήθως κάθε Σεπτέμβρη λέμε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Και δεν είναι ψέματα. Τα πρωινάδικα στην τηλεόραση ξεκινάνε, αρχίζουν τα σχολεία, οι απεργίες, τα σκάνδαλα και γενικώς ο έλληνας οργανώνεται για να βυθιστεί στον καναπέ του και να επιδοθεί στο ζάπινγκ.
Παλιότερα λέγαμε ότι ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας του τρύγου,του κρασιού, του σταφυλιού. Όλα αυτά έχουν γίνει δοξασίες που κλειδώθηκαν στο χρονοντούλαπο. Μόνο στα νηπιαγωγία και στα δημοτικά σχολεία αναφέρονται σαν παραμυθάκια. Στον σύγχρονο Σεπτέμβρη τρυγούμε σκάνδαλα, κλεψιές, μείζες, κοροϊδία και από το μπατάκι που βγαίνει (γιατί δεν είναι κρασί) δε μεθούμε αλλά μαστουρώνουμε.
Αλήθεια, θα μάθουμε ποτέ τι μίζες έπεσαν και τι σκάνδαλα έγιναν το καλοκαίρι; Αυτή η περίοδος είναι ότι πρέπει για απατεωνιές και κομπίνες. Όλοι ταξιδεύουν πραγματικά ή νοερά σε κάποια παραλία και δεν τους ενδιαφέρει και τόσο η πολιτική κατάσταση στη χώρα. Το καλοκαίρι εμπνέει σταρχιδισμό μεγατόνων. Το μόνο πολιτικό θέμα που μας άγγιξε είναι η προεκλογική περίοδος στις Η.Π.Α.
Άλλος ένας Σεπτέμβρης μπήκε λοιπόν και άλλη μια περίοδος του θέατρου του παραλόγου ξεκινάει και καλούμαστε όλοι να τη ζήσουμε, να συμμετάσχουμε σ' αυτή θέλοντας και μη. Ήδη ένας πρόλογος έχει γίνει με την καταγγελία ενός κόμματος για νοθεία στη βουλή. Ξεκινήσαμε γερά δηλαδή.
Σειρά έχει η Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Να δούμε τι θα μας ανακοινώσουνε και από εκεί. Πάντως τα μέτρα που παίρνονται για την ασφάλεια όχι της έκθεσης αλλά των πολιτικών προσώπων είναι δρακόντεια.
Και φέτος τα πρωτεύοντα θέματα θα περάσουν στα ψιλά γράμματα, είτε λόγω αδιαφορίας είτε λόγω σκοπιμοτήτων, και τα δευτερεύοντα θα πρωταγωνιστήσουν.
Καλή αρχή λοιπόν. Και φέτος θα φάμε καλά!
