Σήμερα στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συναντήσει ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου που ζούνε και δουλεύουν εδώ. Πολλές φορές τους προδίδει η προφορά τους και τα σπαστά ελληνικά. Μερικές φορές ο τρόπος που λέγονται κάποια πράγματα από αυτούς τους ανθρώπους προκαλεί γέλιο. Καλοπροαίρετο γέλιο. Αυτό το ζω στο πετσί μου επειδή η καλή μου δεν είναι ελληνίδα.
Υπάρχουν φορές που μπερδεύεται και λέει άλλα ενώ εννοεί άλλα. Για παράδειγμα όταν αντί για καρυδόπιτα λέει κουραδόπιτα. Φανταστείτε να ειπωθεί κάτι τέτοιο σε εστιατόριο ή σε ζαχαροπλαστείο. Η αμηχανία μου θα είναι εμφανέστατη αλλά από την άλλη τα σπαστά ελληνικά έχουν και μια γοητεία. Μια άλλη φορά αντί να πει "έχετε κόλλα" είπε "έχετε κώλο;" και ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι ξένοι είναι όταν λένε αντί για καλώδιο κωλόδιο. Βέβαια τα σαρδάμ και η παραννόηση δεν τελειώνουν εδώ. Αλλά δεν πρόκειται να τα γράψω όλα λόγω στενότητας χρόνου.
Σίγουρα η ελληνική γλώσσα είναι από τις δυσκολότερες του κόσμου αν όχι η δυσκολότερη. Ο φίλος μου ο Lee που είναι από το Λονδίνο ζει στην Ελλάδα πάνω από δέκα χρόνια αλλά η προφορά παραμένει και τα λαθάκια δίνουν και παίρνουν.
Πολλές φορές τα σπαστά ελληνικά λειτουργούνε προς όφελος αυτών που τα μιλούν κάνοντας τους τελευταίους αρεστούς και αποδεκτούς. Τρανταχτό παράδειγμα η Καλομοίρα που όλοι τη θεωρούνε χαριτωμένη εξ' αιτίας του τρόπου που μιλάει. Όλοι θυμούνται όταν έλεγε μαρίδια αντί για μαρίδα. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα από τα highlights της.
Μια βόλτα σε ένα παζάρι αν κάνει κάποιος θα ακούει σε κάθε δεύτερο βήμα του σπαστά ελληνικά είτε από πωλητές είτε από πελάτες.
Για να φτάσουμε στο δια ταύτα, υπάρχουν κάποιοι που δυστυχώς φοράνε ακόμη παρωπίδες και δε λένε να καταλάβουνε ότι η Ελλάδα είναι πολυπολιτισμική και όσο περνάνε τα χρόνια θα γίνεται ολοένα και περισσότερο.
Από αυτήν την πολυπολιτισμικότητα θα επηρεαστούνε πολλοί τομείς και μέσα σ' αυτούς είναι και η ελληνική γλώσσα. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό.
