Πριν από λίγο στις ειδήσεις (δε θυμάμαι σε ποιο κανάλι) είπαν, για άλλη μια φορά, ότι θα η βουλή θα περάσει νομοσχέδιο για την απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους από το 2010 καθώς επίσης σε καφετέριες, bars, clubs κ.ο.κ. Βλέπετε η κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα είναι ικανή να κάνει έργα που δεν απαιτούνε χρήματα. Η όλη υπόθεση είναι μια απαγόρευση και τίποτε άλλο. Για άλλα σοβαρά προβλήματα όπως τα επιτόκια χέζονται πάνω τους να ψηφίσουν νομοσχέδιο υπέρ του πολίτη.
Αυτό δεν είναι ρατσιστικό; Σέβομαι τους μη καπνιστές και έχουνε χίλια δίκια όταν το κάθε φουγάρο φυσάει πάνω τους τον καπνό του αλλά δε θα ήταν καλύτερο και οι καπνιστές να έχουνε το δικό τους χώρο; Για παράδειγμα στη Σουηδία οι καπνιστές με τους μη καπνιστές χωρίζονται από μια τζαμαρία στις καφετέριες. Απλή λύση, φθηνότατη και πάνω απ' όλα βολεύει τους πάντες.
Είμαι καπνιστής εδώ και μια εικοσαετία. Το ξεκίνησα για μαγκιά και όχι επειδή παρασύρθηκα από τις κακές παρέες. Να πω και την αλήθεια; Μ' αρέσει το κάπνισμα. Είναι μια απόλαυση για 'μένα και είναι δικαίωμα μου να το βλέπω έτσι. Ναι είναι κακό για την υγεία, ναι είναι κακό για την τσέπη αλλά αν έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα να σεβόμαστε και την απόφαση των καπνιστών η οποία είναι εντελώς προσωπική. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει κάτι από κάποιον άλλον όταν αυτό είναι προσωπική υπόθεση.
Πέρυσι βρέθηκα στη Λιθουανία όπου το κάπνισμα απαγορεύτηκε παντού προ τριετίας αν δεν κάνω λάθος. Πήγα σε ένα μαγαζί που είχε metal συναυλία. Ωραία μπάντα, η ντόπια μαύρη μπύρα είναι άλλο πράγμα και καθώς πάω να τριτώσω το καλό μ' ένα τσιγαράκι έρχεται η σερβιτόρα να μου πει ότι πρέπει να βγω έξω αν θέλω να καπνίσω. Πήγα έξω όντως. Εκείνη τη βραδιά πήγα αρκετές φορές για τσιγάρο έξω. Κάπνιζα ούτε το μισό και ξαναέμπαινα για να ακούσω και μουσική. Το αποτέλεσμα; Ξενέρωσα. Αν και είχα σκοπό να πάω και σε άλλα live δεν πήγα γι' αυτόν το λόγο. Το ίδιο βράδυ πήγαμε στην παλιά πόλη της πρωτεύουσας (Vilnius) σε παραδοσιακό μαγαζί για φαγητό. Τα πάντα τέλεια. Η μπάντα με την παραδοσιακή μουσική, η διακόσμηση, το φαγητό, η ατμόσφαιρα, οι τιμές, το service, αλλά... στην εξώπορτα υπήρχε και ένα πλήθος καπνιστών γιατί μέσα απαγορεύεται. Το φαγητό μου βγήκε από τη μύτη. Εφόσον τέντωσα από το φαγητό λογικό ήταν να θέλω να κάνω και ένα τσιγαράκι. Έκανα, δε λέω. Έξω και όρθιος. Δεύτερο σπάσιμο. Εννοείται ότι όσο έμεινα σ' αυτή τη χώρα έτρωγα μόνο σε μαγαζιά που είχαν τραπεζάκια έξω.
Η παραπάνω ιστορία είναι ένα παράδειγμα ότι από το νομοσχέδιο θα ζημιωθούνε και οι επαγγελματίες. Και θα ζημιωθούνε αρκετά γιατί είμαστε θεριακλήδες στην Ελλάδα.
Στο κάτω - κάτω και οι καπνιστές δεν πληρώνουν φόρους; Με την αγορά ενός πακέτου τσιγάρων το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων είναι φόρος. Πάει στο κράτος δηλαδή. Εφόσον πληρώνουμε και εμείς οι καπνιστές το γαμοκράτος γιατί να μην προβλέπονται και δημόσιοι χώροι καπνιστών; Να γίνουν και μαγαζιά που να είναι μόνο για καπνιστές.
Η δικαιολογία για την εφαρμογή του νόμου είναι ότι πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ναι καλά! Μας πείσατε. Και την κατάργηση του εκτελωνισμού των αυτοκινήτων που αγοράζονται από το εξωτερικό διατάζει η Ε.Ε. αλλά εκεί δε λέει να συμμορφωθεί το κράτος. Γιατί; Γιατί το παραδάκι είναι τρελλό. Και για άλλα πόσα είναι που πιέζει η Ε.Ε. αλλά δε γίνεται τίποτα.
Το λοιπόν συνοψίζοντας η γνώμη μου είναι η εξής: Δημιουργία χώρων για καπνιστές όσο και για μη καπνιστές (δικαιότατο και δημοκρατικότατο). Δε γουστάρω να με αποστειρώνουν με το έτσι θέλω.
Επειδή ασχολήθηκα και στο παρελθόν με το συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν να αφήνουν σχόλια όχι απλοί μη καπνιστές αλλά πορωμένοι αντικαπνιστές που θέλουν να εξαφανίσουν τα τσιγάρα από τα χείλη των καπνιστών ακόμα και όταν οι τελευταίοι δεν ενοχλούνε τους πρώτους. Σ' αυτούς θέλω να πω να διαβάσουνε το post δις για να καταλάβουν τι λέω και να μην αφήνουν τις πίπες τους σε μορφή σχολίων. Γιατί αν το πάρουμε εγωιστικά τότε η πλειοψηφία, που είναι οι καπνιστές στην Ελλάδα, νικάει. Γκέγκε;
