Δεν υπάρχει μέρα που να μη γίνει κάτι και να μη μου τη δώσει στα νεύρα. Μη βιαστείτε να με αποκαλέσετε γκρινιάρη.
Πρωί - πρωί με την αυγούλα πήγα στο Ι.Κ.Α. για κάτι εξετάσεις. Κόλαση να γίνεται. Σε ένα δωματιάκι τρία επί τρία είμασταν καμιά εικοσαριά άτομα και οι περισσότεροι ηλικιωμένοι. Μια καρέκλα δεν υπήρχε για να κάτσουν. Μια τύπισσα που έπερνε τα παραπεμπτικά την είδε αρχόντισσα εκεί μέσα και έδινε διαταγές με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο και αλίμονο σε κανένα γερόντι αν είχε απορία ή αν βαριάκουε. Κρατήθηκα και δεν έστησα καυγά (από τις ελλάχιστες φορές). Έδωσα αίμα και παραλίγο να ζητήσω συγνώμη που ενόχλησα τις κότες εκεί πέρα. Μόλις τέλειωσα αντί να κάτσω για πέντε λεπτά σε κάποιο παγκάκι έφυγα σχεδόν τροχαδόν από τη φούρκα μου.
Επόμενος σταθμός η Εργατική Εστία όπου έπρεπε να πάρω κάποια χαρτιά. Με το που μπαίνω μέσα στο ένα γραφείο βλέπω πέντε τύπισσες να κλωσσάνε (χαβαλές στην καθομιλουμένη) και σ' ένα άλλο γραφείο άλλες τρεις. Η καθεμιά στην κοσμάρα της. Μία έβαφε τα νύχια της, άλλη διάβαζε περιοδικό και η τρίτη αγνάντευε από το παράθυρο τα πέλαγα που δεν έχουμε. ΠΙΣΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ Σ' ΕΦΑΓΑ! Στην εργατική εστία το κωλοβάρεμα είναι η ρουτίνα. Απορώ γιατί τις μάζεψαν όλες εκεί εφόσον δεν υπάρχει δουλειά. Παλιότερα θυμάμαι την εργατική εστία τη δουλειά πολύ άνετα και χαλαρά την έβγαζαν δύο το πολύ τρία άτομα. Τώρα τόσος φόρτος εργασίας έπεσε ξαφνικά και είναι οχτώ μαζεμένες; Για τα δεδομένα των Σερρών αυτό είναι τουλάχιστον προκλητικό. Αλλά είπαμε... Αν έχεις μέσον δε μασάς... Κάτσε μαλάκα εσύ να δουλεύεις στην κατάψυξη στους -35 C και αν παίρνεις 700 ευρά με το ζόρι. Τουλάχιστον βρέθηκε μία από τις οχτώ που φιλοτιμήθηκε και άφησε τον καφέ της για να με εξυπηρετήσει. Οι υπόλοιπες έκαναν κόντρες για το ποια θα είναι πιο αναίσθητη. Τεσπα τέλειωσα από εκεί γρήγορα και παίρνω το δρόμο για το σπίτι.
Στο δρόμο είπα να πάω σ' ένα μπουγατσατζίδικο να φάω κάτι. Και τι βλέπω ρε παιδιά; Όποιος δε με πιστεύει να του δώσω τηλέφωνα από άλλα άτομα που ήταν παρόντες να του το πούνε και αυτοί. Έξω από το μπουγατσατζίδικο, στο πεζοδρόμιο από κάτω είχε μια διαρροή από νερό. Μη φανταστείτε τίποτα σπουδαίο. Ήρθαν τρία φορτηγά της ύδρευσης με έξι άτομα για να φτιάξουν αυτό που το πολύ να θέλει δύο άτομα. Έπρεπε να είσαστε από μια μεριά να τους δείτε. Οι δύο χαβαλέ και τσιγάρο, ο ένας καφεδάκι από το μπουγατσατζίδικο, άλλος διάβαζε τις εφημερίδες από το περίπτερο που βρίσκεται μπροστά στο μπουγατσατζίδικο, ο πέμπτος εξαφανισμένος και ο έκτος κρατούσε έναν κασμά και χτυπόντας μ' αυτόν το πεζοδρόμιο προσπαθούσε να βρει τη διαροή. Επιστημονική πατέντα ε; Συνοψίζω: Έξι άτομα, τρία φορτηγά και ένας κασμάς για μια δουλειά το πολύ τριών ωρών. Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας. ΕΛΕΟΣ! Και δεν ελέγχονται από κανένα.
Μετά απ' όλα αυτά σαλτάρεις ή δε σαλτάρεις κύριε πρόεδρε; Έφυγα κακήν κακώς για το σπίτι για να μη βλέπω άλλες τέτοιες ανωμαλίες και με πιάσει καμιά κρίση. Μου τέλειωσαν και τα προζάκ...
