Μέσα σε όλη την τρέλλα με τα σκάνδαλα, τα DVDs, τα συλλαλητήρια, τη Eurovision (λέμε και κανένα αστείο για να περνάει η ώρα), τα Σκόπια, το ασφαλιστικό, την ακρίβεια και όλα τα άλλα χίλια μύρια καλούδια που έχουμε στο κεφάλι μας έχουμε και άλλα προβλήματα, πιο προσωπικά.
Για παράδειγμα, η αρραβωνιαστικιά μου είναι στο ταμείο ανεργίας και εδώ και ένα χρόνο προσπαθεί να βρει μια δουλίτσα αλλά δε γίνεται τίποτα. Τη βλέπω κάθε μέρα ολοένα και πιο αγχωμένη και προβληματισμένη. Τον Ιούνιο λήγει και το ταμείο ανεργίας και τότε την πουτσίσαμε από πρώτο χέρι. Ο δικός μου μισθός μετά βίας μπορεί να φτάσει το αστρονομικό ποσό των 650 ευρωπουλακίων. Που να τα πρωτοκολλήσεις;
Τελικά τα πιο "μικρά" και προσωπικά προβλήματα που είναι πιο άμεσα για τον καθένα είναι αυτά που θα μας εξοντώσουν όχι μόνο οικονομικά αλλά ψυχολογικά και ηθικά (γιατί όλοι μας σκεφτόμαστε να κάνουμε μια κομπίνα για να σωθούμε από τη μαύρη τρύπα που θα μας ρουφήξει).
Και έχεις τον κάθε μαλάκα να σου τα πρήζει και να σου λέει ψήφισε τον τάδε και ψήφισε τον δείνα για να αλλάξει η ζωή σου και να δεις άσπρη μέρα. Αμ δε! Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλάκις. Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν που λέει και το γνωστό άσμα.
