Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Print this post

"ΑΥΡΙΟ ΠΙΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ"

Αύριο πιάνω δουλειά. Επιτέλους! Μη φανταστείτε τίποτα ιδιαίτερο. Σύμβαση στον ιδιωτικό τομέα. Τι σημαίνει αυτό για μια επαρχιακή πόλη όπου η ανεργεία χτυπάει κόκκινο (πάνω από 30%); Δεν ξέρω για πόσους μήνες θα εργάζομαι, δεν έχω δικαιώματα αλλά μόνο υποχρεώσεις, μισθός πείνας (620 - 700 ευρώ), θα ξεπατώνομαι στη δουλειά σε άθλιες συνθήκες λόγω του ότι δουλεύω μέσα σε κατάψυξη (αυτό σημαίνει -30 C), πρέπει να είμαι stand by ανά πάσα στιγμή, η οικογενειακή και συνεπώς η προσωπική μου ζωή μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Οι τριετίες κατά το νόμο μετράνε σύμφωνα με τα ένσημα που έχω στο Ι.Κ.Α. αλλά στην εταιρεία που δουλεύω οι τριετίες μετράνε σύμφωνα με τα ένσημα που έχω κολλήσει στην εταιρεία, οπότε για κάποιον που δουλεύει για κάποιους μήνες, εφόσον είναι συμβασιούχος, το να κλείσει τριετία είναι θέμα 4 ή 5 ή 6 χρόνων. Θα πρέπει να ανέχομαι τις ιδιοτροπίες του καθενός και αν τολμήσω να πω κάτι θα γυρίσουν και θα μου πούνε: "Αν σου αρέσει. Αν δε σου αρέσει ο δρόμος είναι ανοιχτός. Χιλιάδες παρακαλάνε για μια θέση". Θα μου πείτε πως τα ξέρω όλα αυτά; Απλά είναι η τέταρτη φορά που πάω για δουλειά εκεί. Θα μου πείτε πάλι γιατί ξαναπάω εκεί για δουλειά εφόσον είναι τόσο άσχημα; Απλά δεν υπάρχουν άλλες δουλειές. Και φυσικά δεν τολμάω να πω ποια εταιρεία είναι αυτή για τον απλούστατο λόγο του ότι θα ξαναμείνω άνεργος.
Το πιο θλιβερό απ' όλα είναι ότι το κράτος δεν ελέγχει όλους αυτούς τους εργοδότες και δεν τους πιέζει για να μη μεταφέρουν οι τελευταίοι τις εταιρείες τους σε καμιά γειτονική χώρα όπου το εργατικό δυναμικό είναι πάμφθηνο. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας στην Ελλάδα. Οπότε εγώ πρέπει να σκύψω ξανά το κεφάλι, να δουλεύω σα σκλάβος και το καλοκαίρι που η δουλειά βρίσκεται στα φόρτε της θα κάθομαι μόνο δύο Κυριακές το μήνα. Όσο για άδεια που δικαιούμαι; Ούτε λόγος να γίνεται. Θα την πάρω όποτε αυτοί θέλουν, άσχετα αν τη χρειάζομαι ή όχι. Με λίγα λόγια: ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!
Ας μη γελιόμαστε. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα, ειδικά στην επαρχία, απέχει έτη φωτός απ' αυτόν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και εννοείται προς το χειρότερο. Εσείς τι λέτε;

Υ.Γ.: Για παραλαβή των δώρων κάντε κλικ εδώ

buzz it!

3 σχόλια:

  1. Για σκέψου, μήπως τελικά φταίμε και εμείς με αυτούς που πάμε και ψηφίζουμε? Όσο για το θέμα της δουλειάς, είμαι από αυτούς που αντιδρούνε στους αγενείς και αυταρχικούς εργοδώτες, με συνέπεια φυσικά να χάνω την δουλειά μου (έχω αλλάξει πάνω από 60 δουλειές) σέβομαι όμως την προσωπικότητά μου και δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά.
    φιλικά ΚΩΣΤΑΣ get@in.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Κώστα μιλάς σωστά αλλά... Και εγώ παλιότερα αντιδρούσα πολύ και άλλαξα πολλές δουλειές. Στην επαρχία όμωςοι εργοδότες που είναι λίγοι και γνωρίζονται μεταξύ τους είναι εύκολο να σταμπάρουν έναν υπάλληλο τους και ν ατον περάσουν σε μία μαύρη λίστα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο τελευταίος να μη βρίσκει εργασία και να έχει και κακή φήμη όχι μόνο ως εργαζόμενος αλλά και ως άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκμεταλλευτείτε το Internet για δουλειά!!

    Τώρα που το Internet έχει εξαπλωθεί σημαντικά στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο αρπάξτε την ευκαιρία και επισκεφτείτε το www.yourhomework.gr για να μάθετε πως θα μπορέσετε να δουλεύετε από το σπίτι σας χωρίς αφεντικό, ορίζοντας εσείς το ωράριό σας και το εισόδημά σας μεγαλώνοντας τη δικιά σας επιχείρηση.Μην χάνετε χρόνο, μια επίσκεψη στη σελίδα μας μπορεί να σας αλλάξει τη ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;