ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΔΕΙΑ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Μη ξεχάσετε να αλλάξετε την ώρα. Ξεκίνησε η δύο εβδομάδων άδεια μου και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επεκταθεί σε πέντε εβδομάδες non stop λόγω των πολλών υπερωριών που έχω. Δε με χαλάει αλλά θάλλασα να πάω για μπάνιο δε μπορώ εκτός και αν πάω σε κανένα εξωτικό προορισμό (που δε θα πάω γιατί δεν παίζει cent). Με λίγα λόγια not going to the beach not staring at the bitch που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αν και στη διπλανή φωτογραφία έπρεπε να είμαι και εγώ, καθισμένος στην ξαπλώστρα και δίπλα ένα βαρέλι με πάγο και μέσα μπόλικα μπυρόνια. Επιφυλάσσομαι για το μέλλον.
Καλά μιλάμε θα πέσει η σούπερ ρέκλα. Θα κάνω το απόλυτο τίποτα, the big zero. Για κάποιες μέρες θα κάνω τη διαδρομή: κρεβάτι, ψυγείο, καναπές και τούμπαλιν. Θα ξαπλώσω και θα κοιμηθώ τόσο πολύ που θα βγάλω ρίζες. Μετά όταν στρώσουν τα κοκκαλάκια μου κάτι θα βρω να κάνω για να σκοτώσω το χρόνο μου.
Ένα πράγμα μου τη δίνει. Τα πρώτα πρωινά θα πετάγομαι από το κρεβάτι μέσα στα άγρια χαράματα γιατί έτσι έχω συνηθίσει λόγω δουλειάς και ο ύπνος που θα κάνω θα είναι σε επεισόδια.
Τεσπα! Να μη σας ζαλίζω άλλο Κυριακάτικα. Τα λέμε λίαν συντόμως.

UPDATE: Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και σε όλες τις εορτάζουσες.