...ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΜΕΙΝΑ ΑΝΕΡΓΟΣ...

Καλημέρα και καλό Σου-Κου σε όλους και σε όλες. Θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Την Τετάρτη επέστρεψα στην Ελλάδα το μεσημέρι από τη Λιθουανία και το απόγευμα πήρα τηλέφωνο στον προϊστάμενο μου για να ρωτήσω τι ώρα θα πάω για δουλειά την επόμενη μέρα και από την άλλη άκρη της γραμμής ακούω ότι τα πράγματα είναι άσχημα για 'μένα και ότι θέλουν να μου μιλήσουν εφόσον πρώτα αποφάσισαν να με απολύσουν για ένα λάθος που δεν έκανα εγώ αλλά κάποιος άλλος δύο μήνες πριν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Δύο μήνες πριν έγινε σε μια παραγγελία ένα λάθος και έφυγε μια παλέτα αχρέωτη. Την παραγγελία την ετοιμάσαμε πολλά άτομα μαζί. Εγώ δεν είχα τη δυνατότητα να χρεώσω γιατί πολλές παλέτες δεν είχαν barcodes, οπότε σημείωνα στο χαρτί της παραγγελίας τι μπήκε και τι όχι. Αυτό το χαρτί το πήγα, εφόσον τέλειωσε η ετοιμασία της παραγγελίας, στο λογιστή για να κάνει τις ανάλογες χρεώσεις μέσω υπολογιστή. Ο τρόμπας όμως δε χρέωσε μια παλέτα. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως τα επίπεδα μαλακίτιδας στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του να ήταν στα ύψη. Αποτέλεσμα; Στείλαμε τα προϊόντα και από εκεί πήραν τηλέφωνο στο big boss για να τον ενημερώσουνε για την ατασθαλία. Φυσικά ταπιροκρανιώθηκε! Έπεσαν φωνές και απειλές και μετά σιγή.
Λίγο πριν το δεκαπενταύγουστο ζήτησα μια εβδομάδα άδεια για οικογενειακούς λόγους οι οποίοι απαιτούσαν να φύγω εκτός Ελλάδας. Με την επιστροφή μου από ένα τηλεφώνημα που έκανα έμαθα τα καθέκαστα που ανέφερα στην αρχή αυτής της ανάρτησης, δηλαδή την απόλυση μου.
Την επόμενη μέρα, δηλαδή προχθές την Πέμπτη, πήγα στη δουλειά για να μιλήσουμε με τους προϊστάμμενους. Εκεί παίχτηκε το θέατρο του παραλόγου. Ευτυχώς που ανέτρεξα στο αρχείο και πήρα το συγκεκριμένο χαρτί της τότε παραγγελίας για να δούνε ότι αυτά που ετοίμασα με τους υπόλοιπους συναδέλφους ήταν σωστά δηλαδή δεν έκανα κανένα λάθος και ότι το λάθος ήταν του τρόμπα στον υπολογιστή. Αυτό δυστυχώς δεν ήταν αρκετό. Κατάλαβα ότι το έγκλημα ήταν οργανωμένο και ήθελαν να με σουτάρουν οπωσδήποτε. Το λόγο δεν τον ξέρω. Φανταστείτε ότι για σχεδόν μια ώρα μου μιλούσαν για λάθος προϊόν και μετά από παρέμβαση μου κατάλαβαν το λάθος και άρχισαν να μιλάνε για το σωστό προϊόν. Στη συζήτηση που έγινε άκουσα τα πιο τρελλά. Μου είπαν να μη στανοχωριέμαι και να δω την απόλυση μου ως μια πολύ καλή ευκαιρία για να εξελιχθώ και να γίνω καλύτερος. Δεν ήξερα ότι το να μένεις άνεργος είναι μια ευκαιρία ζωής! Μόνο όταν επέμεινα να μετρήσουμε μαζί το χαρτί της παραγγελίας και είδαν ότι είχα δίκιο άρχισαν να τα μασάνε και να μου λένε ότι θα προσπαθήσουν να μεταπείσουν το big boss να με ξαναπάρει στη δουλειά αν και το βλέπουν αρκετά δύσκολο. Μέσα στα μισόλογα τους άρχισαν να λένε ότι δε δείχνω ενδιαφέρον για τη δουλειά ενώ είμαι καλό χέρι και συνειδητοποιημένος. Φάσκουν και αντιφάσκουν δηλαδή. Δεν ξέρουν τι να πούνε και λένε μαλακίες. Πως γίνεται να μην έχω μαλώσει ποτέ με κανένα συνάδελφο, να μην παραπονιέμαι για τις άπειρες υπερωρίες και τις Κυριακές που δούλευα, να βοηθάω όλους τους καινούριους να μάθουν τη δουλειά, να είμαι πάντα συνεπής στα ωράρια μου και να μην αργώ ποτέ, να φέρνω σε πέρας οτιδήποτε μου έχει ανατεθεί και ταυτόχρονα να μη δείχνω ενδιαφέρον; Πήγαν να μου κολλήσουν τη ρετσινιά. Όταν τους ρώτησα γιατί θεωρούνε υπεύθυνο εμένα μόνο και όχι και όλους τους άλλους που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη παραγγελία μου είπαν ότι εγώ είμουν υπεύθυνος βάρδιας και ότι προσπαθώ να ρίξω τις ευθύνες στους άλλους. Το θέμα είναι ότι όντως δε δέχομαι το λάθος που πάνε να με φορτώσουν αλλά ούτε και να το φορτώσω σε κάποιον άλλον. Τον εαυτό μου προσπαθώ να προστατέψω. Δηλαδή ότι μαλακία και να έκανε οποιοσδήποτε άλλος πάλι εγώ θα την πλήρωνα τη νύφη κατά τα λεγόμενα τους. Αυτό είναι που με πείραξε περισσότερο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να με απολύσουν γιατί δε γουστάρουνε τη φάτσα μου ή οποιοδήποτε άλλο λόγο, αλλά να εφευρίσκουν τρόπο να μου κολλήσουν τη ρετσινιά δεν το ανέχομαι.
Βέβαια κουβέντα δεν έγινε ότι με άλλη ειδικότητα με έχουν δηλωμένο στο Ι.Κ.Α. και άλλη πραγματικά κάνω. Για να με πληρώνουν λιγότερο. Τις τριετίες που δε μου μετράνε και τις άδειες που δεν παίρνω; Μην μπερδεύεστε με το ταξίδι που έκανα. Ότι άδεια έπαιρνα από τη συγκεκριμένη εταιρία ήταν μαζέματα από υπερωρίες. Την κανονική άδεια έχω να την πάρω τρία χρόνια. Για τα στραβά τους δε βγάζουν κιχ! Για να μου χρυσώσουνε το χάπι μου είπαν ότι αν βρω άλλη δουλειά και επικοινωνήσουν μαζί τους θα πούνε τα κλύτερα λόγια για 'μένα. Κάτι μου λέει ότι αυτό ήταν σπόντα για να μην τους καταγγείλω στον επόπτη εργασίας και στο Ι.Κ.Α.
Έτσι είναι ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν γιατί ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου έρθει. Το χειρότερο; Δεν τους ελέγχει κανείς. Για άλλη μια φορά άνεργος λοιπόν. Το προσωπικό μου πιστεύω είναι ότι μόνο για τον τεμπέλη δεν υπάρχει δουλειά. Υγεία να έχουμε αλλά ένα λέω. Μην τύχει ποτέ και πέσουνε στην ανάγκη μου...