Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Print this post

ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ

Βαδίζουμε προς έναν καινούριο εργασιακό μεσαίωνα. Αυτό είναι γεγονός. Όλοι το γνωρίζουμε. Γιατί; Επειδή η χώρα έχει πάθει μια οικονομική κρισάρα την οποία την προκάλεσαν πολιτικοί και τα παρατρεχάμενα λαμόγια τους. Αντί να επιστρέψουν τα λεφτά, να τους κατασχέσουν τις βίλες, να μπλοκάρουν τραπεζικούς λογαριασμούς, βάλθηκαν να μας πείσουν σώνει και καλά ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι, άρα πρέπει να πληρώσουμε όλοι. Στην ουσία οι πολλοί που δε φταίμε θα πληρώσουμε τα γαμησιάτικα των λίγων (όχι και τόσο λίγων) ενώ αυτοί θα τη σκαπουλάρουνε για άλλη μια φορά με εικονικές ελεγκτικές επιτροπές του κώλου και θα χαίρονται τα φράγκα που σούφρωσαν.
Ο πατέρας μου δούλευε από δέκα χρονών παιδάκι. Η μάνα μου το ίδιο. Παντρεύτηκαν και ξενιτεύτηκαν για πολλά χρόνια και έκαναν αιματηρές οικονομίες για να προσφέρουν κάτι καλύτερο σ' εμένα και στην αδερφή μου. Παράπονο δεν έχω. Έκαναν καταπληκτική δουλειά και τους ευχαριστώ. Μπορεί να μην είχαν να μου δώσουν τα υλικά αγαθά αλλά μου έδωσαν βάσεις για να αντέχω στα δύσκολα. Ο πατέρας μου έφευγε τα ξημερώματα για δουλειά και γυρνούσε το βράδυ. Η μάνα μου από τα άγρια χαράματα μέχρι το απόγευμα. Ποιότητα ζωής; Μηδέν. Δούλευαν για πάνω από πενήντα χρόνια ο καθένας τους για να πάρουνε ψωροσυντάξεις των εξακοσίων και τετρακοσίων ευρώ. Πώς γίνεται αυτό με τόσα χρόνια δουλειάς; Μα οι εκμεταλλευτές πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα και ποτέ δεν υπήρξε ένας κρατικός μηχανισμός που να ελέγχει τον ιδιωτικό τομέα και κυρίως τους εργοδότες που συνεχίζουν να αλωνίζουν. Αν ρωτήσετε τους γονείς μου τι έχουνε καταλάβει από όλη τους τη ζωή μέχρι στιγμής δυο λέξεις θα σας πούνε: Κούραση και στέρηση.
Απορώ με τόση δουλειά που έριξαν πως γίνεται να είμαστε στον άσσο ενώ κάποιοι άλλοι που βλέπουμε στις τηλεοράσεις χωρίς να έχουνε εργαστεί ουσιαστικά είναι μέσα στη χλίδα. Τόσα λεφτά, τόσες βίλες, τόση χλιδή δε βγαίνουν με ένα μισθό. Όλοι τους είναι χωμένοι μέσα στα σκατά. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Αυτά έχω να πω για σήμερα. Με το σταυρό στο χέρι κανείς δεν κάνει τόσο μεγάλες περιουσίες. Εύχομαι καλή τύχη στην εθνική μας ομάδα για σήμερα το βράδυ και αν είναι να χάσουν δεν πειράζει. Αρκεί να χάσουν αξιοπροπως και να μη μας διασύρουν. Σας αφήνω γιατί πρέπει να κάνω και την εκπομπή στο ραδιόφωνο εφτά με εννιά. Σας περιμένω όλους στο hackaday 's web radio.

buzz it!

9 σχόλια:

  1. Ο δικός μου πατέρας δούλευε 36 χρόνια για να παίρνει σημερα κάπου 820 ευρω σύνταξη !
    Κι αυτο επειδη ενας ηλίθιος υπάλληλος του ΤΕΒΕ δεν του ειπε να αγοράσει τον στρατό του γιανα πάρει μεγαλύτερη σύνταξη μα και πάλι θα παιρνε 1020 € σιγά τα ωά. Μεροκαματιάρης απο τα 15 του.
    Οταν λοιπόν τονε ρωτούσα 'βρε πατέρα πώς ο Τάδε έκανε πολυκατοικία και εσυ όχι ;' ... μου απαντούσε κοιτώντας με απλά στα μάτια.
    Κατάλαβα οτι η απάντηση ηταν οτι έπρεπε μόνος μου να καταλάβω τι παίζεται.
    Και που το κατάλαβα τι έγινε ;
    Αμα δε μάθεις απο μικρός να εισαι λαμόγιο, δε γίνεσαι ποτέ, και μόνο τα εκπαιδευμένα λαμόγια κάνουν περιουσίες ενω τα κορόϊδα μια ζωή πληρώνουν.
    Εισα τυχερός να χεις άξιους γονείς, αυτο να λες, εγω αυτό λεω. Κι ας ειναι φτωχοί. Δεν εχουν κλέψει ουτε δεκάρα φιλε μου ολη τους τη ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενα απο τα ίδια είμαστε όλοι!Στερήσεις δουλειά και στο τέλος μια πενιχρή σύνταξη.
    Και είναι τόσο περήφανοι και εγωιστές που προτιμούν να τρών ψωμί και ελιά και να δίνουν χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους γιατί νιώθουν ότι προσφέρουν!
    Εμείς απορώ μ'αυτά τα δεδομένα πως θα'ναι το μέλλον μας χωρίς σύνταξη!
    Δεν ξέρω αν πρέπει να υπερηφανευόμαστε για την τιμιότητά μας ή να σιχτιρίζουμε την ηλιθιότητά μας!

    Υ.Γ Το φανταράκι μου σήμερα είχε επιθεώρηση απο Στρατηγό και του έταξε μετάθεση στην Κρήτη!
    Αυτό και αν είναι λαχείο!
    Τελικά άμα σε θέλει....

    Τα θαλασσινά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @tzonakos "Αμα δε μάθεις απο μικρός να εισαι λαμόγιο, δε γίνεσαι ποτέ" Μεγάλη κουβέντα είπες φίλτατε. Πάντως η συνείδηση μου είναι καθαρή γνωρίζοντας ότι οι γονείς μου είναι τίμιοι. Δύσκολοι καιροί για ρομαντισμούς αλλά ορισμένοι άνθρωποι έτσι νιώθουμε.
    @zoyzoy Το ρητορικό ερώτημα που παραθέτεις θα έπρεπε να είναι θέμα σε πανελλαδικές εξετάσεις στην έκθεση. Θα ήθελα να διαβάσω πάρα πολύ τις απόψεις των νέων απ' αυτού. Τώρα έφαγα φλασιά και μου έδωσες ιδέα για κάτι. Θα σου πω σύντομα... Όσο για το φανταράκι σου σου εύχομαι μετάθεση και στη Σύρο (αν και χλωμό)... Μεταξύ μας έπαιξε κανένα βύσμα; (χεχεχε θέλω να σε πριζώσω)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα,

    Είναι και οι γονείς σου, κι η γενιά μας πλέον πια, κομμάτια μιας εποχής που φάνταζε - για λίγο - ελπιδοφόρα, όχι τόσο για εμάς κι εκείνους, αλλά για τα παιδιά μας/τους.

    Ο πατέρας μου με εργασία 42 χρόνια στο Χημείο, πήρε μια σύνταξη - που με το ευρώ μεταφράσθηκε σε 800 ευρώ - την "χάρηκε" 5 χρόνια και μετά μας άφησε.....
    Η μητέρα μου έλαβε εκείνη μετά τη σύνταξη, αλλά στα 500 ευρώ τότε.

    Η δική μου σύνταξη θα είναι κάτι ανάλογο, μετά από 40 και κάτι χρόνια που θα εργάζομαι, αν την πάρω.....

    Του γιου μου θα είναι ποια;
    Που δουλεύει, σπουδάζει, και ένσημο ΜΗΔΕΝ.

    Έζησαν/ζούμε/ θα ζήσουν σε διαφορετικές εποχές.
    Με έναν κοινό παρανομαστή - την ανέχεια... δυστυχώς δεν έχω άλλη λέξη για να το περιγράψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Βάσσια Γεια σου Βάσσια. Δύσκολα τα πράγματα και όσο περν άει ο καιρός δυσκολεύουν περισσότερο. Κανείς δεν μπορεί να πει τι θα γίνει μετά από δέκα και είκοσι χρόνια. Απλά μπορούμε να ελπίζουμε. Η μεγάλη αλήθεια πάντως είναι ότι οι τωρινές γενιές έχουν το πιο αβέβαιο μέλλον ever.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλοι στα ίδια με μια σημαντική διαφορά.

    Οι γονείς μας πήραν και μια σύνταξη,

    Εμείς αν προλάβουμε να ζήσουμε μέχρι την ηλικία τους, θα πάρουμε τα @@ μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Πολίτης της Μπανανίας Εγώ τα πήρα ήδη, εσύ γιατί άργησες να τα πάρεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βασικά τα έχω πάρει ήδη σε μέγεθος κοντέινερ και δεν μου αρέσει καθόλου.

    Να απολαμβάναμε και το πήδημα καλά θα ήταν, αλλά ούτε αυτό το περιθώριο δεν μας δίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Πολίτης της Μπανανίας Αυτό είναι το πήδημα δίχως σάλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;