ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΕΞΩ ΑΠ' ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Η παρούσα ανάρτηση δε θα είναι σε ευγενικό ύφος όπως οι προηγούμενες. Θέλω να τα χώσω γερά σε ορισμένους που το παίζουν προοδευτικοί, ανοιχτόμυαλοι, δημοκράτες και λοιπές πίπες εις τον κύβο.
Μετά τη δημοσίευση της προηγούμενης ανάρτησης δέχτηκα ορισμένα emails από κάποιους ηλίθιους χοντρομαλάκες. Ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του και της πούτσας το χαβά.
To the point λοιπόν. Προς αυτούς που απαιτούνε να κατεβάσω τη φωτογραφία που απεικονίζεται στην προηγούμενη ανάρτηση (παραλλαγμένο σήμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) στο facebook και το ιστολόγιο μου η απάντηση μου είναι: μη φάτε θα σφάξω ελικόπτερο. Η εικόνα δεν πρόκειται να κατέβει και όσο πιο πολύ σας ενοχλεί τόσο περισσότερο το διασκεδάζω. Αν δε θέλετε να τη βλέπετε απλά μπορείτε να πάτε στα γαμίδια και μη σώσετε να ξαναπατήσετε εδώ πέρα. Άι σιχτίρ!
Να απευθυνθώ τώρα και στην άλλη μερίδα που δε συμφωνεί με την ανάρτηση. Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω γιατί. Δεν είπα ότι είμαι κατά των διαδηλώσεων, απλά είπα να μην πηγαίνουμε στα γκαβά σαν πρόβατα. Να ξέρουμε τι ζητάμε. Γκέγκε ηλίθιοι που ψάχνεστε για ιντερνετικούς καβγάδες; Τον πούλο και 'σεις!
Και τώρα φίλες και φίλοι θα περάσουμε σε μια άκρως υποκειμενική ανάλυση των γεγονότων των τελευταίων ημερών. Με λύπη μου βλέπω τις συγκεντρώσεις στις πλατείες να μετατρέπονται σε πανηγύρια πρώτης τάξεως με σουβλάκια, καλαμπόκια, μπύρες, εσπρέσο, πάγκους με σημαίες κ.α. Σε λίγο κουβαλήστε μαλί της γριάς και τραπέζια για να βάλετε πάνω φιδίσια κορμιά να λικνίζονται. Έλεος ρε παιδιά! Επειδή είμαι πολύ μακριά από την Αθήνα αλλά μου μεταφέρουν γνωστοί μου και φίλοι που μένουν στην πρωτεύουσα και κατεβαίνουν στο Σύνταγμα ότι οι συγκεντρώσεις στις πλατείες θα γίνουν must του καλοκαιριού και κάλλιστα μπορούνε να γίνουν και τουριστική ατραξιόν.
Αρκετά κομματόσκυλα πάνε για ψηφοθηρία και αριστερές οργανώσεις βρήκαν τρόπο να δείξουν ότι έχουνε λαό. Αν ισχύουν αυτά τότε είμαστε όλοι ανεξαιρέτως για τον πούτσο.
Άντε να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην προηγούμενη μου ανάρτηση μίλησα για τον πιθηκισμό που μας διεκατέχει (link έβαλα στην αρχή της ανάρτησης). Τι εννοώ; Γιατί ξαφνικά ξεσηκωθήκαμε και βγαίνουμε στις πλατείες; Γιατί υποτίθεται ότι μας την είπαν οι Ισπανοί. Μεγάλη μαλακία. Αν δηλαδή δε μας την έλεγαν ακόμα θα κοιμόμασταν όρθιοι. Ποιά είναι η επόμενη αντίδραση μας; Να τους μπούμε στο μάτι. Ας μαζευτούμε εκατομύρια αρκεί να φέρουμε καπάκι στους Ισπανούς. Όχι γιατί έχουμε να διεκδικήσουμε πράγματα αλλά για να φανούμε πιο μάγκες. Δε λέω ότι όλοι ασπάζονται την παραπάνω θεωρία αλλά η πλειοψηφία σίγουρα.
Τί άλλο να κάνουμε που δεν έκαναν αυτοί; Να κουβαλήσουμε τα κατσαρολικά από τα σπίτια μας. Λυπάμε φίλτατοι αλλά σας πρόλαβαν οι Αργεντινοί και σ' αυτό πριν μερικά χρόνια. Από γραφικότητα καλά πάμε. Οι πρωτοτυπίες μας έχουν τελειώσει.
Για να δούμε πόσο δημοκράτες είναι αρκετοί από τους παρευρισκόμενους στις πλατείες. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι δημοκρατικό να ακούγονται ακόμα και οι πιο ακραίες θέσεις, είτε αριστερές είτε δεξιές είτε διαγώνιες. Το αν θα κάτσει κάποιος να ακούσει τις ακραίες ιδέες είναι επιλογή. Το αν θα τις υιοθετήσει κάποιος αυτό είναι άλλο θέμα και φυσικά δικαίωμα του καθενός. Σίγουρα όμως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φιμώσει κάποιον. Βέβαια όλοι αυτοί που πρωτοστατούνε υπέρ τις ελευθερίας τις έκφρασης, υπέρ της ισότητας, υπέρ της ανεξιθρησκείας, υπέρ της δημοκρατίας είναι οι μεγαλύτεροι φασίστες του κερατά. Γιατί; Επειδή δε δέχονται διαφορετική άποψη από τη δική τους. Όποιος δε συμφωνεί μαζί τους είναι φασίστας και πρέπει να φιμωθεί. Αμφιβάλλω αν οι περισσότεροι που χρησιμοποιούνε τη λέξη φασίστας ξέρουν τι σημαίνει αυτή η λέξη. Απλά έμαθαν να τη λένε ως αντίδραση σε οτιδήποτε δεν τους αρέσει σαν γνήσια πιθήκια που είναι χωρίς να έχουν επιχειρήματα και κριτική ικανότητα να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. Η εύκολη λύση λοιπόν όταν κάποιος σε στριμώχνει είναι να τον αποκαλείς φασίστα ακόμα και αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όποιος τολμήσει να μιλήσει για λαθρομετανάστες είναι ρατσιστής. Όποιος είναι χριστιανός είναι λαμόγιο, κλέφτης και απατεώνας ενώ όποιος είναι μουσουλμάνος είναι κακομοίρης και καταπιεσμένος. Όποιος είναι εβραίος είναι σιωνιστής και τσιγγούνης, ενώ όποιος είναι βουδιστής ζει αιώνια σε μια νιρβάνα.
Αυτοί οι προοδευτικοί μισάνθρωποι που κρίνουν πάντα τα πάντα με δυο μέτρα και δυο σταθμά και πάντα υποστηρίζουν μόνο ότι τους συμφέρει και όχι ότι είναι δίκαιο βρίσκονται μέσα στις συγκεντρώσεις και έχουν άποψη για όλα. Είναι όπως κάποιους ζωόφιλους οι οποίοι από την πολλή αγάπη που δίνουν στα ζώα σταματάνε να δίνουν αγάπη στους ανθρώπους και γίνονται μισάνθρωποι. Έτσι και αυτοί οι άνετοι δημοκράτες συμπαθούνε μόνο μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, αυτούς που συμφωνούνε μαζί τους. Οι υπόλοιποι; Αξίζουν να είναι μισητοί ακόμα και χωρίς λόγο.
Πολλοί είναι εκείνοι που δε βγαίνουν στις συγκεντρώσεις εκ πεποιθήσεως. Αυτό πιστεύουν, αυτή είναι η γνώμη τους, αυτό κάνουν. Πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή η στάση τους και όχι να τρώνε το γιούχα του αιώνα. Γιατί; Επειδή είναι δημοκρατικό. Μήπως εμείς που βγαίνουμε στους δρόμους είμαστε σίγουροι ότι δε μας πρίζωσαν με έντεχνα μέσα κάποιοι άλλοι και δε συμπεριφερόμαστε για άλλη μια φορά σαν πιόνια;
Λυπάμαι κύριοι αλλά αυτό που πρεσβεύετε δεν είναι δημοκρατία. Είναι επιλεκτικότητα. Κουνήστε την κεφάλα σας μπας και συνέλθετε. Δημοκρατία είναι να σέβομαι την άποψη του άλλου ακόμα και αν δε συμφωνώ μαζί του, να πιστεύει ο καθένας όπου θέλει και αν θέλει χωρίς να τον κατακρίνω. Γκέγκε;
Για να περάσουμε και στα της πόλης μου. Εδώ στο Σερραίικο υπάρχει μια σταθερότητα. Οι μαζεμένοι στην πλατεία θα είναι από 30 έως 50 άτομα. Καλά μιλάμε εδώ πέρα είναι το βασίλειο της αφασίας. Πήγα στην πρώτη συγκέντρωση (link για να καταλάβετε). Πήγα και την Κυριακή. Στο μικρόφωνο του τηλεβόα αριστεροί. Χωρίς σημαίες αλλά με χαρτόνια κατακόκκινα με αριστερίστικες κωρώνες. Πέτυχα άτομα που αρπάζουν από δέκα μεριές αβάδιστα και αβασάνιστα. Στην επαρχία λίγο πολύ όλοι γνωριζόμαστε και όλα μαθαίνονται. Είδα βυσματίες που επιβιώνουν μόνο χάρη στις γνωριμίες τους. Με βύσμα έβγαλαν το στρατό, με βύσμα μπήκαν στο δημόσιο αν και είναι βόδια και αμόρφωτοι. Συγνώμη αυτοί ήρθαν να διαδηλώσουν για τι πράγμα; Που δε θα μπορούνε μελλοντικά να βυσματώσουν με την ίδια ευκολία; Είδα χαραμοφάηδες που η τύχη τους χαμογέλασε πολλές φορές και αυτοί τη χέσανε με το παραπάνω και για τη σημερινή κατάντια τους φταίνε όλοι πλην τους ίδιους. Είδα άτομα που πήγαν να το παίξουν ηγέτες της "επανάστασης", ό,τι πιο σιχαμερό υπάρχει δηλαδή εξουσιολάγνους. Είδα άτομα που πήγαν να κάνουν χαβαλέ και έψαχναν να βρούνε καμιά γκομενίτσα. Με τέτοια μυαλά θα πετύχουν οι διαμαρτυρίες; Αρχίδια!
Κακά τα ψέμματα αλλά αυτές οι διαδηλώσεις έχουν και τα ψεγάδια τους. Αναγκαίο κακό και δεν γίνεται αλλιώς. Δε γίνεται να καταδεχτώ εγώ ο κατ' εξακολούθηση άνεργος και να συμπορευτώ με τον βυσματία αν ο τελευταίος δεν αλλάξει νοοτροπία και μυαλά. Είναι αδύνατον. Και η ηλιθιότητα έχει τα όρια της. Δε γίνεται ο κάθε βυσματίας να το παίζει τώρα αγωνιστής γιατί οι συγκεντρώσεις στις πλατείες είναι της μόδας ενώ ξέρω ότι όποιες δυσκολίες συναντά τις αποφεύγει με μέσον.
Καλές οι διαμαρτυρίες και οι συγκεντρώσεις αλλά για να πετύχουν πρέπει να υπάρχει συνοχή και ενότητα. Αυτό για να επιτευχθεί, πρέπει όλοι μας να κάνουμε αυτοκριτική και όσοι έχουν ευκολίες και βύσματα πρέπει να κάνουν την υπέρβαση και να τα αποκηρύξουν. Δε γίνεται και το σκύλο ολόκληρο και την πίτα χορτάτη (λάθος το έγραψα αλλά βαριέμαι να το διορθώσω και πιστεύω ότι καταλάβατε τι θέλω να πω).
Είναι στη φύση μου να αντιμετωπίσω τα πάντα με σκεπτικισμό και να τα φιλτράρω δύο και τρεις φορές. Δε μπορώ να δεχτώ ότι ο Θοδωράκης με τις σπίθες του και τις κωλοφωτιές του καταλαβαίνει τις αγωνίες μου, την ανεργία μου, την αφραγκία μου, την ανησυχία μου, την ατυχία μου. Σαν καλιτέχνης είναι κορυφαίος αλλά σαν πρώην πολιτικός δε με πείθει. Εξόριστος στο Παρίσι επί χούντας. Και γαμώ τις εξορίες, όπως ο Μακάριος της Κύπρου στις Σεϋχέλες. Μπορεί να μ' εξορίσει κάποιος στη Χαβάη; Μετά βουλευτής του Κ.Κ.Ε., μετά της Ν.Δ. Ό,τι να 'ναι δηλαδή.
Διαβάζω τις τελευταίες μέρες αρκετά σχόλια σε ιστολόγια, στο facebook, στο Youtube και πολλοί είναι εκείνοι που βρίζουν τους bloggers και τους χρήστες του διαδυκτίου γενικότερα ως επαναστάτες του καναπέ. Μα ρε βόδια αυτές οι κινητοποιήσεις μέσω internet δεν πραγματοποιήθηκαν; Το τελευταίο προπύργιο της ελευθερίας του λόγου είναι τα blogs και το διαδύκτιο αλλά απ' ότι φαίνεται όχι για πολύ ακόμα. Τι θέλετε δηλαδή; Να μη γράφουμε τίποτα; Να αυτοφιμωθούμε; Πώς κρίνετε κάποιον χωρίς να τον γνωρίζετε; Πώς είστε σε θέση να ξέρετε αν είναι ενεργός πολίτης ή όχι; Αν το blogging ήταν χάσιμο χρόνου δε θα κωλοκαίγονταν όλα τα παραδοσιακά Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο. Πόσες αλήθειες έχουν βγει μέσα από το διαδύκτιο; Αυτό δε μετράει; Δε λέω ότι είναι καλό να κάθεται κάποιος πίσω από ένα pc. Τo αντίθετο. Πρέπει να τα συνδιάζει. και να λέει τη γνώμη του και να βγαίνει στους δρόμους. Αναλογιστείτε ρε πανηλίθιοι ότι κάποιοι "επαναστάτες του καναπέ" έχουν πραγματικά να πούνε και να προτείνουν κάτι χρήσιμο. Γιατί να πάνε χαμένες ίσως κάποιες πιθανές λύσεις σε κάποια προβλήματα μας; Γιατί να αυτοφιμωθούμε; Πριν πείτε τη μαλακία σας καθήστε και σκεφτείτε τι θα πείτε. Όλοι θέλετε να το παίξετε ανώτεροι και πιο αγωνιστές από κάποιους άλλους. Νομίζετε ότι θα πάρετε παράσημο. Βλαμμένοι!
Να επαναλάβω κάτι που είπα και στην προηγούμενη μου ανάρτηση για να μη βρεθούνε πάλι κάποιοι ηλίθιοι και μου γεμίζουν το mailbox με μηνύματα του κώλου. Είμαι υπέρ των διαδηλώσεων αλλά όχι ως πρόβατο σε κοπάδι. Όχι επειδή μου το λένε οι άλλοι αλλά γιατί το θέλω εγώ και επιμένω... Ας κρατήσουμε μια πισινή: Να μην ενθουσιαζόμαστε τόσο εύκολα. Ο σκεπτικισμός μερικές φορές δεν είναι κακός. Και κάτι ακόμα: Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, δεν είμαι αντιεξουσιαστής, δεν είμαι αναρχικός, δεν είμαι φασίστας, ούτε νεοναζί. Ένας απλός άνεργος έλληνας πολίτης είμαι. Απλά έχω αηδιάσει με τα ανούσια καραγκιοζιλίκια που κάνουμε οι έλληνες πιο πολύ για το θεαθήναι παρά για την ουσία.

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ

Οι καιροί είναι πονηροί και δύσκολοι. Καλό θα είναι να ελέγχουμε λιγάκι τον αυθορμητισμό μας και να φιλτράρουμε τα πάντα δύο και τρεις φορές και να μην τα καταπίνουμε σαν αμάσητη τροφή.
Ο λόγος που γράφω τα παραπάνω σχετίζεται με το κίνημα των αγανακτισμένων. Δεν είμαι κατά αλλά κάποια πράγματα με προβληματίζουν. Για παράδειγμα η τόσο μεγάλη υπερπροβολή απ' όλα τα Μ.Μ.Ε. χωρίς καμία προσπάθεια εκ μέρους τους να αποσιωπήσουν το γεγονός ή έστω να το υποβαθμίσουν όπως είναι η πάγια τακτική τους και όπως έκαναν παλιότερα σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Κάτι ακόμα που με προβληματίζει είναι ότι ξεσηκωθήκαμε επειδή μας το είπαν εμμέσως οι Ισπανοί αν και απ' ότι φαίνεται δεν υπήρξε ποτέ σύνθημα για τον ελληνικό ύπνο. Αυτό το έγραψε και η ελευθεροτυπία και το διάβασα σε αρκετά ελληνικά και ξένα blogs και websites. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η σελίδα των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα φτιάχτηκε από έναν δεκαοχτάχρονο μόνο... Δεν ξέρω γιατί αλλά κάτι δεν μου κολλάει σ' αυτήν την υπόθεση.
Φοβάμαι αυτές οι συγκεντρώσεις να μην αποδειχτούνε φτιαχτή φούσκα για να ξεθυμάνει ο κόσμος και μετά τα λαμόγια κάνουν το δικό και πάλι άφοβα, αβίαστα και αβασάνιστα.
Θέλω να βγαίνουμε στους δρόμους όχι γιατί μας το είπαν οι Ισπανοί ή οποιοσδήποτε άλλος λαός αλλά γιατί το θέλουμε εμείς και γιατί καταλάβαμε γιατί πρέπει να βγούμε στους δρόμους και τις πλατείες.
Θεωρώ ότι καλό θα ήταν να έχουμε μια κατασταλαγμένη κοινή άποψη για το τι θέλουμε και για το τι απαιτούμε όπως αλλαγή του συντάγματος και του εκλογικού νόμου. Το να βγαίνουμε απλά στους δρόμους χωρίς απαιτήσεις δε λέει και πολλά. Να είμαστε σκεπτόμενοι διαδηλωτές.
Πρέπει να είμαστε κατά της κοπαδοποίησης. Είπαμε... ζούμε σε πονηρούς και ύποπτους καιρούς. Ας κρατήσουμε και μια πισινή.
Πρέπει να σταματήσουμε να πιπιλάμε την καραμέλα: "Πρώτα οι νέοι". Όλοι πρέπει να βγούμε στους δρόμους ανεξαρτήτου ηλικίας. Όλοι ζούμε σε αυτόν τον τόπο και όλοι υποφέρουμε (εκτός μιας μειοψηφίας).
Χθες στις Σέρρες άτομα του ΠΑΜΕ πήγαν να κάνουν δική τους, την αποτυχημένη για δεύτερη φορά, συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας με την ανάρτηση ενός πανό. Με λίγα λόγια κάποιοι και όχι λίγοι δε θέλουν να κατέβουν στις συγκεντρώσεις ως ακομμάτιστοι και άχρωμοι.
Διάβασα στο facebook σε κάποιες σελίδες αγανακτισμένων πόλεων κάποια σχόλια όπου κάποιοι αποκαλούσαν ως φασίστες κάποιους που είχαν πάρει μαζί τους στις συγκεντρώσεις την ελληνική σημαία. Από πότε η ελληνική σημαία είναι σύμβολο του φασισμού; Αυτό ποτέ μου δε μπόρεσα να το καταλάβω. Σε όλες τις άλλες χώρες οι πολίτες που κρατάνε τις σημαίες της χώρας τους στα γήπεδα, σε συναυλίες, σε διαδηλώσεις και αλλού είναι φασίστες; Δε νομίζω! Πολλοί φτάσανε στο σημείο να λένε αβίαστα λέξεις που δεν ξέρουν καν τι σημαίνουν. Απλά τις έχουν μάθει ως απάντηση ή αντίδραση σε κάποια λεγόμενα. Αυτό και αν είναι λυπηρό γιατί αποδεικνύει το τεράστιο μέγεθος πιθηκισμού που υπάρχει σ' αυτή τη χώρα και έχει καταντήσει να είναι μάστιγα. Κριτική ικανότητα μηδέν!
Ανάρτησα σε κάποιες σελίδες κάποιες χιουμοριστικές φωτογραφίες που έχω κάνει στο παρελθόν. Μία από αυτές ήταν και η παρακάτω:
Βρέθηκε ένα άτομο που μου έκανε αναφορά και με ένα μήνυμα απαιτούσε να κατεβάσω τη φωτογραφία γιατί λέει ότι είναι φασιστική και ότι προσβάλλω τους πακιστανούς και τους μουσουλμάνους. Φυσικά η φωτογραφία δεν κατέβηκε και ούτε πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Απλά κάποιοι που το παίζουν δημοκράτες και πιστεύουν στην ισότητα και στην ελευθερία έκφρασης απαιτούνε να φιμώσουν οτιδήποτε δεν τους αρέσει ή διαφωνούνε μαζί του. Αλήθεια πόσο παραπάνω υποκριτές μπορούν να γίνουν; Σαφέστατα εδώ έπρεπε να εφαρμοστεί ο Μωσαϊκός νόμος (οφθαλμός αντί οφθαλμού) και τον έκανα και εγώ αναφορά στο facebook. Όποιος θέλει να κράξει τον γελοίο μπορεί να τον βρει αν πληκτρολογήσει στο facebook Vasilis Mdrns.
Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά για να μην παρεξηγηθώ γιατί αρκετοί θα θέλουν να διαστρεβλώσουν τα λεγόμενα μου. Είμαι υπέρ των διαδηλώσεων αλλά όχι ως πρόβατο σε κοπάδι. Όχι επειδή μου το λένε οι άλλοι αλλά γιατί το θέλω εγώ και επιμένω... Ας κρατήσουμε μια πισινή: Να μην ενθουσιαζόμαστε τόσο εύκολα. Ο σκεπτικισμός μερικές φορές δεν είναι κακός.

ΗΣΥΧΙΑ... ΟΙ ΣΕΡΡΑΙΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ

Σήμερα είναι η μέρα των αγανακτισμένων ελλήνων σε όλη την Ελλάδα. Σε όλη; Μπα! Εδώ στις Σέρρες όλα τα προβλήματα μας είναι λυμένα. Ή εγώ ζω σε μια εικονική πραγματικότητα, σε μια ουτοπία ή όλα πάνε καλά ή η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της πόλης και κατ' επέκτασην του νομού κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Δημιουργήθηκαν δύο σελίδες στο facebook για συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της πόλης, στην πλατεία Ελευθερίας (τραγική ειρωνία η ονομασία αυτή αν αναλογιστούμε τη σκλαβιά στην οποία ζούμε εδώ και χρόνια). Συνολικά δήλωσαν συμμετοχή γύρω στα 400 άτομα. Πόσοι βρεθήκαμε εκεί; Πενήντα με εξήντα. Τα περιστέρια της πλατείας εννοείται ότι ήταν πολύ περισσότερα. Τρεις με τέσσερις κάμερες από τοπικά τηλεοπτικά κανάλια ήρθαν να καταγράψουν και ν' αποθανατίσουν την "αγανάκτιση" των Σερραίων. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν ότι ο κόσμος δεν το ήξερε γιατί το facebbok και τα κινητά πήραν φωτιά αλλά...
Που να κουνήσεις τον Σερραίο όταν παίζει ο Π.Α.Ο.Κ.; Υπήρξε χρήστης που ανάρτησε σε μια σχετική σελίδα την απαίτηση να αλλάξει μέρα και ώρα το συμβάν γιατί παίζει η ΠΑΟΚΑΡΑ. Φίλε μου ελπίζω η ΠΑΟΚΑΡΑ να σου δώσει λεφτά για να ζήσεις και να αγοράζεις εισιτήρια για να τη θαυμάζεις από κοντά στην Τούμπα ή να πληρώνεις το ρεύμα για να μπορείς να τη βλέπεις στην τηλεόραση.
Πραγματικά ντράπηκα που είμαι Σερραίος. Πάντα αυτή η πόλη απείχε από τέτοιες κινήσεις. Μοναδικές εξαιρέσεις ήταν όταν η Ελλάδα το 2004 πήρε το Euro στην Πορτογαλία όπου βγήκαν ακόμα και οι γιαγιάδες και όταν μίλησε ο Κραμάν-Αλής πριν λίγα χρόνια. Μόνο τότε έδωσαν το παρών αν και το δεύτερο ήταν καλά σκηνοθετημένο έτσι ώστε στην τηλεόραση να φαίνεται λαοθάλασσα ενώ δεν υφίσταντο αυτό το πράγμα.
Αυτή είναι η πόλη της απελπισίας. Την ώρα που μαζευτήκαμε στην πλατεία μερικοί νοματαίοι, οι καφετέριες δούλευαν μια χαρά όπως και τα ουζερί όπως και κάθε μαγαζί που είχε τηλεόραση και μετέδιδε τον αγώνα.
Υποτίθεται ότι είναι εγγεγραμμένοι στα Τ.Ε.Ι. Σερρών περίπου δεκατέσσερις χιλιάδες φοιτητές αν δεν κάνω λάθος. Πού είναι το φοιτηταριό της πόλης οέο; Μήπως όλοι τους μετά τις σπουδές έχουν ένα μέλλον να τους περιμένει στρωμένο με ροδοπέταλα; Δε νομίζω!
Η ανεπίσημη ανεργία στο νομό Σερρών ξεπερνάει το 40%. Πού είναι όλοι αυτοί οι άνεργοι; Μήπως είμαι μόνο εγώ άνεργος τελικά; Δεν τους ενδιαφέρει;
Οι μαγαζάτορες πού είναι; Κάθε μέρα βγαίνουν στα κανάλια και λένε ότι κλείνουν τα μαγαζιά τους. Σήμερα, Τετάρτη, η αγορά είναι κλειστή. Μόνο λόγια;
Μια γνωστή μου απολύθηκε πριν λίγο καιρό αλλά αποφάσισε να πάει για καφέ. Ούτε για ένα τέταρτο της ώρας έδωσε το παρών. Ας έρθει να μου κλαφτεί!
Συνάντησα ένα γνωστό μου που είναι συνταξιούχος. Με ρώτησε τι ώρα παίζει ο Π.Α.Ο.Κ. και σε ποιο κανάλι.
Τηλεφώνησα σε γνωστούς αλλά ή κοιμόντουσαν, ή έπαιζαν Play Station ή έκαναν κάτι άλλο εξίσου παραγωγικό.
Ευτυχώς που υπήρχαν τα καθημερινά παππούδια και οι μαμάδες με τα καροτσάκια αλλιώς θα φαινόμασταν σα να κλαίγαμε κάποιο μακαρίτη!
Καλά λένε οι Ισπανοί: "Ησυχία για να μην ξυπνήσουν οι έλληνες". Για τους Σερραίους και κανόνια να βαράνε μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται να ξυπνήσουν ούτε μία στο εκατομύριο.
Ζηλεύω τις συγκεντρώσεις σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Δεν έβγαλα ούτε μια φωτογραφία από την πλατεία των Σερρών για να μην αυτοξεφτιλιστώ. Ελπίζω να ξαναοργανωθεί παρόμοια κίνηση και να είμαστε περισσότεροι. Πάντως περίμενα περισσότερο κόσμο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη γιατί μιλάμε για πόλεις εκατομυρίων κατοίκων.

ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ

Πάμε κατά διαόλου. Αυτό είναι παγκοσμίως γνωστό. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και μόνο οι έλληνες "πολιτικοί" το έχουνε κρυφό καμάρι. Ο κόσμος ζαλισμένος δεν ξέρει τι να πιστέψει και που να ζητήσει βοήθεια. Το μόνο που πιστεύει είναι οι άδειες τσέπες του. Το πανηγυράκι της Eurovision δε μπορεί να παραπλανήσει και να κοιμήσει την πλειοψηφία των πολιτών.
Η κυβέρνηση; Αυτό είναι ανέκδοτο διότι δεν υφίσταται κυβέρνηση στην Ελλάδα. Εδώ κυβερνάνε όλοι πλην των ελλήνων με αρχηγούς τους τροϊκανούς και το Δ.Ν.Τ. που έχει έναν γέρο διεστραμένο στο τιμόνι του. Λέτε η καμαριέρα να ήταν βαλτή; Και πάλι... Ο τιμονιέρης του Δ.Ν.Τ. έχει αμαρτωλό ιστορικό και δε δικαιολογείται με τίποτα.
Η αντιπολίτευση; Αυτή είναι άλλο ένα ανέκδοτο. Ούτε αυτή υφίσταται. Τι είδους αντιπολίτευση να κάνει ο Αντωνάκης στον συμφοιτητή του και συγκάτοικο του Γ.Α.Π.; Τι είδους αντιπολίτευση να κάνει το ΛΑ.Ο.Σ. την ώρα που ο αρχηγός του γλείφει ακόμα και σήμερα με δηλώσεις συμπαράστασης τον Ντομινίκ Στρος Καν μήπως και καταφέρει να γλείψει και αυτός ένα κοκκαλάκι εξουσίας; Για την αριστερή πλευρά της πολιτικάντικης σκηνής της Ελλάδας τα λόγια περισσεύουν. Κλεισμένοι μια ζωή στα στεγανά τους φορώντας διπλές παρωπίδες. Εντελώς απόντες από την ελληνική πραγματικότητα.
Τα Μ.Μ.Ε., ανεξαιρέτως, είναι φερέφωνα και μαριονέτες των κομμάτων και διαφόρων προσωπικών συμφερόντων που αποκρύπτουν συστηματικά την αλήθεια από τον ελληνικό λαό.
Η αστυνομία έχει καταντήσει δουλικό των διεφθαρμένων και των καταχραστών της εξουσίας. Όποτε πάει να κάνει τη δουλειά της σωστά (σπάνιο φαινόμενο) εμφανίζονται οι διάφορες Μ.Κ.Ο. που χρηματοδοτούνται με κρατικά χρήματα για να δημιουργήσουν αναμπουμπούλα και να συκοφαντίσουν. Η αστυνομία είναι ευνουχισμένη πλήρως και δουλεύει κάθε Κυριακή στα γήπεδα ως security στις ποδοσφαιρικές Α.Ε. πράγμα το οποίο είναι ανήκουστο. Καλό βέβαια θα είναι να αναρωτηθούμε τι αστυνομία θέλουμε.
Ακροδεξιοί και ακροαριστεροί προκαλούνε το ίδιο κακό. Χρησιμοποιούνται από τα κέντρα εξουσίας για να μπερδέψουν περισσότερο τα πράγματα με τραμπουκισμούς.
Ο συνδικαλισμός είναι ανύπαρκτος. Εξυπηρετεί τους έχοντες και κατέχοντες, τους βιομηχάνους και τα αφεντικά. Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα κατάντησε να είναι μια μήτρα που γεννάει πολιτικούς.
Η λαθρομετανάστευση είναι μια μεγάλη πληγή για την Ελλάδα. Σαφέστατα η Ελλάδα δε μπορεί να απορροφήσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό "προσφύγων" όπως βαφτίζονται όλοι τους για να έχουν άσυλο. Κάτι πρέπει να γίνει. Ή να επιστραφούνε στις χώρες τους ή να προωθηθούνε στην υπόλοιπη Ευρώπη η οποία θέλει να καταντήσει την Ελλάδα ως μια αποθήκη ανθώπινου περισσεύματος. Σε καμία περίπτωση δε μπορώ να δεχτώ ότι όλοι τους είναι καημένοι λόγω πολέμων στις χώρες τους. Και στην πρώην Γιουγκοσλαβία υπήρξε πόλεμος αλλά πόσοι είναι οι πρόσφυγες στην Ελλάδα από εκεί; Ελάχιστοι. Το ότι η συντριπτική τους πλειοψηφία είμαι μουσουλμάνοι πρέπει να μας προβληματίσει γιατί είναι από πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να αφομοιωθεί ένα είδος πολιτισμού από έναν άλλο.
Η εγκληματικότητα έχει στήσει το δικό της πάρτυ και ο κόσμος φοβάται να βγει έξω από το σπίτι του. Αν τυχόν και πιάσει κάποιος έναν κλέφτη ή ένα δολοφόνο θα τιμωρηθεί ο ίδιος και όχι οι θύτες.
Ζούμε στη χώρα του παραλόγου. Κανένα λαμόγιο, κανένας απατεώνας, κανένας μειζαδώρος δεν πήγε φυλακή ούτε επέστρεψε τα κλεμμένα. Ακόμα και ο μέγας κλέφτης ο Άκης δεν έπαθε τίποτα.
Δικαστές και εισαγγελείς κάνουν τα στραβά μάτια επιδεικτικά μπροστά στο τεράστιο έγκλημα που διενεργείται σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η εκκλησία απούσα. Πριν διαμαρτυρηθούνε κάποιοι λέω εκκλησία. Δεν κατηγορώ την πίστη και τη θρησκεία αλλά το ανθρώπινο δυναμικό της το οποίο σε μεγάλο βαθμό διεκατέχεται από σαπίλα.
Λένε ότι έχουμε δημοκρατία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα. Το πολίτευμα μας είναι οικογενειοκρατία - ολιγαρχία. Όσοι πρεσβεύουν ότι έχουμε δημοκρατία καλύτερα να ανοίξουν κανένα βιβλίο και να διαβάσουν για να μάθουνε πως ήταν η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα. Εκεί υπήρχε και ο εξοστρακισμός και η θανατική ποινή αν κάποιος άρχοντας δεν χειριζόταν καλά τον δημόσιο πλούτο ή ενεργούσε προδοτικά σε βάρος των πολιτών.
Φτάσαμε σε σημείο να μην ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Οι άνεργοι αυξάνονται καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο, οι μισθοί μειώνονται δραματικά, τα πάντα ακριβαίνουν, η εγκληματικότητα αυξάνεται και λύσεις στα καθημερινά προβλήματα δεν υπάρχουν. Ούτε αχνοφαίνονται. Ζούμε μέσα στο σκοτάδι και κανείς δεν ξέρει για πόσο ακόμα. Η αβεβαιότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός να βγει στους δρόμους και να καθαρίσει τον τόπο από τη σαπίλα όποια και αν είναι αυτή. Πολιτική, λαθρομεταναστευτική, δημοσιογραφική κ.ο.κ. Φτάσαμε σε σημείο να σπάμε τα πάντα και να αναρτούμε σκοπιανές σημαίες για μια ομάδα ποδοσφαίρου αλλά για να αντιδράσουμε στην τρομοκρατία που έχουμε υποστεί δε γίνεται τίποτα. Η ώρα για αντίδραση έχει φτάσει προ πολλού και κοντεύει να παρέλθει. Έχουμε ακόμα χρόνο για αντίδραση. Όχι πολύ αλλά έχουμε. Αν αφήσουμε και αυτό το χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος θα ισοπεδωθούνε όλα στην Ελλάδα και τότε ο δρόμος δε θα έχει επιστροφή.
Ποιό είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας αυτής της αντίδρασης; Να βγούμε όλοι οι Έλληνες ενωμένοι στους δρόμους χωρίς κομματικές σημαίες και παραμερίζοντας τα προσωπικά μικροσυμφέροντα εις βάρος των άλλων. Τη δύναμη την έχουν πάντα οι απλοί πολίτες. Το θέμα είναι να το συνειδητοποιήσουν.

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

ΑΧ ΒΡΕ ΘΑΝΑΣΗ...

Αχ βρε Θανάση... Η Ελλάδα επισήμως πτώχευσε από χθες το πρωί. Υπάρχει μια σελίδα στο facebook που δημιουργήθηκε χθες το πρωί και μέσα σε μόλις μιάμιση μέρα την επισκεύτηκαν μέχρι στιγμής πάνω από 125.000 άνθρωποι για να εκφράσουν τα αισθήματα τους, τις ευχαριστίες τους, τις σκέψεις τους σε αυτόν τον μεγάλο άνθρωπο. Και μόνο να διαβάσει όλα αυτά τα μηνύματα αγάπης κάποιος, θα συγκλονιστεί και τουλάχιστο θα συγκινηθεί.
Τυχαίο; Δε νομίζω. Γιατί; Γιατί ήταν ο δικός μας άνθρωπος. Ο Θανάσης του λαού. Ο καλύτερος όλων. Ακόμα δε μπορώ να χωνέψω πως αυτό το διαμάντι που είχαμε ανάμεσα μας δε βρίσκεται εν ζωή, αλλά ευτυχώς μας άφησε μεγάλη κληρονομιά. Δεν αγαπήθηκε άλλος άνθρωπος έτσι απ' όλους ανεξαιρέτως ποτέ άλλοτε και πρέπει να είμαστε περήφανοι που είναι έλληνας γιατί έτσι έχουμε να δείχνουμε στους έξω ότι οι έλληνες δεν είμαστε μόνο λαμόγια και μιζαδόροι, αλλά ότι στην ψαροκώσταινα υπάρχουν και αγνές ψυχές. Υπάρχουν και οι έλληνες που έχουν χρυσή καρδιά. Ίσως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο ο Θανάσης αλλά υπάρχουν. Καλύτερο παράδειγμα από τον Βέγγο δεν υπάρχει.
Κάθε μια - δυο ώρες ένιωθα την ανάγκη να γράφω και από κάτι στη σελίδα του facebook που προανέφερα αλλά και πάλι... Δεν είναι ούτε το ελάχιστο για να πω ευχαριστώ. Ο καλός μας άνθρωπος ακόμα και με το θάνατο του κατάφερε το ακατόρθωτο. Να ενώσει όλους τους έλληνες πέρα από τις διαφορές τους στα πολιτικά, στα αθλητικά, στα οικονομικά και σε οποιοδήποτε άλλο τομέα. Πώς; Με κοινό παρονομαστή την καθολική αγάπη όλου του κόσμου προς το πρόσωπο του. Και το γνώριζε αυτό ο Θανάσης. Ήξερε τη λατρεία που έχουμε προς το πρόσωπο του. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο βραβείο του. Βραβείο ζωής! Έκανε ταμείο ο θανάσης και βγήκε κερδισμένος. Κοντά σ' αυτόν βγήκαμε όλοι κερδισμένοι.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων δεν κρατήθηκε και δάκρυσε. Έκλαψε για έναν άνθρωπο ο οποίος δε ντράπηκε ποτέ να κλάψει μπροστά σε όλους ακόμα και μπροστά στις κάμερες. Ψυχούλα ο Θανάσης. "Στη γαλέρα της ζωής του τράβηξε άγριο κουπί", όπως είπε και ο ίδιος. Είναι γνωστό ότι τίποτε δεν ήταν ρόδινο για τον άνθρωπο που έτρεχε συνέχεια. Μια απορία έχω: Με τι καρδιά μπόρεσαν να εκμεταλευτούνε τόσο άσχημα ορισμένοι μια τέτοια ψυχούλα; Ταπεινός ακόμα και στο θάνατο. Όλη η Ελλάδα ταράχτηκε. Γιατί; Γιατί ήταν το σιγουράκι μας. Όσο ήταν εν ζωή ήταν το ακούσιο αποκούμπι μας και ας μην το καταλαβαίναμε. Το καταλάβαμε χθες το πρωί όταν ο θανάσης έτρεξε για την άλλη πλευρά. Όλοι τον θέλαμε για φίλο, όλοι τον θέλαμε για δικό μας άνθρωπο. Χίλια κομμάτια να γινόταν; Και όμως έγινε. Πάμπολλες φορές. Μόνο αυτός το κατάφερε. Ποιός απ' όλους μας δεν είχε στεναχώριες και με μια ταινία του δεν ξαλάφρωνε η καρδιά του; Ποιός απ' όλους μας δε χάρηκε που τον είδε στην τηλεόραση στις ελάχιστες κοινωνικές εμφανίσεις του;
Μακάρι να του μοιάσουμε έστω και στο ελάχιστο. Τότε θα πάει πολύ μπροστά αυτή η χώρα που τόσο λάτρευε και ο ίδιος. Οι ταινίες του και η ζωή του είναι ένα σημαντικό μάθημα για τους έλληνες πολιτικούς. Το σημαντικότερο είναι ότι έχει αγγίξει τη νεολαία. Μεγάλη υπόθεση! Ευτυχώς που υπάρχουν οι ταινίες του Βέγγου και έτσι δε θα χαθούνε οι αξίες και τα ιδανικά όσο και να το θέλουν κάποιοι.
Πιστεύω πως αυτό που συγκλόνισε τον κόσμο ήταν η σεμνότητα και η ταπεινότητα που είχε αυτός ο μεγάλος ηθοποιός και ο μεγάλος άνθρωπος μέχρι το τέλος. Απίστευτα μετρημένος! Απίστευτη πάστα ανθρώπου! Ας είναι αυτός ο άνθρωπος η πυξίδα για να βρούμε την ανθρωπιά μας.
Αχ βρε Θανάση... Μας άφησες και πελαγώσαμε. Είναι μεγάλη μας τιμή που γνωρίσαμε έναν τόσο άξιο άνθρωπο. Πραγματικά είσαι δώρο Θεού. Ο πιο γλυκός άνθρωπος. Καλό παράδεισο. Αχ βρε Θανάση...

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Διάβασα στο διαδύκτιο σήμερα ότι ο καλός μας άνθρωπος, ο Θανάσης Βέγγος, πήγε να δώσει παραστάσεις στο θέατρο των αγγέλων. Το πήρα σα κακόγουστη φάρσα. Μπορείς να αποδεκτείς τέτοιο πράγμα για το ίνδαλμα σου; Δε μπορείς. Και να το θέλεις δε μπορείς. Δυστυχώς όμως η ζωή και ο μπάρμπας που είναι εκεί πάνω μας παίζουν άσχημα παιχνίδια. Αντί να πάρουν τους φελούς που είναι πάμπολλοι πήραν έναν άνθρωπο με όλη τη σημασία της λέξης. Η μούχλα υπερτερεί λοιπόν. Ρε Θεέ πλάκα κάνεις; Πήρες το Βέγγο και μας άφησες τη σαβούρα;
Σοβαρός, σεμνός, επαγγελματίας, καλιτέχνης, ηθικότατος, ταλαντούχος, δημιουργικός, ταπεινός, ευγενικός. Οι χαρακτηρισμοί για το φαινόμενο Βέγγος είναι άπειροι. Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν. Είμαι περήφανος που τον είδα από κοντά έστω και μια φορά στη ζωή μου. Πριν από δεκαοχτώ με δεκαεννιά χρόνια ήταν σε μια επιθεώρηση με το Στάθη Ψάλτη που έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και ήρθε και στις Σέρρες.
Δεν έδινε συνεντεύξεις ο Βέγγος. Δεν αναμίχθηκε με τη θλιβερή ελληνική τηλεόραση και τα κουτσομπολιά της. Προς τιμήν του αυτό. Ότι είχε να πει το έλεγε με τις ταινίες του, με το θέατρο και με τη στάση ζωής του. Αυτά τον ξεχώρησαν απ' όλους τους άλλους. Τώρα γλίτωσε και σίγουρα κάνει πρόβες για παραστάσεις με το μεγάλο παρεάκι στον παράδεισο. Και αν δεν υπάρχει παράδεισος πρέπει να δημιουργηθεί ένας για τέτοιους ανθρώπους. Εκεί μαζί με τον Αυλωνίτη, το Σταυρίδη, τη Βασιλειάδου, το Φωτόπουλο, τον Παπαγιαννόπουλο, το Ρίζο, τη Βουγιουκλάκη, το Μουστάκα, το Ρηγόπουλο, το Χατζηχρήστο, την Καρέζη, τον Κωσταντάρα, τον Ηλιόπουλο, το Γκιωνάκη και όλους τους μεγάλους. Έτσι είναι οι μεγάλοι άνθρωποι. Ήσυχα έρχονται, μεγαλουργούνε και ήσυχα φεύγουν! Πιστεύω ότι όλοι μας στο τέλος κάνουμε μια απογραφή της ζωής μας. Άλλοι βγαίνουν κερδισμένοι και άλλοι χρεωμένοι. Ο Βέγγος σίγουρα είναι ο πιο πλούσιος. Χάρη στο ταλέντο του και την ανθρωπιά του πέρασε στη σφαίρα του μύθου.
Πριν τρία χρόνια είχα γράψει μία ανάρτηση σχετική με το Βέγγο. Όποιος θέλει μπορεί να τη βρει εδώ. Ευτυχώς μας μένουν οι ταινίες του για να βλέπουμε το αστείρευτο ταλέντο του και το πλατύ του καλοπροαίρετο χαμόγελο.
Παρακάτω έβαλα μερικές από τις πάμπολλες απολαυστικές του ερμηνείες. Το τελευταίο video είναι το τραγούδι "Που είσαι Θανάση" του Γιώργου Ζαμπέτα. Έχει και τους στίχους. Ας το σιγοτραγουδήσουμε όλοι τιμής ένεκεν για τον μεγάλο, ανεπανάληπτο καλό μας άνθρωπο. Καλό παράδεισο Θανάση, είσαι στο πάνθεον των μεγάλων. Ότι και να πω είναι λίγο γι' αυτά που έχεις προσφέρει. Ευχαριστώ.
Update: Όποιος διαβάσει αυτήν την ανάρτηση και πάει στην κηδεία του καλού μας ανθρώπου ας ανάψει ένα κεράκι και ας αφήσει ένα λουλούδι εκ μέρους μου. Θα του είμαι υπόχρεος όπως είμαι και στο Θανάση. Ευχαριστώ!!!

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΑΡΑΚΙΤΣΑΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Καλημέρα, χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη. Έχουμε να τα πούμε πάνω από μια εβδομάδα. Είπα να κάνω μια αποτοξίνωση από το διαδύκτιο. Χρειάζεται πότε - πότε. Επιτέλους παντρεύτηκαν ο μπούλης με τη wannabe princess... Μας ζάλισαν τόσες εβδομάδες αλλά και ο απόηχος αυτού του καρακιτσάτου θεάματος είναι εξίσου ενοχλητικός.
Δε μπορώ να καταλάβω πως οι Βρετανοί δέχονται τη μοναρχία όπως και τους πολίτες κάθε χώρας που έχει βασιλιάδες, πρίγκηπες και λοιπούς τεμπελχανάδες. Χαίρονται που έχουν κάποιους κηφήνες που ζούνε σε βάρος όλης της εκεί κοινωνίας, που τρώνε με χρυσά κουτάλια και κάνουν το απόλυτο τίποτα. Όλοι έτρεχαν να δούνε το πριγκιπικό ζεύγος. Άλλη δουλειά δεν είχαν; Την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται μαζικές απολύσεις στη Μεγάλη Βρετανία ο κόσμος έχει εθιστεί με το γάμο και ταξιδεύει νοερά σε παραμύθια μπας και βρει μια θέση στον ήλιο...
Λένε ότι ο γάμος κόστισε πάνω από 20 εκατομύρια ευρώ. Αμφιβάλλω αν η βασιλική οικογένεια έβαλε το χεράκι στην τσέπη της. Σίγουρα τη νύφη την πλήρωσαν οι απλοί πολίτες. Είπαμε... οι γαλαζοαίματοι μόνο παίρνουν για να χορτάσουν τα ατέλειωτα θέλω τους και να ικανοποιήσουν τα ακριβά τους γούστα. Λένε ότι τα έσοδα είναι πάνω από 700 εκατομύρια ευρώ. Το ερώτημα είναι ποιος θα τα καρπωθεί; Με αυτά τα λεφτά κανονικά θα έπρεπε να μη γίνουν οι προγραμματισμένες απολύσεις. Νομίζω; Άρα όσοι μιλήσουν για τα τεράστια έσοδα και για πετυχημένη κίνηση marketing της Μ. Βρετανίας ας το ξανασκεφτούνε. Οι απλοί πολίτες εκεί πέρα δε θα δούνε καμία αλλαγή. Θα συνεχίσουν να θαυμάζουν τους καταστροφείς τους. Βλέπετε δεν πάσχουμε μόνο εμείς από το σύνδρομο της Στοκχόλμης!
Άντε οι Βρετανοί έχουν μια δικαιολογία και χαίρονται. Τουρισμός, κίνηση των μαγαζιών, προβολή της χώρας εν όψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2012 κλπ. Εδώ στην Ελλάδα γιατί τόση εμμονή; Όλα τα Μ.Μ.Ε. μας ζάλισαν και συνεχίζουν να μας ζαλίζουν με τον πριγκιπικό γάμο που στην ουσία ήταν μια καρακιτσάτη παράσταση. Ένα περιοδικό έβγαλε και έκτακτο τεύχος για τα του γάμου δρώμενα. ΕΛΕΟΣ!!! Αυτά τα μεγαλοπιάσματα δε μας έγιναν μάθημα ακόμα; Υπνωτίζουν τον κόσμο με άπιαστα όνειρα και πλούτη τη στιγμή που δεν μπορούμε να καλύψουμε τις στοιχειώδεις ανάγκες μας. Πόση ηλιθιότητα πια, όχι μόνο σ' αυτή τη χώρα αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, υπάρχει;
Σίγουρα αυτός ο γάμος ήταν αφορμή για να μην ασχολούνται οι έλληνες με τα πραγματικά προβλήματα που έχουν τα οποία είναι ουκ ολίγα. Τα Μ.Μ.Ε. για άλλη μια φορά έπαιξαν καλά το ρόλο του υπνωτικού. Έκαναν αναφορά στα πάντα. Δεν άφησαν τίποτα ασχολίαστο. Ειδικά αφιερώματα ακόμα και στα γελοία καπέλα που φορούσαν οι μαντάμες. Καπέλα σα δορυφορικά πιάτα, σα σφηκοφωλιές, σαν καθήκια... Διαγωνισμός για το ποια θα φορούσε το ποιο γελοίο καπέλο. Ακόμα και στο διαδύκτιο πάμπολλα blogs και όχι μόνο ασχολήθηκαν μόνο με αυτό το θέμα. Ξεχάστηκαν τα πάντα. Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Κερατέας, τα μνημόνια, το Δ.Ν.Τ., τα πάντα. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί φιλοβασιλικοί με αυτές τις σκηνές που έβλεπαν αγαλίασε η ψυχή τους και ζήλευαν που δεν ήταν παρόντες σ' αυτό το τσίρκο.
Τα μυαλά μας και μια λίρα! Αυτό έχω να πω. Καλύτερα να κοιτάξουμε πως θα γλιτώσουμε από την περιπέτεια που μας έμπλεξαν οι γαλαζοαίματοι της μπανανίας μας σε συνεργασία με τα κοράκια του εξωτερικού και να αφήσουμε κατά μέρος τα μεγαλοπιάσματα και τα παλάτια.
Σήμερα είναι πρωτομαγιά. Να σας ευχηθώ καλό μήνα. Ας σκεφτούμε τι έγινε πριν αρκετά χρόνια και αν δεν ξέρετε διαβάστε εδώ. Ας αναλογιστούμε τι είχαμε και τι χάσαμε τα δύο τελευταία χρόνια. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, τρόπο σκέψεις και αν δεν τολμήσουμε να διώξουμε την οικογενειοκρατία που μας κρατάει σε μια πορεία ενός φαύλου κύκλου θα έρθουν και χειρότερα. Αν δεν πετάξουμε τις κομματικές σημαίες και αν δεν ενωθούμε έστω και την ύστατη στιγμή θα είμαστε οι απόβλητοι της κοινωνίας που θαυμάζουν βασιλικούς γάμους και περιμένουν να πέσουν μερικά ψίχουλα από τα πλούσια τραπέζια για να τραφούνε.
Σήμερα δεν κατέβηκα σε καμία πορεία και σε καμία συγκέντρωση. Συνειδητά. Γιατί; Γιατί δε γουστάρω να οικειοποιούνται τη συμμετοχή μου κόμματα της αριστεράς και να θέλουν να με προβάλλουν χωρίς τη θέληση μου ως δικό τους για να δείξουν ότι έχουν ρεύμα ενώ στην ουσία δεν είναι πάνω από τριάντα άτομα τα οποία είναι καλοβολεμένα και θέλουν να πουλήσουν θεωρία. Δε γουστάρω να ακούω μεγάλα λόγια από συνδικαλιστές που είναι βολεμένοι οικογενειακώς. Φέτος, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, είπα να το παίξω "επαναστάτης του καναπέ" και να γράψω αυτή την ανάρτηση. Το προτιμώ από το να γίνω ένα με τα λαμόγια που με τις πλάτες μου θα φάνε ακόμα περισσότερα. Αν δεν πετάξουμε τις κομματικές σημαίες και τις παρωπίδες και να βγούμε στους δρόμους όλοι ενωμένοι χαΐρι σ' αυτή τη χώρα δε θα δούμε.