ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ

Πάμε κατά διαόλου. Αυτό είναι παγκοσμίως γνωστό. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και μόνο οι έλληνες "πολιτικοί" το έχουνε κρυφό καμάρι. Ο κόσμος ζαλισμένος δεν ξέρει τι να πιστέψει και που να ζητήσει βοήθεια. Το μόνο που πιστεύει είναι οι άδειες τσέπες του. Το πανηγυράκι της Eurovision δε μπορεί να παραπλανήσει και να κοιμήσει την πλειοψηφία των πολιτών.
Η κυβέρνηση; Αυτό είναι ανέκδοτο διότι δεν υφίσταται κυβέρνηση στην Ελλάδα. Εδώ κυβερνάνε όλοι πλην των ελλήνων με αρχηγούς τους τροϊκανούς και το Δ.Ν.Τ. που έχει έναν γέρο διεστραμένο στο τιμόνι του. Λέτε η καμαριέρα να ήταν βαλτή; Και πάλι... Ο τιμονιέρης του Δ.Ν.Τ. έχει αμαρτωλό ιστορικό και δε δικαιολογείται με τίποτα.
Η αντιπολίτευση; Αυτή είναι άλλο ένα ανέκδοτο. Ούτε αυτή υφίσταται. Τι είδους αντιπολίτευση να κάνει ο Αντωνάκης στον συμφοιτητή του και συγκάτοικο του Γ.Α.Π.; Τι είδους αντιπολίτευση να κάνει το ΛΑ.Ο.Σ. την ώρα που ο αρχηγός του γλείφει ακόμα και σήμερα με δηλώσεις συμπαράστασης τον Ντομινίκ Στρος Καν μήπως και καταφέρει να γλείψει και αυτός ένα κοκκαλάκι εξουσίας; Για την αριστερή πλευρά της πολιτικάντικης σκηνής της Ελλάδας τα λόγια περισσεύουν. Κλεισμένοι μια ζωή στα στεγανά τους φορώντας διπλές παρωπίδες. Εντελώς απόντες από την ελληνική πραγματικότητα.
Τα Μ.Μ.Ε., ανεξαιρέτως, είναι φερέφωνα και μαριονέτες των κομμάτων και διαφόρων προσωπικών συμφερόντων που αποκρύπτουν συστηματικά την αλήθεια από τον ελληνικό λαό.
Η αστυνομία έχει καταντήσει δουλικό των διεφθαρμένων και των καταχραστών της εξουσίας. Όποτε πάει να κάνει τη δουλειά της σωστά (σπάνιο φαινόμενο) εμφανίζονται οι διάφορες Μ.Κ.Ο. που χρηματοδοτούνται με κρατικά χρήματα για να δημιουργήσουν αναμπουμπούλα και να συκοφαντίσουν. Η αστυνομία είναι ευνουχισμένη πλήρως και δουλεύει κάθε Κυριακή στα γήπεδα ως security στις ποδοσφαιρικές Α.Ε. πράγμα το οποίο είναι ανήκουστο. Καλό βέβαια θα είναι να αναρωτηθούμε τι αστυνομία θέλουμε.
Ακροδεξιοί και ακροαριστεροί προκαλούνε το ίδιο κακό. Χρησιμοποιούνται από τα κέντρα εξουσίας για να μπερδέψουν περισσότερο τα πράγματα με τραμπουκισμούς.
Ο συνδικαλισμός είναι ανύπαρκτος. Εξυπηρετεί τους έχοντες και κατέχοντες, τους βιομηχάνους και τα αφεντικά. Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα κατάντησε να είναι μια μήτρα που γεννάει πολιτικούς.
Η λαθρομετανάστευση είναι μια μεγάλη πληγή για την Ελλάδα. Σαφέστατα η Ελλάδα δε μπορεί να απορροφήσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό "προσφύγων" όπως βαφτίζονται όλοι τους για να έχουν άσυλο. Κάτι πρέπει να γίνει. Ή να επιστραφούνε στις χώρες τους ή να προωθηθούνε στην υπόλοιπη Ευρώπη η οποία θέλει να καταντήσει την Ελλάδα ως μια αποθήκη ανθώπινου περισσεύματος. Σε καμία περίπτωση δε μπορώ να δεχτώ ότι όλοι τους είναι καημένοι λόγω πολέμων στις χώρες τους. Και στην πρώην Γιουγκοσλαβία υπήρξε πόλεμος αλλά πόσοι είναι οι πρόσφυγες στην Ελλάδα από εκεί; Ελάχιστοι. Το ότι η συντριπτική τους πλειοψηφία είμαι μουσουλμάνοι πρέπει να μας προβληματίσει γιατί είναι από πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να αφομοιωθεί ένα είδος πολιτισμού από έναν άλλο.
Η εγκληματικότητα έχει στήσει το δικό της πάρτυ και ο κόσμος φοβάται να βγει έξω από το σπίτι του. Αν τυχόν και πιάσει κάποιος έναν κλέφτη ή ένα δολοφόνο θα τιμωρηθεί ο ίδιος και όχι οι θύτες.
Ζούμε στη χώρα του παραλόγου. Κανένα λαμόγιο, κανένας απατεώνας, κανένας μειζαδώρος δεν πήγε φυλακή ούτε επέστρεψε τα κλεμμένα. Ακόμα και ο μέγας κλέφτης ο Άκης δεν έπαθε τίποτα.
Δικαστές και εισαγγελείς κάνουν τα στραβά μάτια επιδεικτικά μπροστά στο τεράστιο έγκλημα που διενεργείται σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η εκκλησία απούσα. Πριν διαμαρτυρηθούνε κάποιοι λέω εκκλησία. Δεν κατηγορώ την πίστη και τη θρησκεία αλλά το ανθρώπινο δυναμικό της το οποίο σε μεγάλο βαθμό διεκατέχεται από σαπίλα.
Λένε ότι έχουμε δημοκρατία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα. Το πολίτευμα μας είναι οικογενειοκρατία - ολιγαρχία. Όσοι πρεσβεύουν ότι έχουμε δημοκρατία καλύτερα να ανοίξουν κανένα βιβλίο και να διαβάσουν για να μάθουνε πως ήταν η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα. Εκεί υπήρχε και ο εξοστρακισμός και η θανατική ποινή αν κάποιος άρχοντας δεν χειριζόταν καλά τον δημόσιο πλούτο ή ενεργούσε προδοτικά σε βάρος των πολιτών.
Φτάσαμε σε σημείο να μην ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Οι άνεργοι αυξάνονται καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο, οι μισθοί μειώνονται δραματικά, τα πάντα ακριβαίνουν, η εγκληματικότητα αυξάνεται και λύσεις στα καθημερινά προβλήματα δεν υπάρχουν. Ούτε αχνοφαίνονται. Ζούμε μέσα στο σκοτάδι και κανείς δεν ξέρει για πόσο ακόμα. Η αβεβαιότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός να βγει στους δρόμους και να καθαρίσει τον τόπο από τη σαπίλα όποια και αν είναι αυτή. Πολιτική, λαθρομεταναστευτική, δημοσιογραφική κ.ο.κ. Φτάσαμε σε σημείο να σπάμε τα πάντα και να αναρτούμε σκοπιανές σημαίες για μια ομάδα ποδοσφαίρου αλλά για να αντιδράσουμε στην τρομοκρατία που έχουμε υποστεί δε γίνεται τίποτα. Η ώρα για αντίδραση έχει φτάσει προ πολλού και κοντεύει να παρέλθει. Έχουμε ακόμα χρόνο για αντίδραση. Όχι πολύ αλλά έχουμε. Αν αφήσουμε και αυτό το χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος θα ισοπεδωθούνε όλα στην Ελλάδα και τότε ο δρόμος δε θα έχει επιστροφή.
Ποιό είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας αυτής της αντίδρασης; Να βγούμε όλοι οι Έλληνες ενωμένοι στους δρόμους χωρίς κομματικές σημαίες και παραμερίζοντας τα προσωπικά μικροσυμφέροντα εις βάρος των άλλων. Τη δύναμη την έχουν πάντα οι απλοί πολίτες. Το θέμα είναι να το συνειδητοποιήσουν.