Όσο περνάνε οι μέρες που δουλεύω (όταν δουλεύω, γιατί είμαι συμβασιούχος σε ιδιωτική εταιρεία) τόσο πιο πολύ ησυχάζω. Γιατί; Κάθε μέρα που περνάει κολάω και ένα ένσημο και πλησιάζει ολοένα και πιο πολύ η άγια μέρα που θα πάρω σύνταξη. Λογικά θα έπρεπε να είμαι μέσα στην τρελή χαρά γι' αυτό. ΑΛΛΑ...
Αλλά κάτι παληκάρια θέλουν να μας βγάλουν το λάδι και μετά να πάρουμε την πολυπόθητη σύνταξη πείνας (αυτή που παίρνει το μεγαλύτερο μέρος των ελλήνων). Σύμφωνα με αυτούς πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα εβδομήντα, αν γίνεται μέχρι τα εβδομήντα πέντε μας χρόνια και μετά αν μας περισσέψουν δυνάμεις για να αναπνεύσουμε και να ζήσουμε μπορεί να μας δώσουνε κάτι.
Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι όλους τους πολιτικούς. Πρώην και νυν. Γιατί ένας βουλευτής με δύο τετραετίες δικαιούται σύνταξη βαρβάτη; Και αν γίνει υπουργός, πρωθυπουργός ή οτιδήποτε άλλο η σύνταξη ανεβαίνει; Τόσο πολύ σκοτώνονται στη δουλειά;
Τόσα χρόνια ακούμε για το αφαλιστικό ότι έχει πρόβλημα. ΧΑΙΡΩ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΟΙ. ΤΟ ΖΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΛΕΦΤΑ ΤΟ Ι.Κ.Α. ΚΑΙ ΑΠΟ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΤΑ! Λύση θα δώσετε ποτέ ή το πρόβλημα θα διαιωνίζεται; Ή μήπως σας συμφέρει να είναι όλη αυτή η κατάσταση στάσιμη;
Κουράστηκα να βλέπω στην τηλεόραση συνταξιούχους να παραπονιούνται (με το δίκιο τους) για τις συντάξης πείνας. Γι' αυτούς τι κάνετε; Βαρέθηκα να πηγαίνω στο Ι.Κ.Α. και να ψάχνω το γιατρό επειδή δεν είναι συνεπής. Δεν αντέχω άλλο να αντιμετωπίζω το τέρας της γραφειοκρατίας. Για άλλη μια φορά έχω σιχτιρίσει γιατί όλοι οι πολιτικοί (ανεξαιρέτως κατ' εμέ) είναι ανίκανοι και παίρνουν τζάμπα ένα σωρό λεφτά.
Δε με νοιάζει (όχι από απάθεια ή ανευθυνότητα αλλά από αγανάκτηση για τον εμπαιγμό που υφίσταμαι από τους άρχοντες του κράτους) πόσο μεγάλο πρόβλημα έχει το ασφαλιστικό. Τους ψηφίζουμε για να βρίσκουνε λύσεις και να μας κάνουν τη ζωή καλύτερη και όχι κόλαση. Απ' ότι φαίνεται όμως η λέξη: λύση δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο τους.
non capisco la lingua
ΑπάντησηΔιαγραφή