Τα πολύ παλιά χρόνια υπήρχαν οι λατέρνες με τους πλανόδιους ιδιοκτήτες τους για να διασκεδάζουν τον κόσμο σε μαγαζιά, σοκάκια και πανηγύρια.
Μετά ήρθαν τα γραμμόφωνα. ΄Οταν πρωτοεμφανίστηκαν, ήταν προνόμιο η κατοχή τους, από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.
Στη συνέχεια ήρθαν το ραδιόφωνο και οι δίσκοι βινυλίου. Το ραδιόφωνο εκτός από διασκέδαση χρησιμοποιούνταν και για ενημέρωση και μετά από λίγο καιρό άρχισαν να εκπέμπουν και διαφημίσεις για επιπλέον έσοδα.
Με την πάροδο του χρόνου ήρθε η τηλεόραση που κατά κάποιο τρόπο αντικατέστησε τον κινηματογράφο και πήρε μεγάλο μέρος οπαδών του ραδιοφώνου. Αυτό ισχύει μέχρι σήμερα.
Όσον αφορά τον ήχο εμφανίζονται οι πομπίνες (μαγνητοταινίες) και κατόπιν οι κασσέτες. Με τις κασσέτες εμφανίζεται η πρώτη "πειρατία" για το λόγο ότι γινόταν η αντιγραφή τραγουδιών από τους δίσκους βινυλίου σε αυτές.
Δεκαετία του '70 εμφανίζονται τα πρώτα video που αντικαθιστούν τις μηχανές που έπαιρναν πομπίνες και η προβολή γινόταν σε άσπρο πανί. Τα video έπαιζαν με κασσέτες που έπαιζαν και από τις δύο πλευρές (όπως αυτές του ήχου). Μετά εξελλίσονται και μπαίνουν σε κάθε σπίτι.
Αρχές της δεκαετίας του '80 η SONY βγάζει στην αγορά το πρώτο CD player. Ο ψηφιακός ήχος μπαίνει στα σπίτια μας (ψηφιακός ήχος προϋπήρχε σε ειδικές κασσέτες). Το περίφημο walkman της ίδιας εταιρίας γίνεται σήμα κατατεθέν.
Δεκαετία του '90 έρχεται το DVD player, το internet και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές γίνονται πιο προσιτοί στο ευρύ κοινό.
Με την έξαρση του internet και των υπολογιστών η μουσική γίνεται ψηφιακή και μετατρέπεται σε δεδομένα (mp2 και λίγο αργότερα mp3). Τα walkman και τα discman αντικαθιστούνται από τα mp3 players που αργότερα παίζουν και videos και έχουν την τάση να μικραίνουν οι διαστάσεις τους.
Νέα χιλιετία και άλλα κόλπα. Τηλεοράσεις plasma και κάρτες μνήμης υπάρχουν παντού. Τα DVD players ετοιμάζονται να μπούνε στο χρονοντούλαπο γιατί θα αντικατασταθούν από τα Blue Ray και τα HD.
Οι υπολογιστές έχουν όλο και περισσότερα περιφερειακά, οι επιδόσεις τους αυξάνονται με μεγάλη ταχύτητα και το γρήγορο internet (DSL) είναι γεγονός.
Τα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιούνται για τα πάντα εκτός από τηλεφωνικές κλήσεις. Αυτό είναι επακόλουθο της πληθώρας δυνατοτήτων που έχουνε.
Τα πάντα τείνουν να γίνουν ασύρματα. Σταθερά τηλέφωνα, internet, τοπικά δύκτια. Το Bluetooth χρησιμοποιείται για ανταλλαγή αρχείων και για σύνδεση περιφεριακών κινητού τηλεφώνου με το τελευταίο ή ηλεκτρονικού υπολογιστή με αυτό.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζαμε στα μαγαζιά της γειτονιάς, όπως και αυτά που είχαμε στα σπίτια μας σε μέγεθος κασσέτας (Tetris, Flipper, κ.α.) ξεχάστε τα. Παραείναι ρετρό. Τώρα έχουμε κονσόλες με απίθανα γραφικά και τέλειο ήχο, καθώς επίσης και πολύ πιο πολύπλοκα παιχνίδια.
Τέλος ανακαλύψαμε όλοι το φωτογράφο μέσα μας εφόσον οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές μας έχουν λύσει τα χέρια. Οι video-κάμερες χωράνε μέσα στη χούφτα μας και όλοι το παίζουμε σκηνοθέτες με 150 και 200 ευρώ.
Και να σκεφτεί κανείς ότι τα πράγματα εξελλίσονται πολύ γρήγορα. Όλο και κάτι καινούριο βγαίνει σχεδόν κάθε μέρα. Όλα αυτά βέβαια αποσκοπούνε στον υπερκαταναλωτισμό. Ρε, πως περνάνε τα χρόνια!
Υ.Γ.: Θέλω να ευχαριστήσω τον ΑΑΤΟΝ ή αλλιώς Νίκο Ράμο του Α ΜΠΕ ΜΠΑ BLOG (το μπενιλικοδρόμιο) για τη δημιουργία του καταπληκτικού logo που έκανε για το blog μου.
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008
Print this post
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Αναρτήθηκε από hackaday στις 22:26
Ετικέτες ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, BLOGS, CD, DVD, INTERNET, MP3, TECHNOLOGY
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
νομίζω hackaday αγαπητέ πως όλα αυτά εκτός των άλλων οδηγούν και στην αποξένωση του ανθρώπου αν αναλογιστείς με πόσους τρόπους πια μπορούμε να "επικοινωνούμε" χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να "αγγιζόμαστε".Ανωνυμία, επικοινωνία εκ του ασφαλούς και απόκοπή των δεσμων με το πάτημα ενός κουμπιού..Ειναι τραγικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ Φωτεινή. Τα sms έχουν γίνει το κύριο μέσο της επικοινωνίας μας. Σκέτη αηδία. Χάνονται οι διαπροσωπικές σχέσεις μ' αυτόν τον τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας για τον εαυτό του στο δικό του virtual μικρόκοσμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! και με γειά το καινούριο logo!
Ευχαριστώ Γιάννη. Όντος virtual... καλά τα λες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε 'σύ hackaday γιατί τέτοια απαισιοδοξία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ αυτό που βλέπω να περιγράφεται ξεκάθαρα απο το άρθρο σου είναι η επιθυμία του ανθρώπου για έκφραση και επικοινωνία. Πώς δηλαδή θα φύγει μια ιδέα απο μέσα απο ένα κεφάλι και θα πάει μέσα σε ένα άλλο...αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη απόσταση που υπάρχει στο...σύμπαν ολόκληρο.
Δεν έχει σημασία το μέσο...Όπως λέει και ο Stephen Hawking στοτο "τραγουδάκι" "All we need to do is make sure we keep talking"
Με 'γειά το logo είναι πολύ Metal :-D
Όχι ρε aa. Δεν είμαι καθόλου απαισιόδοξος. Το αντίθετο. Είμαι λάτρης της τεχνολογίας. Απλά στο post κάνω μια ιστορική διαδρομή των gadgets. Η αλήθεια είναι ότι αλάνες δεν υπάρχουν και τα παιδιά σήμερα τη βγάζουν μπροστά σε ένα PC. Καλό είναι να κρατάμε τις διαπροσωπικές σχέσεις και να μην τις αντικαθιστούμε με sms.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το logo: METAL RULEZ & KEEP ON ROCKIN' IN A FREE WORLD.