MTV UNPLUGGED: CRANBERRIES (ΣΗΜΕΡΑ)

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΣΗΜΕΡΑ (30/01) ΣΤΗΣ 18:00 ΤΟ MTV UNPLUGGED. ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ OΙ CRANBERRIES. ΜΟΝΟ ΣΤΟ
hackaday 's web radio

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι επιλογές μας περιορισμένες. Υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούνε, μα οι ατομικές προσπάθειες είναι σχεδόν καταδικασμένες. Η μόνη λύση για την επίτευξη ενός σκοπού είναι η συλλογικότητα. Το διαδύκτιο είναι ένα σπουδαίο εργαλείο και με τη σωστή χρήση αυτού μπορούνε να γίνουν μικρά θαύματα. Ποια είναι η συνταγή; Προσπάθεια, δουλειά και πάνω απ' όλα συλλογικότητα.
Δυστυχώς στη χώρα μας η συλλογικότητα δεν υφίσταται για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού για το κοινό καλό. Συλλογικές προσπάθειες βρίσκονται περιορισμένες μόνο σε κάποιες κλειστές ομάδες και ο αυτοσκοπός τους είναι το μοίρασμα της μίζας.
Γέμισε το διαδύκτιο με νταβατζήδες, ρουφιάνους, παρτάκηδες και μουνόπανα που κοιτάζουν να χορτάσουν το υπεροπτικό τους εγώ. Όσοι πρόλαβαν και αναδείχτηκαν μέσω internet, είτε bloggers είτε ιδιοκτήτες websites, τώρα κοιτάζουν εμάς τους υπόλοιπους αφ' υψηλού και σνομπάρουν τα πάντα εκτός από τον υπερφίαλο εαυτό τους.
Τέρμα ο πρόλογος. Να σας πω προς τι αποσκοπεί αυτή η ανάρτηση. Ως γνωστόν έχω ένα διαδυκτιακό ραδιόφωνο, το hackaday 's web radio. Όχι τίποτα σοβαρό! Το δημιούργησα από αγάπη που έχω στη μουσική, στο ραδιόφωνο και επειδή είχα το εξοπλισμό να κάθεται, είπα να τον αξιοποιήσω. Με το ραδιόφωνο ασχολούμαι από το γυμνάσιο. Πειρατικούς σταθμούς, ιδιωτικούς κ.ο.κ. Με το διαδυκτιακό ραδιόφωνο που έκανα όμως ένιωσα την ευχαρίστηση ότι από το μηδέν δημιούργησα κάτι. Απλό ναι, αλλά δικό μου δημιούργημα με ελάχιστα χρήματα και μπόλικο μεράκι.
Εφόσον το δούλεψα οχτώ μήνες πιλοτικά είπα να του κάνω και ένα ιντερνετικό σπίτι και έτσι πριν από μια εβομάδα στον αέρα βγήκε το www.radiohackaday.com. Αυτό το blog στήθηκε μέσα σε τέσσερις μέρες. Όλα ωραία και όλα καλά μέχρι εδώ. Γούσταρα ακόμη περισσότερο την όλη φάση. Ξαφνικά άρχισαν να έρχονται στ' αυτιά μου διάφορα, τόσο μέσω internet όσο και εκτός αυτού. Με λίγες λέξεις κάποιοι νομίζουν ότι το κάνω για να γίνω ζάμπλουτος. ΕΛΕΟΣ! Δεν υπάρχει ούτε μία διαφήμιση και ούτε το κυνηγάω. Και αν ίσχυε κάτι τέτοιο που είναι το κακό; Σε τόσο δύσκολους καιρούς ποιος τυφλός δε θέλει το φως του; Από τη στιγμή που είμαι άνεργος αν είχα κάποιο έσοδο (ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ) γιατί να είναι κακό; Δεν έκλεψα κανέναν και δεν εκμεταλεύτηκα κανέναν. Ότι έκανα το έκανα μόνος μου και επαναλαμβάνω ότι οι οικονομικές απολαβές δεν είναι ο σκοπός μου. Όποιος θέλει μπορώ να του πω πως να κάνει και αυτός ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Αν αρνηθώ τότε ναι, θα είμαι grand μαλάκας, αλλά τη βοήθεια μου δεν την αρνήθηκα ποτέ σε κανένα ούτε από εδώ ούτε από το Locus Blogus. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα αν κάποιος δει το γείτονα του να έχει μια αγελάδα δε θα προσπαθήσει να αποκτήσει και αυτός μία ή και δύο αλλά θα κάνει τα πάντα έτσι ώστε να ψοφήσει η υπάρχουσα για να βρεθεί στην ίδια μοίρα ο γείτονας του με αυτόν, δηλαδή στο μηδέν. Αυτό για να κλείσουν επιτέλους μερικά στόματα.
Επικοινώνησα με κάποια μουσικά websites μέσω email ζητώντας άδεια για αναδημοσίευση μερικών άρθρων τους, πάντα με αναφορά πηγής και διευκρινίζοντας ότι από πλευράς μου δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα οικονομικό όφελος. Οι περισσότεροι δεν απάντησαν και μερικοί που απάντησαν φρόντισαν να απειλήσουν με μυνήσεις σε περίπτωση που έκανα κάτι τέτοιο. Φανταστείτε να μη ζητούσα την άδεια τους. Μόνο ένα website της επαρχίας (από την Καστοριά), το www.rockoverdose.gr δέχτηκε.
Σκέφτηκα πως μπορώ να το χρησιμοποιήσω το ραδιόφωνο έτσι ώστε να μπορέσει μια συγκεκριμένη ομάδα, ελληνικές rock μπάντες, να βοηθηθεί λιγάκι παραπάνω. Εφόσον τα Μ.Μ.Ε. δε βοηθάνε την κατάσταση ας χρησιμοποιήσουμε το διαδύκτιο. Στην ελλάδα έχουμε πάρα πολλά ταλέντα αλλά παραμένουν στην αφάνεια γιατί δεν τρέχουν σε reallities και δεν περπατάνε τους δρόμους που χαράζουν οι εταιρείες. Ας καταφέρουμε να γίνουν λιγάκι περισσότερο αναγνωρίσιμοι τουλάχιστο στη χώρα μας. Μερικές μπάντες που ξέφυγαν και ρποχώρησαν πέρα από τα σύνορα τα πάνε περίφημα. Παραδείγματα; Firewind, Outloud, Rotting Christ και μερικά ακόμα. Θέλω να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου σε κάτι για να μη λέω ότι πέρασα άδικα από αυτόν τον πλανήτη. Ήρθα σε επικοινωνία με τον Niok που έχει το iraklio web radio και συμφωνήσαμε να κάνουμε μια εκπομπή και να μεταδίδεται ταυτόχρονα και από τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς. Το όλο concept είναι να μας στέλνουν ελληνικά συγκροτήματα δείγματα της δουλειάς τους και εμείς να τα μεταδίδουμε και να παίρνουμε συνεντεύξεις μέσω Skype on air. Βασική προϋπόθεση η συμπλήρωση μιας φόρμας με κάποια βιογραφικά στοιχεία της μπάντας.
Ξαναέστειλα emails σε σχετικές ιστοσελίδες και blogs προς κοινοποίηση διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται να υπάρξη καμία οικονομική απολαβή. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Κανένας δεν έχει διάθεση να συνεργαστεί και δεν μπήκαν στον κόπο να στείλουν ούτε μια αρνητική απάντηση.
Κάποτε η Yahoo ήταν πανίσχυρη στο διαδύκτιο αλλά εδώ και χρίνια παλεύει αναποτελεσματικά να κρατηθεί. Αυτό να το θυμούνται μερικοί που νομίζουν ότι θα κρατάνε για πάντα τα πρωτεία στο ελληνικό internet. Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει! Τα blogs ήρθαν και θα μείνουν οπότε καλό θα είναι αντί να τα πολεμάνε να συνεργαστούνε με αυτά. Κέρδος θα έχουνε και όχι χάσιμο.
Αν έχετε γνωστούς, φίλους, συγγενείς ενημερώστε τους ή αν ακόμα έχετε μια μπάντα και θέλετε ΔΩΡΕΑΝ προβολή κάντε κλικ εδώ.

ΤΟ "ΚΑΛΟ" ΕΛΛΗΝΙΚΟ INTERNET

Καλησπέρες και καλή εβδομάδα παίδες. Να χαιρόμαστε το "καλό" ελληνικό internet!
Εκεί που σερφάριζα το Σάββατο νωρίς το απογευματάκι ξαφνικά οι σελίδες δεν άνοιγαν. Δοκιμάζω άλλους browser αλλά τίποτα. Κάνω επανεκκίνηση και πάλι τίποτα. Κοιτάζω το router και το λαμπάκι του internet σβηστό.
Επόμενη κίνηση να πάρω τηλέφωνο στο helpdesk του Ο.Τ.Ε. Εξηγώ τι παίχτηκε και μετά από από τρεις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις συνολικής διάρκειας δύο ωρών βγήκε το πόρισμα: "Ξέρετε κύριε υπάρχει πρόβλημα στη σύνδεση σας". Σώπα ρε μεγάλε σοβαρά; Και 'γω σου τηλεφώνησα για να μου δώσεις τη συνταγή για τα σουτζουκάκια τα σμυρναίικα.
Τεσπα! Δεν μπορώ να πω ότι έχω παράπονο από τους υπαλλήλους στο helpdesk. Και ευγενικοί είναι και ορισμένοι είναι και γνώστες. Δυστυχώς έπεσα στο πρώτο τηλεφώνημα που έκανα σε έναν που ήθελε να κάνουμε κάποια πειράματα με τις συνδέσεις δυκτίου στον πίνακα ελέγχου και τα πράγματα έγιναν εντελώς τραγικά. Ίδρωσα για να συνεφέρω το pc αλλά τελικά τα κατάφερα.
Τελικά σήμερα το μεσημέρι αποκαταστάθηκε η βλάβη. Η βλάβη; Απ 'οτι μου είπαν: "Ο Ο.Τ.Ε. δεν επέστρεφε IP". Σε μαι αναζήτηση στη google και σε κάποια forum που μπαίνω διάβασα ότι όλοι οι πάροχοι στην Ελλάδα (ανεξαιρέτως) κατεβάζουν τις πραγματικές ταχύτητες κάποιες ώρες κάθε μέρα για λόγους οικονομίας. Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε όλοι τους είναι για πολλές κλωτσιές. Να μη μιλήσουμε για τις ταχύτητες που διαφημίζουν και δεν είναι πραγματικές αλλά έως...
Υ.Γ.: Αν ασχολείστε με τη μουσική και έχετε κάποιο συγκρότημα ή όχι και θέλετε να προβληθείτε μπείτε εδώ. Ίσως να σας ενδιαφέρει.

WWW.RADIOHACKADAY.COM

Επιτέλους έγινε και αυτό. Από το βράδυ της Παρασκευής που το ξεκίνησα μόλις τώρα το τελείωσα. Για τι πράγμα μιλάω; Μα για την επίσημη σελίδα του hackaday 's web radio. Η διεύθυνση είναι: www.radiohackaday.com.
Επισκευτείτε το και κάντε μια βόλτα στις σελίδες του. Έχει flash games, ανέκδοτα, chat και downloads και φυσικά πολύ rock μουσική και όχι μόνο. Όλα τα παραπάνω εννοείται ότι θα ανανεώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Για επικοινωνία υπάρχει η φόρμα όπου μπορείτε να στέλνετε email καθώς επίσης στη δεξιά στήλη θα δείτε και τον Skype λογαριασμό του hackaday 's web radio.

Ελπίζω να σας αρέσει. Σας εύχομαι καλή πλοήγηση μα πάνω απ' όλα καλή ακρόαση!
P.S.: Μην ξεχνάτε σήμερα θα τα πούμε ζωντανά στις 7 μ.μ. στο hackaday 's live show.

ΣΥΝΕΒΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ

Πολλές καλησπέρες και καλή εβδομάδα παίδες. Ως γνωστόν η κρίση μας έχει βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι και μας έχει ξεζουμίσει για τα καλά μέσω των υπαλλήλων της (a.k.a. πολιτικών και παρατρεχάμενων αυτών).
Τη σήμερον ημέρα κυρίες και κύροι με δυσκολία σκάει χαμόγελο το χειλάκι του έλληνος διότι το αυγό έφτασε στον κώλο αλλά δε λέει να βγει και μας έχει σακατέψει ενώ το σκατό με το οποίο φτιάχναμε παξιμάδι μας έχει τελειώσει προ πολλού. Προβλέπω ότι δε θα αργήσει να έρθει η αποφράδα εκείνη μέρα που θα βγούμε όλοι μας σε λόφους και βουνά και θα μαλώνουμε με τα υπόλοιπα ζώα για το ποιος θα πρωτοβοσκήσει τα λιγοστά γαϊδουράγκαθα.
Μέχρι τότε όμως υπάρχουν και κάποιες προσπάθειες ιδιωτών ή ενώσεων πολιτών που καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να προσφέρουν στην τοπική κοινωνία έστω και δύο ώρες χαλάρωσης.
Τέτοιες ενέργειες κάνει ο σύλλογος φίλων βιβλιοθήκης Σερρών. Προβολές ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων και άλλες εκδηλώσεις δωρεάν. Όποιος θέλει μπορεί να γίνει μέλος πληρώνοντας το συμβολικό ποσό των δέκα ευρώ για ένα χρόνο.
Την περασμένη Τετάρτη πήρα αγκαζέ το έταιρον ήμισι και πήγαμε στο αμφιθέατρο της βιβλιοθήκης (πολύ μουράτο και καινούριο) για τη τζαμπέ προβολή μιας ταινίας. Ο τίτλος αυτής: Ημερολόγιο ενός σκανδάλου («Notes on a scandal»). Ήταν παραγωγή του 2006 και αγγλική αλλά καλή, βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα. Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Έιερ, Σενάριο: Πάτρικ Μπάμπερ βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Ζόε Χέλερ, Ηθοποιοί: Τζούντι Ντεντς, Κέιτ Μπλάνσετ, Μάικλ Μαλόνι, Μουσική: Φιλίπ Γκλας. Η προσέλευση του κόσμου πολύ καλή. Σχεδόν γέμισε το αμφιθέατρο. Δυστυχώς όμως ήταν και κάποιοι που ήρθαν για να βασανίσουν όλους τους υπόλοιπους. Τι εννοώ; Διαβάστε παρακάτω.
Επιτέλους σβήνουν τα φώτα και αρχίζει η ταινία. Μαζί με την ταινία ακούω κάτι ηχητικά εφφέ (τσάκαρ-τσούκαρ) από τ' αριστερά μου. Βλέπω μια γυναίκα με τη μορφή κουρούνας να κατασπαράζει ένα κρουασάν. Προς μεγάλη μου δυστυχία είδα ότι είχε μια σακούλα με διάφορα καλούδια. Η μαλακισμένη δεν ήρθε να δει ταινία αλλά να κάνει πικνίκ. Το μαρτύριο κράτησε γύρω στο εικοσάλεπτο. Απορώ πως κρατηθήκαμε όλοι και δε της φιμώσαμε το ράμφος γιατί η μούρη της ήταν σα ράμφος. Κατά τη διάρκεια της ταινίας κάποιοι και κυρίως κάποιες βρήκαν ευκαιρία να ανοίξουν το στόμα τους και να μιλήσουν για τα πάντα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα έναν συνεχή ψίθυρο στο αμφιθέατρο καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας. Όταν τέλειωσε είδα φυσικά και πόσο καθαροί είμαστε. Παντού σακουλάκια πεταμένα, χαρτάκια από τσίχλες, άδεια μπουκάλια νερού, χαρτομάντιλα, τσόφλια από σπόρια και άλλα στοιχεία που πλαισίωναν την dream team των σκουπιδιών πεταμένα επιμελώς ατιμέλητα παντού. Είναι πολύ δύσκολο βλέπετε να πάρει κάποιος τα σκουπίδια του και να τα πετάξει στον κάδο που βρίσκεται το πολύ σε απόσταση δέκα μέτρων.
Με λίγα λόγια πας να περάσεις καλά αλλά πάντα υπάρχουν οι μαλάκες και οι ηλίθιες που θα σου σπάσουν τα νεύρα γιατί πολύ απλά δεν ξέρουν να σέβονται τους υπόλοιπους.
Οι προσπάθειες του συλλόγου φίλων της βιβλιοθήκης Σερρών είναι αξιόλογες και αξιέπαινες αλλά υπάρχουν μερικοί και μερικές που κάνουν τη διαφορά προς το κακό. Καλό πράγμα η συνείδηση αλλά που να τη βρούνε οι προαναφερθέντες;
Υ.Γ.:Τώρα που διαβάσατε αυτή την ανάρτηση άντε πάτε και από το Locus Blogus να ευχηθείτε που σήμερα έχει γεννέθλια και κλείνει τα δύο του χρόνια.

ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΠ

Οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι. Αυτό είναι σαφές. Το βλέπουμε και το βιώνουμε όλοι σε υπερθετικό βαθμό πλην μιας μειοψηφίας (λαμόγια, βύσματα, πολιτικοί κ.α.). Κρατική μέριμνα μην ψάχνετε και μην περιμένετε γιατί αυτό δεν υπάρχει ούτε σαν ανέκδοτο. Εκτός όλων αυτών που τραβάμε υπάρχουν και κάποιοι στο δημόσιο τομέα που φροντίζουν να γίνει η ζωή μας ακόμα δυσκολότερη.
Την Παρασκευή πήγα στον Ο.Α.Ε.Δ. όπως κάθε άνεργος για να δώσω εντολή να μου βάλουν το επίδομα στο λογαριασμό μου στην εθνική τράπεζα. Μεγαλύτερη μαλακία δεν υπάρχει. Υποτίθεται ότι έχουμε μηχανογράφηση και online υπηρεσίες. Τι να το κάνεις αν δεν λειτουργούνε σωστά και όταν οι υπάλληλοι δεν ξέρουν να χειρίζονται αυτές τις υπηρεσίες; Μπορούσαν κάλιστα στον Ο.Α.Ε.Δ. να βάζουν κάθε μήνα αυτόματα τα χρήματα στους ανέργους χωρίς να τους τραβολογάνε κάθε μήνα απλά για να δώσουν το παρόν. Αν πιάσει δουλειά ο άνεργος φαίνεται στο Ι.Κ.Α. από τα ένσημα που θα τον κολλήσουνε (αν τον κολλήσουνε) και διακόπτεται αυτόματα το επίδομα ανεργίας. Η συνεργασία όμως ανάμεσα στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας απλά δεν υπάρχει. Κλείνω αυτή τη μεγάλη παρένθεση για να συνεχίσω. Όπως προανέφερατην Παρασκευή έσυρα τα κόκκαλα μου στον Ο.Α.Ε.Δ. για να δείξω το χαρτί και να μου βάλουνε στο λογαριασμό μου τα χρήματα (μετά τις γιορτές πολύς κόσμος έβγαινε στην ανεργία, χαμός γινότανε). Αν πας μέχρι τις ένδεκα το πρωί τότε τα χρήματα θα τα λάβεις το απόγευμα. Αν πας μετά τις ένδεκα θα τα λάβεις την επόμενη μέρα εκτός και αν μεσολαβεί Σαββατοκύριακο οπότε θα περιμένεις μέχρι τη Δευτέρα. Παρασκευή τα χρήματα δε μπήκανε στο λογαριασμό μου. Περίμενα το Σαββατοκύριακο και χθες περίμενα να πάρω το επίδομα πως και πως για να πληρώσω λογαριασμούς που μαζεύτηκαν σε μια γωνιά σαν απόστημα. Πάω το βράδυ στο ΑΤΜ, βάζω κάρτα, ελέγχω το υπόλοιπο και πήρα τα τέτοια μου. Ακόμα τα χρήματα δε μπήκανε. Πήγα σήμερα το πρωί στον Ο.Α.Ε.Δ. και είχε κόσμο που φώναζε. Δεν κατάλαβα τι έγινε στην αρχή. Μετά από λίγο μπήκα στο κλίμα. Κανένας δεν πήρα τα λεφτά του. Φτάνει η σειρά μου, πάω στο γκισέ, δίνω τα χαρτιά μου και λέω τι έγινε (ή μάλλον τι δεν έγινε). Η απάντηση της υπαλλήλου ήταν ότι από το πρωί μαλώνει με τον κόσμο γιατί ο Ο.Α.Ε.Δ. καθυστέρησε να καταθέσει τα λεφτά την Παρασκευή με αποτέλεσμα να μη γίνουν ακόμα οι πληρωμές. Η υπάλληλος και οι συναδέλφοι της δε φταίνε σε τίποτα γιατί η μαλακία έγινε από τα κεντρικά του Ο.Α.Ε.Δ. στην Αθήνα. Τελικά σήμερα μετά από κάποιες ώρες μπήκαν τα χρήματα. Πήρα τόσα όσα έπρεπε. Δραχμή παραπάνω! Αν όμως ο πολίτης χρωστάει στο κράτος και αργήσει να πληρώσει μερικές μέρες αρχίζουνε και πέφτουν τόκοι. Και γαμώ την ισονομία έχουμε στην Ελλάδα.
Περιστατικό δεύτερο. Πέρυσι το Σεπτέμβρη (2009) καταθέσαμε όλα τα χαρτιά στο ΔΟΑΤΑΠ για να αναγνωριστεί το πτυχίο που έχει το έταιρον μου ήμισι. Βασική προϋπόθεση είναι να πληρώσουμε το παράβολο των 170 ευρώ. Δώσαμε όλα τα χαρτιά που ήθελαν, μας ζήτησαν και άλλα χαρτιά έξτρα (όπως, άκουσον άκουσον, βιογραφικό του κάθε καθηγητή. Που να τους βρούμε του καθηγητές και αν δεν είναι εν ζωή κάποιοι απ' αυτούς;) επειδή είναι το πρώτο Λιθουανικό πτυχίο που κάνουν αναγνώριση (ανοίγουμε δρόμο για τους επόμενους), πήγαμε στη Λιθουανία, πήραμε ότι ήθελαν, μας βγήκε όλο το ταξίδι και τα χαρτιά γύρω στα τρεις χιλιάδες ευρά και όταν πήραμε τηλέφωνο και τους είπαμε ότι τα έχουμε έτοιμα και θα τα στείλουμε μας είπαν ότι δεν τα χρειάζονταν επειδή με ένα κλικ στον υπολογιστή τους βρήκαν ότι ήθελαν (πείτε μου πως να αντιδράσει ο κάθε νορμάλ άνθρωπος σ' αυτό;). Σήμερα πήρα τηλέφωνο για να δούμε σε τι στάδιο βρισκόμαστε. Η υπάλληλος που το σήκωσε μου έκανε παρατήρηση γιατί το άτομο που ζητούσα είχε άλλο αριθμό και έπρεπε να ξέρω τον εσωτερικό αριθμό κλήσης. "Που να τα βρω;", ρωτάω. "Από το website", μου απαντάει. "Μα στο website όλα είναι λάθος και τουλάχιστον εδώ και ενάμισι χρόνο δεν τα διορθώσατε. Δεν αντικαταστήσατε να παλιά τηλεφωνικά νούμερα και τους εσωτερικούς αριθμούς κλήσης με τα καινούρια", ξαναπαντάω. Η απάντηση από την άλλη μεριά της γραμμής; Ένας αναστεναγμός που φανέρωνε την ενόχληση της υπαλλήλου και μετά από αναμονή μου είπε τους εσωτερικούς αριθμούς που δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα εδώ και ενάμισι χρόνο τουλάχιστον στην ιστοσελίδα του ΔΟΑΤΑΠ. Σε άλλες χώρες η αναγνώριση πτυχίου κάνει από δυο μέρες (Σουηδία) έως ένα μήνα το πολύ. Εδώ πρέπει να πάρεις πρώτα σύνταξη και μετά αν είσαι τυχερός και αν δεν έχεις μετακομίσει εις Κύριον ίσως υπάρχει μια απειροελλάχιστη πιθανότητα να πάρεις την αναγνώριση του πτυχίου σου.
Και γαμώ το νοικοκύρεμα έχει κάνει ο ΓΑΠ στις δημόσιες υπηρεσίες. Σίγουρα η περιπτώσεις οι δικές μου δεν είναι οι μοναδικές και είμαι 1000% σίγουρος ότι υπάρχουν πάρα πολλοί συμπολίτες που βασανίζονται ακόμα περισσότερο από τις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Καλό όμως είναι να τα λέμε για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια αναγνώριση πτυχίου χρειάζεται πάνω από ένα χρόνο.
Υ.Γ.: Μη χάσετε απόψε στις 19:00 το hackaday 's live show στο hackaday 's web radio.

ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

Καλησπέρα και καλή χρονιά. Τι καλή δηλαδή... Γάμα τα θα είναι αλλά τεσπα! Προμηθευτείτε μπόλικη βαζελίνη γιατί ο νέος χρόνος έδειξε τα δόντια του από την αρχή τι μας περιμένει. Θα έχουμε ολόκληρη χρονιά για να αναλύουμε και να βρίζουμε τις καταστάσεις που θα ζήσουμε. Δεν είμαι πεσιμιστής, απλά είμαι ρεαλιστής. Ας αλλάξουμε όμως θέμα.
Χθες στις Σέρρες ζήσαμε μια μαγική βραδιά σε μια μουσική σκηνή. Ο λόγος; Μια unplugged συναυλία της Anneke van Giersbergen και του Danny Cavanagh. Η Anneke είναι η πρώην τραγουδίστρια των The Gathering και Agua de Annique ενώ ο Danny είναι ο κιθαρίστας και αδερφός του τραγουδιστή (Vincent Cavanagh) και του μπασίστα (Jamie Cavanagh) των Anathema.
Η ατμόσφαιρα καταπληκτική. Είμασταν γύρω στα τριακόσια άτομα και γουστάραμε τρελά. Πρώτα βγήκε στη σκηνή ο Danny. Άγγλος στην κυριολεξία όσον αφορά το timing. Τι εννοώ; Δέκα η ώρα το βράδυ ήταν να βγει στη σκηνή και δέκα και ένα δευτερόλεπτο ήδη τραγουδούσε. Ζεστή φωνή με τη συνοδεία της κιθάρας του είπα τραγούδια των Anathema αλλά και διασκευές όπως το Wish you were here των Pink Floyd, Stairway to heaven των Led Zeppelin κ.α.
Μετά των διαδέχτηκε στη σκηνή η Anneke με την κιθάρα της. Εκεί έγινε χαμός γιατί η γυναίκα είναι καλιτέχνιδα με όλη την έννοια της λέξης και φωνάρα. Είπε τραγούδια από τις μπάντες της αλλά και διασκευές όπως το Jolene της Dolly Parton, No bravery του James Blunt κ.α.
Στο τρίτο μέρος βρέθηκαν και οι δύο στη σκηνή και μερικά τραγούδια τα ερμήνευσε η Anneke με συνοδεία πιάνου που έπαιζε ο Danny. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές σας λέω.
Η επικοινωνία με τον κόσμο ήταν το κάτι άλλο. Ακούραστοι και οι δύο έβγαζαν συνεχώς φωτογραφίες με τον κόσμο και συζητούσαν χωρίς σταριλίκια και σνομπ συμπεριφορά. Η Anneke ήταν καθόλη τη βραδιά γλυκύτατη και χαμογελαστή και όχι μόνο επί σκηνής όπως και ο Danny. Το πρόγραμμ ακράτησε περίπου δύο ώρες.
Επιτέλους στο Σερραίικο κάτι κινείται. Μετά τη συναυλία των Puressence (και το ελληνικό website) μαζί με τους έλληνες Sleeping Pillow στις 28 Νοεμβρίου 2010 και τη συναυλία των Rotting Christ στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 είχαμε τη χθεσινή μαγική βραδιά και έπεται συνέχεια.
Μελανό σημείο οι υψηλές τιμές στις μπύρες και στα ποτά. Το εισιτήριο για τα lives δε συμπεριλαμβάνει ποτό αλλά αυτό δε δικαιολογεί το γεγονός των υψηλών τιμών. Κάπως σαν αρπαχτή φαίνεται και όχι με ιδιαίτερα κομψό τρόπο.
Κακά τα ψέματα αλλά η επαρχία χρειάζεται τέτοιες στιγμές γιατί η κατάσταση δεν παλεύεται άλλο. Η μονοτονία είναι κακό πράγμα και έτσι όπως έγιναν τα πράγματα τέτοιες στιγμές για να ξεφεύγουμε είναι απαραίτητες.