ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε στη θάλασσα για να δείξουμε και στους επισκέπτες μας πως είναι τα ελληνικά κύματα. Ένιωθα περηφάνια γιατί η θάλασσα και ο ήλιος είναι από τα λίγα πράγματα που έμειναν στην Ελλάδα και δε μετανάστευσαν σε κάποια άλλη για καλύτερο μέλλον. Βέβαια μετά καταντράπηκα και δεν ήξερα που να κρυφτώ.
Η μέρα ήταν ζεστή και ο ουρανός καταγάλανος. Έτσι ξεκινήσαμε με μεγάλη όρεξη για την παραλία. Θα κάναμε το πρώτο μας μπάνιο για φέτος. Ένα από τα λίγα που προβλέπονται. Όταν φτάσαμε γινόταν ο χαμός. Στην αρχή πήραμε ψάθες, ομπρέλες, ρακέτες και είπαμε να μην πάμε σε κάποια οργανωμένη παραλία γιατί θα μας έπιαναν τον κώλο. Από το σκουπιδαριό που βρήκαμε όμως αηδιάσαμε και έτσι πήγαμε τελικά σε οργανωμένη.
Η κωλοφαρδία μας ήταν μεγάλη. Με το που φτάσαμε βρήκαμε κατευθείαν ξαπλώστρες. Μιλάμε για δώδεκα η ώρα το μεσημέρι που ο ήλιος είναι ντάλα και στις παραλίες γίνεται το αδιαχώρητο. Κλασικά έπρεπε να παραγγείλουμε, να μας τσιβικώσουνε για να έχουμε δικαίωμα στις ξαπλώστρες. Τεσπα! Η μουσική βαρούσε πιο δυνατά απ' ότι βαράνε τα βράδια τα night clubs. Αποτέλεσμα; Να μη μπορούμε να σταυρώσουμε κουβέντα. Η συνεννόηση γινόταν με νοήματα. Εφόσον αρνηθήκαμε σε καμιά τριανταριά μετανάστες από Αφρική, Πακιστάν και Μπαγκλαντές τις προσφορές τους ξαπλώσαμε για ηλιοθεραπεία. Αμ δε!
Μια μεγάλη σκιά απλώθηκε πάνω μας. Γυρίζω το κεφάλι και βλέπω έναν τύπο με τρία στομάχια (δεν εξηγείται αλλιώς το μέγεθος). Όρθιος ατένιζε το πέλαγος και μετά είδα ότι ήταν με παρέα που απαρτιζόταν από άτομα των ίδιων κυβικών. Ο κύριος και η παρέα του ήταν κάγκουρες. Ξέρετε αυτό το είδος των δίποδων που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν την προσοχή των πάντων. Ο συγκεκριμένος ήταν ο αρχηγός της παρέας. Μιλούσε πολύ δυνατά για να καταλάβουμε όλοι οι υπόλοιποι ότι ήταν παρών. Μετά έκατσε και παρήγγειλε ένα Gordon 's space. Με δυο κατεβασιές το άδειασε το μουκάλι. Τον ακούω να φωνάζει στο σερβιτόρο: "Μάστορα πιάσε άλλες δύο τέτοιες γκαζόζες λεμόνι και να είναι μπούζι". Oh my God! Του φέρνει ο σερβιτόρος και το μοσχάρι τις ήπιε μέσα σε ένα λεπτό. Μετά σηκώθηκε όρθιος και ρεύτηκε τόσο δυνατά που σηκώθηκε ωστικό κύμα. Δίπλα του μια φακλάνα τεραστίων διαστάσεων χαζογελούσε και έλεγε: "Αχ τι γλυκούλι που είναι το μικρό μου". Μικρό; Το παιδοβούβαλο; Χαριτωμένο το ρέψιμο των 15 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ;
Έκανε και άλλες τέτοιες χαριτωμενιές ο κάγκουρας. Δε χρειάζεται να τις αναλύσω. Αυτό που με εξόργισε είναι ότι παντού υπήρχαν κάδοι για σκουπίδια και το ζώον πετούσε στην παραλία τα σκουπίδια του ή τα παραέχωνε στην άμμο και όταν κάποιος από την παρέα του του είπε να μην κάνει σκουπίδια το παιδοβούβαλο είπε: "Έλα μωρέ, από 'μένα θα λερωθεί η παραλία; Και οι σερβιτόροι θα κωλοβαράνε; Τζάμπα τους πληρώνει το αφεντικό τους; Θα καθαρίσουν αυτοί". Οι συγγενείς από το εξωτερικό που φιλοξενούσα με ρωτούσαν για τα σκουπίδια, τη δυνατή μουσική και τη στάση των ανθρώπων και δεν ήξερα πως να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα.
Μπροστά μας ήταν μια άλλη παρέα. Ζευγάρια. Εγώ συμφωνώ με τη μόδα όταν πηγαίνει σε κάποιον. Τι να το κάνω όταν η τύπισσα είναι ογδόντα κιλά και μου μοστράρει την κωλάρα της με το στριγκάκι που πάθαινε ασφυξία ανάμεσα στα κωλομάγουλα της! Το χειρότερο ήταν ότι κάθε τρεις και λίγο έσκυβε και τούρλωνε τον πατσά της. Μα γιατί; Για να τη λιμπιστούμε; Είχαμε και μικρό παιδί μαζί μας. Κάποια στιγμή σηκώνεται ένας από την παρέα και φωνάζει για να τον ακούσουν όλοι: "Μπαίνω λίγο μέσα στη θάλασσα να κατουρήσω και έρχομαι. Περιμένετε με να παραγγείλουμε όλοι μαζί". Ρε φίλε οι τουαλέτες είναι στα είκοσι μέτρα, τόσο ακράτεια έχεις; Μετά από λίγο έσφαξαν και ένα τεράστιο καρπούζι για να κατουρήσουνε περισσότερο μέσα στη θάλασσα. Περιττό να σας πω ότι με τα σκουπίδια τους φρόντισαν να στολίσουν την παραλία.
Τέτοιες παρόμοιες καταστάσεις είδα δεκάδες σε μια μέρα. Ευτυχώς οι φιλοξενούμενοι μου δεν γνωρίζουν ελληνικά. Το σίγουρο είναι ένα. Αν θέλουμε να πάμε προς το καλύτερο σε αυτή τη χώρα πρέπει να αλλάξουμε και μια καλή αρχή είναι να κάνουμε αλλαγές στις συνήθειες μας, στον τρόπο σκέψης μας και στους εαυτούς μας. Να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους.
Υ.Γ.: Στις 19:00 απόψε μη χάσετε τη live ραδιοφωνική εκπομπή (hackaday 's live show) από το hackaday 's web radio.