Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Print this post

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε στη θάλασσα για να δείξουμε και στους επισκέπτες μας πως είναι τα ελληνικά κύματα. Ένιωθα περηφάνια γιατί η θάλασσα και ο ήλιος είναι από τα λίγα πράγματα που έμειναν στην Ελλάδα και δε μετανάστευσαν σε κάποια άλλη για καλύτερο μέλλον. Βέβαια μετά καταντράπηκα και δεν ήξερα που να κρυφτώ.
Η μέρα ήταν ζεστή και ο ουρανός καταγάλανος. Έτσι ξεκινήσαμε με μεγάλη όρεξη για την παραλία. Θα κάναμε το πρώτο μας μπάνιο για φέτος. Ένα από τα λίγα που προβλέπονται. Όταν φτάσαμε γινόταν ο χαμός. Στην αρχή πήραμε ψάθες, ομπρέλες, ρακέτες και είπαμε να μην πάμε σε κάποια οργανωμένη παραλία γιατί θα μας έπιαναν τον κώλο. Από το σκουπιδαριό που βρήκαμε όμως αηδιάσαμε και έτσι πήγαμε τελικά σε οργανωμένη.
Η κωλοφαρδία μας ήταν μεγάλη. Με το που φτάσαμε βρήκαμε κατευθείαν ξαπλώστρες. Μιλάμε για δώδεκα η ώρα το μεσημέρι που ο ήλιος είναι ντάλα και στις παραλίες γίνεται το αδιαχώρητο. Κλασικά έπρεπε να παραγγείλουμε, να μας τσιβικώσουνε για να έχουμε δικαίωμα στις ξαπλώστρες. Τεσπα! Η μουσική βαρούσε πιο δυνατά απ' ότι βαράνε τα βράδια τα night clubs. Αποτέλεσμα; Να μη μπορούμε να σταυρώσουμε κουβέντα. Η συνεννόηση γινόταν με νοήματα. Εφόσον αρνηθήκαμε σε καμιά τριανταριά μετανάστες από Αφρική, Πακιστάν και Μπαγκλαντές τις προσφορές τους ξαπλώσαμε για ηλιοθεραπεία. Αμ δε!
Μια μεγάλη σκιά απλώθηκε πάνω μας. Γυρίζω το κεφάλι και βλέπω έναν τύπο με τρία στομάχια (δεν εξηγείται αλλιώς το μέγεθος). Όρθιος ατένιζε το πέλαγος και μετά είδα ότι ήταν με παρέα που απαρτιζόταν από άτομα των ίδιων κυβικών. Ο κύριος και η παρέα του ήταν κάγκουρες. Ξέρετε αυτό το είδος των δίποδων που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν την προσοχή των πάντων. Ο συγκεκριμένος ήταν ο αρχηγός της παρέας. Μιλούσε πολύ δυνατά για να καταλάβουμε όλοι οι υπόλοιποι ότι ήταν παρών. Μετά έκατσε και παρήγγειλε ένα Gordon 's space. Με δυο κατεβασιές το άδειασε το μουκάλι. Τον ακούω να φωνάζει στο σερβιτόρο: "Μάστορα πιάσε άλλες δύο τέτοιες γκαζόζες λεμόνι και να είναι μπούζι". Oh my God! Του φέρνει ο σερβιτόρος και το μοσχάρι τις ήπιε μέσα σε ένα λεπτό. Μετά σηκώθηκε όρθιος και ρεύτηκε τόσο δυνατά που σηκώθηκε ωστικό κύμα. Δίπλα του μια φακλάνα τεραστίων διαστάσεων χαζογελούσε και έλεγε: "Αχ τι γλυκούλι που είναι το μικρό μου". Μικρό; Το παιδοβούβαλο; Χαριτωμένο το ρέψιμο των 15 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ;
Έκανε και άλλες τέτοιες χαριτωμενιές ο κάγκουρας. Δε χρειάζεται να τις αναλύσω. Αυτό που με εξόργισε είναι ότι παντού υπήρχαν κάδοι για σκουπίδια και το ζώον πετούσε στην παραλία τα σκουπίδια του ή τα παραέχωνε στην άμμο και όταν κάποιος από την παρέα του του είπε να μην κάνει σκουπίδια το παιδοβούβαλο είπε: "Έλα μωρέ, από 'μένα θα λερωθεί η παραλία; Και οι σερβιτόροι θα κωλοβαράνε; Τζάμπα τους πληρώνει το αφεντικό τους; Θα καθαρίσουν αυτοί". Οι συγγενείς από το εξωτερικό που φιλοξενούσα με ρωτούσαν για τα σκουπίδια, τη δυνατή μουσική και τη στάση των ανθρώπων και δεν ήξερα πως να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα.
Μπροστά μας ήταν μια άλλη παρέα. Ζευγάρια. Εγώ συμφωνώ με τη μόδα όταν πηγαίνει σε κάποιον. Τι να το κάνω όταν η τύπισσα είναι ογδόντα κιλά και μου μοστράρει την κωλάρα της με το στριγκάκι που πάθαινε ασφυξία ανάμεσα στα κωλομάγουλα της! Το χειρότερο ήταν ότι κάθε τρεις και λίγο έσκυβε και τούρλωνε τον πατσά της. Μα γιατί; Για να τη λιμπιστούμε; Είχαμε και μικρό παιδί μαζί μας. Κάποια στιγμή σηκώνεται ένας από την παρέα και φωνάζει για να τον ακούσουν όλοι: "Μπαίνω λίγο μέσα στη θάλασσα να κατουρήσω και έρχομαι. Περιμένετε με να παραγγείλουμε όλοι μαζί". Ρε φίλε οι τουαλέτες είναι στα είκοσι μέτρα, τόσο ακράτεια έχεις; Μετά από λίγο έσφαξαν και ένα τεράστιο καρπούζι για να κατουρήσουνε περισσότερο μέσα στη θάλασσα. Περιττό να σας πω ότι με τα σκουπίδια τους φρόντισαν να στολίσουν την παραλία.
Τέτοιες παρόμοιες καταστάσεις είδα δεκάδες σε μια μέρα. Ευτυχώς οι φιλοξενούμενοι μου δεν γνωρίζουν ελληνικά. Το σίγουρο είναι ένα. Αν θέλουμε να πάμε προς το καλύτερο σε αυτή τη χώρα πρέπει να αλλάξουμε και μια καλή αρχή είναι να κάνουμε αλλαγές στις συνήθειες μας, στον τρόπο σκέψης μας και στους εαυτούς μας. Να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους.
Υ.Γ.: Στις 19:00 απόψε μη χάσετε τη live ραδιοφωνική εκπομπή (hackaday 's live show) από το hackaday 's web radio.

buzz it!

21 σχόλια:

  1. Δυστυχώς για σενα δεν εχεις πολλές επιλογές θάλασσας,ευτυχώς για μενα οι επιλογες μου είναι πολλές λόγω Πιερίας,οπότε έχω επιλέξει τις ακρογιαλιες μου,αποφεύγοντας παραλιες όπου έχω συναντήσει εκατονταδες τέτοιυς κάγκουρες...
    Α,ναι,τωρα εμεις οι καπνιστές,οι "λεπροί",είμαστε θύματα ενός νεου είδους κάγκουρα,του φανατικού "καπνοκυνηγητή",απολαμβάνω το καφεδάκι μου παραλιακά καπνίζοντας,και ο τύπος μου φωνάζει από τα πέντε μέτρα,κύριε,με ενοχλεί ο καπνός σας!!!Ε,βρε αδέρφια,αφήστε μας να επιλέξουμε τη μ@λ@κί@ μας,εσεις λίγες μ@λ@κίες κάνετε;Σας λέμε εμεις τίποτα;Ε,όχι να μας το κόψετε και δίπλα στην ακρογιαλιά,ρε γμτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @VAD Σωστά. Αυτό μου διέφυγε.Είναι ικανοί να κάθονται δίπλα σε σκουπίδια που βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης και να βρωμάει ο τόπος. Αυτό δεν τους πειράζει αλλά ο καπνός του καπνιστή από τα 5 και 10 μέτρα τους ενοχλεί. Βέβαια κάνουν παρατήρηση για να δείξουν όιτ είναι κάτι, είναι αντιδραστικοί και βεβαίως - βεβαίως είναι της μοδός καθότι το αντικαπνιστικό κίνημα φοριέται πολύ τα 2-3 τελευταία χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελα ρε Jimi πολύ τραγικά τα λές όχι και τέτοια κατάντια η παραλία, οκ μπορεί να υπάρχουν ρεμάλια αλλά όλες τις τανζανιές μαζί πάει πολύ.
    Ευτυχώς έχουμε μεγάλη επιλογή απο μοναχικές και καθαρές δεν πάω ποτέ σε οργανωμένες.
    Στην Κρήτη που πήγα σε μια κολυμπούσα ανάμεσα σε σακούλες και πλαστικά όλων των ειδών και σιχάθηκα τη θάλασσα.
    Κατά τ'αλλα είμαστε περήφανοι για τις παραλίες και θέλουμε τουρισμό.

    Υ.Γ "Μπλέ γιακάς radio" λέγεται ο σταθμός του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @zoyzoy Και όμως... Δυστυχώς έτσι είναι. Μην παραξενεύεσαι καθόλου. Για την Ελλάδα μιλάμε. Τη χώρα όπου μπορούνε να συμβούν τα πάντα.
    Τον ξέρω το σταθμό αλλά είναι ίσως ο μοναδικός που δε γνωρίζω τον ιδιοκτήτη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κοίτα, εγώ φαν της θάλασσας και του ελληνικού καλοκαιριού δεν είμαι να πω την αλήθεια. Με τον άντρα έχουμε άλλη στρατηγική, όταν υπάρχουν φράγκα δηλαδή. Πολλές συχνές και μικρές εκδρομες που σου επιτρέπουν να δεις περισσότερα πράγματα και να επιλέξεις τι σου κάνει. Και πιο ελεγχόμενο το οικονομικό. Γιατί ξαπλώστρες και ομπρέλες; Όχι αγάπη, βρίσκεις πιο έρημα πράγματα, παίρνεις την δική σου ομπρέλα, την δική σου ξαπλώστρα ή πετσέτα, και ένα ωραίο ψυγειάκι και σακουλίτσα για τα σκουπίδια σου, και είσαι άρχοντας με μηδέν κόστος. Θα κάνεις ένα χλμ παραπάνω ναι, αλλά θα το γουστάρεις, δεν θα φύγεις ξενερωμένος, ούτε θα φας στην μάπα την άχρηστη πλέμπα.

    Εμείς πάμε κυρίως σε λίμνες και βουνά έτσι και αλλιώς, όπου δηλαδή δεν πάνε οι περισσότεροι όλο το καλοκαίρι, και έχουμε πάντα την ησυχία μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Πολίτης της Μπανανίας Βρε και 'γω λάτρης του βουνού είμαι αλλά έπρεπε να πάω τους επισκέπτες μου στη θάλασσα. Να έρθουν στην Ελλάδα και να μη λένε ότι πήγαν σε μια ελληνική παραλία; Να απομυθοποιήσουν και λίγο το Greek paradise.
    Στην αρχή πήγαμε σε μια έρημη παραλία αλλά γινόταν χαμός από σκουπίδια. Πήγαμε και πιο κάτω αλλά τα ίδια. Μέσα στη ζέστη με μικρό παιδί δεν ήταν κατάλληλη αναζήτηση της καθαρής παραλίας. Άσε που με τον κωλόκαιρο που είχε τις προηγούμενες μέρες ο τόπος γέμισε πέτρες, ξεραμένα φύκια και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Και βέβαια καμία δημοτική αρχή δεν αναλαμβάνει να καθαρίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελλαδα χωρα του φωτος που ελεγε και η Καιτουλα η Γαρμπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Dr. G. House Πρόσχομεεεεεεεεεεεεεννννν!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. To καλό φέτος στις περίπου 15 παραλίες που εχω πάει για μπάνιο ειναι οτι δεν ειδα να λερώνουν ιδιαίτερα με εξαίρεση κάποια αποτσίγαρα.
    Α, ναι, στο Κιάτο με ενόχλησαν κάτι τριχωτοί κάγκουρες που έπρεπε να παίζουν ρακέτες δυνατά μες στα μούτρα μας.
    Κατα τα άλλα, ειναι όντως θέμα παιδείας και η συμπεριφορά μας εξω, οπου πρέπει επιτέλους όλοι να καταλαβαίνουν οτι η παραλία και τα μερη όπου συχνάζει κόσμος δεν ειναι δοχείο απορριμμάτων ουτε τουαλέτες και σίγουρα εκτός απο την αρχοντόφατσά μας υπάρχουν και άλλοι γύρω μας που πρέπει να τους λάβουμε υπ όψη.
    Σκηνικό σε παραλία της Σίφνου :
    Μια μαμά με τέσσερα στομάχια και 6 βυζιά και 4 κουτσούβελα που μιλούσαν κατι σαν ελληνικά, δεν κατάλαβα, ειχε αμολήσει τα μικρά σε ολη την παραλία μήκους κάπου 100 μέτρων να αλαλάζουν ως κινητές βουβουζέλες ... το λιγότερο.
    Σε μιά φάση σηκώνεται ενας Γιαπωνέζος τόσος δά και βάζιε τις φωνές στα μικρά στη γλώσσα του !
    Χαχαχ ... χεστήκανε και μαζεύτηκαν κάπως, η δε μάνα, άστα να πάνε, στη νιρβάνα της !

    Να περνάς καλά φιλε Χακ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @tzonakos Αυτό πρέπει να το δω. Εφόσον τα πήρε και ο Ιάπων (ως γνωστόν οι Ιάπωνες έχουνε Ιώβεια υπομονή) τι να πεις. Η εξάβυζη μητέτρα του βουβουζελακίων θα ήταν εντελώς απαράδεκτη. Πολλές καλησπέρες φίλτατε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ρε Τζονάκο,να μαθουμε γαιπωνέζικα,να τα τρομάζουμε και μεις τα χαϊβανάκια;:))
    Καλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @VAD Άε ρε 'συ... Σαν την Ελλάδα και τα ελληνικά υπάρχει τίποτε καλύτερο; Να μάθουν αυτοί ελληνικά αν θέλουν να συνενοηθούμε γιατί ως γνωστόν όταν οι έλληνες φιλοσοφούσαν αυτοί κρεμόντουσαν από τα δέντρα σαν πιθήκια. Έχουμε και ένα prestige ως λαός να 'ούμε!!! (ο κλασικός ελληνικός τρόπος σκέψης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ευτυχως εκτος Αθηνων τα πραγματα ειναι διαφορετικα. Εδω στο Ηρακλειο και σε ολες τις παραλιες της Κρητης, δεν υπαρχει εισοδος στην παραλια και η παραγγελια ειναι προεραιτικη.
    Κοσμο θα βρεις σε ολες τις διακυμανσεις του, ομως ευτυχως δεν εχουμε τπτ το τοσο υπερβολικο.
    Το ερχομενο Σαββατο θα παω κι εγω για το πρωτο μου.. ελπιζω :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. VAD δε χρειαζεται να ξέρεις μια γλώσσα για να καταλάβεις οτι ο άλλος τα εχει πάρει.
    Οσο για τις ελληνικές φωνάρες εχω να πώ οτι δυστυχώς η γλώσσα μας στα στόματα πολλών απο εμάς, ακούγεται ως να φωνάζουμε ακόμα κι οταν είμαστε ήρεμοι.
    Πριν 5 μέρες σε παραλία της Λέρου καθόμαστε να απολαύσουμε μεσημεριανό καφέ σε ίσκιο και ησυχία και ξαφνικά έρχονται 4 χοντρόπετσοι, αράζουν δίπλα κι αρχίζουν να μιλάνε για μπάλλα και γκόμενες. Το αποκορύφωμα ηταν οταν ενας ηθελε να παίξουν ρακέτες και λεει στους άλλους με δυνατή φωνή :
    "Πάμε ρε μαλάκες να παίξουμε να σας σκίσω !"
    Περιττό να πω οτι όλοι γύρισαν και κοιτούσαν περιμένοντας να δουν καβγά !
    Και πάει περίπατο η ηρεμία αφου ένιωσα λες κι ημουν στο Καραϊσκάκη σε ματς ποδοσφαίρου.
    Δεν εχουμε μάθει να μιλάμε ήσυχα και ηρεμα, αυτο το "δια βοής" απο την αρχαιότητα ως σήμερα μας έμεινε κουσούρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @tzonakos "Δεν εχουμε μάθει να μιλάμε ήσυχα και ηρεμα"... μεγάλη κουβέντα είπες. Κάθε φορά που ταξιδεύω στη βόρεια Ευρώπη αυτό παρατηρώ. Την ηρεμία με την οποία συνεννοούνται οι εκεί άνθρωποι. Χωρίς φωνές, βρισιές και άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χαλαρουίτα παιδιά, μη μας φάει η γκρίνια και η μιζέρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Ασκαρδαμυκτί Καλημέρες... Δε γκρινιάζουμε, ούτε μιζεριάζουμε. Απλά λέμε τα πράγματα πως έχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δεν παιζονται ορισμενοι. Απο τη μεση του ποστ μεχρι το τελος ελιωσα στο γελιο..Για τη...τυπισσα εννοω!!χιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @gatodiakritikos Όντως, τραγελαφικές καταστάσεις. Από τη μια να γελάς και από την άλλη να κλαις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;