"ΓΥΡΩ - ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ"

Μου συνέβει πριν από μια ώρα. Ποιο; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!
Πήρα το αυτοκίνητο για να πάω στο Super Market το οποίο βρίσκεται στα προάστια. Σήμερα η αγορά το απόγευμα είναι ανοιχτή. Τελειώνω τα ψώνια μου και παίρνω το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι μαζί με τη αρραβωνιαστικιά μου. Φτάνω έξω από την πολυκατοικία που μένω και άναβω τα alarm για να κατεβάσω τα ψώνια. Τα κατεβάζω και η αρραβωνιαστικιά μου πάει στο σπίτι με τα ψώνια. Εγώ τώρα πρέπει να βρω μέρος να παρκάρω. Εδώ αρχίζει η μίνι οδύσσεια μου.
Δεξιά και αριστερά κάδοι απορριμάτων, είσοδοι από πυλωτές αλλά μέρος για να αφήσω το αυτοκίνητο πουθενά. Υπόψην ότι έχει κίνηση γιατί η αγορά σήμερα το απόγευμα είναι ανοιχτή και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταστημάτων παίρνουν μαζί και τα αυτοκίνητα τους ασχέτως αν τα χρειάζονται ή όχι. Το να περπατήσουν πέντε ή δέκα λεπτά από το σπίτι τους ως την επιχείρηση τους το θεωρούν αδιανόητο. Μέσα στο αυτοκίνητο προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου αλλά είναι πολύ δύσκολο επειδή έχω ήδη κάνει εφτά φορές το γύρω του τετραγώνου και ακόμη τίποτα. Μέρος για να παρκάρω μηδέν. ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ...!!! Ω, ΝΑΙ! Επιτέλους βλέπω στα αριστερά μου άφθονο χώρο για να παρκάρω και μάλιστα μόλις εβδομήντα μέτρα από το σπίτι μου. Χωράνε και δύο αμάξια. Η ευτυχία μου κρατάει λίγο. Γιατί; Βλέπω αραδιασμένα τελάρα και τενεκέδες από τυρί στο μέρος. Αρχίζουν και με ζώνουν τα φίδια. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τα έβαλε γιατί θα έβαζε ο κανακάρης του το δικό του αυτοκίνητο και αυτός θα πήγαινε κάπου και μετά θα ερχόταν να ξεφορτώσει. Υπόψην: ο συγκεκριμμένος κύριος δεν έχει άδεια από την τροχαία για να κάνει κάτι τέτοιο, δηλαδή να χρησιμοποιεί το μέρος για την πάρτη του. Επειδή τους ξέρω χρόνια, το μαγαζί δε δουλεύει. Όλα αυτά είναι μπαρούφες. Απλά ο τύπος έχει το σπίτι του πάνω από το μαγαζί του και θέλει να έχει και τα αυτοκίνητα του εκεί μπροστά.
Λέω να μη μαλώσω και παίρνω τα κομμάτια μου για νέες περιπέτιες στους δρόμους. Αυτή τη φορά άλλαξα πορεία. Έκανα γύρω - γύρω όλοι σε άλλο τετράγωνο. Μετά από είκοσι λεπτά γυροβολιάς βρίσκω μέρος να παρκάρω μπροστά από ένα ανθοπωλείο ένα τετράγωνο μακρυά από το σπίτι μου. ΤΙ ΚΩΛΟΦΑΡΔΙΑ! ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΕΝΗΝΤΑ ΛΕΠΤΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΒΡΗΚΑ ΔΥΟ ΜΕΡΗ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΩ. Παρκάρησα αλλά το πρόβλημα ήταν ότι ο ανθοπώλης παρέταξε σα στρατιωτάκια καμιά τριανταριά γλάστρες πάνω στο κράσπεδο (από την έξω μεριά του πεζοδρομίου, προς το δρόμο δηλαδή) με αποτέλεσμα να μη μπορώ να βγω από το αυτοκίνητο. Αν επιχειρούσα κάτι τέτοιο θα έκανα σημάδια στην πόρτα μου και θα του έσπαζα καμιά γλάστρα. Σιγά σιγά μετά από πέντε λεπτά κατάφερα να βγω έξω ως άλλος Χουντίνι! Πάω στον ανθοπώλη και πολύ ευγενικά του λέω ότι οι γλάστρες του ενοχλούν και μπορεί να μου χαρακώσουν καμιά πόρτα. Η απάντηση του; "ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ". Μάλιστα! Προσπάθησα για δεύτερη φορά να τον κάνω να δει την κατάσταση λίγο και από τη δική μου πλευρά (το αυτοκίνητο είναι καινούριο και όσο να 'ναι με καίει αν πάθει και το παραμικρό) και έρχεται η αφοπλιστική του απάντηση: "ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ;" Η απάντηση μου ήταν ότι και το παραμικρό να πάθει το αυτοκίνητο θα θεωρήσω αυτόν υπεύθυνο και θα έχουμε ντράβαλα με την αστυνομία. ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ: ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΧΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ PARKING.
Από πότε διάφοροι ξύπνιοι (είναι και πολλοί αυτοί οι μαλάκες) οικειοποιούνται δημόσια περιουσία και φέρονται σαν να είναι δική τους; Με ποιο δικαίωμα; Αν πάω στη αστυνομία θα είμαι ρουφιάνος και δακτυλοδεικτούμενος (αυτό είναι και το πρόβλημα αν μένεις σε επαρχιακές πόλεις), αν δε μιλήσω θα είμαι καλός και θα κάνω γύρω - γύρω όλοι συνέχεια και αυτοί θα έχουν δικό τους parking μόνιμα (έστω και παράνομα). Αυτός που παίρνει άδεια από την τροχαία πρέπει να έχει συγκεκριμμένους λόγους για να το κάνει αυτό (να χρησιμοποιεί ένα μέρος της άκρης του δημόσιου δρόμου ως parking), νομίζω (δεν είμαι σίγουρος) ότι πρέπει να πληρώνει κάτι γι' αυτό και το κυριότερο να έχει αναρτημένο σε ευδιάκριτο σημείο για να μπορεί ο καθένας να δει τον αριθμό αδείας που έχει χορηγηθεί από την τροχαία.
Ένα είναι σίγουρο. Αυτό που μου συναίβει σήμερα ήταν για τελευταία φορά. Την επόμενη φορά θα φωνάξω αστυνομία και θα κάνω μύνηση γιατί δεν έχω χρόνο για χάσιμο με το γύρω - γύρω όλοι που μου επιβάλλουν και ας με πούνε και ρουφιάνο. Από τη στιγμή που όλοι κοιτάνε την πάρτη τους και εγώ αυτό θα κάνω και ταυτόχρονα θα κοιτάξω να τους τη σπάσω.
Βέβαια φταίει και ο δήμος. Οι τοπικοί άρχοντες. Γιατί; Πεζοδρόμησαν το κέντρο (μιλάω για την πόλη των Σερρών) χωρίς να κάνουν ούτε ένα parking, έβαλαν παρκόμετρα και αν προσθέσεις τους κάδους απορριμάτων (εννοώ τους μεγάλους, τους τροχήλατους οι οποίοι από μόνοι τους πιάνουν χώρο σχεδόν όσο ένα μικρό αυτοκίνητο), και τις εισόδους από τις πυλωτές τότε ο χώρος για να παρκάρουμε είναι πολύ λιγότερος απ' ότι είχαμε στο παρελθόν. Πιστεύω ότι οι τοπικοί άρχοντες (που τ' αρπάζουν για τα καλά) αντί να δώσουν τις λύσεις που τάζουν δημιουργούν περισσότερα προβλήματα στους δημότες με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να μην έχουμε μέρος να αφήσουμε τα οχήματα μας και μερικές φορές να παρκάρουμε παράνομα. Τότε τρώμε τις κλήσεις και φυσικά ποιος παίρνει τα λεφτά; Ο ΔΗΜΟΣ. Με λίγα λόγια: ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ!
Ας γίνουμε λιγότερο γαϊδούρια! Ειδικά κάποιοι που νομίζουν ότι όλος ο κόσμος τους ανήκει. Διαφορετικά; Έτσι και πέσουνε στο δρόμο μου ή στο parking που βρήκα πρώτος θα τους πάρει ο διάολος όλο τους το είναι. ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ!!!

ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΕ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΕ!!!

Πριν μερικές μέρες είδα στην τηλεόραση ότι τα τσακάλια μας (οι βουλευτάδες μας ντε!) πάλι έθεσαν θέμα για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ως εδώ καλά.
Μετά από μερικά λεπτά άκουσα και τη μαλακία. Να μη ψηφίζει ο απόδημος ελληνισμός. ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ!!! Δικαιολογία; Να μην αποφασίζουν για εμάς (τους έλληνες που ζουν εντός της χώρας) κάποιοι που έρχονται μόνο για διακοπές.
Το συνάλλαγμα που φέρνουν ή στέλνουν οι απόδημοι το θέλουμε όμως! Ξέρουμε να παρακαλάμε τα ελληνικά λόμπι σε κάθε χώρα για λογαριασμό της Ελλάδας έτσι ώστε να έχουμε καλύτερη εξωτερική πολιτική και καλύτερα αποτελέσματα που θα μας ευνοούν σε διάφορους τομείς.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ. ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΑΣΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ) ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΕΣΘΕ.
Μία αλλαγή που θα μπορούσαν να κάνουν οι ανεπρόκοποι (οι βουλευτάδες μας ντε!) στον εκλογικό νόμο είναι η κατάργηση της υποχρεωτικής ψήφου. ΣΕ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΚΑΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ; Τρελλοί είναι να κάνουν κάτι τέτοιο όμως; Ποιος θα πάει και θα τους ψηφίσει;
Κάθε τρεις και λίγο όλο και κάτι θα βρουν να αλλάξουν. Είτε εκλογικός νόμος, είτε ασφαλιστικό, είτε παιδεία είτε οτιδήποτε άλλο. Αποτέλεσμα; Να χάνεται χρόνος, χρήμα και κανένα αποτέλεσμα. Τα νεύρα μας έχουν γίνει τσατάλια γιατί οι χαραμοφάηδες (ξέρετε ποιους εννοώ) δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να πειραματίζονται με διάφορα σοβαρά θέματα και προβλήματα που πρέπει να λυθούν άμεσα.
ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ!

Ι.Κ.Α. (Ίδρυμα Καταντημένων Ανασφάλιστων)

48 ώρες απεργία έκαναν οι γιατροί του Ι.Κ.Α. Γιατί; Δε χορταίνουν λεφτά. Ως ασφαλισμένος στο Ι.Κ.Α. έχω κάθε δικαίωμα να κράξω τα λαμόγια που υποτίθεται ότι δουλεύουν και τους πληρώνω εγώ.
Είδα στις ειδήσεις πολίτες που περίμεναν πάνω από ένα μήνα για το ραντεβού με το γιατρό και όταν πήγαν έπρεπε να κλήσουν ξανά ραντεβού γιατί οι γιατροί έκαναν απεργία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι πολίτες να περιμένουν άλλο ένα μήνα, μπορεί και παραπάνω.
Δε με νοιάζουν τα αιτήματα των γιατρών. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι παίζουν με την υγεία μας. Θα ήθελα να μάθω: Όταν αυτοί οι γιατροί αποφοίτησαν από τις σχολές τους έδωσαν τον όρκο του Ιπποκράτη ή του ΥΠΟΚΡΙΤΗ; Γι' αυτές τις δύο μέρες απεργίας το Ι.Κ.Α. θα μου δώσει τα αντίστοιχα λεφτά πίσω; Δε νομίζω! ΟΛΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ. Ακόμα και η υγεία των απλών πολιτών (που δε φταίνε σε τίποτα).
Πληρώνουμε κάθε μήνα ένα σκασμό λεφτά στο Ι.Κ.Α. και στην ουσία δεν έχουμε ασφάλιση. Πριν από δύο μήνες είχα πονόδοντο. Λέω ας πάω στο Ι.Κ.Α. λόγω οικονομικής στενότητας και στο κάτω - κάτω γιατί όχι; Αφού τους πληρώνω! Ο οδοντίατρος αγενέστατος (αγαλματάκια, ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα). Το μόνο που είπε είναι ότι έπρεπε να βγάλω το δόντι μου. Δηλαδή εξαγωγή. Εγώ πήγα για ένα σφράγισμα. Τον ρώτησα γιατί. Μου λέει ότι αφού το δόντι έκανε απόστημα είναι για εξαγωγή. ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΑΛΜΠΑΝΗ!!! Εξαγωγή. Η εύκολη λύση. Όταν του είπα ξανά για σφράγισμα μου είπε ότι δεν είχε αναισθητικές ενέσεις και υλικά για να κάνει σφράγισμα. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΦΟΥ ΤΟ Ι.Κ.Α. ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ; Εννοείται ότι έφυγα και πήγα σε ιδιωτικό οδοντίατρο όπου έσωσα το δόντι μου, πλήρωσα και ησύχασα. Είμαι 1000% σίγουρος ότι παρόμοια περιστατικά έχουν τύχει στη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α.
Για να πάμε και στους διοικητικούς. Μια μέρα πήγα για κάτι χαρτιά. Με την πρώτη ματιά που αντίκρυσα σκέφτηκα: "ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΒΑΡΕΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ." Ο ένας έπαιζε ηλεκτρονικό παιχνίδι (φιδάκι συγκεκριμμένα) στο κινητό του. Δύο κλώσσες έπιναν το καφεδάκι τους και κουτσομπόλευαν, μία άλλη μιλούσε στο τηλέφωνο με τις ώρες και ένας άλλος παραπέρα έτρωγε πάνω στο γραφείο του. Η ΑΠΑΘΕΙΑ, Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Ούτε ένας συγκινήθηκε και να έρθει να με εξυπηρετήσει (είμουν με πατερίτσες και με εγχειρισμένο πόδι). Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά τα τεμπελόσκυλα τα πληρώνουμε εμείς. Ξεκωλονόμαστε στη δουλειά για να πίνουν καφεδάκι αυτοί που υποτίθεται βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις για να μας εξυπηρετούν. ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΑΣ.
Το καλύτερο από όλα; Σε μία δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα μας επιβάλλουν τους ασφαλιστικούς φορείς. Δε μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια δημόσια και μια ιδιωτική ασφάλεια. Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΑΠΟΔΙΔΕΙ Ή ΟΧΙ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

ΑΥΞΗΣΕΙΣ και ... "αυξήσεις"

Δροσιστήκαμε πάλι πριν από λίγες μέρες. Χαρήκαμε με τις "αυξήσεις" του κώλου στους μισθούς μας και στο ταμείο ανεργείας - ανέχειας και λάβαμε την ψυχρολουσία από τη Δ.Ε.Η. (σε λίγο θα μεταφράζεται: Δεν Έχουμε Ηλεκτρισμό).
Αυξήσεις από τη Δ.Ε.Η. που θα φτάσουν το 30% (έτσι ενημερώθηκα από τα τηλεοπτικά κανάλια). Θα ισχύσουν από την 1η Δεκεμβρίου. Ούτε τα Χριστούγεννα θα μπορέσουμε να χαρούμε. Φέτος να μη βάλουμε φωτάκια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας, ούτε στα μπαλκόνια μας. Να πάρουμε όλοι γεννήτριες για να έχουμε ρεύμα που θα μπορούμε να πληρώσουμε (αν και εκεί που έχει φτάσει το πετρέλαιο ... άσ' τα να πάνε!). Με λίγα λόγια αυτά τα ψίχουλα που θα πάρουμε ως αύξηση (αν τα πάρουμε, που δε θα τα πάρουμε!) θα τα δώσουμε πίσω και μάλιστα με τόκο. Μπράβο στη Δ.Ε.Η. και στην κυβέρνηση. Ούτε τράπεζα να ήταν!
Οι σύγχρονοι 300 (αναφέρθηκα σε αυτούς στης 14/11/2007) ξέρουν να κάνουν γεναιόδωρες αυξήσεις στους εαυτούς τους. Τα χριστούγεννα θα την περάσουν ζάχαρη και μελομακάρονο! Νομίζω;
Αυτό δεν είναι τίποτα! Να δείτε που με το καινούριο έτος ο Άϊ Βασίλης θα μας φέρει πιο πολλά και πιο δυνατά εμφράγματα! Αίσχος!!!
Αναρωτιέμαι αν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα (έστω για μια μέρα!) σε αυτόν τον τόπο.
Πάλι έχω σιχτιρίσει, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αυτού του κράτους.

ΟΕ! ΕΛΛΑΣ ΟΕΟΕ!

ΟΥΓΓΑΡΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 1 - 2. Για άλλη μια φορά οι έλληνες αποδεικνύουν ότι μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα. Συγχαρητήρια στους παίκτες μας. Δεν είναι τυχαίο. Στο εξωτερικό οι έλληνες μεγαλουργούν σε όλους τους τομείς. Πολιτική, κινηματογράφο, επιστήμες, τεχνολογία, εμπόριο. Μόνο εδώ πέρα αρκετές ΚΟΥΦΑΛΕΣ που κάθονται σε "μεγάλες καρέκλες" και έχουν αναλάβει "μεγάλα πόστα" μας έχουν τελματώσει.

Τέλος πάντων. Δε θα γκρινιάξω σήμερα, ούτε θα μιζεριάσω. Σήμερα είναι γιορτή. Η εθνική μας με 31 βαθμούς είναι πρώτη στον όμιλο της με διαφορά. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι δεν πήραμε τυχαία το πανευρωπαϊκό στην Πορτογαλλία το 2004 και πάμε με αξιώσεις στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας. Άντε και στο μουντιάλ στη Νότιο Αφρική το 2010! Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ότο Ρεχάγκελ. Μας έβγαλε ασπροπρόσωπους για άλλη μια φορά. Νομίζω;

"ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ"

ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟΝ

Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2004. 0:24΄ π.μ. 28^οι Ολυμπιακοί αγώνες τέλος. Θλίψη, συγκίνηση, χαρά, συναισθήματα ανάμικτα. Η γιορτή τελείωσε και θα επαναληφθεί σε άλλο μέρος μετά από τέσσερα χρόνια. Πολλές φορές αυτό το μαγικό κουτί που σε μεταφέρει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και αποκαλούμε τηλεόραση έχει τη δύναμη να σε κάνει να δακρύσεις.

Πριν από λίγη ώρα είδα να ολοκληρώνεται η τελετή λήξης της 28^ης Ολυμπιάδας και αναρωτιέμαι αν και κατά πόσο τηρήθηκε το ολυμπιακό πνεύμα. Επί δεκαεφτά μέρες άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της υφηλίου γιορτάζουν σαν μικρά παιδιά στην Αθήνα, τη διοργανώτρια πόλη. Σύνορα καταργούνται και όλοι γίνονται φίλοι. Σχεδόν δέκα χιλιάδες αθλητές συνυπάρχουν στο ολυμπιακό χωριό αρμονικά. Ολυμπιακό χωριό! Μια μικρογραφία του κόσμου όπου τα μέλη της ζουν μαζί, τρώνε μαζί, διασκεδάζουν μαζί, αστειεύονται και ερωτεύονται. Δυστυχώς η ολυμπιακή εκεχειρία δεν υπήρξε ούτε αυτή τη φορά. Άλλη μια ευκαιρία χάθηκε για ειρήνη. Με θυμώνει το γεγονός ότι μία συντριπτική μειοψηφία καρεκλοκένταυρων εμποδίζει την παγκόσμια ειρήνη. Εφόσον αυτό μπορεί να επιτευχθεί στο ολυμπιακό χωριό για δεκαεφτά μέρες τότε γιατί δεν μπορεί να επιτευχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη για πάντα;

Συγκινήθηκα όταν είδα σε αυτό το μαγικό κουτί μία παρέα Φιλανδών να τραγουδούν σχεδόν σε άπταιστα ελληνικά τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Δάκρυσα όταν στον τελικό του TAE KWON DO οι δύο αθλητές, ο Έλληνας και ο Κορεάτης, κατέρριψαν τους όρους πρώτος και δεύτερος, χρυσό και ασημένιο, γιατί αγκαλιάστηκαν και ανέδειξαν το αθλητικό ιδεώδες. Ήταν και οι δύο πρώτοι, νίκησε ο αθλητισμός. Μαγεία! Μεγαλείο!

Ταράχτηκα όταν είδα στις τελετές έναρξης και λήξης (περισσότερο στη δεύτερη) υλικά πράγματα να παίρνουν ανθρώπινη υπόσταση όπως η μεγάλη δάδα που φιλοξενούσε τη ολυμπιακή φλόγα στο Ο.Α.Κ.Α. Την ώρα που σηκωνόταν για να έρθει σε ορθή θέση και να σβήσει η φλόγα με ένα φύσημα από ένα κοριτσάκι φάνταζε σαν άνθρωπος που ήταν στα τελευταία του.

Μαγεύτηκα με το αυγουστιάτικο φεγγάρι που έλουζε με το ασημένιο του φως όλο τον κόσμο και τα πάντα φάνταζαν υπέροχα.

Υπήρχαν και τα παρατράγουδα. Ντόπινγκ. Το μάθαμε και αυτό για το καλά. Δυστυχώς οι χορηγοί για να δώσουν πρέπει να πάρουν πιο πολλά (ανιδιοτέλεια ε!;). Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει οι αθλητές να γίνουν υπεράνθρωποι και να καταρρίπτουν συνεχώς ρεκόρ. Αυτό γίνεται με σύμμαχους τις διάφορες αθλητικές βιομηχανίες και φαρμακοβιομηχανίες, που μπαίνουν και αυτές στο χορό, και ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποια θα βγάλει το πιο μη ανιχνεύσιμο και πιο αποτελεσματικό χάπι ή οτιδήποτε άλλη μορφή έχει το ντοπάρισμα. Αποτέλεσμα; Ο αθλητής μπαίνει σε δεύτερη μοίρα όπως και το άθλημα. Τι βρίσκεται άραγε σε πρώτη μοίρα; Μα φυσικά τα νούμερα και τα χρήματα. Τίποτε άλλο.

Η ολυμπιακοί αγώνες πρέπει να είναι γιορτή. Πρέπει να είναι ευκαιρία για ειρήνη. Πρέπει να αναδεικνύεται η ανθρωπιά, η φιλία, η συνεργασία.

Δε θέλω να αναφέρω ονόματα για να μην προσωποποιήσω τους ολυμπιακούς αγώνες. Τους αγώνες τους κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Οι αγώνες είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας και έτσι πρέπει να είναι.
Αθλητικές διοργανώσεις, μικρές και μεγάλες, γίνονται πολλές και παντού. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τους ολυμπιακούς αγώνες μοναδικούς; Δεν είναι τα αναψυκτικά, οι κινητές τηλεφωνίες και όλα τα άλλα που μπαίνουν σαν χορηγοί με απώτερο σκοπό το κέρδος. Είναι το ολυμπιακό ιδεώδες. Η φιλία και η συναδέλφωση των λαών. Η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Η άμιλλα και ο σεβασμός. Η εκεχειρία. Πιστεύω ότι όλα αυτά δε χάθηκαν, απλά βρίσκονται σε λήθη και είναι αναγκαίο να αφυπνιστούν γιατί ζούμε σε δύσκολους καιρούς και είναι μία σίγουρη διέξοδος για παγκόσμια ειρήνη.

"TAXI"

Σήμερα θα ασχοληθώ με ένα θέμα που λίγο - πολύ όλοι μας έχουμε βιώσει. Αφορμή στάθηκε μία περιπέτεια που είχα με έναν οδηγό ταξί στη Θεσσαλονίκη ο οποίος για να βγάλει κάτι παραπάνω πήρε άλλους δύο για "κούρσα" και έκανε βόλτες για να γράψει το ταξίμετρο παραπάνω.
Που να κάνω τα παράπονα μου; Όλοι θα πουν ότι ήταν ένας κακός συνάδελφος και ότι ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αλήθεια, πόσα μεμονωμένα τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί στον καθένα μας; Σε μια χώρα των δέκα εκατομυρίων περίπου δε θα έχουν συμβεί στα τόσα χρόνια τουλάχιστο είκοσι χιλιάδες; Όλα αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά;
Πόσες φορές, κατά καιρούς, έχουν φιλοξενηθεί στα δελτία ειδήσεων διάφορων τηλεοπτικών σταθμών θέματα που σχετίζονται με παρατράγουδα οδηγών (κακών επαγγελματιών) ταξί απέναντι στους πολίτες και σε τουρίστες αμαυρώνοντας έτσι την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό;
Θυμάμαι μια φορά είχε γίνει ρεπορτάζ (νομίζω στο Alter αν και δεν είμαι σίγουρος για τον τηλεοπτικό σταθμό) και μία ρεπόρτερ ζήτησε στα αγγλικά (είχε υποδυθεί την τουρίστρια) από ένα ταξί να την πάει από την πλατεία Συντάγματος της Αθήνας στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και ρώτησε πόσο θα πληρώσει (η λεγόμενη ταρίφα). Έκπληκτος ακούω τον οδηγό να λέει χίλια ευρώ. Όταν η προαναφερθείσα ρεπόρτερ αποκαλύφθηκε στον οδηγό και είπε ότι κανει ρεπορτάζ ο τελευταίος αρνήθηκε ότι είχε ζητήσει ένα τόσο μεγάλο χρηματικό ποσό (η διαδρομή τότε κόστιζε περίπου στα δεκαπέντε ευρώ).
Δεν κατηγορώ όλους τους οδηγούς ταξί. Αλλά το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο.
Πριν από ένα χρόνο είμουν στην Αθήνα για επαγγελματικούς σκοπούς (συγκεκριμμένα στη Γλυφάδα). Όταν σταμάτησα ένα ταξί για να με πάει στον προορισμό μου, ο οδηγός δε δέχτηκε λόγω του ότι το μέρος που ήθελα να πάω δεν ήταν στο δρόμο του. Με ποιο δικαίωμα κύριοι διαλέγετε την πελατεία σας; Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΑΞΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΒΑΣΤΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΕΛΑΤΗΣ.
Μιά άλλη φορά από το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης θέλησα να πάρω ταξί για να πάω στο κέντρο της πόλης. Ο οδηγός έκανε τα πάντα για να μην μπω επειδή είμουν μόνος μου. Ήθελε να πάρει περισσότερους για να κάνει διπλή και τριπλή κούρσα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ. Με το ζόρι μπήκα μέσα και συνέχεια παραπονιόταν ότι έπρεπε να πάρω άλλο ταξί γιατί από εμένα θα έπαιρνε μόνο δώδεκα ευρώ ενώ αν έπαιρνε πιο πολλούς θα κέρδιζε περισσότερα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μιλούσε με συναδέλφους του και με έντονη δυσαρέσκεια έλεγε για την κακοτυχία του που είχε ένα πελάτη (δηλαδή εμένα) και θα έκανε μία κούρσα. Για τις επαρχιακές πόλεις δε γνωρίζω αν υφίσταται το πρόβλημα (για τους πολίτες) των διαδρομών με άγνωστους συνταξιδιώτες χωρίς τη θέληση τους, αλλά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη υπάρχει σε υπερμέγιστο βαθμό. Και αυτά είναι μεμονωνομένες περιπτώσεις; ΑΣ ΜΗΝ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ. Από ευγένεια; Οι περισσότεροι δε μιλιούνται. Ρωτήστε τους συγγενείς σας και τους γνωστούς σας και θα το διαπιστώσετε.
Επικαλούνται τη δυσκολία του επαγγέλματος που είναι αλήθεια (το να δουλεύεις στο τιμόνι τόσες ώρες δεν είναι εύκολο ούτε και ευχάριστο) και την επικινδυνότητα λόγω βραδινής βάρδιας και όχι μόνο (και αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια), αλλά... Αλλά δεν τους υποχρέωσε κανείς να διαλέξουν αυτό το επάγγελμα. Εγώ δεν τους παραπονιέμαι για τις δυσκολίες της δικιάς μου δουλειάς (η οποία είναι εξίσου αρκετά επικίνδυνη και ανθυγιεινή), οπότε ως πελάτης που σκάω τα ωραία μου ευρουλάκια απαιτώ να μου φερθούν ανάλογα.
Οι περισσότεροι επαγγελματίες οδηγοί στατιστικά κατάγονται από λαϊκά στρώματα (όπως και εγώ: ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος και είμαι περήφανος γι' αυτό). Στον τουρισμό, σε αυτόν τον κλάδο (μετακινήσεων με ταξί) πάσχουμε λόγω του ότι λίγοι είναι αυτοί που μιλάνε αγγλικά ή μια άλλη ξένη γλώσσα.
Πριν μερικά χρόνια (εποχή ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα, αν θυμάμαι καλά) κάποιο μέλος της τότε κυβέρνησης (νομίζω ότι ήταν υπουργός) είχε πει για μια επιμόρφωση σε ξένες γλώσσες για τους οδήγούς ταξί. Όλοι οι οδηγοί ταξί αντέδρασαν. Πρόφαση; "ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΘΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ;" Ναι ρε! Να καθήσετε. Για να βγάλουμε μια καλύτερη εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω. ΜΑΘΕΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΤΑΞΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΑΓΓΛΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΓΔΑΡΟΥΝ ΟΠΟΙΟΝ ΞΕΝΟ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΤΑΞΙ ΤΟΥΣ.
Για να εξηγούμαι και να μην παρεξηγούμαι: ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΒΑΖΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΤΑΞΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ. ΑΠΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ' ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ!
Προσωπική μου άποψη είναι ότι ένα επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης δεν είναι αρκετό και δε θα έπρεπε να είναι για να γίνει κάποιος οδηγός ταξί. Θα έπρεπε να υπάρχουν σεμινάρια ανά τακτά χρονικά διαστήματα από το κράτος για όλους τους επαγγελματίες (όχι μόνο οδήγους ταξί αλλά και οδηγούς λεωφορείων, αστικών, τραμ, φορτηγών κλπ.) οδηγούς πάνω σε θέματα κοινωνικότητας, συμπεριφοράς, ασφάλειας κλπ.
Και εμείς ως πολίτες και καταναλωτές ωφείλουμε να γνωρίζουμε τα δικαιώματα μας και να τα εξασκούμε χωρίς δισταγμό. ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΟ "ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΕ!" ΠΟΛΛΟΙ ΚΛΑΔΟΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ.
Καλό θα ήταν να υπενθύμιζε το κράτος και τις υποχρεώσεις των επαγγελματιών οδηγών στους τελευταίους.
Όπως προανέφερα καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι οι κακοί επαγγελματίες.

"TV OR NOT TV?"

Τηλεόραση. Αυτό το μαγικό κουτί που σε μεταφέρει σε άλλους κόσμους και σε άλλες διαστάσεις! Αυτό που είναι τόσο χρήσιμο και τόσο άχρηστο. Αυτό που καθοδηγεί τις μάζες. Μέσο για ενημέρωση και πληροφόρηση ή μέσο για προπαγάνδα, αποβλάκωση και μετάλλαξη νοοτροπιών και αντιλήψεων;
Ανοίγω το πρωί την τηλεόραση (λόγω του ότι είμαι άνεργος - έληξε η σύμβαση μου στην εταιρεία που δουλεύω και θα ξαναπάω σε μερικούς μήνες) και δεν ξέρω τι να ΜΗΝ πρωτοδώ. Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω που τη βρίσκουν την όρεξη το πρωί και μας περιλούζουν σχεδόν όλα τα κανάλια με τσιφτετέλια και σκυλάδικα. Νομίζουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν χίλια δυο βάσανα και θα ανέβουν στις καρέκλες και στα τραπέζια των σπιτιών τους για να χορέψουν;
Όλα αυτά που παρουσιάζουν: εσώρουχα, κουτσομπολιά και άλλα καυτά θέματα μας ενδιαφέρουν τόσο πολύ;
Γιατί τα νεύρα μου πρέπει να γίνουν τσατάλια και να σιχτιρίζω κάθε δύο δευτερόλεπτα;
Μετά τα πρωινάδικα έχουν σειρά τα απογευματινά. Κοινωνικού περιεχομένου. Πάνελ με τον κάθε ξεχασμένο που αρέσκεται να βλέπει τη φάτσα του στο γυαλί. Τηλέφωνα στον αέρα και να ακούω κορώνες:
- "Θα αφήσω τον άντρα μου για έναν άλλο είκοσι χρόνια μικρότερο μου."
- "Η πεθερά μου είναι στρίγγλα. Την έχω στο σπίτι για να μου προσέχει τα παιδιά και να μαγειρεύει."
- "Το μόνο καλό στον άνδρα μου είναι τα λεφτά του. Δεν τον θέλω αλλά κοντά του νιώθω ασφάλεια."
Είναι πολλά τα παρόμοια θέματα που μας κατακεραυνώνουν κάθε μέρα. Κάτι δεν πάει καλά! Μήπως είναι φτιαχτά; Τα τηλεφωνήματα είναι αληθινά ή........; Περίεργο! Αυτές οι φωνές που ακούω νομίζω ότι κάθε μέρα είναι οι ίδιες. Λέω...!!!
Με αυτές τις εκπομπές έχω τη ιδέα ότι στην Ελλάδα του 2007 βασιλεύει το μίσος, ο φθόνος, το κέρατο, η ζήλια, η κακία, η εκμετάλευση, η κοροϊδία και τίποτε άλλο! Πως να εμπιστευτώ και ΄γω ο δόλιος τον διπλανό μου;
Τα δελτία ειδήσεων έχουν γίνει υπερπαραγωγές με stars του παρουσιαστές - δημοσιογράφους. Οι ειδήσεις έχουν καταντήσει κουραστικές αφού στα περισσότερα κανάλια διαρκούν έως και μία ώρα. Μερικές φορές μπορεί και παραπάνω. ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ ΚΥΡΙΟΙ. ΤΡΙΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ-ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ. Τα κανάλια κάνουν κόντρες μεταξύ τους ποιο θα έχει τα πιο πολλά παράθυρα με αποτέλεσμα όλοι να φωνάζουν ταυτόχρονα (γιατί στην Ελλάδα είναι αδύνατο να γίνει διάλογος ή συζήτηση) και ο τηλεθεατής που είναι ο τελικός αποδέκτης να μην καταλαβαίνει τίποτα. Κάθε καλοκαίρι ακούω για μεταγραφές με τεράστια ποσά που ούτε στο ποδόσφαιρο γίνονται.
Οι ελληνικές σειρές επί το πλείστον είναι για κλάματα. Έρωτας, κλάμα, κέρατο, φόνος το concept των περισσοτέρων σήριαλ στον υπερθετικό βαθμό. Ευτυχώς υπάρχουν και καλές σειρές (κωμωδίες οι πιο πολλές) αλλά στο σύνολο η τηλεόραση στην Ελλάδα πάσχει και σε αυτόν τον τομέα. Τα κρατικά κανάλια κρατάνε λίγο τις ισοροπίες και ένας καινούριος ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός.
Τα πρόσωπα που εμφανίζονται στη ελληνική TV κάθε χρόνο είναι τα ίδια. Πρώην μοντέλα που έγιναν ηθοποιοί, παρουσιαστές - παρουσιάστριες, τραγουδιστές - τραγουδίστριες, παιδιά διασήμων που κάνουν δικιά τους εκπομπή, συνθέτες, στιχουργοί, managers και άλλες εξωτηλεοπτικές ειδικότητες καλούνται να κάνουν τους κριτές σε διάφορα shows, ακόμα και οι θέσεις γίνονται κληρονομικές όπως στην πολιτική. Βλαστάρια δημοσιογράφων παίρνουν θέσεις μπροστά στις κάμερες γιατί έχουν μπάρμπα ( ή μπαμπά και μαμά) στην κορώνη. Ως και οι τηλεμαϊντανοί είναι οι ίδιοι.
Η τηλεόραση χρησιμοποιείται για προσωπική προβολή από πολλούς που ξεχνάνε τον παγματικό της ρόλο.
Η έμπνευση τις περισσότερες φορές λείπει. Αυτό φαίνεται από τις διάφορες (αντιγραφές - καρικατούρες) εκπομπές τύπου Oprah.
Μας προβάλλουν τα κοσμικά πάρτυ και όλους τους βολεμένους πόσο καλά περνάνε σε αυτά και ο κόσμος παρασείρεται και χαίρεται μαζί με αυτούς ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει να πληρώσει τα άκρως αναγκαία. Δεν είναι λίγο τρελλό;
Βλέπω να γίνονται διαγωνισμοί σε διάφορες εκπομπές με "πλούσια δώρα¨: τηλεοράσεις plasma, ταξίδια, δωροεπιταγές κ.α. Απλά στείλε μύνημα που η χρέωση του μαζί με το 19% Φ.Π.Α. βγαίνει περίπου στα 2,5 ευρουλάκια. Πόσοι χιλιάδες καημένοι τηλεθεατές στέλνουν SMS με την ελπίδα να κερδίσουν κάτι; Έστω μια plasma για το σαλόνι! Για το γαμώτο ρε αδερφέ! Δώρο που το πληρώνω δε θεωρείται δώρο. ΝΟΜΙΖΩ; Ελληνικά μιλάμε! Ένα SMS επί τους χιλιάδες τηλεθεατές που στέλνουν κάθε μέρα βγαίνει ένα ποσό που υπερκαλύπτει όλα τα δώρα όλων των καναλιών. Μένει και κατιτίς για τα κανάλια.
Ή εγώ τρελλάθηκα ή αυτό που βλέπω κάθε μέρα στην τηλεόραση μου με χαλάει άσχημα!

"ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ 300"

Καθόμουνα χθες στον καναπέ μου και έβλεπα ειδήσεις. Ένα από τα θέματα ήταν η αύξηση των βουλευτών. Μάλιστα! Λίγα παίρνουν οι 300 καρεκλοκένταυροι και είπαν να κάνουν μία αυξησούλα της τάξης των 520 ευρώ περίπου το μήνα. Έχουν έξοδα τα παιδιά. 'Οσο για τον απλό τον λαουτζίκο τι τους νοιάζει. Οι συνταξιούχοι; Οι άνεργοι; Οι απλοί εργαζόμενοι-ιδιωτικοί υπάλληλοι; ΣΤΟΝ ΚΕΑΔΑ! Ξέρετε πόσα πληρώνουμε ως 'ελληνες για την καθαριότητα της βουλής; Κάτι εκατομύρια κάθε μήνα, τα οποία αυγατίζουν και θα πληρώνουμε τώρα πιο πολλά. Δεν είναι μόνο αυτά. Οι σύγχρονοι 300 έχουν και άλλες αβάντες. Κινητά τηλέφωνα με μεγάλο όριο συνδιαλέξεων, αεροπορικά εισιτήρια διπλής κατεύθυνσης της Ολυμπιακής, laptops, αυτοκίνητα και χίλια δυο άλλα!
Αλλά ποιος φταίει; Εμείς οι ίδιοι φταίμε που κάθε τέσσερα χρόνια τους διορίζουμε ως δημόσιους υπάλληλους ΜΑΣ και αυτοί αντί να μας υπηρετούν και να μας εξυπηρετούν κοιτάζουν την πάρτη τους και μόνο.
-Γιατί όλοι εσείς κύριοι τα οικονομάτε;
-Γιατί όλοι εσείς κύριοι το παίζετε εθνοπατέρες ενώ στην ουσία θέλετε τη βουλευτική σύνταξη και τις βίλες σας?
-Γιατί ρε εγώ παίρνω 620 ευρώ όπως οι περισσότεροι έλληνες και για να τα βγάλω πέρα κάνω δύο και τρεις δουλειές μαζεμένες και αντί για 33 να δείχνω 43;
'Εχω μια πρόταση να κάνω: αν κάποιος πολιτικός έχει τα κότσια ας έρθει να κάνει τη δουλειά που κάνω. Δουλεύω σε κατάψυξη (-35 C). Να παίρνει το μισθό μου και ας ζήσει για ένα μήνα με όλους τους λογαριασμούς.
Μπορούμε να κάνουμε και το άλλο. Να ανταλλάξουμε μισθούς. Ας παραμείνει βουλευτής και για ένα μήνα να ζήσει με τα 620 που παίρνω.
Αλλά όπως προείπα φταίμε και εμείς. Οι απλοί πολίτες. Βρισκόμαστε σε μια μακροχρόνια λήθη. Αποδεχόμαστε ότι οι κυβερνώντες πρέπει να είναι από τζάκια. Μα αν είναι από τζάκια πως θα καταλάβουν τα προβλήματα του μέσου έλληνα;
Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο, από όσο ξέρω, που οι κυβερνήσεις είναι κληρονομικές. Πάνε από γενιά σε γενιά. ΕΛΕΟΣ! Και εμείς το δεχόμαστε! Μήπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας;
Όλα αυτά τα χρήματα για τις προεκλογικές εκστρατείες από που βγαίνουν; Από την τσέπη μας. Κάηκε η μισή Ελλάδα και αντί να βοηθήσουν τους ανθρώπους αυτοί κοίταζαν τις προεκλογικές τους εκστρατείες και όσοι παρεβρέθηκαν στα καμμένα μέρη για ψηφοθηρία το έκαναν.
Η διαφθορά περνάει μέσα από την πολιτική. Είτε είναι ναρκωτικά, είτε είναι τζόγος (φρουτάκια κλπ.) είτε οτιδήποτε άλλο.
ΕΛΕΟΣ!!!

Υ.Γ.: Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, δεν είμαι αναρχικός. Ένας απελπισμένος έλληνας είμαι!