HACKERS & CRACKERS

Επιτέλους ξαναγράφω post. Όχι δεν πήγα διακοπές. Απλά το pc μου αρρώστησε και είχε πάνω από διακόσιους ιούς. Το χειρότερο είναι ότι κάποιος hacker μπήκε μέσα με κάποιο Trojan και έβλεπε τι κάνω. Ευτυχώς τον κατάλαβα γρήγορα και έμεινα άπραγος όσον αφορά το blog. Για καλή μου τύχη πρέπει να ήταν ψιλοάσχετος γιατί δεν πρόσεξε καλά και μπορούσα να ακούω από τα ηχεία μου τι κάνει. Μάλλον θα χρησιμοποίησε έτοιμα προγράμματα για να έχει πρόσβαση.
Βέβαια ήταν και δικό μου σφάλμα που τον τελευταίο καιρό απενεργοποίησα το firewall. Για να καθαρίσω το pc χρειάστηκαν δεκάδες σκαναρίσματα με antivirus προγράμματα. Και τι δεν βρήκα! Bots, Trojans, worms και χίλια δυο άλλα τέτοια "καλούδια". Καθάρισα τη registry δυο φορές και έσβησα χειροκίνητα διάφορα άλλα ύποπτα πραγματάκια που βρήκα στον υπολογιστή αλλά επειδή δεν ένιωθα αρκετά σίγουρος έκανα και ένα format. Με λίγα λόγια ασχολήθηκα πέντε μέρες για την ασφάλεια του υπολογιστή μου και εγκατέστησα παραπάνω προγράμματα προστασίας για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.
Με λίγα λόγια έχασα αρκετό χρόνο γιατί κάποιος ήθελε να το παίξει hacker (το σωστό είναι cracker). Αλλά ένας hacker πάντα φροντίζει να μην αφήνει ίχνη πίσω του. Ο συγκεκριμμένος φαίνεται ότι είναι ερασιτέχνης γιατί δεν κάλυψε τα νώτα του καθόλου. Γνωρίζω ότι είναι από Ελλάδα. Μου άφησε ένα σωρό ίχνη και αυτό θα έχει συνέπειες γι' αυτόν. Θα τον βρω και πολύ σύντομα. Θα του αχρηστεύσω τον υπολογιστή για τα καλά.
Υπάρχουν κάποια κωλόπαιδα που κατεβάζουν από το internet κάποια έτοιμα χακερίστικα προγράμματα και το παίζουν ειδήμονες και hacker μπαίνοντας σε υπολογιστές τρίτων χωρίς να σκεφτούνε ότι κάποιος στόχος τους μπορεί να έχει εντελώς άχρηστα πράγματα γι' αυτούς στον υπολογιστή του, αλλά αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ χρήσιμα για τον επιτιθέμενο, και μετά παριστάνουν τους σπουδαίους στους κολλητούς τους.

THE END

Τέλειωσε και αυτή η Ολυμπιάδα. Πιο πολύ με θέατρο του παραλόγου έμοιαζε. Έκατσα και είδα λίγο από την τελετή λήξης. Ήθελα να δω η Αγγλία τι θα παρουσίαζε σαν πρόγευση για τη Ολυμπιάδα του 2012. Ένας γερασμένος και καταϊδρωμένος Jimmy Page (Led Zeppelin), ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο (σήμα κατατεθέν της Αγγλίας και του Λονδίνου), μεταμοντερνισμός, πολυπολιτισμός και David Beckham. Τίποτα ενδιαφέρον δηλαδή.
Το γέλιο έπεσε με τον δήμαρχο του Λονδίνου. Ούτε να ανεμίσει την Ολυμπιακή σημαία ήξερε. Ούτε κουμπωμένο σακάκι όπως ορίζει το άτυπο πρωτόκολο σ' αυτές τις περιπτώσεις είχε, η υπερκινητικότητα του ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής και τα χέρια του πήγαιναν μονίμως προς τις τσέπες. Το μόνο που δεν έκανε ήταν να ξύσει τ' αρχίδια του δημοσίως (μπορεί να το έκανε και να μου ξέφυγε).
Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήταν όταν είδα τους Κινέζους θεατές να στέκονται προσοχή κατά τη διάρκεια της έπαρσης της ελληνικής σημαίας και του εθνικού ύμνου της Ελλάδας.
Ένα είναι σίγουρο. Κάποιες φαρμακοβιομηχανίες πήραν το χρυσό μετάλλιο. Τα προϊόντα τους κατάφεραν να μην ανιχνευθούν. Αν για να επιτευχθεί αυτό μπήκε και ανθρώπινος δάχτυλος αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Μια τελευταία απορία μόνο: Ο αμερικανός κολυμβητής των εφτά παγκοσμίων ρεκόρ και των οχτώ χρυσών μεταλλίων (ο Φελπς δηλαδή) δήλωσε ότι καταναλώνει καθημερινά γύρω στις έξι χιλιάδες θερμίδες (περίπου όσο τρεις άνθρωποι). Πως μπορεί και επιπλέει και δεν πατώνει; Και πως δεν παχαίνει; Είπαμε να κάνει παγκόσμια ρεκόρ αλλά όχι και να καταργήσει όλους τους νόμους της φύσης.

Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

22 Αυγούστου 1922. Σαν σήμερα, πριν από ογδόντα έξι χρόνια, ξεκινάει (και μερικές μέρες πριν) ο αφανισμός της Σμύρνης και των κατοίκων της. Θα ολοκληρωθεί το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους. Βέβαια δεν είναι μόνο η καταστροφή της Σμύρνης που αποτελεί τη Μικρασιατική καταστροφή. Η γενοκτονία εφαρμόζεται σε όλη τη Μικρασία (Αϊβαλί και άλλες πόλεις και χωριά). Ο Αρχιεπίσκοπος Σμύρνης Χρυσόστομος. Ένας πραγματικός ήρωας που βοήθησε με το παραπάνω όλους για να γλιτώσουνε από το θάνατο και έμεινε εκεί παρόλο που του δόθηκε ευκαιρία να γλιτώσει. Βρήκε τραγικό θάνατο. Του έβγαλαν τα μάτια και τον έσυραν στους δρόμους της Σμύρνης.
Δε μένει τίποτα όρθιο. Τίποτα δε θα θυμίζει κάτι από την πανέμορφη μεγαλούπολη. Όλα έγιναν στάχτη.

Τα πλοία των μεγάλων δυνάμεων έμειναν άπραγα. Όποιος κατάφερνε να ανέβει σ' αυτά τον ξαναπετούσαν στη θάλασσα. Ανθρωπισμός μηδέν. Οι ξένοι το μόνο που έκαναν ήταν να βγάζουν φωτογραφίες από τα πλοία.
Οι Γερμανοί, οι σημερινοί μας εταίροι, ήταν αυτοί που βοήθησαν τον Κεμάλ όσο κανένας άλλος για να σβήσει τη Σμύρνη από το χάρτη. Με τη Μικρασιατική καταστροφή θα παιχτεί άλλο ένα δράμα. Αυτό των προσφύγων. Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν και όσοι επιβίωσαν ξεκίνησαν ξανά από το μηδέν. Πολλοί πήγαν στην Ελλάδα όπου εκεί τους αντιμετώπιζαν οι ντόπιοι ως τουρκόσπορους αλλά δεν είναι και λίγοι όσοι πήγαν σε άλλες χώρες όπως οι Η.Π.Α., Αίγυπτος και αλλού.

Η ελπίδα λένε πεθαίνει τελευταία. Εκείνες τις ημέρες πέθαναν πολλοί μαζί της.
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό κάντε κλικ εδώ. Σας προειδοποιώ ότι το υλικό είναι πολύ σκληρό.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΛΥΚΟΦΙΛΙΕΣ

Ρε μπας και οδηγούμαστε πάλι σε ψυχρό πόλεμο μεταξύ Η.Π.Α. και Ρωσίας; Μη μου πείτε ότι η Ρωσία δεν είναι υπολογίσιμη δύναμη. Αν δεν ήταν οι Η.Π.Α. δε θα έστειναν αντιπυραυλική ασπίδα στην Πολωνία για αμυντικούς λόγους (τι μαλακία της Κοντολίζα Ράις... Oh my God!).
Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση οι Η.Π.Α αλώνιζαν την υφήλιο ανενόχλητα. Μετά ήρθε ο Πούτιν και ανέστησε τη Ρωσία σε σημείο που άρχισαν φίδια να ζώνουν τους αμερικάνους.
Μα και το πρώην ανατολικό μπλοκ πόσο διψασμένο για τη δύση είναι! Ότι τους πούνε και ότι ζητήσουν οι αμερικάνοι ναι λένε. Τόσα παραδείγματα υπάρχουν και μυαλό δε βάζουν. Οι αμερικάνοι θα τους εκμεταλευτούνε για τα καλά και όταν κάνουν τη δουλειά τους δεν τους βαραίνει να ρίξουν και μερικές βόμβες στους συμμάχους τους στην Ευρώπη με ψεύτικες δικαιολογίες. Αν νομίζει η Πολωνία ότι θα βγει κερδισμένη από τις Η.Π.Α. τότε θα φάνε καλά και αυτοί από την άλλη πλευρά του ατλαντικού μια μέρα... Και οι Σκοπιανοί έτσι θα την πατήσουν αλλά νομίζουν ότι η λυκοφιλία των αμερικάνων είναι αγνή.
Έχει ο καιρός γυρίσματα... αλλά πάντα την πληρώνουν οι αθώοι... και η Ευρώπη άπραγη... αγαλματάκια ακίνητα, αμίλητα, αγέλαστα!

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΙΛΟΓΙΑ

Πριν από είκοσι μέρες έγραψα τη γνώμη μου και τις εντυπώσεις μου για ένα βιβλίο. Για το μυθιστόρημα "Εκεί που αφρίζουν τα νερά" του Γιάννη Τσάτσικα. Σήμερα θα ήθελα να αναφερθώ σε μια τριλογία που διάβασα πέρσι το καλοκαίρι.
Αναφέρομαι στην τριλογία "Τρεις έλληνες από το Αϊβαλί" του Δημήτρη Γιαννουκάκη. Τα βιβλία αυτά, ίσως θυμάστε μερικοί, διαφημιζόταν και στο Alter. Ας πούμε λίγα πράγματα για τον συγγραφέα.
Ο Δημήτρης Γιαννουκάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1899. Σπούδασε νομικά και από το 1930 εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις περισσότερες εφημερίδες εκείνης της εποχής. Ήταν θεατρικός συγγραφέας, ευθυμογράφος και σατηρικός ποιητής. Έχει γράψει και έχουν μεταφερθεί στο θέατρο συνολικά 235 έργα του, κυρίως κωμωδίες και μονόπρακτα. Πέθανε στην Αθήνα το 1974.
Τα τρία βιβλία που απαρτίζουν αυτό το έργο είναι περιπετειώδη μυθιστορήματα. Το πρώτο φέρει τον τίτλο "Στις ακτές της Βεγγάζης", το δεύτερο "Στην έρημο των Βεδουίνων" και το τρίτο "Αιχμάλωτοι της λευκής βασίλισσας".
Το Σεπτέμβρη του 1922 μια οικογένεια από το Αϊβαλί για να γλιτώσει από τη χατζάρα των τούρκων επιβιβάζεται σε ένα καράβι για να γλιτώσει. Η τριμελής οικογένεια παίρνουν μαζί τους και ένα αρμενόπουλο τον Καραμπέτ που το έχουν ψυχοπαίδι. Για κακή τους τύχη το καράβι βυθίζεται και η θάλασσα τους ξεβράζει στις ακτές της Αφρικής. Πάνω στο ναυάγιο γνωρίζονται με τον Αντώνη Βαζουράτο, έναν εικοσιδυάχρονο Κεφαλλονίτη που ήταν μάγειρας στο καράβι.
Με το που πάτησαν το πόδι τους στην Αφρική ξεκινάει η Οδύσσεια που θα κρατήσει δέκα χρόνια. Τα παιδιά χωρίζονται από τους γονείς τους και αρχίζει μια περιπέτεια για την ανεύρεση τουυς. Ίντριγκες, βεδουίνοι, καραβάνια, δουλεμπόριο. Όλα αυτά απαρτίζουν το φόντο όπου διαδραματίζονται αγωνιώδεις σκηνές. Παρακολουθούμε τα παιδιά να περνάνε στην εφηβεία και από εκεί να γίνονται άνδρες. Μαζί με τον Κεφαλλονίτη μάγειρα θα προχωρήσουν μέχρι τα βάθη της Αφρικής. Φιλίες θα δοκιμαστούνε, διάφοροι καλοθελητές θα προσπαθήσουνε να εκμεταλευτούνε όπως μπορούνε τους τρεις ήρωες και στο βάθος μια μυστηριώδης γυναίκα που κινεί τα νήματα σε όλη την Αφρική. Ο συγγραφέας καταφέρνει να κρατάει τον αναγνώστη μέσα στο κλίμα της Αφρικής. Ακόμα και όταν οι τρεις ήρωες βρίσκονται στη ζούγκλα, ο αναγνώστης καταφέρνει νοερά να ταξιδεύει μαζί τους.
Η τριλογία αυτή κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα του πρώτου βιβλίου μέχρι την τελευταία του τρίτου βιβλίου. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Εκδόθηκε το 2005 από τις εκδόσεις Modern Times (Μοντέρνοι Καιροί).

Η ΝΤΟΠΑ, ΤΗΣ ΝΤΟΠΑΣ, ΤΗΝ ΝΤΟΠΑ, ΠΩ ΠΩ! ΦΤΙΑΧΤΗΚΑ!

Λέγεται ότι η Χαλκιά βρέθηκε ντοπέ. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Αν κοιτάξουμε πέρα από εθνικότητες αθλητών πρέπει να παραδεχτούμε ότι το ντοπάρισμα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σε όλα τα κράτη είτε μας αρέσει είτε όχι.
Πάρτε το χαμπάρι. Οι παρθένες είναι είδος υπό εξαφάνιση. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα στην ίδια μοίρα θα βρεθούν και οι αθλητές που πάνε με το σταυρό στο χέρι και δε ντοπάρονται.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες σήμερα δεν έχουνε καμία σχέση με το όραμα του βαρώνου Ντε Κουμπερντέν για την αναβίωση των πρώτων.
Σήμερα οι αγώνες αυτοί είναι μια τεράστια διαφημιστική καμπάνια, και διαγωνισμός των φαρμακοβιομηχανιών για το ποια θα έχει δημιουργήσει το καλύτερο χάπι. Το μη ανιχνεύσιμο.
Τζάμπα ασχολούνται όσοι τρώνε το χρόνο τους για να μιλάνε υποτιμητικά για τους ντοπαρισμένους αθλητές ή για να τους δικαιολογήσουν. Η ζωή συνεχίζεται και η ντόπα βασιλεύει. Έτσι απλά.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ENDURO ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ

Από την 1η Σεπτεμβρίου μέχρι την 6η του ίδιου μήνα θα διεξαχθεί το I.S.D.E. (International Six Days Enduro) στην πόλη των Σερρών. Τι είναι αυτό; Μια πολύ μεγάλη διοργάνωση του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ειδικά για τους λάτρεις της μοτοσυκλέτας και του ανωμάλου εδάφους. Πέρυσι διεξάχθηκε στη Χιλή.
Συμμετέχοντες θα έρθουν από διάφορα μέρη του πλανήτη. Η.Π.Α., Αυστραλία,Νέα Ζηλανδία, Χιλή, Σουηδία, Τσεχία, Ιταλία, Νότια Αφρική, Βέλγιο, Ιαπωνία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και άλλα κράτη.
Σίγουρα αυτή η διοργάνωση είναι μια τόνωση για τον εναλλακτικό τουρισμό της πόλης των Σερρών αλλά ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Αξιοσημείωτο είναι ότι όλη η οργάνωση έγινε από ιδιώτες, την τοπική αυτοδιοίκηση, την Ε.Λ.Π.Α., την Ελληνική Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας, την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας και τη Λ.Α.Μ.Σ. (Λέσχη Αυτοκινήτου Μοτοσικλέτας Σερρών).
Η απουσία της πολιτείας, για άλλη μια φορά, είναι χαρακτηριστική σε όλους τους τομείς επιβεβαιώνοντας τον κανόνα ότι για μερικούς Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Με άλλα λόγια η επαρχία δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι.
Υπολογίζεται ότι οι αποστολές που θα λάβουν μέρος στους αγώνες θα είναι γύρω στις 2500 άτομα και άλλες 15000 θεατές. Το καλό είναι ότι επειδή οι κλίνες στην πόλη των Σερρών δε φτάνουν για όλους θα ωφεληθούνε και οι γύρω νομοί.
Αν γίνουν και άλλες παρόμοιες μεγάλες εκδηλώσεις στην επαρχία η περιφέρεια θα τονωθεί αρκετά και ειδικά η Βόρεια Ελλάδα.
Ας ελπίσουμε σε περισσότερες τέτοιες εκδηλώσεις που χάρη σ' αυτές μπορούμε και δραπετεύουμε λιγάκι από την καθημερινότητα.
Περισσότερες πληροφορίες στο I.S.D.E.

ΠΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ

Στην εταιρία που δουλεύω ο προϊστάμμενος ξεχωρίζει τους εργαζόμενους όχι με κριτήριο την αξιοκρατία αλλά τις συμπάθειες. Για παράδειγμα έχουμε έναν καινούριο συνάδελφο εδώ και δυο μήνες ο οποίος αργεί κάθε μέρα και μερικές φορές δεν έρχεται στη δουλειά χωρίς να ειδοποιήσει. Επειδή όμως είναι από το ίδιο χωριό με τον προϊστάμμενο δεν του έχει γίνει καμία επίπληξη από τον τελευταίο. Μάλιστα ο προϊστάμμενος τον προωθεί άσχετα που ο καινούριος κάνει συνέχεια λάθη και δείχνει ότι δεν τον ενδιαφέρει η δουλειά.
Από την άλλη πλευρά, εμένα και δυο άλλους παλιούς μας έχει βάλει στο μάτι ο προϊστάμμενος γιατί ζητάμε τα αυτονόητα. Ήδη έδιωξε ένα συνάδελφο παντρεμμένο με μικρό παιδί ο οποίος ήταν πολύ καλός στη δουλειά του αλλά είχε ένα ελλάτωμα (πάντα μιλάμε κατά του προϊσταμμένου την άποψη), ζητούσε να δουλεύει σαν άνθρωπος.
Τώρα πάει να μας φάει υπερωρίες και την άδεια που δικαιούμαστε. Τις υπερωρίες δε μας τις πληρώνουν, απλά ανάλογα με τις μέρες που συγκεντρώνονται απ΄αυτές τις παίρνουμε σε άδεια. Βέβαια κανένας δε μας ρώτησε αν θέλουμε κάτι τέτοιο. Και το ποιο κουφό απ' όλα; Μας λέει ότι δε δικαιούμαστε κανονική άδεια αλλά μόνο αυτή που βγαίνει από τις υπερωρίες. Μα πως γίνεται να δικαιούμαστε και να χορηγούμαστε το επίδομα άδειας χωρίς να δικαιούμαστε άδεια. Ο νόμος το λέει καθαρά: Ο κάθε εργαζόμενος άσχετα αν είναι μόνιμος ή συμβασιούχος δικαιούται δυο μέρες το μήνα άδεια.
Η εταιρία που δουλεύω για 'μένα είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Μπουρδέλο το ένα μπουρδέλο και το άλλο. Γι' αυτό το λόγο δεν πάει τίποτα μπροστά σ' αυτόν τον τόπο. Μπαίνουν οι λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις.

ΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και σε όλες της εορτάζουσες. Για τους περισσότερους ο δεκαπενταύγουστος σηματοδοτεί την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το τέλος του καλοκαιριού.
Θα ήθελα να σταθώ στο παιχνίδι μπάσκετ της εθνικής μας ομάδας με την αντίστοιχη των Η.Π.Α. που έγινε χθες. Για να ακριβολογώ στην αναμετάδοση και περιγραφή του αγώνα από τους απεσταλμένους της Ε.Ρ.Τ.
Πριν αρχίσει το παιχνίδι τόνιζαν τις αδυναμίες της ομάδας των Η.Π.Α., με πλάγιο τρόπο έλεγαν ότι είναι βατή ομάδα κλπ. Με λίγα λόγια εννοούσαν ότι ήταν του χεριού μας. Όσο το παιχνίδι προχωρούσε και η πλάστιγγα έγερνε προς το μέρος των Η.Π.Α. τα σχόλια άλλαζαν και αυτά. Από βατή ομάδα έγινε η πιο συγκροτημένη, με ψηλούς, δυνατούς παίκτες οι οποίοι έχουν τεράστια πείρα λόγω N.B.A. και άλλα τέτοια σχόλια για να δικαιολογηθεί η ήττα μας. Η χαζομάρα έδινε και έπαιρνε εφόσον θεωρήθηκε επίτευγμα να μη μας νικήσουν οι αμερικανοί με τριψήφιο αριθμό καλαθιών.
Μα καλά... Δεν τους ελέγχει κανένας αυτούς για τα μαργαριτάρια που ξεστομίζουν; Σε ένα παιχνίδι κερδίζει ο καλύτερος. Τέλος. Δε χρειάζονται δικαιολογίες. Η εθνική μας ομάδα έκανε πολλά λάθη, παρασύρθηκε από το ρυθμό των αμερικανών, οι περισσότεροι παίχτες μπορούσαν να δώσουν πολλά περισσότερα, έπαιξαν όπως έπαιξαν και έχασαν. Δε γίνεται να κερδίζεις συνέχεια. Οι αμερικανοί ήταν καλά διαβασμένοι όσον αφορά την ελληνική ομάδα και δεν ξέχασαν τι έγινε στην Ιαπωνία πριν δύο χρόνια, ήθελαν να πάρουν το αίμα τους πίσω και κακά τα ψέμματα όποιος και να ήταν στη θέση τους την ίδια επιδίωξη θα είχε.
Το να προσπαθείς να δικαιολογηθείς για να νιώσεις καλύτερα ενώ ξέρεις ότι το φταίξιμο πηγαίνει σ'αυτόν που προσπαθείς να δικαιολογήσεις είναι μεγάλη ανωμαλία. Τέτοια χαζομάρα έκαναν οι δημοσιογράφοι που περιέγραψαν το παιχνίδι. Τους πληρώνει ο ελληνικός λαός για να κάνουν τα ταξιδάκια τους και να λένε τις αρλούμπες τους.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ήταν μια φορά ένας άγγλος, ένας γερμανός και ένας έλληνας. Ήταν και οι τρεις χαρούμενοι γιατί ήταν μέσα σ'ενα αεροπλάνο και πήγαιναν ταξίδι αναψυχής μέχρι που πάνω από την Αφρική το αεροπλάνο έχανε ύψος και οι τρεις επιβάτες για να μη σκοτωθούνε έβαλαν τα αλεξίπτωτα τους και πήδηξαν.
Για κακή τους τύχη τους έπιασε μια φυλή μαύρων, οι Μάο Μάο. Πηγαίνουν οι ιθαγενείς τους τρεις αιχμαλώτους στο μάγο της φυλής και αυτός τους ανακοίνωσε ότι για να ζήσουν έπρεπε να περάσουν από τρεις δοκιμασίες. Αν τις περνούσαν επιτυχώς θα τους έδινε ότι ήθελαν και θα τους άφηνε ελεύθερους.
Τους πήγαν στον τόπο των δοκιμασιών όπου οι τρεις αιχμάλωτοι αντίκρυσαν τρεις σκηνές. Τότε γυρνάει ο μάγος και τους λέει: "Στην πρώτη σκηνή έχουμε βάλει σαράντα κιλά κρασί και πρέπει να το πιείτε όλο. Εφόσον ολοκληρώσετε αυτή τη δοκιμασία επιτυχώς θα μπείτε στη δεύτερη σκηνή όπου υπάρχει μια πολύ άγρια αρκούδα. Θέλω να μου φέρετε τα δόντια της. Αν πετύχετε και σ'αυτή τη δοκιμασία θα μπείτε στην τρίτη σκηνή όπου έχουμε μια πουτάνα αχόρταγη. Η λέξη νυμφομανής είναι λίγο. Πρέπει να την ικανοποιήσετε σεξουαλικά. Αν περάσετε επιτυχώς και αυτή τη δοκιμασία θα σας κάνω πλούσια δώρα και θα σας αφήσω ελεύθερους. Αν όχι θα σας πάρω το κεφάλι. Σε κάθε δοκιμασία θα λαμβάνει μέρος ένας - ένας."
Μπαίνει πρώτα ο Γερμανός στη σκηνή με το κρασί. Μετά από ώρα βγήκε έξω αλλά δεν κατάφερε να πιει όλο το κρασί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να του πάρουν το κεφάλι οι ιθαγενείς.
Ο δεύτερος που άρχισε να περνάει τις δοκιμασίες ήταν ο άγγλος. Μπαίνει στην πρώτη σκηνή και καταφέρνει να πιει και τα σαράντα κιλά κρασί. Μπαίνει στη δεύτερη σκηνή όπου ήταν η αρκούδα αλλά δεν τα κατάφερε. Τον έφαγε η αρκούδα.
Τελευταίος έμεινε ο έλληνας. Μπαίνει στην πρώτη σκηνή και πίνει όλο το κρασί. Βγαίνει και ήταν λάσπη από το μεθύσι. Μπαίνει στη δεύτερη σκηνή. Εκεί ακούστηκαν διάφορες κραυγές για αρκετή ώρα. Τελικά βγαίνει καταματωμένος από τη δεύτερη σκηνή και λέει: "Τώρα φέρτε μου την πουτάνα να της βγάλω τα δόντια!"

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ W.AD.A.

Μήπως η W.AD.A. (WORLD ANTI - DOPING AGENCY), κοινώς η παγκόσμια υπηρεσία αντιντόπινγκ το έχει παραγαμήσει; Υπάρχουν αθλητές και αθλήτριες άλλων κρατών που να έχουν υποστεί τόσους ελέγχους όσο οι έλληνες; Ναι, να γίνονται έλεγχοι αλλά σε όλους και όχι επιλεκτικά.
Η εν λόγω παγκόσμια υπηρεσία με τη στάση της δείχνει ότι έχει μια εμμονή με την Ελλάδα από το 2004 και μετά. Προφανώς κάποιους τους τσούζει μια μικρή χώρα να έχει τόσες επιτυχίες.
Αλήθεια, οι αμερικανοί αθλητές έχουν υποστεί τόσους ελέγχους; Δεν το πιστεύω. Προσωπική μου άποψη και μπορεί να είναι υποκειμενική αλλά δεν την αλλάζω.
Τους άρχοντες της W.ADA. τους ελέγχει κανένας φορέας για το πόσο αντικειμενικοί είναι; Η W.AF.A. για παράδειγμα! Ποια είναι αυτή η υπηρεσία; Η World Anti - Fucking Agency. Τι; Δεν υπάρχει τέτοια υπηρεσία; Κακώς! Θα έπρεπε να έχει ιδρυθεί εδώ και πολλά χρόνια για να ελέγχει όλους τους μαλάκες που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά, κινούνε τα νήματα και πηδάνε δίχως σάλιο όποιον βάλουν στο μάτι άσχετα αν υπάρχει λόγος ή όχι.
Η συγκεκριμμένη υπηρεσία (W.AD.A.), πάντως, παίρνει το χρυσό μετάλλιο στην αναξιοκρατία.
Και μετά έχω διάφορους να μου λένε για Ολυμπιακό πνεύμα, καθαρές επιδόσεις, για αγωνίσματα όπου κερδίζει ο καλύτερος και άλλες τέτοιες πίπες. Μια ολυμπιακή κομπίνα για τα φράγκα είναι όλα.
Άϊ σιχτίρ πια...

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ. STOP.

Ελικρινά δε μπορώ να καταλάβω την ηλιθιότητα που κουβαλάει ο άνθρωπος. Με την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων στο Πεκίνο είχαμε και την έναρξη πολέμου στη Νότια Οσετία. Ωραίο παράδειγμα εκεχειρίας. Πάνω από δύο χιλιάδες νεκροί. Καθαρή γενοκτονία.
Δε θέλω να σταθώ στη συγκεκριμμένη σύρραξη. Απλά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο που ορισμένοι άνθρωποι θέλουν να επιβληθούνε σε κάποιους άλλους.
Ο οικονομικός παράγοντας και οι φυσικοί πόροι (βλέπε πετρέλαιο) είναι κάποιοι λόγοι (αδικαιολόγητοι κατ' εμέ). Με λίγα λόγια το χρήμα. Αλλά με μια δεύτερη σκέψη συνειδητοποιείς ότι κανένας δεν τα παίρνει μαζί του στον τάφο. Με μια τρίτη σκέψη μπορούμε να καταλάβουμε ότι αν οι φυσικοί πόροι κατανεμηθούνε με σύνεση και αν εδραιωθούνε οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας όλοι οι άνθρωποι θα ζούνε με πολύ λιγότερα προβλήματα.
Δυστυχώς υπάρχουν σ' αυτόν τον πλανήτη και οι φαταούλες (βλέπε Αμερικάνοι και λοιποί δυτικοί). Κρατάνε τα δικά τους αποθέματα και θέλουνε να βάλουν στο χέρι τα αποθέματα άλλων (μιλάω για το πετρέλαιο). Για την οικονομική αφαίμαξη των λαών δημιουργούνε πραξικοπήματα, ίντριγκες και πολέμους με σκοπό να πουλήσουνε οπλισμό και να παραλάβουνε το παραδάκι ζεστό.
Η ανθρώπινη βλακεία είναι άπειρη. Καλά τα έλεγε ο Αϊνστάιν!

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΠΕΚΙΝΟ

Ο Αύγουστος θεωρείται πολύ καλός μήνας για διακοπές. Η δικαιολογία ότι πήγαν να παρακολουθήσουν την Ολυμπιάδα στην πρωτεύουσα της Κίνας διάφοροι πολιτικοί, οι παρατρεχάμενοι τους και όχι μόνο εμένα δε μου αρκεί. Οι τζάμπα διακοπές μήπως είναι καλύτερη δικαιολογία;
Το να πάνε οι αθλητές που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα με τους προπονητές τους και κάποιους άλλους που πρέπει να βρίσκονται στην αποστολή να πληρώσω και το καταλαβαίνω. Κοντά σ' αυτούς όμως πάει και μια δεύτερη αποστολή η οποία απαρτίζεται από πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιοκάφρους (εχμ... συγνώμη... δημοσιογράφους εννοούσα), γραμματείς και φαρισαίους. Το θέμα είναι ότι και τη δεύτερη αποστολή πάλι ο απλός ο κοσμάκης την πληρώνει. Θα μου πείτε ότι το τζάμπα είναι πιο γλυκό. Σ' αυτό δεν έχω καμία αντίρρηση, αλλά δε μπορούνε να κρατάνε και λίγο τα προσχήματα; Ας πληρώσουνε και κάτι από την τσέπη τους. Τόσα οικονομάνε! Είναι ανάγκη να προκαλούνε όταν οι μισθοί πείνας στην Ελλάδα δε φτάνουν ούτε για δυο εβδομάδες; Άσε που από Σεπτέμβρη έρχονται και άλλες αυξήσεις σε προϊόντα, σε Φ.Π.Α., καθώς και σε τιμολόγια δημόσιων υπηρεσιών (για το τελευταίο διατηρώ κάποιες επιφυλλάξεις γιατί δεν είμαι σίγουρος αν αληθεύει).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

Έτυχε αυτό το post να είναι το διακοσιοστό (200) αυτού του blog και να ασχοληθεί με την Ολυμπιάδα του Πεκίνου που ξεκινάει σε λίγες ώρες.
Μια παγκόσμια συνάντηση διαφημιστών, διαφημιζομένων, εταιριών, πολιτικών και πολιτικάντηδων. Χρυσά μετάλλια θα πάρουν οι καλύτερες φαρμακοβιομηχανίες που μοναδικό κριτήριο για να το κατακτήσουν είναι το πόσο μη ανιχνεύσιμα είναι τα χαπάκια τους από τα διάφορα tests που θα γίνουν στους αθλητές. Ένα τρελλό πανηγύρι υπερκαταναλωτισμού.
Σίγουρα θα υπάρχει και μια μικρή ομάδα ρομαντικών που πιστεύουν στο ολυμπιακό ιδεώδες, στην εκεχειρία και σε όλα τα άλλα που είχαν αξία πριν από χιλιάδες χρόνια αλλά θα τους βαφτίσουνε γραφικούς και έτσι θα περάσουν απαρατήρητοι.
Δεν είμαι κατά των Ολυμπιακών αγώνων αλλά είμαι κατά της όλης διαδικασίας προς τη διεκπεραίωση τους. Μην ξεχνάμε και το 2004 και το χρέος που μας έβαλαν. Θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα και ορισμένα ολυμπιακά έργα έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού. Και όλα αυτά γιατί; Για να ικανοποιηθεί ο εγωισμός και να φανεί μια κυρία εφοπλιστού - πρώην πολιτικός - πλούσια κατά την ταπεινή μου γνώμη και ορισμένοι άλλοι παρατρεχάμενοι. Σημαντικό ρόλο βέβαια έπαιξε και η μαρμίτα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που άπλωσαν το χέρι να αρπάξουν.
Σίγουρα αυτά δε γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Μπορεί και στην Κίνα να γίνουν αλλά δε νομίζω σε τόσο μεγάλο βαθμό.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

Μεταφέρω ένα email όπως το έλαβα χθες

First Call εργασιακος μεσαίωνας! Καταγγελία απο 180 εργαζόμενους

Εργατες ρομπότ! Μετράνε και το λεπτό!
Απίστευτη εργασιακή σχέση απο την εισπρακτικη εταιρία First Call


«FIRST CALL» - ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
«Σπάει» το χρόνο εργασίας για να επεκτείνει την απλήρωτη δουλειά

Στα πρότυπα όσων αποφάσισαν οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ για «ενεργό» και «ανενεργό» περίοδο, η εργοδοσία απαιτεί από τους εργαζόμενους να αναπληρώσουν ό,τι αυτή θεωρεί «μη παραγωγικό» χρόνο δουλειάς!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εταιρεία «First Call», η οποία προσφέρει υπηρεσίες «διαχείρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών πελατών» σε τράπεζες. «Κυνηγάει», δηλαδή, όσους μεροκαματιάρηδες είναι χρεωμένοι στις τράπεζες ή σε άλλες επιχειρήσεις και καθυστερούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Στην πλειοψηφία τους, οι περίπου 180 εργαζόμενοι στην εταιρεία είναι νέοι σε ηλικία, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει το νεοϊδρυθέν Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής, η εργοδοσία ενημέρωσε γραπτά το σύνολο των εργαζομένων ότι θέτει σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα ωρομέτρησης, βάσει του οποίου θα διακρίνει το χρόνο εργασίας σε «παραγωγικό» και «μη παραγωγικό».

Στο πλαίσιο της ίδιας ενημέρωσης, η εταιρεία εξήγησε ότι ο «μη παραγωγικός» χρόνος που καταμετρά σε κάθε εργαζόμενο θα πρέπει να αναπληρώνεται με ίσο χρόνο δουλειάς, διαφορετικά κάθε μήνα θα περικόπτεται ανάλογα ο μισθός του υπαλλήλου! Προς επίρρωση μάλιστα των παραπάνω, η εταιρεία, με εξώδικη ειδοποίηση, ενημέρωσε εργαζόμενη που αντέδρασε στις άθλιες μεθοδεύσεις ότι προχωράει σε περικοπή 200 ευρώ από το μισθό της, σε εφαρμογή του μέτρου για το «μη παραγωγικό χρόνο» και με τη δικαιολογία ότι καθυστερούσε στη δουλειά της!

Ενημερώστε τον κόσμο για το απαράδεκτο εργασικο καθεστός.
Ντροπή τους!

Ευχαριστούμε
Εργαζόμενοι First call

site εταιρίας: www.firstcall.gr

Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ

Σε μια νεόχτιστη πολυκατοικία ένας οικοδόμος αγόρασε ένα διαμέρισμα και την ίδια μέρα το ακριβώς επάνω διαμέρισμα το αγόρασε ένας πιανίστας. Το βράδυ έγειρε να κοιμηθεί ο οικοδόμος ψόφιος από την κούραση και μόλις άρχισε να κοιμάται πετάγεται από το κρεββάτι του γιατί τον ξύπνησε ο πιανίστας του επάνω διαμερίσματος παίζοντας πιάνο. "Α, δε γίνεται αυτό θα πάω να του μιλήσω", σκέφτηκε ο οικοδόμος. Πάει στον επάνω όροφο και χτυπάει την πόρτα του πιανίστα. Ανοίγει την πόρτα ο τελευταίος και του λέει ο οικοδόμος:
- Ρε φίλε έλεος! Δουλεύω στην οικοδομή από τα άγρια χαράματα και μόλις έπεσα να κοιμηθώ εσύ άρχισες να παίζεις πιάνο. Είναι μεσάνυχτα.
- Έχεις δίκιο φίλε μου. Είναι η τελευταία πρόβα. Κάνε υπομονή αύριο δίνω εξετάσεις και τέλος.
- Ας είναι.
Την άλλη μέρα γυρνάει κατάκοπος στο σπίτι του από τη δουλειά ο οικοδόμος και κατά τα μεσάνυχτα έπεσε να κοιμηθεί. Μόλις άρχισε να λαγοκοιμάται πετάχτηκε από το κρεββάτι του εξαιτίας του πιανίστα που άρχισε να παίζει πιάνο. Μέσα στη φούρκα πάει ο οικοδόμος πάλι στον επάνω όροφο, χτυπάει το κουδούνι και ανοίγει ο πιανίστας.
- Ρε φίλε με δουλεύεις; Χθες είπες ότι θα ήταν η τελευταία πρόβα.
- Έχεις δίκιο φίλε μου, χίλια συγνώμη. Ξέρεις αναβλήθηκαν οι εξετάσεις για αύριο. Κάνε κουράγιο. Τελευταία πρόβα κάνω και τέλος, στο υπόσχομαι.
- Ας είναι.
Την τρίτη μέρα πάλι ο οικοδόμος γυρνάει στο σπίτι του κουρασμένος του θανατά και έπεσε ξερός για να κοιμηθεί. Μετά από λίγο ξυπνάει επειδή ο πιανίστας πάλι έπαιζε πιάνο. Μέσα στην τσατίλα πάει πάνω για να στήσει τρικούβερτο καυγά. Με το που ανοίγει την πόρτα ο πιανίστας τον περιλαβαίνει στα μπινελίκια.
- Ρε παλιομαλάκα με δουλεύεις; Έχω γίνει πτώμα και εσύ είσαι αναίσθητος. Κάθε βράδυ κάνεις το ίδιο. Θέλεις να σε πλακώσω;
- Ότι και να πείτε κύριε έχετε δίκιο. Σας ζητώ χίλιες φορές συγνώμη. Αύριο όντως δίνω εξετάσεις και τέλος. Σας παρακαλώ κάντε υπομονή και από αύριο θα είναι σαν να μην υπάρχω. Επιτρέψτε μου να κάνω την τελευταία μου πρόβα.
- Τελευταία φορά που σου τη χαρίζω.
Πέρασε μια εβδομάδα αλλά ο πιανίστας δεν έβαλε μυαλό. Κάθε βράδυ γύρω στα μεσάνυχτα, την ώρα που έπεφτε ο οικοδόμος για ύπνο, έπαιζε πιάνο. Ο οικοδόμος όμως δεν ξαναπήγε να του κάνει παρατήρηση. Αυτό κίνησε την περιέργεια του πιανίστα και αποφάσισε αν δεν πήγαινε για να του κάνει παρατήρηση ο οικοδόμος για άλλο ένα βράδυ να κατέβει στο σπίτι του τελευταίου να δει τι συμβαίνει. Όντως ξεκινάει να παίζει γύρω στα μεσάνυχτα αλλά ο οικοδόμος άφαντος και πάλι. Παρατάει το πιάνο του και κατεβαίνει στο διαμέρισμα του οικοδόμου. Εκεί βλέπει την πόρτα μισάνοιχτη. Χτυπάει αλλά δεν εμφανίστηκε κανένας. Αποφασίζει να μπει μέσα στο διαμέρισμα. Μπαίνει και βλέπει ότι όλα είναι εντάξει αλλά δε φαινόταν κανείς. Εκεί που άρχισε να ανησυχεί άκουσε ένα θόρυβο. Προχώρησε κατά το μέρος που άκουσε το θόρυβο και βρέθηκε μπροστά στην πόρτα της τουαλέτας. Την ανοίγει και έκπληκτος βλέπει τον οικοδόμο να αυνανίζεται μανιωδώς. Τότε ρωτάει ο πιανίστας:
- Ρε φίλε τι κάνεις εδώ;
- Κάνω την τελευταία πρόβα. Μετά θα έρθω να σε γαμήσω.

ΟΙ ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ

Έχει μερικές μέρες που έβαλαν στην πόλη πλαστικούς μπλε κάδους έτσι ώστε να πετάμε οτιδήποτε ανακυκλώσιμο (χαρτιά, πλαστικά, αλουμίνια, γυαλιά κλπ.). Χθες είπα να συγυρίσω το αποθηκάκι που έχω και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μαζέψω πολλά κιλά χαρτιού. Εφημερίδες, περιοδικά, διαφημιστικά φυλλάδια κλπ. Τα έκανα δέματα (πέντε παρακαλώ) και κατέβηκα να τα πετάξω σ' ένα μπλε κάδο.
Με το που βρέθηκα μπροστά στο μπλε κάδο, σήκωσα το καπάκι και είδα ότι οι γείτονες πέταξαν οτιδήποτε υπάρχει εκτός από ανακυκλώσιμα προϊόντα. Αποφάγια, σπασμένα σκαμπό, ραδιοφωνάκια, μία τηλεόραση 14'' και διάφορα άλλα. Το περίεργο είναι ότι ακριβώς δίπλα υπάρχουν δύο κανονικοί κάδοι που είναι γι' αυτά τα πράγματα και ήταν και οι δύο άδειοι εντελώς.

ΕΧΟΥΜΕ ΛΑΛΗΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ

Πριν μερικές μέρες καταφέραμε να γίνουμε ρόμπα στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη με τους μπράβους που σκότωσαν τον Αυστραλό τουρίστα στη Μύκονο. Τώρα καταφέραμε να γίνουμε ρόμπα και στο βόρειο ημισφαίριο με τον αποκεφαλισμό της άτυχης δασκάλας που έλαβε μέρος στη Σαντορίνη.
Όπως βλέπετε και στην παραπάνω φωτογραφία το CNN μας είχε σε περίοπτη θέση. Έχουμε ξεφύγει τελείως ως λαός. Δεν υπάρχει αμφιβολία.
Σίγουρα η βασική μέριμνα των κατοίκων των νησιών είναι να μην πέσει ο τουρισμός. Προσωπικά πιστεύω ότι μας χρειάζονται πότε πότε μερικές σφαλιάρες για να συνερχόμαστε. Φάσκουμε και αντιφάσκουμε στην Ελλάδα. Ενώ ξεσηκωνόμαστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατούνται σε διάφορες"τριτοκοσμικές" χώρες δεν κοιτάζουμε που στη χώρα μας ισχεί ο νόμος του δυνατότερου, του τσαμπουκά, αυτού που έχει τις καλύτερες διασυνδέσεις.
Για να ξεκινήσει κάτι να δουλεύει σε αυτόν τον τόπο πρέπει πρώτα να γίνει το κακό. Η πρόληψη είναι άγνωστη λέξη. Για άλλη μια φορά αποδυκνείεται ότι μπροστά στο χρήμα όλα τα μάτια στραβώνουν. Οι μπράβοι κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους και οι διάφοροι ψυχάκηδες βρίσκουν άσυλο μέσα στην τρέλλα του καλοκαιριού.

ΝΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

Μετά από πρόταση της συντοπίτισας μου Εκάτης αναδημοσιεύω:

Στη δημοσιότητα το «πόθεν έσχες» των πολιτικών αρχηγών
Τι δήλωσαν το 2007

Δόθηκαν στη δημοσιότητα την Πέμπτη οι δηλώσεις «πόθεν έσχες» για το οικονομικό έτος 2007 του Προέδρου της Δημοκρατίας, των πολιτικών αρχηγών, των υπουργών, των βουλευτών και των ευρωβουλευτών.

Μεταξύ άλλων, από τα στοιχεία προκύπτει:

* Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δηλώνει εισόδημα 283.694,79 ευρώ και η σύζυγός του 32.528,96 ευρώ. Έχει στην κατοχή του 2 ακίνητα στην Αθήνα και τρεις οικίες στα Ιωάννινα, ενώ η σύζυγος του διαθέτει ένα διαμέρισμα στο Παλαιό Ψυχικό και ένα κατάστημα στην Αθήνα. Έχει στην κατοχή του δύο αυτοκίνητα.

* Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δηλώνει συνολικό εισόδημα 121.058,98 ευρώ. Έχει ένα σπίτι στη Φιλοθέη, δύο ακίνητα σε Θεσσαλονίκη, δύο σε Κύθνο, εννέα στην Αθήνα, τρία στις Σέρρες και ένα στη Μύκονο.

Το σπίτι της Μυκόνου του το μεταβίβασε η μητέρα του Αλίκη ενώ κληρονόμησε και το σπίτι του πατέρα του Αλέκου στη Φιλοθέη. Ο πρωθυπουργός έχει δώσει με γονική παροχή την ψιλή κυριότητα του σπιτιού στη Ραφήνα στα δύο παιδιά του.

Έχει ένα αυτοκίνητο και ένα φουσκωτό σκάφος χωρικότητας 8 ατόμων από κοινού με τη σύζυγό του.

* Ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας δηλώνει εισόδημα από τη βουλευτική του αποζημίωση 99.753,9 ευρώ καθώς και 91.210,62 ευρώ από λοιπά έσοδα.

Διαθέτει στην Αθήνα ένα διαμέρισμα εξ ολοκλήρου, το 50% δύο διαμερισμάτων και το 12,5% ενός άλλου διαμερίσματος. Επίσης,έχει μία οικία και 7 αγροτεμάχια στην Καρδίτσα.

Ο Δ. Σιούφας συμμετέχει από το 1998 στη μη κερδοσκοπική εταιρεία Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» με κεφάλαιο ύψους 1.467,35 ευρώ.

* Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και η σύζυγος του Αντα δηλώνουν συνολικό εισόδημα 125.668,63 ευρώ. Έχουν από κοινού ένα ακίνητο στην 365 τ.μ στη Νέα Ερυθραία, ενώ η σύζυγός του έχει δύο ακίνητα στη Πάτρα. Διαθέτουν δύο αυτοκίνητα.

* Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα δηλώνει εισόδημα 10.398,86 ευρώ, βουλευτική αποζημίωση 83.266,50 ευρώ, ένα σπίτι στην Αθήνα και καταθέσεις 530 ευρώ.

* Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος μαζί με τη σύζυγό του, έχουν συνολικά εισοδήματα 179.784,26 ευρώ. Από τη βουλευτική αποζημίωση του ύψους 93.266,50 ευρώ, ο κ. Αλαβάνος έδωσε 21.000 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του κόμματος του καθώς και 5.000 στην ΜΚΟ «Ελληνικό Καραβάνι».

Έχει 3 ακίνητα στη Τήνο καθώς και το 12% συμμετοχή σε ένα ξενοδοχείο, δύο στην Αθήνα, πέντε στα Χανιά, ένα στο Ηράκλειο και ένα στις Βρυξέλλες.

* Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δηλώνει συνολικό εισόδημα 92.733,06 ευρώ, καταθέσεις 5.500 ευρώ και 5.000 λίρες Αγγλίας, ενώ η σύζυγός του 18.000 ευρώ.

Έχει συνολικά 24 σπίτια σε Αθήνα, Αρκαδία, Κόρινθο, Κατερίνη, Φθιώτιδα, καθώς και 12 οικόπεδα εκ των οποίων τα μισά ανήκουν στη σύζυγό του. Επίσης, έχει στην κατοχή του δύο αυτοκίνητα.

* Τέλος ο υπούργος Οικονομιας Γ.Αλογοσκούφης δηλώνει 107.000 ευρώ εισόδημα ο ίδιος και 349.000 η συζυγός του. Το 2006 εκποίησε 5.565 ομόλογα αξίας 66.500 ευρώ και δηλώνει καταθέσεις 72.500 ευρώ και 166.000 λιρών Αγγλίας.

πηγή: www.in.gr

Σχόλιο: Να μας έλεγαν και τα κρυφά θα ήταν καλύτερα. Να μην πούμε και για τις άλλες αβάντες που έχουν ως βουλευτές (δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια, κινητά τηλέφωνα, αυτοκίνητα, laptops και πολλά άλλα). Το αίσχος της Ελλάδας σε όλο του το μεγαλείο. Να ποιοι θησαυρίζουν. Αυτοί είναι που πρέπει να φορολογούνται με το παραπάνω και όχι ο απλός ο κοσμάκης που δεν έχει στον ήλιο μοίρα.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους. Διανύουμε τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού. Όχι ότι κατάλαβα πολλά από καλοκαίρι και φέτος εφόσον μας τέντωσαν κανονικά στη δουλειά αλλά λέμε τώρα...
Αν και με την υπερβολική ζέστη και τους καύσωνες δεν τα πάω καθόλου καλά, με το κλιματιστικό καταφέρνω και έρχομαι στα ίσια μου. Μ' αρέσουν οι χαρές του καλοκαιριού, η θάλασσα, οι διακοπές, η χαλαρότητα, αλλά όταν δεν γεύομαι ούτε ψίχουλο από την πίτα που απαρτίζουν όλα τα παραπάνω σιχτιρίζω και δε βλέπω την ώρα να φύγει το καλοκαίρι, να έρθει το φθινόπωρο με τις βροχές του και να πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Άλλος ένας μήνας λοιπόν και επιστρέφουμε στην ελληνική πραγματικότητα με μίζες, σκάνδαλα, απεργίες, αυξήσεις και όλα τα άλλα καλούδια που γεμίζουν την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου.