ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Σε λίγες ώρες μας αφήνει το 2008. ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ! Όχι ότι περιμένω από το νέο έτος να φέρει κάτι καλύτερο αλλά το 2008 δε μπορώ να θυμηθώ κάτι καλό που μου συνέβει. Είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε γενικότερα.
Έχουνε γίνει κάποιες αλλαγές στο παρόν blog οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα εμφανείς. Στο κάτω μέρος της σελίδας προστέθηκε ένα chat room, στο podcast προστέθηκαν πάνω από εκατό τραγούδια (φτάνοντας έτσι τον αριθμό των διακοσίων) και στα δεξιά μετά τις διαφημίσεις υπάρχει ένα διαφημιστικό video για το ΘΕΜΑ.
Έλεγα να κάνω μια ανασκόπηση σ' αυτό το post για το 2008 αλλά κατάλαβα ότι αν το έκανα η παρούσα ανάρτηση θα μετατρεπόταν σε φεστιβάλ μπινελικίων.
Να ευχηθώ σε όλους και σε όλες χρόνια πολλά, κουράγιο, υγεία και δύναμη για ν' ανταπεξέλθουμε στα στραβά που έρχονται. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που συμμετέχετε σ' αυτό το blog.
Το λοιπόν τα λέμε... του χρόνου. Σας εύχομαι όσο το δυνατόν λιγότερη στραβή νέα χρονιά.
hackaday

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΠΑΜΙΑΣ ΟΕΟ;

Οι ισραηλινοί έχουν ξεσαλώσει πάλι. Για άλλη μια φορά είχουμε αιματοκύλισμα. Από την άλλη μεριά του Ατλαντικού ο George W. Bush (όνομα κι αυτό!) την καταβρίσκει ως γνήσιος πολεμοχαρής και ο νέος πρόεδρος των Η.Π.Α. είναι άφαντος. Πήγε στη Χαβάη και είναι μέσα στην τρελλή χαρά. Ούτε μια δήλωση. Καλά έλεγα να μην ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό. Όσο καλές προθέσεις και να έχει ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Πόσο μάλλον όταν από πίσω του υπάρχει μια πολεμική βιομηχανία και διάφορα άλλα συμφέροντα.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο γίνονται ανά τον κόσμο διάφορες εκδηλώσεις για το ολοκαύτωμα των εβραίων. Μήπως οι ισραηλινοί βγάζουν τώρα τα απωθημένα τους πάνω στους παλαιστίνιους; Κατά τη διάρκεια του Β΄παγκοσμίου πολέμου εκτός από τους εβραίους και άλλες κοινωνικές ομάδες όπως ομοφυλόφιλοι, τσιγγάνοι και άλλοι δεν πέρασαν ζωή χαρισάμενη στα χέρια των ναζί. Εκτός από κοινωνικές ομάδες και διάφορες εθνικές ομάδες υπέστησαν τα πάνδεινα, όπως γάλλοι, πολωνοί, έλληνες κ.α. Που θέλω να καταλήξω; Δεν άκουσα ποτέ την υφήλιο να κλαίει και να οδείρεται για τα πάθη όλων αυτών. Μόνο για το ολοκαύτωμα των εβραίων σκίζουν το καλσόν τους... τα ρούχα τους ήθελα να πω.
Αν τολμήσει να μιλήσει κανείς για τα αίσχη που γίνονται από το Ισραήλ σε βάρος των παλαιστινίων κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως ρατσιστής, νεοναζί, αντισημιτιστής, τρομοκράτης και δεν ξέρω και 'γω τι άλλο. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν μια αλήθεια. Οι ισραηλινοί δε διαφέρουν σε τίποτα από τους ναζί. Κερδίζουν επάξια μια θέση δίπλα στους τελευταίους στις μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Αν δεν κάνω λάθος το κράτος του Ισραήλ υπάρχει το πολύ έξι δεκαετίες. Οι ισραηλινοί είναι αυτοί που πήγαν και ρίζωσαν στα μέρη των παλαιστινίων με τις ευλογίες του θείου Σαμ. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Αν θέλετε να δείτε φωτογραφίες που αποθανατίζουν τα "κατορθώματα" των ισραηλινών κάντε κλικ εδώ. Σας προειδοποιώ: θα σφιχτεί το στομάχι σας.

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ

Τέτοιες μέρες όλοι μας έχουμε κάποιον φίλο, γνωστό ή συγγενή που γιόρταζε. Ακόμα και κάποιος να μην έχει (πράγμα που το θεωρώ λιγάκι απίθανο) θα πάει ή θα δεχτεί επίσκεψη. Έτσι και 'γω έκανα μερικές επισκέψεις και θα κάνω μερικές ακόμα.
Αυτό που με παραξένεψε είναι ότι σε όλα τα σπίτια που πήγα οι τηλεοράσεις έδειχναν την ίδια θεματολογία. Εκπομπές που το σκυλάδικο είχε την τιμητική του και διάφοροι τηλεαστέρες (ηθοποιοί, παρουσιαστές, μέντιουμ, μοντέλες κλπ.) επιδίδονταν σε χορευτικές φιγούρες και άλλα καραγκιοζιλίκια. Άντε αυτοί που συμμετέχουν λέμε ότι διασκεδάζουν. Οι έρμοι τηλεθεατές που κάθονται σαν χαϊβάνια και παρακολουθούνε αυτές τις χαρμόσυνες εκπομπές γιατί χαίρονται; Αν παρατηρήσετε προσεκτικά θα δείτε ότι καμιά εκπομπή δεν απευθύνεται στον τηλεθεατή. Απλά τον αφήνουν να κάνει μπανιστήρι από τον τηλεοπτικό δέκτη του και να τρέφεται με τα τηλεοπτικά ψίχουλα.
Στα ιδιωτικά κανάλια να το δεχτώ ότι υφίστανται αυτές οι εκπομπές αλλά και στην κρατική που την πληρώνουμε όλοι αδρά μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η.; Ο λόγος για την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας" όπου το λουλουδικό πάει σύννεφο και ο οικοδεσπότης με τους καλεσμένους του γυρνάνε επιδεικτικά την πλάτη στον τηλεθεατή. Οι φορές που απευθύνονται στον τηλεθεατή είναι μετρημένες. Στην αρχή της εκπομπής, στο τέλος της και όταν ο παρουσιαστής δίνει πάσα για διαφημίσεις.
Χίλιες φορές προτιμώ κονσέρβες όπως έκανε ο ALPHA την παραμονή Χριστουγέννων και η ΝΕΤ ανήμερα Χριστουγέννων αργά το βράδυ (μετά το σκουπιδαριό του Σπύρου Παπαδόπουλου) μεταδίδοντας συναυλίες - show με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Σταρόβα, Γιάννη Ζουγανέλη, Θάνο Μικρούτσικο, Σάκη Μπουλά, Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ως και Γιώργο Νταλάρα είχε το πρόγραμμα (όχι ότι μ' αρέσει αλλά πολύ καλύτερος από την κάθε μοντέλα - υποψήφια τραγουδίστρια - υποψήφια ηθοποιό - celebrity - υποψήφια παρουσιάστρια).
Σκυλάδικο λοιπόν κυρίες και κύριοι. Η εύκολη λύση. Ποιος να κάθεται τώρα να στοίβει το μυαλό του για πιο ουσιαστικά πράγματα! Η έμπνευση έπεσε σε χειμερία νάρκη. Το θέμα είναι ότι κάνουν μεγαλύτερο κακό όλοι οι ιθύνοντες αυτών των τηλεοπτικών βόθρων. Φροντίζουν τη γαλούχιση των τηλεθεατών και πλασάρουν το τίποτα και το μηδέν ως ιδανικά, πρότυπα και ινδάλματα.Έτσι συνεχίζει η πλειοψηφία και κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Μακάρι κάποτε να ξυπνήσει η τελευταία και να απαιτήσει ποιοτικότερο τηλεοπτικό τοπίο. Τοτε να δούμε όλα τα σούργελα που θα πάνε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

Χρόνια πολλά σε όλους και όλες και ιδιαίτερα στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες. Χαρά, ειρήνη, υγεία και περισσότερη ανθρωπιά πάνω στον πλανήτη.
Δε θέλω να γκρινιάξω σήμερα, απλά θα ήθελα να κάνω μια υπενθύμιση. Τέτοιες μέρες γίνονται διάφοροι έρανοι για συνανθρώπους μας οι οποίοι δε βρίσκονται και στην καλύτερη μοίρα. Κάθε βοήθεια δεκτή αλλά πρέπει να τους θυμόμαστε κάθε μέρα και όχι δύο με τρεις φορές το χρόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι η μεγαλύτερη βοήθεια προς τους συνανθρώπους μας που τη χρειάζονται δε δίνεται από το κράτος, γιατί δεν έχουμε κράτος πρόνοιας, αλλά από τους ίδιους τους πολίτες και μάλιστα από τους πολίτες που δεν είναι οικονομικά και στην καλύτερη κατάσταση.
Να μην ξεχνάμε για να μην ξεχαστούμε αν χρειαστούμε κάποτε βοήθεια. Αυτό το λέω γιατί ζούμε σε δύσκολους καιρούς και ποτέ δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τους ηλικιωμένους που είναι ξεχασμένοι σε κάποιο ίδρυμα ή σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό.

ΝΕΟ PC ΚΑΙ AC/DC; ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΩ;

Επιτέλους την Κυριακή το απόγευμα παρέλαβα το καινούριο PC. Μέχρι να κάνω format και να περάσω τα προγράμματα που θέλω πέρασε μια μέρα. Κακά τα ψέμματα αλλά η σβελτάδα του είναι άλλο πράγμα. Ούτε κολλήματα, ούτε κρασαρίσματα. Να είχαμε και καλύτερες συνδέσεις ή τουλάχιστο να είχαμε αυτές που πληρώνουμε καλά θα ήτανε. Eίπαμε όμως... στην Ελλάδα ζούμε. Ελπίζω ότι στο άμεσο μέλλον θα καλυτερέψουν τα πράγματα και στον τομέα των συνδέσεων. Ας μην επεκταθώ παραπάνω και χαλάσω το καλό mood στο οποίο βρίσκομαι. Περί συνδέσεων θα τα πούμε σε άλλο post.

Άντε να σας φτιάξω τη διάθεση με κάτι που έμαθα χθες. Οι AC/DC στης 28 Μαϊου 2009 και ημέρα Πέμπτη θα είναι στην Ελλάδα για μια και μοναδική συναυλία στο Ολυμπιακό στάδιο στην Αθήνα. Επιτέλους! Νιος ήμουν και γέρασα. Η ευχές τόσων χιλιάδων fans επί τόσα έτη επιτέλους εισακούστηκαν. Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει στης 3 Φεβρουαρίου. Οι τιμές κυμαίνονται από 60€ έως 90€ (αναλόγως που θέλει να βρίσκεται ο καθένας). Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ρε σαν πολλά καλά άρχισαν να γίνονται. Μήπως θα πρέπει να περιμένω και μερικές στραβές; Ως γνωστόν μετά τα καλά έρχονται και τα στραβά και τούμπαλιν. Τεσπα! Ας πάω στο live και μετά ας γίνει ότι θέλει.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΕΜΕΝΑΔΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ

Σαββατόβραδο και η σπαρίλα δεν έχει όρια. Το κεφάλι μου καζάνι. Λες να φταίνε οι χθεσινοβραδυνές βότκες; Α, ναι. Επιτέλους βγήκα έξω. Πάλι καλά που γύρισε ένα φιλαράκι από το Κόσσοβο (Ε.Π.Ο.Π. γαρ) και είπαμε να βρεθούμε για κανένα καφεδάκι. Τώρα πως το καφεδάκι έγινε βότκα και το ξημερώσαμε ιδέα δεν έχω. Τεσπα!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μετά τα πρώτα ποτά έρχονται τα δεύτερα κερασμένα από το μαγαζί. Σε κάθε παραγγελία τα συνοδευτικά διέφεραν. Αγγούρια με καρότα, ξηροκάρπια, αλαντικά, τυριά, κριτσίνια με μαγιονέζα, ελιές, πατατάκια. Σκάσαμε να τρώμε. Σούπερ προσφορές για να κρατηθεί η πελατεία γιατί για ν' αυξηθεί το κόβω λίγο χλωμό. Να μην πω για την ευγένια του σερβιτόρου που μόνο τεμενάδες δε μας έκανε. Λίγα χρόνια πριν για το αν και πότε θα έκανε παραγγελία ο πελάτης ήταν καθαρά στην κρίση του κάθε σερβιτόρου. Τώρα και κουβεντούλα να πιάσουν για να είναι πιο οικείοι, και χαμόγελο μέχρι ηλιθιότητας και αστειάκια και τα τασάκια αλλάζουν κάθε πέντε λεπτά.
Επίσης μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο κόσμος και να μην έχει λεφτά θα βγει έξω. Είδα πολλούς και πολλές που ήταν ντυμένοι κυριλάτα και βγήκαν μόνο για καφέ άσχετα αν η ώρα ήταν για κάτι με περισσότερο αλκοόλ. Μετά από περίπου ένα δίωρο όσοι έφευγαν έλεγαν ότι δεν είναι για παραπάνω λόγω οικονομικών. Ούτε καν να προσποιηθούνε ότι υπάρχει άλλος λόγος. Τελικό συμπέρασμα; Ο κόσμος έχει διάθεση και χωρίς φράγκα και έτσι όπως έγινε η κατάσταση (η οικονομική εννοώ) δεν ντρέπεται να παραδεχτεί ότι υπάρχει αφραγκία. Μερικά χρόνια πριν κοκκινίζαμε να πούμε ότι είμαστε εντελώς ταπί. Τώρα μας έγινε βίωμα. Η συνήθεια που έγινε λατρεία όπως έλεγε και η Τατιάνα σε ριάλιτι.
Βασικά δεν έχω όρεξη για τίποτα. Περιμένω το καινούριο PC που παρήγειλα με αγωνία και όσο περνούν οι μέρες τόσο πιο ανυπόμονος γίνομαι. Το λοιπόν αντί να κάθομαι και να λέω παπαριές την κάνω. Τα λέμε tomorrow που θα είμαι σε καλύτερο (πιστεύω) mood.

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ

Αγαπημένε μου Άη Βασίλη,
είπα να σου στείλω ένα γράμμα... e-mail (έχουμε τεχνολογία) γιατί εδώ και πολλά χρόνια μ' έχεις στο κλάσιμο και δεν αντέχω άλλο τη μπόχα. Οι ευχές που ζητάω είναι πολλές γιατί σου βάζω και τόκο στα τόσα χρόνια που δεν πέφτεις από την καμινάδα μου (άσχετο αν δεν έχω). Είμουνα καλό παιδάκι. Δεν έκλεψα και δε σκότωσα κανένα... ακόμα!
Το λοιπόν δώσε βάση πως έχουν τα πράγματα. Επειδή βαρέθηκα να ξεραίνω στο σκατό μου και να το κάνω παξιμάδι έχω ένα κρατικό λαχείο (δε με παίρνει για πολλά). Σύμφωνα με το νόμο των πιθανοτήτων σε συνδυασμό με τη γκαντεμιά που με δέρνει δεν έχω καμιά ελπίδα και επειδή δεν έχω βύσμα θέλω να βάλεις το χεράκι σου για να βάλω και 'γω στην τσέπη μου το ζεστό παραδάκι. Ok?
Θα ήθελα να μεταμορφώσεις το αυτοκίνητο μου σε Jeep Cherokee. Όχι Grand, ας είναι και η απλή έκδοση. Μου κάνει. Είδες που είμαι βολικός; Εννοείται φυσικά με όλα τα παρελκόμενα (μασπιέδες, μπάρες, GPS, φραπεδιέρα, DVD, Play Station, τουαλέτα, μαγκάλι, ψυγείο κλπ.)
Θα ήθελα να δώσεις στη μάνα μου πίσω το ΕΚΑΣ γιατί τα καθήκια από το Ι.Κ.Α. της το κόψανε και η σύνταξη της με το ζόρι είναι τριακόσια ευρά.
Δεν ξέρω αν είδες καθόλου τηλεόραση αλλά σε πληροφορώ ότι στην Ελλάδα επειδή θέλουμε να προστατεύσουμε τα δάση μας (ότι απέμεινε δηλαδή) αρχίσαμε να καίμε τις πόλεις μας. Ξεκινάμε με τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα που κοσμούν τις πλατείες και μετά επεκτεινόμαστε σε μαγαζιά, σπίτια, κάδους και αυτοκίνητα. Όταν κάνεις περατζάδα από την Ελλάδα μην παρεξηγηθείς αν δε δεις πολλά στολισμένα δέντρα. Η κυβέρνηση είναι σύμφωνη με όλα αυτά εφόσον κάνει οικονομία με το να μη δίνει επιδόματα θέρμανσης. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Με τόσες φωτιές τριγυρνάμε με τα φανελάκια. Πολύ προχώ, ε;
Το επόμενο πράγμα που θέλω να σου ζητήσω είναι μια ανθρώπινη δουλειά γιατί εκεί που είμαι δεν παλεύεται άλλο. Τα έχω παίξει ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε! Θέλω να μου βρεις καμιά καλή θεσούλα στο δημόσιο με απεριόριστο ξύσιμο όρχεων, πολλά φράγκα και μπόλικες άδειες. Α! και μίζες.
Θέλω να χαρίσεις στο μοντελοπνίχτη δικηγόρο καμιά τριανταριά πόντους γιατί δεν αντέχω άλλο να ακούω για το μπόι του. Έχω σιχτιρίσει. Δώστου εκεί πέρα κατιτίς να ησυχάσουμε και 'μεις.
Ξέρεις Santa έχω να πάω καιρό διακοπές. Κανόνισε καμιά Χαβάη γιατί μόνο σε τραγούδι την ακούω. Ούτε ένα χάρτη έχω να τη δω.
Θέλω να μείνει στην Ά Εθνική ο Πανσερραϊκός. Δεν αντέχω άλλα δεκαπέντε (μπορεί και παραπάνω, έχασα το λογαριασμό) χρόνια να περιμένω για να τον δω στα μεγάλα σαλόνια.
Τα τεριμμένα: χαρά, υγεία και ευτυχία για όλο τον κόσμο εννοούνται. Δε χρειάζεται να επεκταθώ σ' αυτά γιατί το γράμμα... εχμ sorry... το e-mail θα γίνει πολύ shocking.
Αυτά είναι που θέλω πάνω - κάτω. Αν θυμηθώ κάτι στην πορεία θα σου στείλω SMS. Παζάρια και παρόμοιες μαλακίες δεν κάνω. Σ' αυτό είμαι κάθετος. Γκέγκε; Η σειρά που θα πραγματοποιήσεις τις ευχές μου δε με νοιάζει. Σου δίνω το ελεύθερο να ξεκινήσεις απ' όπου θέλεις εσύ. Είδες που είμαι και δημοκράτης;
Σ' αφήνω τώρα και τα λέμε σε λίγες μέρες. Κανόνισε πάλι να μ' έχεις στο κλάσιμο. Και μη δω κανένα ελαφάκι όπως κάνεις στη διαφήμιση. Τότε να δεις τι θα γίνει. Άντε χαιρετίσματα στην κυρά σου.

hackaday

Υ.Γ.: Όταν περάσεις από το σπίτι μου μην κάνεις πολύ φασαρία γιατί ξυπνάω εύκολα και πίστεψε με βρίζω πολύ όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΑΛΜΠΑΝΗΔΕΣ

Το λοιπόν πριν από δύο εβδομάδες το κινητό μου τα ψιλοέπαιξε. Δεν αναγνώριζε τη memory card. Ούτε χρόνο έχει που το πήρα, οπότε με καλύπτει η εγγύηση (για όλα τα κινητά είναι δύο χρόνια). Πάω στο Vodafone Shop (μαζόχας συνδρομητής της εν λόγω εταιρίας χρόνια τώρα) και το δίνω. Ως εδώ όλα καλά. Ρωτάω την υπάλληλο αν μπορεί να μου δώσει ένα κινητό για όσο καιρό το δικό μου θα βρίσκεται για service εκτός πόλεως και νομού και μου λέει ότι όλα τα έχει δώσει γιατί έπεσαν πολλές βλάβες μαζεμένες. Άντε καλά! Μου ζητάει το νούμερο για να με καλέσει την επόμενη μέρα για να μου πει αν θα έχει κανένα διαθέσιμο εφόσον περίμενε να επιστρέψουν μερικά ή έστω τη μεθεπόμενη. Η υπάλληλος μου λέει ότι αν το service του κινητού κοστίσει πάνω από είκοσι ευρά θα με καλούσε κάποιος να μ' ενημερώσει. Της εξηγώ ότι με καλύπτει η εγγύηση και μου λέει αν η βλάβη οφείλεται σ' εμένα θα πληρώσω (π.χ. αν έπεσε κάτω η συσκευή ή αν έκανα κακή χρήση ή το έριξα μέσα στο νερό). Της λέω ότι φαίνεται στο κινητό ότι δε συνέβει κάτι τέτοιο γιατί είναι σαν καινούριο και τι μου λέει η βοϊδομοσχαρέστατη; "Αυτό δε φαίνεται (η κακή χρήση) και ότι θα αποφανθεί το service". ΚΑΙ ΠΩΣ Θ' ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ ΤΟ SERVICE ΜΩΡΗ ΑΝ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΙΓΜΑ ΚΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ; Την ψιλιάστικα την κομπίνα και της ξεκαθάρησα ότι από μένα δε βλέπει cent τσακιστό. Δεν είμαι τόσο γκάου που να το έριξα κάτω ή να έπεσε μέσα σε νερό και να απαιτώ να μου το κάνουν.
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΤΤΤΤΤΤΤΤΤ!!!!!!!!!!!!!! 'Οσο κάλεσε εσάς άλλο τόσο κάλεσε και 'μένα. Η τύπισσα μ' έκλασε για τα καλά.
Τεσπα! Έκανα υπομονή, βρήκα άλλο κινητό, αλλά χθες μου την έδωσε για τα καλά γιατί η μια εβδομάδα που μου είπαν ότι θα κρατήσει το service τελικά διπλασιάστηκε. Πάω πρώτα στα Goody's, σαβουρώνω τρία hamburgers, μία πατάτες και ένα χυμό καρότο (για να πάρω βιταμίνες), πήρα δυνάμεις και μετά πάω στο μαγαζί της Vodafone μέσα στη φούρκα και ρωτάω τι έγινε και αν υπάρχει κανένα νέο από το μέτωπο. "Βεβαίως κύριε, το κινητό σας είναι εδώ", είπε ο τυπάς - πωλητής. EXCUSE ME? "Από πότε είναι εδώ ρε μάστορα;", ρωτάω. "Από το Σάββατο κύριε", μου λέει. "Και γιατί δε με ειδοποιήσατε ρε παλίκαρε;", ξαναρωτάω. "Θα σας καλούσαμε σύντομα κύριε. Τις επόμενες μέρες", μου απαντάει. "Και γιατί δε με ειδοποιήσατε το Σάββατο ρε μεγάλε, τεράστιε και ανυπολόγιστε;", ξανά-μανά-ρωτάω. "Μια συγκεκριμένη μέρα καλούμε κύριε όλους όσους έφεραν τις συσκευές τους για service κύριε", μου ξανά-ανταπαντάει. ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΟΕΟ;
Πήρα τη συσκευή μου και έφυγα μπαρούτι εφόσον έριξα και το ανάλογο ξέχεσμα και σ' αυτόν το αποστειρωμένο πωλητή και στο αφεντικό του και στη μαλάκω την ανεύθυνη που είπε ότι θα τηλεφωνούσε αλλά δεν... (μπλέχτηκαν οι γραμμές μας που λέει και το γνωστό άσμα).
Μερικές σκέψεις που ακολούθησαν μετά το συμβάν; Μήπως το ότι καλούνε όλους μια συγκεκριμένη μέρα είναι μαρκετίστικο κόλπο; Δηλαδή αν καμιά μέρα έχουν αναδουλειά παίρνουν τηλέφωνα αβέρτα για να γίνει τζέρτζελο με σκοπό να φανεί ότι το μαγαζί έχει κίνηση; Μήπως αν δεν είχα εγγύηση και πλήρωνα για συσκευή θα ξεσκίζοταν να μ' εξυπηρετήσουν όλοι; Τελικά ο επαγγελματισμός λείπει από πολλούς μαγαζάτορες και τους υπαλλήλους τους. Ανευθυνότητα στα κόκκινα. Το μόνο που θέλουν μερικοί είναι να αποκαλούνται επιχειρηματίες και να κλαίγονται ότι δεν πάνε καλά οι δουλειές τους. Πως να πάνε καλά; Με τέτοια αντιμετώπιση περιμένουν από 'μένα να ξαναπατήσω εκεί; Τελικά είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά από τις χώρες της Ευρώπης απέχουμε πολύ ακόμα και στα πιο απλά πράγματα. Αυτό μπορώ να το πω αποδεδειγμένα.

ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ;

Την περασμένη Πέμπτη αξιώθηκα και πήγα επιτέλους στον κινηματογράφο μετά από... ειλικρινά δε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να πάω... δύο χρόνια; τρία χρόνια; Κακώς! Λίγο το internet, λίγο τα dvd που απολάμβανα στον καναπέ με συνοδεία σουβλακίων, πίτσας, τοστ, μπύρας, κόκα κόλας και τσιγάρων (εννοείται όχι όλα μαζί σε μια φορά), βάλε έλειψη χρόνου και διάφορες άλλες χαζές δικαιολογίες και έτσι κατάφερα να απέχω από τον κινηματογράφο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Από 'δω και πέρα υποσχέθηκα στον εαυτό μου να πηγαίνω πιο συχνά.
Πιο έργο είδα; Το "SAW V". Eντάξει, δεν τρελλάθηκα κιόλας! Δεν το βρήκα τόσο δυνατό όσο τα τρία πρώτα. Η πλοκή γνωστή. Βασανιστήρια, αίμα (όχι τόσο πολύ όσο στα προηγούμενα), διεφθαρμένος μπάτσος, καλός μπάτσος κλπ. Το φινάλε του είναι από τα πιο απότομα που έχω δει ποτέ σε ταινία υποννοώντας ότι θα υπάρξει και νούμερο έξι. Σήριαλ το κατάντησαν. Μερικές φορές οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν με αποτέλεσμα ένα καλό έργο να καταντάει βαρετό.
Αυτό που μου την έδωσε; Μέσα στην αίθουσα απαγορεύεται το κάπνισμα. Θεμιτό και σεβαστό. Πριν την ταινία όμως έβαλαν τρεις ή τέσσερις διαφημίσεις τσιγάρων απανωτά. Αυτό ήταν το δικό μου βασανιστήριο και όλων των περευρισκόμενων καπνιστών. Από τη μια πλευρά στο απαγορεύουν και από την άλλη σε ωθούνε να καπνίσεις. Αυτό το βρίσκω λάθος. Μου άρεσε που δεν είχε πολύ κόσμο αλλά μου την έσπασαν κάτι κωλόπαιδα που κάθονταν στον εξώστη και έκαναν ότι μαλακία μπορεί να φανταστεί κανείς. Φώναζαν, γελούσαν, κάπνιζαν, χειροκροτούσαν και έκαναν τα πάντα για να μην ευχαριστηθούνε οι υπόλοιποι το έργο. Αν και ο υπεύθυνος ήταν εκεί δεν τους έκανε ούτε μία σύσταση. Τα λεφτά να παίρνουν οι ιδιοκτήτες και όλα τα υπόλοιπα να γίνουν κομμάτια.

ΝΑ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ

ΡΕ ΟΥΣΤ!!!

ΠΑΨΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Οδύνη. Μια λέξη που έχασε τη σημασία της τις τελευταίες μέρες γιατί παρελάζει σε όλους τους ξύλινους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς λόγους. Ειλικρινά θέλω να ξεράσω και δεν μπορώ. Σκηνοθεσία στο έπακρον, μουσική υπόκρουση σε μονταρισμένα videos, θεατρικές ερμηνείες και βαρύγδουποι μονόλογοι των δημοσιογράφων των πάνελ και των παραθύρων που παίρνουνε Oscar απαρτίζουνε ένα τοπίο που μου θυμίζει όρνια πάνω από κουφάρια ζώων. Έτσι και αυτοί καπηλεύονται το θάνατο του δεκαπεντάχρονου.
Από την άλλη έχουμε μια κυβέρνηση που έχει 100% αναπηρία, κοτσάνες που ξεστομίζει ο υπουργός Βορείου Ελλάδος Τζίμας ("ο δολοφόνος αστυνομικός διορίστηκε επί κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ.", Θεέ μου τι είπε ο στόμας του), ο Γιωργάκης έρχεται στις Σέρρες για να ψαρέψει αγρότες ψηφοφόρους, κομματικές διαμάχες πάνω από το σώμα του άτυχου μαθητή, αστυνομικοί που χτυπάνε μαθητές και δασκάλους, που σηκώνουν και πάλι το περίστροφο και πυροβολούνε και άλλα πόσα στραβά που μου διαφεύγουν...
Για άλλη μια φορά οι σκοπιμότητες είναι πάνω απ' όλα. Είτε είναι πολιτικές, είτε δημοσιογραφικές που κυνηγάνε νούμερα τηλεθέασης, είτε προσωπικές. Όλοι κάνουνε δηλώσεις για τα πάντα και στην ουσία δε λένε τίποτα. Γιατί; Επειδή το εγώ του καθενός υπερισχύει. Έχουμε τον πόλεμο των εγώ!
Ευτυχώς που δε βγήκε ο επίτημος (ο Μητσοτάκης ντε) για να πει τα δικά του γιατί με τη γκαντεμιά που τον χαρακτηρίζει όλα θα γίνουν τρεις φορές χειρότερα.
Το κορυφαίο όλων; Βγήκε ο Καραμανλής και ζήτησε να ματαιωθεί η αυριανή απεργία για να μην επεκταθούν τα επεισόδια. Μα καλά έχει το θράσος και συνεχίζει να μας κοροϊδεύει; Για την καρέκλα του φοβάται που τρίζει και μόνο. Βρίσκεται στη χειρότερη θέση που έχει βρεθεί πολιτικός τις τελευταίες δεκαετίες και φοβάται ότι με την αυριανή πανελλαδική απεργία θα φανεί το τεράστιο μέγεθος της απογοήτευσης που έσπειρε στους έλληνες. Τόσες μέρες που γίνονται καταστροφές με την άδεια του και τώρα τον έπιασε η ευαισθησία του;
Ειλικρινά τα έχω παίξει με αυτό το ανώμαλο πάρτυ που γίνεται στα κανάλια και στην ελληνική πραγματικότητα. Ούτε την κηδεία του παιδιού σεβάστηκαν κάποιοι. Αντί να λένε, να λένε και να ξαναλένε τα ίδια και τα ίδια γιατί δεν κάθονται μια φορά για να ακούσουν τι έχει να πει ο απλός πολίτης, ο μαθητής, ο άνεργος, ο φοιτητής, ο απλός εργαζόμενος; Τόσο δύσκολο είναι να βγάλουν το σκασμό όλοι τους για μια φορά; Το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά όλοι τους και από την άλλη να βγάζουν την ουρά τους απ' έξω. Φάσκουν και αντιφάσκουν. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕΡΙΦΗΔΕΣ

Φανταζόμουν ότι η Ελλάδα μια μέρα θα γίνει wild far west αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω μέχρι το χθεσινό περιστατικό. Τελικά ο θεσμός του σερίφη - πιστολέρο υπάρχει έστω και άτυπα. Για άλλη μια φορά η Ν.Δ. είναι ανίκανη ως κυβέρνηση. Όχι ότι ανήκω σε κάποιο χώρο της αντιπολίτευσης απλά εφόσον το συγκεκριμένο κόμμα κυβερνάει (στα λόγια) αυτόν τον τόπο η καυτή πατάτα πάει στα χέρια του.
Ευθύνες δεν αποδίδονται ακόμα. Μετά το φόνο του δεκαπεντάχρονου παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά κανάλια την αστυνομία να παρακολουθεί με το βλέμμα της αγελάδας την καταστροφή και λεηλασία μαγαζιών, σπιτιών και αυτοκινήτων. Αγαλματάκια ακίνητα, αμίλητα, αγέλαστα ένα πράγμα! Πρέπει να χέστηκαν γιατί το θύμα είναι από βόρεια προάστια και από ευκατάστατη, όπως λέγεται, οικογένεια. Στα βόρεια προάστια δε χωράνε τσαμπουκάδες από τους σερίφηδες.
Με αυτή την απάθεια των υπευθύνων καταστράφηκαν πολλοί άνθρωποι. Βάλε την οικονομική κρίση, βάλε την ανεργία, βάλε και τις καταστροφές των ιδιωτικών περιουσιών δεν είναι λίγοι αυτοί που θα γονατίσουν κανονικά. Είτε καταστηματάρχες είτε υπάλληλοι. Περίμεναν τις γιορτές να πάρουν μια οικονομική ανάσα και η κυβέρνηση τους καταδίκασε για τα καλά. Να μην ξεχνάμε και τους πλιατσικολόγους, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε. Μόνο οι ξύλινοι λόγοι δε σταμάτησαν. Και να το θυμηθείτε, σε τρεις εβδομάδες θα έχουμε τα μεγάλα (πολιτικά) ρεβεγιόν όπου εκεί ξεχνιούνται τα πάντα. Η αναλγησία σε όλο το μεγαλείο της.
Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Σκάνδαλα οικονομικά, πολιτικά και θρησκευτικά όπου δεν αποδίδονται ευθύνες (αλήθεια εκείνα τα ομόλογα και η Siemens τι έγιναν;), ανεργία, αφραγκία, κοροϊδία, αλαζονεία από την πλευρά των πολιτικών και όλων των έχοντων και κατέχοντων όλα αυτά οδηγούνε σε ένα ξέσπασμα του απλού πολίτη. Μυρίζει μπαρούτι παντού. Αύριο οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους. Συλαλλητήρια οργανώνονται και ο Καραμανλής εκτός από έλλειψη ευθιξίας δεν κάνει κάτι για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Ή μάλλον κάνει: το απόλυτο τίποτα. Αν πραγματικά αγαπάει αυτόν τον τόπο πρέπει να παραιτηθεί αλλά η μαρμίτα είναι μεγάλη και γλυκειά.
Κοντά σε όλα αυτά έχουμε και διάφορους καουμπόηδες που κάνουν κατάχρηση εξουσίας γιατί έτσι γουστάρουν και λογαριασμό δε δίνουν σε κανένα. Τόσα χρόνια στα τόσα που έχουνε γίνει δεν τιμωρήθηκε ούτε ένας. Συγκάλυψη και κόντρα συγκάλυψη. Σκέτη κοροϊδία. Ο κόσμος έχει σιχαθεί. Είπαμε να παριστάνουμε ότι τρώμε κουτόχορτο αλλά όχι και έτσι! Όλα παρουσιάζονται σα μεμονωμένα γεγονότα. Από κάποιο αριθμό όμως και μετά τα μεμονωμένα παύουν να είναι μεμονωμένα. Νομίζω;
Και κάτι τελευταίο. Στα διεθνή Μ.Μ.Ε. μας έκανε ρεζίλι η κυβέρνηση και οι πολιτικοί για άλλη μια φορά και όχι οι ταραξίες. Οι τελευταίοι απλά είχαν το ελεύθερο και τις ευλογίες του Καραμανλή μπας και ξεχαστεί το Βατοπέδι.

ΑΓΓΟΥΡΙΑ KING SIZE

Εσείς πόσα αγγούρια φάγατε σήμερα; Η ερώτηση είναι πολύ σοβαρή γι' αυτό μη γελάτε. Το αγγούρι άλλος το τρώει και δροσίζεται και άλλος το τρώει και ζορίζεται. Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Από 'κει και πέρα άλλος το τρώει ολόκληρο με τη μία και άλλος που θεωρεί τον κώλο του κουμπαρά το τρώει σε φέτες. Ένα είδος δόσεων ας πούμε.
Εγώ δόξα τον Αλλάχ παράπονο δεν έχω. Κοινόχρηστα φουσκωμένα, τέλη κυκλοφορίας όπως όλοι, λογαριασμός κινητού λίγο τραβηγμένος, δόσεις για συσκευές (δε με παίρνει να πληρώσω cash παρά), περιμένω λογαριασμό για το νερό και ασφάλεια αυτοκινήτου. Εφτακόσια πενήντα ευρά και βάλε μέχρι στιγμής πάνω κάτω, να τ' αφήσω; Έρχονται και άλλα. Δώρα (γιορτάζει το μισό σόι και οι μισοί φίλοι, οι υπόλοιποι το δεκαπενταύγουστο), super market, βενζίνη, όλο και καμιά αβαρία θα βγει... Πάει και ο μισθός, πάει και το δώρο οέο!
Δε γαμείς! Μαζί μας θα τα πάρουμε; Όχι βέβαια γιατί δεν τα έχουμε οπότε δε πάμε για ψάρεμα; Την υγειά μας να έχουμε να αρρωσταίνουμε από το άγχος. Μια και είπα άγχος σκέφτομαι τι λούκι θα περάσουν κάποιοι πολίτες αυτού του μπουρδ... εχμ... κράτους ήθελα να πω με το καινούριο μοντέλο εργασίας. Τρεις με τέσσερις μέρες την εβδομάδα εργασία και τις υπόλοιπες ξάαααααααααπλα χαλαρά. Έτσι θέλουν οι βιομήχανοι. Χθες είδα στις ειδήσεις τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ (αν το λέω λάθος διορθώστε με) που είπε την πίπα της χρονιάς για να μην πω της δεκαετίας. Τι είπε το άτομο; Επειδή υπάρχουν συναισθηματικοί δεσμοί μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων η πρώτη δε θέλει να απολύει προσωπικό και έτσι είχε τη φαεινή ιδέα να δουλεύουν λιγότερες μέρες την εβδομάδα οι τελευταίοι. Άκουσον άκουσον! Να συμπληρώσω ότι οι δηλώσεις έγιναν με πολύ συναίσθημα... πόνου να το πω; Στεναχώρια να το πω; Ηδονή να το πω; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Αλί αλί και τρισαλί! Έρχονται δύσκολες μέρες. Γι' αυτό προτείνω αλληλεγγύη στις γαλοπούλες (μέρες άγιες και δύσκολες που έρχονται). Όλοι κοτοπουλάκι (και πολύ μας πέφτει). Αντί για βασιλόπιτα να πάρουμε καμιά τυρόπιτα ατομική ο καθένας μας και για το καλό του χρόνου να βάλουμε μέσα κανένα κουμπί (για να χαρούμε) γιατί φλουριά γιοκ! Για κεράσματα καλά είναι και τα Prozac αντί για μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Τα χάπια θα μας φανούνε πιο χρήσιμα.
Φέτος τα χριστούγεννα και οι υπόλοιπες γιορτές θα είναι διαίτης. Γλιτώνουμε και το γυμναστήριο (όχι ότι πάμε ή πηγαίναμε ποτέ αλλά είναι trendy να το λες) όπως κάθε άλλη χρονιά μετά από το δεκαπενθήμερο της καλοπέρασης και της βουλιμίας.
Εγώ πάντως θα πάω να πω τα κάλαντα στον Εφραίμ. Που ξέρεις; Μπορεί να 'κονομήσω κανένα οικοπεδάκι. Είναι must δίπλα σε λίμνη.

COOLPLATANOS

Κατά καιρούς αναφέρομαι σε διάφορα sites ή blogs που ανακαλύπτω και μ' ενθουσιάζουν και θεωρώ σωστό να τα μοιραστώ με όλους διότι δεν είμαι εγωιστής. Όταν ξεκίνησα το blog οφείλω να ομολογήσω ότι με βοήθησε με το παραπάνω μια φτασμένη blogger. Η COOLPLATANOS (κάντε κλικ πάνω στο όνομα... κάντε κλικ είπαμε ντε! Δε θα χάσετε!), κατά κόσμον υλικόν, χαρούμενον και μίζερον Ντίνα έχει το blog "ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ".
Είχα τη σιγουριά ότι είναι ένα υπερδραστήριο άτομο με άποψη και πάνω απ' όλα καθόλου επιφανειακή. Το Σεπτέμβρη που μας πέρασε ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και κατέβηκα στην Αθήνα και γνωριστήκαμε από κοντά (γνώρισα και άλλους bloggers που είναι καταπληκτικά παιδιά). Έπεσα διάνα! Είναι super άτομο. Όλο με κάτι καινούριο καταπιάνεται. Ησυχία δεν έχει και αυτό είναι πολύ καλό κατ' εμέ.
Το nickname της την αντιπροσωπεύει 100%. Είναι cool, άνετη, ευχάριστη και αν κουβεντιάσει κανείς μαζί της θα νιώσει τη δροσιά που μπορεί να σου προσφέρει ένας πλάτανος το καλοκαίρι. Δεν της πλέκω το εγκώμιο απλά της οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη μεγάλη βοήθεια που μου έδωσε.
Το λοιπόν σας αφήνω για να μη μακρηγορήσω. Μια επίσκεψη στο blog της COOLPLATANOS θα σας πείσει (τελευταία φορά το λέω: ΚΛΙΚ).